*
Π.Ε.Λιθογράφων
***
*
Βιώνουμε καθημερινά τις επιπτώσεις από την εφαρμογή της πολιτικής της τρικομματικής κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) σε όλους τους τομείς της ζωής της εργατικής τάξης: την ανεργία, τη φοροληστεία, τα χαράτσια, την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κ.α. Αυτή είναι η πολιτική που ενισχύει με κάθε τρόπο τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους -την κερδοφορία τους- εις βάρος του συνόλου των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι της Χ.Κ.ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ) μετά από 19 μήνες απληρωσιάς, κοροϊδίας και επιβολής με το "έτσι θέλω" των επιχειρηματικών σχεδίων της εταιρείας. Σχέδια τα οποία δεν θα μπορούσαν να έχουν εφαρμογή αν δεν πατούσαν ακριβώς πάνω στους νόμους που τους δίνουν το δικαίωμα αυτό.
Από την πρώτη στιγμή σαν σωματείο θέσαμε στους εργαζόμενους το ζήτημα ότι η ουσία του "αγώνα"που όλοι επικαλούνταν ήταν με κάθε τρόπο να πιεστεί η εργοδοσία να βάλει το χέρι στην τσέπη και να πληρώσει. Συγκρουστήκαμε με αντιλήψεις που έθεταν την επιβίωση με κάθε τρόπο της εταιρείας ως προϋπόθεση για την επιβίωση των εργαζομένων. Η ζωή, όμως, απέδειξε ότι η επιβίωση της εταιρείας είναι προϋπόθεση για την ύπαρξη κυρίως του εργοδότη της, όπως κι αν λέγεται, με όποιο επιχειρηματικό σχήμα κι αν εμφανίζεται. Εξάλλου, όλα τα προηγούμενα χρόνια, η εταιρεία πλούτιζε και συσσώρευε χρήμα από τη δουλειά όλων των εργαζομένων. Κι ας προσπαθούν ορισμένοι να μας πείσουν ότι "δεν υπάρχει μία". Τα αποτελέσματα της υποχώρησης από τμήματα των εργαζομένων έναντι της επαναλειτουργίας της εφημερίδας, φαίνονται σήμερα και μας επιβεβαιώνουν στο ότι ο μόνος που έχει να χάσει απ’αυτή τη στάση είναι και πάλι οι εργαζόμενοι, όση "πλάτη" κι αν βάλουν, όσο κι αν προσδοκούσαν ορισμένοι καλύτερης μεταχείρισης από την εργοδοσία. Επιβεβαιώνει την αρχική θέση του σωματείου ότι η εργοδοσία δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να πληρώσει εάν δε νοιώσει την αγωνιστική πίεση του συνόλου των εργαζομένων.
Αυτό απέδειξε η κινητοποίηση του σωματείου το Γενάρη μπροστά στα γραφεία της εφημερίδας όπου ανάγκασε την εργοδοσία να καλέσει σε διάλογο τους εκπροσώπους των εργαζομένων. Φτάνει, όμως, μόνο αυτό; Ή μήπως οι δικαστικοί αγώνες είναι αυτοί που θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα; Φτάνει ένα δικαστήριο να αναγκάσει τον εργοδότη να πληρώσει; Να εξασφαλίσει δουλειά για τους εργαζόμενους; Να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες τους; Αυτών που τελικά παράγουν αλλά δεν απολαμβάνουν τίποτα; ΟΧΙ! Η "ανάθεση έργου" σε τρίτους να διεκπεραιώσουν τα αιτήματά μας δεν πρόκειται να δώσει λύση. Εξάλλου ποτέ δεν έγινε αυτό. Όσα δικαστήρια κι αν γίνουν, δεν θα καταφέρουν να δώσουν λύση εάν αυτά δε συνδυαστούν από πολύμορφους , επίμονους, πολυμέτωπους αγώνες των εργαζομένων. Αγώνες που θα ανεβάζουν το επίπεδο συνείδησης, θα απαντούν και θα αποκρούουν την όποια προσπάθεια ενσωμάτωσης σε "ακίνδυνες" για την εργοδοσία, πρακτικές και λογικές.
Συνάδελφοι,
Τώρα είναι η ώρα να βγάλουμε συμπεράσματα για τη στάση όλων αυτών που μας έλεγαν ότι πρέπει να φροντίζουμε για το καλό του εργοδότη μας μήπως και αυτός φιλοτιμηθεί να ενδιαφερθεί για το δικό μας καλό. Αυτά είναι ασυμβίβαστα. Ή αυτοί ή εμείς. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να ξαναβρεθούμε στις συνθήκες που ήμαστε πριν κλείσει η επιχείρηση. Το αίτημα για αποπληρωμή δεδουλευμένων και αποζημιώσεων από μόνο του δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται να κατανοήσουμε και να εμβαθύνουμε στο ποιος πραγματικά φταίει γι αυτή την κατάσταση.
Το επόμενο χρονικό διάστημα θα γενικευτεί η φτώχεια και σε άλλους εργασιακούς χώρους του κλάδου αλλά και γενικότερα. Έχουμε την εμπειρία και την ικανότητα , αν θέλουμε, να οργανώνουμε τον αγώνα μας σε σωστή κατεύθυνση. Μπορούμε να το πετύχουμε με όλους τους συναδέλφους της Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ) ενωμένους σε γραμμή σύγκρουσης και όχι συμβιβασμού με τον εργοδότη. Τώρα να πάρουμε συλλογικές αποφάσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Τώρα ,περισσότερο από ποτέ, είναι η ώρα να το κάνουμε γιατί το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στις οικογένειές μας. Οι συνάδελφοι στους πρωτοπόρους εργασιακούς χώρους μας δείχνουν το παράδειγμα. Με τη δικιά μας αγωνιστική στάση να ενώσουμε αυτό τον όμορφο και υπερήφανο αγώνα για να φτάσουμε πιο κοντά στο μόνο ρεαλιστικό που επιβάλλει η ζωή σήμερα: Να ανατρέψουμε συνολικά την τάξη τους , με όποια κυβέρνηση κι αν την εκφράζουν, για να γίνουμε κυρίαρχοι στον πλούτο που εμείς παράγουμε. Και θα το καταφέρουμε!
Ανακοίνωση
Συνάδελφοι-ισσες,
Βιώνουμε καθημερινά τις επιπτώσεις από την εφαρμογή της πολιτικής της τρικομματικής κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) σε όλους τους τομείς της ζωής της εργατικής τάξης: την ανεργία, τη φοροληστεία, τα χαράτσια, την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κ.α. Αυτή είναι η πολιτική που ενισχύει με κάθε τρόπο τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους -την κερδοφορία τους- εις βάρος του συνόλου των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι της Χ.Κ.ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ) μετά από 19 μήνες απληρωσιάς, κοροϊδίας και επιβολής με το "έτσι θέλω" των επιχειρηματικών σχεδίων της εταιρείας. Σχέδια τα οποία δεν θα μπορούσαν να έχουν εφαρμογή αν δεν πατούσαν ακριβώς πάνω στους νόμους που τους δίνουν το δικαίωμα αυτό.
Από την πρώτη στιγμή σαν σωματείο θέσαμε στους εργαζόμενους το ζήτημα ότι η ουσία του "αγώνα"που όλοι επικαλούνταν ήταν με κάθε τρόπο να πιεστεί η εργοδοσία να βάλει το χέρι στην τσέπη και να πληρώσει. Συγκρουστήκαμε με αντιλήψεις που έθεταν την επιβίωση με κάθε τρόπο της εταιρείας ως προϋπόθεση για την επιβίωση των εργαζομένων. Η ζωή, όμως, απέδειξε ότι η επιβίωση της εταιρείας είναι προϋπόθεση για την ύπαρξη κυρίως του εργοδότη της, όπως κι αν λέγεται, με όποιο επιχειρηματικό σχήμα κι αν εμφανίζεται. Εξάλλου, όλα τα προηγούμενα χρόνια, η εταιρεία πλούτιζε και συσσώρευε χρήμα από τη δουλειά όλων των εργαζομένων. Κι ας προσπαθούν ορισμένοι να μας πείσουν ότι "δεν υπάρχει μία". Τα αποτελέσματα της υποχώρησης από τμήματα των εργαζομένων έναντι της επαναλειτουργίας της εφημερίδας, φαίνονται σήμερα και μας επιβεβαιώνουν στο ότι ο μόνος που έχει να χάσει απ’αυτή τη στάση είναι και πάλι οι εργαζόμενοι, όση "πλάτη" κι αν βάλουν, όσο κι αν προσδοκούσαν ορισμένοι καλύτερης μεταχείρισης από την εργοδοσία. Επιβεβαιώνει την αρχική θέση του σωματείου ότι η εργοδοσία δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να πληρώσει εάν δε νοιώσει την αγωνιστική πίεση του συνόλου των εργαζομένων.
Αυτό απέδειξε η κινητοποίηση του σωματείου το Γενάρη μπροστά στα γραφεία της εφημερίδας όπου ανάγκασε την εργοδοσία να καλέσει σε διάλογο τους εκπροσώπους των εργαζομένων. Φτάνει, όμως, μόνο αυτό; Ή μήπως οι δικαστικοί αγώνες είναι αυτοί που θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα; Φτάνει ένα δικαστήριο να αναγκάσει τον εργοδότη να πληρώσει; Να εξασφαλίσει δουλειά για τους εργαζόμενους; Να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες τους; Αυτών που τελικά παράγουν αλλά δεν απολαμβάνουν τίποτα; ΟΧΙ! Η "ανάθεση έργου" σε τρίτους να διεκπεραιώσουν τα αιτήματά μας δεν πρόκειται να δώσει λύση. Εξάλλου ποτέ δεν έγινε αυτό. Όσα δικαστήρια κι αν γίνουν, δεν θα καταφέρουν να δώσουν λύση εάν αυτά δε συνδυαστούν από πολύμορφους , επίμονους, πολυμέτωπους αγώνες των εργαζομένων. Αγώνες που θα ανεβάζουν το επίπεδο συνείδησης, θα απαντούν και θα αποκρούουν την όποια προσπάθεια ενσωμάτωσης σε "ακίνδυνες" για την εργοδοσία, πρακτικές και λογικές.
Συνάδελφοι,
Τώρα είναι η ώρα να βγάλουμε συμπεράσματα για τη στάση όλων αυτών που μας έλεγαν ότι πρέπει να φροντίζουμε για το καλό του εργοδότη μας μήπως και αυτός φιλοτιμηθεί να ενδιαφερθεί για το δικό μας καλό. Αυτά είναι ασυμβίβαστα. Ή αυτοί ή εμείς. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να ξαναβρεθούμε στις συνθήκες που ήμαστε πριν κλείσει η επιχείρηση. Το αίτημα για αποπληρωμή δεδουλευμένων και αποζημιώσεων από μόνο του δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται να κατανοήσουμε και να εμβαθύνουμε στο ποιος πραγματικά φταίει γι αυτή την κατάσταση.
Το επόμενο χρονικό διάστημα θα γενικευτεί η φτώχεια και σε άλλους εργασιακούς χώρους του κλάδου αλλά και γενικότερα. Έχουμε την εμπειρία και την ικανότητα , αν θέλουμε, να οργανώνουμε τον αγώνα μας σε σωστή κατεύθυνση. Μπορούμε να το πετύχουμε με όλους τους συναδέλφους της Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ) ενωμένους σε γραμμή σύγκρουσης και όχι συμβιβασμού με τον εργοδότη. Τώρα να πάρουμε συλλογικές αποφάσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Τώρα ,περισσότερο από ποτέ, είναι η ώρα να το κάνουμε γιατί το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στις οικογένειές μας. Οι συνάδελφοι στους πρωτοπόρους εργασιακούς χώρους μας δείχνουν το παράδειγμα. Με τη δικιά μας αγωνιστική στάση να ενώσουμε αυτό τον όμορφο και υπερήφανο αγώνα για να φτάσουμε πιο κοντά στο μόνο ρεαλιστικό που επιβάλλει η ζωή σήμερα: Να ανατρέψουμε συνολικά την τάξη τους , με όποια κυβέρνηση κι αν την εκφράζουν, για να γίνουμε κυρίαρχοι στον πλούτο που εμείς παράγουμε. Και θα το καταφέρουμε!
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΙΘΟΓΡΑΦΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΙΘΟΓΡΑΦΩΝ
ΣΤΗ Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου