*
Ανασυγκρότηση
***
*
Η αντίδραση του ΔΟΛ και η πικρή αλήθεια
Στον ΔΟΛ αρχικά μούδιασαν όχι τόσο από την ποσότητα (αν και είναι αρκετοί πλέον) αλλά από την ποιότητα των στελεχών που έπαιρναν μεταγραφή για τη νέα εφημερίδα του ομίλου των Παραπολιτικών. Οι κινήσεις σε όλα τα επίπεδα ήταν στοχευμένες. Στον Πειραιά πήραν σημαντικά και έμπειρα στελέχη από κάθε τομέα. Οχι μόνο από το δημοσιογραφικό τομέα, αλλά και από το ατελιέ κλπ. Εντάξει ουδείς αναντικατάστατος, αλλά άραγε πώς θα αντικαταστήσουν στον ΔΟΛ την Εφη Ξένου ας πούμε;
Και αν για τις μεταγραφές στον ΔΟΛ δεν μπορούσαν ανοιχτά τουλάχιστον να προβάλλουν κάποια αντίδραση και πώς θα μπορούσαν άλλωστε μετά την πτώχευση και τα οφειλόμενα έξι μηνών στους εργαζομένους, η αντίδραση έρχεται για το lay out της νέας εφημερίδας που όπως φαίνεται θα μοιάζει πολύ με εκείνη των δύο εφημερίδων του ΔΟΛ. Με επικριτικό σημείωμα στο ΒΗΜΑ γίνεται αναφορά στην προσπάθεια αντιγραφής του lay out και προφανώς της προσπάθειας που φαίνεται να κάνει η νέα εφημερίδα να πλασαριστεί στο κοινό ως ένα υβρίδιο ΝΕΩΝ/Βήματος. Για να λέμε του στραβού ή καλύτερα του… πτωχευμένου το δίκιο, οι διαμαρτυρίες του ΔΟΛ για αυτό το ζήτημα έχουν βάση. Θα περίμενε κάποιος μια νέα φιλόδοξη όπως φαίνεται προσπάθεια να προσπαθήσει να δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό, μια δική της ταυτότητα, αλλά ας δούμε το τελικό αποτέλεσμα και την ανταπόκριση του κοινού και το ξανασυζητάμε.
Εκεί που χάνουν το δίκιο τους στον ΔΟΛ είναι η επίκληση του σεβασμού στην ιστορία του συγκροτήματος. Το σεβασμό δεν οφείλουν να τον δείξουν οι ανταγωνιστές του ΔΟΛ, αλλά όφειλαν να το δείξουν ο ιδιοκτήτης και τα υψηλόβαθμα στελέχη του που γκρέμισαν με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς καμία τύψη τον ιστορικότερο και πιο σημαντικό από κάθε άποψη Οργανισμό Τύπου της χώρας. Και δεν τον γκρέμισε η κρίση, το αναγνωστικό κοινό που προτιμάει κουπόνια, οι κακές κυβερνήσεις που κυνηγούσαν τον ΔΟΛ, ο ήλιος, ο αέρας και διάφορες άλλες παρλαπίπες που λένε συνεχώς ο Ψυχάρης και οι διευθυντές τα τελευταία χρόνια στους αναγνώστες, αλλά και τους εργαζομένους. Τον ΔΟΛ τον γκρέμισαν οι συνεχείς αυτοκτονικές επιλογές στην πολιτική γραμμή και στο management της εταιρείας.
Περί σεβασμού
Στον ΔΟΛ αρχικά μούδιασαν όχι τόσο από την ποσότητα (αν και είναι αρκετοί πλέον) αλλά από την ποιότητα των στελεχών που έπαιρναν μεταγραφή για τη νέα εφημερίδα του ομίλου των Παραπολιτικών. Οι κινήσεις σε όλα τα επίπεδα ήταν στοχευμένες. Στον Πειραιά πήραν σημαντικά και έμπειρα στελέχη από κάθε τομέα. Οχι μόνο από το δημοσιογραφικό τομέα, αλλά και από το ατελιέ κλπ. Εντάξει ουδείς αναντικατάστατος, αλλά άραγε πώς θα αντικαταστήσουν στον ΔΟΛ την Εφη Ξένου ας πούμε;
Και αν για τις μεταγραφές στον ΔΟΛ δεν μπορούσαν ανοιχτά τουλάχιστον να προβάλλουν κάποια αντίδραση και πώς θα μπορούσαν άλλωστε μετά την πτώχευση και τα οφειλόμενα έξι μηνών στους εργαζομένους, η αντίδραση έρχεται για το lay out της νέας εφημερίδας που όπως φαίνεται θα μοιάζει πολύ με εκείνη των δύο εφημερίδων του ΔΟΛ. Με επικριτικό σημείωμα στο ΒΗΜΑ γίνεται αναφορά στην προσπάθεια αντιγραφής του lay out και προφανώς της προσπάθειας που φαίνεται να κάνει η νέα εφημερίδα να πλασαριστεί στο κοινό ως ένα υβρίδιο ΝΕΩΝ/Βήματος. Για να λέμε του στραβού ή καλύτερα του… πτωχευμένου το δίκιο, οι διαμαρτυρίες του ΔΟΛ για αυτό το ζήτημα έχουν βάση. Θα περίμενε κάποιος μια νέα φιλόδοξη όπως φαίνεται προσπάθεια να προσπαθήσει να δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό, μια δική της ταυτότητα, αλλά ας δούμε το τελικό αποτέλεσμα και την ανταπόκριση του κοινού και το ξανασυζητάμε.
Εκεί που χάνουν το δίκιο τους στον ΔΟΛ είναι η επίκληση του σεβασμού στην ιστορία του συγκροτήματος. Το σεβασμό δεν οφείλουν να τον δείξουν οι ανταγωνιστές του ΔΟΛ, αλλά όφειλαν να το δείξουν ο ιδιοκτήτης και τα υψηλόβαθμα στελέχη του που γκρέμισαν με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς καμία τύψη τον ιστορικότερο και πιο σημαντικό από κάθε άποψη Οργανισμό Τύπου της χώρας. Και δεν τον γκρέμισε η κρίση, το αναγνωστικό κοινό που προτιμάει κουπόνια, οι κακές κυβερνήσεις που κυνηγούσαν τον ΔΟΛ, ο ήλιος, ο αέρας και διάφορες άλλες παρλαπίπες που λένε συνεχώς ο Ψυχάρης και οι διευθυντές τα τελευταία χρόνια στους αναγνώστες, αλλά και τους εργαζομένους. Τον ΔΟΛ τον γκρέμισαν οι συνεχείς αυτοκτονικές επιλογές στην πολιτική γραμμή και στο management της εταιρείας.
Για ποιό σεβασμό μιλάνε στον ΔΟΛ όταν ακόμη και τώρα οι διευθυντές γυρίζουν στα γραφεία και ψεύδονται ασυστόλως στους ταλαιπωρημένους αλλά ηρωικούς εργαζομένους που έχουν απομείνει εκεί να φυλάττουν θερμοπύλες; Λίγες ώρες πριν την εκδίκαση για τη διαδικασία εισόδου εκκαθαριστή ο Αντώνης Καρακούσης ενημέρωνε τους εργαζόμενους σε ΒΗΜΑ και ΝΕΑ ότι «μην ανησυχείτε οι τράπεζες είναι ΟΚ, είναι μαζί μας» και τελικά οι τράπεζες εμφανίστηκαν και ζήτησαν να μπλοκαριστεί εκ νέου ο λογαριασμός και να μείνουν απλήρωτοι οι εργαζόμενοι και φυσικά να κλείσει επιτόπου ο Οργανισμός! Και αντί για μια συγγνώμη και αντί για ανάληψη κάποιας ευθύνης για όσα τραγικά έχουν κάνει και πει τόσο καιρό τώρα ο Ψυχάρης και τα διευθυντικά στελέχη, πουλάνε για πολλοστή φορά ελπίδα στους ζαλισμένους από όλα αυτά εργαζομένους ότι όλα θα πάνε καλά. Τους ζητούν να κάνουν υπομονή μερικούς μήνες ακόμη γιατί όπως λένε ακόμη και αν δεν βρεθεί νέος επενδυτής από τη διαδικασία εκκαθάρισης υπάρχει back up ομάδας εφοπλιστών που θα χρηματοδοτήσει νέα εφημερίδα με τα υπάρχοντα στελέχη από το ΒΗΜΑ και τα ΝΕΑ.
Φανταζόμαστε ότι ο νέος επενδυτής και οι εφοπλιστές θα δείξουν τον απαραίτητο σεβασμό στο αναγνωστικό κοινό του ΔΟΛ και θα επιστρέψουν τα έντυπα στον ιστορικό τους χώρο και δεν θα συνεχιστεί η (πολύ) δεξιά και αρκετές φορές ακροδεξιά ρητορική των εφημερίδων του ΔΟΛ των τελευταίων ετών, όπως επίσης θα επιδειχθεί και σεβασμός στους εργαζομένους και θα τους ξοφλήσουν τα οφειλόμενα, θα δοθούν οι αποζημιώσεις κλπ.
---
πηγή: enimerosi24
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου