*
Έτσι και έγινε! Από τα χαράματα της Πέμπτης έσβησαν όλες οι μηχανές, ξεπερνώντας μάλιστα η συμμετοχή κάθε προηγούμενη απεργία. Οι εργαζόμενοι με την αποφασιστικότητα και τη μαζικότητά τους έδειξαν στη Διοίκηση της εταιρίας πως είναι ενωμένοι και διεκδικούν ζωή με αξιοπρέπεια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στο συγκεκριμένο χώρο δουλειάς οι εργαζόμενοι εδώ και καιρό διεκδικούν αύξηση 5% στις αποδοχές.
Η απεργία πέτυχε και η εργοδοσία δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Το πρωί της απεργίας σε μία κίνηση απελπισίας μοίρασε ως επιβράβευση, "επιταγές ντροπής των 100 ευρώ" στους ελάχιστους απεργοσπάστες που κοιτούσαν τις σβηστές μηχανές. Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν χρήματα για αυξήσεις σε όλους όσοι παράγουν τον πλούτο, αλλά περισσεύουν για να φτιαχτεί ένας απεργοσπαστικός μηχανισμός. Η κίνηση αυτή, αντί να κάμψει τις διαθέσεις, έδωσε ακόμα μεγαλύτερη δύναμη στους απεργούς που με μία φωνή είπαν πως τέτοια λεφτά δεν τα ζηλεύουν. Η ενότητα των εργατών έχει χτιστεί βήμα βήμα πάνω στην πάλη για την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων και δεν έχει τιμή για να πουληθεί.
Όσο για τους συναδέλφους που δούλεψαν στην απεργία και δέχτηκαν να παραλάβουν την "επιταγή της ντροπής", τους αφιερώνουμε το παρακάτω ποίημα του Μπέρτολντ Μπρεχτ:
ΠΕΛιθογράφων
***
*
*
Επιταγές των 100 ευρώ
σε κάθε απεργοσπάστη
μοίρασε η Διοίκηση της "Αφοί Βλάχου"
σε κάθε απεργοσπάστη
μοίρασε η Διοίκηση της "Αφοί Βλάχου"
(βαθυτυπία στο Κορωπί)
Μέρες νωρίτερα από την απεργία στις 27/11/14 οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της "Αφοί Βλάχου" στο Κορωπί, είχαν πάρει απόφαση μέσα από γενική συνέλευση στο εργοστάσιο, ότι θα συμμετάσχουν στην πανεργατική απεργία.
Έτσι και έγινε! Από τα χαράματα της Πέμπτης έσβησαν όλες οι μηχανές, ξεπερνώντας μάλιστα η συμμετοχή κάθε προηγούμενη απεργία. Οι εργαζόμενοι με την αποφασιστικότητα και τη μαζικότητά τους έδειξαν στη Διοίκηση της εταιρίας πως είναι ενωμένοι και διεκδικούν ζωή με αξιοπρέπεια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στο συγκεκριμένο χώρο δουλειάς οι εργαζόμενοι εδώ και καιρό διεκδικούν αύξηση 5% στις αποδοχές.
Η απεργία πέτυχε και η εργοδοσία δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Το πρωί της απεργίας σε μία κίνηση απελπισίας μοίρασε ως επιβράβευση, "επιταγές ντροπής των 100 ευρώ" στους ελάχιστους απεργοσπάστες που κοιτούσαν τις σβηστές μηχανές. Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν χρήματα για αυξήσεις σε όλους όσοι παράγουν τον πλούτο, αλλά περισσεύουν για να φτιαχτεί ένας απεργοσπαστικός μηχανισμός. Η κίνηση αυτή, αντί να κάμψει τις διαθέσεις, έδωσε ακόμα μεγαλύτερη δύναμη στους απεργούς που με μία φωνή είπαν πως τέτοια λεφτά δεν τα ζηλεύουν. Η ενότητα των εργατών έχει χτιστεί βήμα βήμα πάνω στην πάλη για την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων και δεν έχει τιμή για να πουληθεί.
Όσο για τους συναδέλφους που δούλεψαν στην απεργία και δέχτηκαν να παραλάβουν την "επιταγή της ντροπής", τους αφιερώνουμε το παρακάτω ποίημα του Μπέρτολντ Μπρεχτ:
Εκείνος που μένει στο σπίτι όταν αρχίζει η πάλη / και αφήνει άλλους να αγωνίζονται / για τη δική του υπόθεση / αυτός πρέπει να προσέχει: / Διότι όποιος δεν μοιράστηκε την πάλη / θα μοιραστεί την ήττα. / Ούτε καν την πάλη αποφεύγει / Όποιος θέλει να αποφύγει την πάλη: / Διότι παλεύει για την υπόθεση του εχθρού / Εκείνος που δεν πάλεψε για τη δική του υπόθεση.
Όσον αφορά τον εμπνευστή αυτής της κίνησης εκ μέρους της Διοίκησης, το μόνο που έχουμε να πούμε, είναι ότι "Ο καθένας προσφέρει ό,τι έχει".
---
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου