... ξεσηκώσου... θεατή !!!

*
Cosmina Furchi Gliatas
***
*

Το "μαύρο" της ΕΡΤ

δεν αφορά εσένα,

αλλά τους κυβερνώντες

Μάλιστα, τώρα το είδαμε κι αυτό… Αυτό που πιστεύαμε ότι δε θα συνέβαινε ούτε στα όνειρά μας, που κανένας ως τώρα δεν είχε επιχειρήσει και κανείς δεν είχε φανταστεί, τώρα πλέον, φανερώθηκε μπροστά μας,ξυπνώντας άσχημες μνήμες σαν το χειρότερο εφιάλτη. Ναι, σαν εφιάλτης, γιατί πάντα θα υπάρχει ένας “Εφιάλτης” στην ιστορία, είτε για τα παλιά χρόνια πρόκειται είτε για τα καινούρια.

Έτσι πολύ απλά, χωρίς καν να έχει στεγνώσει το σάλιο από τα πολλά λόγια, από τον “πολύ διάλογο”, όπως αρμόζει και επιβάλλεται σε μια δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία, το φάντασμα του φασισμού απλώνεται όλο και περισσότερο και σκεπάζει μαυρίζοντας κάθε μέρα και πιο πολύ τον ουρανό μας, τα όνειρά μας. Ο λαός που δεν μαθαίνει από την ιστορία του είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει.Σαν ταινία τρόμου, λοιπόν, προβάλλεται μπροστά σου κι εσύ, εκών άκων, είσαι αναγκασμένος να την παρακολουθήσεις.

Μη σε ξεγελάνε, όμως, έχουν κόψει και ράψει τα πάντα στα μέτρα τους, κάθε ατάκα, κάθε κίνηση! Γνωστοί οι πρωταγωνιστές, οι κομπάρσοι, ο σκηνοθέτης, το φρικτό σενάριό τους! Όλα είναι τέλεια φτιαγμένα, χωρισμένα σε πρώτο και δεύτερο μέρος, ακόμα και τα εφέ τους είναι φαντασμαγορικά, οι υποψήφιοι για τα Όσκαρ είναι γνωστοί, όπως και αυτοί που θα κάνουν καριέρα στο εξωτερικό και θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις επόμενες ταινίες.

Κι εσύ; Τι ρόλο παίζεις; Δεν έχεις καταλάβει ακόμα; Είσαι ο σημαντικότερος από όλους, εσύ είσαι ο θεατής, για χάρη σου, για σένα, “για το καλό σου” – μην το ξεχνάς – γίνονται όλα αυτά.

Εσύ είσαι και πάλι “στο ίδιο έργο θεατής!” Αυτή τη φορά όμως, γίνε άξιος, αντάξιος των περιστάσεων,σήκω από την πολυθρόνα και βγες έξω, βγες έξω επιτέλους! Βγες έξω και κάνε τη δική σου ταινία, άλλαξέ της το φινάλε πριν πέσουν οι τίτλοι του τέλους. Πριν να ζήσεις μόνο από μνήμες μιας Χώρας που γέννησε τη Δημοκρατία αλλά ταυτόχρονα κινδυνεύει να τη στείλει στον τάφο της.

Μητέρα και μητροκτόνος. Μην κάθεσαι και παρακολουθείς μια καλοστημένη ελληνική τραγωδία που, αν και θυμίζει τη Μήδεια, δεν είναι παρά μόνο ένα άδοξο “θέατρο σκιών” τόσο σκοτεινό  που η μαυρίλα του δεν επιτρέπει να ξεχωρίσεις καμία ανθρώπινη μορφή παρά μόνο την κλωστή που κρατά τις μαριονέτες. Μη σε στεναχωρεί το μαύρο, μην το αφήνεις να σου μαυρίσει τη ζωή, δε σε εκφράζει, δεν αφορά εσένα, αλλά τον εαυτό τους. Το χρειάζονται για να μη φανεί η τερατώδης μορφή τους, λες και είναι όντα του σκότους, του κακού.

Άτομα που, αν και τη λαχταρούσαν, δε γνώρισαν, ούτε ένιωσαν την άνοιξη να αγγίζει την ψυχή τους. Είσαι πολύ ανώτερός τους, σήκω πάνω, μη γονατίζεις, θυμήσου τα λόγια μεγάλων σοφών και ποιητών “Εμείς και στους Θεούς όρθιοι μιλούμε”, αθάνατα πνεύματα για τα οποία είναι γνωστή η Χώρα σου, τρανοί άνθρωποι για τους οποίους πρέπει να είσαι εσύ περήφανος, αυτοί είναι δοξασμένοι και άτρωτοι, οι άλλοι τι είναι; Απλά “θνητοί”… τσιράκια, ύαινες, γύπες, και θυμήσου, όλα αυτά τρέφονται από νεκρές σάρκες κι εσύ είσαι ακόμα ζωντανός. Ναι, μην το ξεχνάς, όσο έχεις πνοή θα είσαι ζωντανός και σαν ζωντανός να μάχεσαι για το πολυτιμότερο δώρο, για τη ζωή σου. Δεν σου τη χάρισαν αυτοί μην τους δίνεις το δικαίωμα να σου τη στερήσουν. Δε θα μας κάνουν ντελιβεράδες, τα παιδιά για τα θελήματά τους που τους πετάνε ένα χαρτζιλίκι και πατσίσαμε, για έναν απλούστατο λόγο: η Ελλάδα δεν τους ανήκει, δεν είναι το μαγαζάκι τους! Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και στους φιλέλληνες όλου του πλανήτη, από άκρη σε άκρη της γης, γιατί δεν έχει όρια η φήμη της, ούτε σύνορα το μεγαλείο της. Ανήκει σε όσους τη σέβονται και την τιμούν, σε όσους δεν την προδίδουν και την αγαπάνε. Έλα λοιπόν, κρατήσου “Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε, λίγο ψηλότερα!”

---

*