*
Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης
***
Παρακολουθώ από πολύ κοντά εδώ και μήνες τους εργαζόμενους και την ιδιοκτησία
της Χ.Κ Τεγόπουλος στο δρόμο, που έχει οδηγηθεί η Ελευθεροτυπία. Καί θλίβομαι κάθε φορά, που διαπιστώνω πόση χολή, πόσα συμπλέγματα, πόση μοχθηρία και πόση ασχετοσύνη και επιπολαιότητα, πόση ανευθυνότητα βρισκόταν μέσα σε μερικούς ανθρώπους, που η δουλειά τους ήταν να ενημερώνουν χωρίς παρωπίδες και να ανοίγουν τα μάτια στους πολίτες!
Και παρακολουθώ τις μεθοδεύσεις, που γίνονται πίσω από την πλάτη εργαζόμενων από άλλους εργαζόμενους, μερικοί από τους οποίους είναι και συνδικαλιστές, για να εξυπηρετηθούν προσωπικές φιλοδοξίες, προσωπικές διαφορές, ρεβανσισμοί. Με ονοματεπώνυμα.
Όλα, για να γελάει και να τρίβει τα χέρια της με χαρά η ιδιοκτησία, πού από όλη αυτή την ιστορία μέχρι σήμερα είναι η μόνη κερδισμένη: Εξακολουθεί και είναι ιδιοκτήτρια, δεν πληρώνει σέντσι για μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές σε απεργούς, απαλλάσσεται από όσους δεν αντέχουν άλλο να είναι απλήρωτοι, ή από όσους έχουν βρεί μια άλλη πόρτα δουλειάς, και κυκλοφορεί ανενόχλητη, χωρίς κανείς να την καταδιώκει, που έχει αφήσει 890 ανθρώπους απλήρωτους επί μήνες! Το κυριότερο:η διαρκης απεργια τής εχει δώσει την ευκαιρία να ελπίζει , ότι μπορεί μια μέρα να βρεθεί πάλι στη θέση της εκδότριας! Οχι της «Ε». Αλλ αυτό δεν τη νοιάζει. Εκδότρια να ναι…
Ο βασικός λόγος, που δεν αναμιγνύομαι εδώ και καιρό στην υπόθεση Ελευθεροτυπία είναι αυτός. Ο οχετός. Γιά όσους δεν το ξέρουν, είμαι ακόμα μέλος της οικογένειας της εφημερίδας από τη στιγμή, που εχω αμφισβητήσει εξωδίκως τη νομιμότητα με την οποία η ιδιοκτησία κατάγγειλε τη σύμβασή μου, χωρίς να εκπληρώσει τους όρους της.
Αλλά, τόννοι κειμένων έχουν γραφτεί εδώ και μήνες, και μύριες κατηγορίες και λάσπη έχουν εξακοντιστεί, τα περισσότερα από τα οποία θα έπρεπε να κρυφτούν από τους αναγνώστες και οι συγγραφείς τους θα έπρεπε να ντρέπονται να ονομάζονται άνθρωποι του Τύπου.
Σε ένα τέτοιας κατάντιας κείμενο,που αναρταται στην ιστοσελιδα «Βαθύ Κόκκινο» (http://
Παράλληλα, κατηγορεί τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα επειδή έστειλε επιστολή συμπαράστασης στο φύλο Ελευθεροτυπια των Απεργων , που κυκλοφόρησε το προπερασμένο Σάββατο, ενώ κατά την ίδια δεν είναι φύλο απεργών, αλλα εργοδοτικών! Μαζύ με όλους τους αξιόλογους ανθρώπους της Αριστεράς που αρθρογραφούσαν σ αυτό!!
Η νεαρή συντάκτρια τού περιοδικού της Κυριακάτικης, βρίσκει σ αυτό το κείμενο την ευκαιρία να αναπαραγάγει ανοιχτά τις βρωμιές,πού αναπαρήγαγαν υπόγεια και δειλά, με τη δειλία κάθε υπόγειου ανθρώπου, οι συνοδοιπόροι της στην τελειωτική καταστροφή της Ελευθεροτυπίας , δήθεν φιλεργατικοί, δήθεν επαναστάτες, που έσωσαν την εργοδοσία από την πτώχευση με μια απεργία , την ώρα που η ίδια κατέρρεε!
Αναπαράγει η κυρία Πολίτη στο λιβελογράφημά της,αναφερόμενη ονομαστικά και σε μένα,οτι «στις γενικές μας συνελεύσεις τους πρώτους μήνες της «απληρωσιάς», καταψήφιζαν τις προτάσεις για απεργία, στο όνομα του «δημοσιογραφικού λειτούργηματος» για το καλό της αντιμνημονιακής ενημέρωσης. Κατόπιν, όπως άλλοι, αποχώρησαν με ελαφρά πηδηματάκια και μπράβο τους, αλλά όσο μας τιμούσαν με την παρουσία τους καταψήφιζαν τις απεργίες - ο Τετράδης μάλιστα ψήφιζε για το δικαίωμα της απλήρωτης εργασίας των άλλων από την προνομιακή θέση του συνταξιούχου διευθυντή.»
Ο πληθυντικός στο κείμενο περιέχει και τον σκιτσογράφο Στάθη,με τον οποίο δεν έχω καμμία σχέση κανενός είδους. Αλλά η ίδια θέλει να κατακεραυνώσει τον ΣΥΡΙΖΑ για τις «αντιαριστερές του επιλογές»…
Δεν θα απαντούσα σε μια τέτοια φτωχή συκοφαντική αθλιότητα, αν το κείμενό της απευθυνόταν στους εργαζόμενους της ΧΚ Τεγόπουλος, στη σελίδα τους και στο blog του εκπροσώπου,όπως κάνει η πλειονότητα των εργαζόμενων. Αυτοί ξέρουν πόσο γελοίοι είναι οι ισχυρισμοί της.Κυρίως, το ξέρει ο εκπρόσωπος των εργαζόμενων Π. Σώκος, ένας έντιμος συνάδερφος, που ήταν παρών σε όλες τις συνελεύσεις και με τον οποίο ψηφίζαμε πάντα τις ίδιες προτάσεις. Και ο εκπρόσωπος εργοδοτικός;;;!!
Αλλά, η νεαρή συντάκτρια του περιοδικού βγάζει τα ψέμματα στο αναγνωστικό κοινό.Στούς πολίτες.Στούς ίδιους,που οι παραπάνω που ανέφερα ,δήθεν συνάδερφοι εργατοπατέρες και δήθεν επαναστάτες έσπερναν υπόγεια την προεκλογική περίοδο ακόμα και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο υποψήφιος βουλευτής Τετράδης είναι εργοδοτικός! Ενω αυτοι, που στέρησαν με τη στάση τους την ανερχόμενη Αριστερά από τη μοναδική της μεγάλη εφημερίδα στην πιο κρίσιμη προεκλογικη και μετεκλογικη περίοδο είναι Αριστεροι! Σα δε ντρέπονται για την πολιτική τους σκέψη!
Το θράσσος έχει περισσέψει πιά σ αυτό το χώρο, που λέγεται Ελευθεροτυπία και Αριστερά. Και τα πράγματα πρέπει επιτέλους να ειπωθούν με το όνομά τους. Επειδή ο κόσμος δεν ξέρει τι πραγματικά γινόταν μέσα στην πολύπαθη Ελευθεροτυπία.
Κατ αρχήν, οι συνελεύσεις ξεκίνησαν με τον εξαναγκασμό σε παραίτηση του τότε διευθυντή Σεραφειμ Φυντανιδη από την νεόκοπη εκδότρια Μάνια Τεγοπούλου, αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα της Κίτσου Τεγόπουλου, το 2007. Μέχρι τότε όοοολοι οι μετέπειτα επαναστατημένοι ιδεολογικά συντάκτες ήταν ευχαριστημένοι με την πολιτική της εφημερίδας…
Από τότε και χωρίς τη σκιά του Κίτσου φούντωσε στην εφημερίδα η ίντριγκα και η καμαρίλα των εκλεκτών και των αρεστών, γυρω από τις διευθύνσεις της Ελευθεροτυπίας και της Κυριακάτικης. Για τις οποίες ούτε η κυρία Πολίτη ούτε οι μέντορές της φορείς του θανατηφόρου Ιου της Ελευθεροτυπίας είχαν καμμία ένσταση. Η συνεργασία ήταν άψογη…
Σ αυτό το κλίμα και σε αντίθεση με τους άλλους διευθυντές, ,δεν έλειψα ποτέ από καμμία συνέλευση, μιλούσα πάντα σε όλες,κατέβαζα προτάσεις και οι προτάσεις μου υπερψηφίζονταν από την μεγάλη πλειοψηφία των συντακτών. Και δεν υπήρξε ούτε μία φορά που να μην ψήφισα υπέρ των απεργιακών κινητοποιήσεων στις προτάσεις άλλων συναδέρφων. Εκτός από εκείνη , που ήθελε την απεργία αμέσως και τυφλή,έτσι στημένη,ώστε να σαμποταριστεί η τελευταία ελπίδα που είχε η εφημερίδα: το υπεσχημένο δανειο από την Alpha Bank και την Τραπεζα Πειραιως. Αυτήν την καταψήφισαν σχεδόν όλοι οι συντάκτες της «Ε»,γιατί ήταν εξώφθαλμη η ανοησία του εγχειρήματος. Αντ αυτής ψηφίσαμε απεργία εφ όσον η επιχείρηση έπαιρνε το δάνειο και δεν εξοφλούσε πρωτα τα δεδουλευμένα των εργαζόμενων. Μεγάλη αντεπαναστατικότητα! Είμασταν όλοι εργοδοτικοί!
Αλλά αυτό δεν το θυμάται ή το κρύβει ύπουλα η επιλεκτική μνήμη της κυρίας Πολίτη. Η οποία έχει το θράσσος να υπαινιχθεί,ότι δεν ψήφιζα τις απεργίες καλυμμένος πίσω από την ασφάλεια της σύνταξής μου! Προφανώς η κυρία αυτή κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια.Εκτός αν η χυδαιότητά της δεν της αφήνει περιθώρια άλλης σκέψης. Δέν την άκουσα ,για παράδειγμα, ποτέ να ισχυρίζεται, ότι ο πρόεδρος της Ενωσης Συντακτών,(εκλεγμένος με την ευλογία της πασοκικης παράταξης) επεδίωκε μανιωδώς μια απεργία από την προνομιακη θέση του αμοιβόμενου από το σωματείο,αδιαφορώντας για την τύχη των εργαζομένων,που ήταν απλήρωτοι. Ο δικός μου νούς δεν το σκέφτηκε ποτέ για κείνον. Ο νοσηρος της το σκέφτηκε για μένα. Σα δεν ντρέπεται.
Γιατι, στόχος αυτών που ακολουθεί και αναπαράγει η επιπολαια κυρία Πολίτη ήταν η αναμπουμπούλα,και η απαλλαγή από τον διευθυντή Εκδοσης Τετράδη, πού υπερασπιζόταν την ανεξάρτητη εφημερίδα και είχε απήχηση στους συντάκτες της Ελευθεροτυπίας,ώστε να μπορέσουν να καταφέρουν αυτό στο οποίο αποκαλύφθηκε στο τέλος με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο,ότι αποσκοπούσαν: Να ελέγξουν την εφημερίδα προς την κατεύθυνση της φιλόδοξης ιδεοληψίας τους. Εκμεταλλευόμενοι μία υπόγεια σχέση με την ιδιοκτήτρια της εφημερίδας, η οποία – το ξέρει πιά όλη η «Ε» - ήταν και επι χρόνια κολλητή τους φίλη! Τόσο κολλητή, που η ίδια, παντελώς άσχετη και ανεπίδεκτη μάθησης με το τι γίνεται εκεί μέσα σε επίπεδο δουλειάς, αλλα πολύ καλά πληροφορημένη από τους δεκάδες ρουφιάνους της και κολητούς της για το τι γίνεται σε επίπεδο κουτσομπολιού, αναπαρήγαγε συνέχεια ότι οι παρέα των Ιών διαρκώς κερδίζει τις συνελεύσεις!! Από πού το μάθαινε αυτό το παραμύθι άραγε!
Δεν κατάφεραν τον έλεγχο της «Ε» αυτοί οι λίγοι και προτίμησαν να την αδρανοποιήσουν για να βγάλουν ένα δικό τους φύλο καπηλευόμενοι τον τίτλο της Ελευθεροτυπίας. Αυτό αποκαλύφθηκε πιά εδώ και δύο μήνες σε όλους τους εργαζόμενους.Και ενώ γλίτωσαν την ιδιοκτήτρια από την πτώχευση τον Δεκέμβριο, θριαμβολογούσαν πρίν από λιγο καιρο, που η απορριψη της ένταξης στο αρθρο 99 οδηγει την επιχείρηση στην «φιλεργατικη πτωχευση»! Ο οπορτουνισμος με τον αμοραλισμό σε όλο του το μεγαλείο!
Αυτοι ήταν οι μέντορες και καθοδηγητές της κυρίας Πολίτη, που έχει σήμερα το θράσσος να αναπαράγει τις αθλιότητες τους. Νομίζοντας προφανώς ότι η μέχρι σήμερα σιωπή του Τετράδη είναι δείγμα αδυναμίας ή ενοχής. Τραγικό της λάθος.
Η κυρία Πολίτη, όπως και όλοι όσοι από τούς πρώην και νύν συντάκτες κόπτονται όψιμα για την Αριστερά και τη σχέση της με την Ελευθεροτυπια, έχουν το θράσσος τώρα να λασπολογούν κατά του Τετράδη, αλλά δεν ενοχλήθηκαν τόσα χρόνια που η εφημερίδα ήταν μια πασοκοφυλάδα. Δεν ενοχλούνταν, που η εφημερίδα διαβαζόταν πιά από τους αριστερούς αναγνώστες μόνο για τις σχολιογραφικές της στήλες, βρίζοντας στα τηλέφωνα και στα γράμματά τους για τη μονόπαντη γραμμή της.
Δεν έκαναν ούτε μία συνέλευση όλα αυτά τα χρόνια της Σημιτοκρατίας μέσα στην εφημερίδα. Δέν ανησύχησαν ποτέ για τη διαρκή πτώση της κυκλοφορίας της εφημερίδας εξ αιτίας αυτής της γραμμής ήδη από το 2002 έντονα.Αντίθετα,συνεργάζονταν αρμονικότατα προς αυτή την κατεύθυνση! Τα γραπτα είναι εκεί αδιάψευστοι μάρτυρες. Δεν αντιδρούσαν καθόλου, τη στιγμή που καποιοι από μας συγκρουόμαστε μέσα στη σύσκεψη της εφημερίδας, στην οποία δεν ειχαν πατήσει ποτέ το πόδι τους.
Ούτε ενοχλούνταν και ξασηκώνονταν όταν ο προηγούμενος διευθυντής της Κυριακάτικης και αγαπημένος του πασοκ απέλυε τον έναν μετά τον αλλον τους συναδέρφους τους, που δεν του ήταν αρεστοί. Μεταξύ των οποίων και την «ανυπότακτη» αρχισυντάκτριά του, η οποία είχε και σοβαρό πρόβλημα υγείας! Αντίθετα, πήγαν να του συμπαρασταθούν όταν η ιδιοκτήτρια τον απέλυσε!
Τέτοιες ευαισθησίες είχαν οι δήθεν εργατοσυνάδερφοι και δήθεν ευαισθητοποιημένοι με τα εργασιακά της εφημερίδας,που παριστάνουν εδώ και καιρο τους κίνσορες και τους καθαρούς αριστερούς και έχουν το θράσσος να νουθετούν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για τις αρθρογραφικές επιλογές του!
Οι πολίτες πρέπει να θυμούνται,ότι αυτός ο εσμός,πού εμφανίστηκε στη δημοσιογραφία από το πουθενά,εφτασε στην Ελευθεροτυπία και όχι απλώς συνεργάστηκε αρμονικότατα με όλες τις φιλοπασοκικες διευθύνσεις της Ελευθεροτυπίας και της Κυριακάτικης, αλλα δεν έκανε ούτε μία σοβαρή δημοσιογραφική παρέμβαση, που να ενοχλήσει αυτή την πολιτική κατάσταση. Με πλήθος σκανδάλων στην καθημερινότητα. Αντιθέτως, συνεν
Όλος αυτός ο εσμός, που ανέβηκε στην επιφάνεια για να κυριαρχήσει μόλις άνοιξε ο βόθρος της διαταραγμένης διαχείρησης εκ μέρους της ιδιοκτήτριας, δεν ενοχλήθηκε ποτέ από αυτές τις διευθύνσεις, αλλά βάλθηκε να πολεμήσει λυσσαλέα τη μοναδική Δημοσιογραφική Ανεξάρτητη διεύθυνση, που κατάφερε σε διάστημα τριών μηνών να σταματήσει την διαρκή κυκλοφοριακή κατρακύλα 8 ετών, να ανοίξει την εφημερίδα σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, να σταματήσει τόν μονόπαντο πασοκισμό του Γιωργάκη και του Μνημονίου και να βάλει τους μέχρι τότε χειμαζόμενους ρεπόρτερς εξ αιτίας προτιμήσεων και καμαρίλας,σε κανονικό ρυθμό εργασίας. Με στόχο δουλειάς τη Δημοσιογραφία χωρίς αποκλεισμούς. Δηλαδή τη μόνη Δημοσιογραφία.
Πρίν καταφύγει σε συμβουλές η αμετροεπής και άσχετη κυρια Πολιτη προς τον Αλέξη Τσίπρα για το ποια φυλλα εφημερίδων πρέπει να στηρίζει και ποια όχι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ , καλό θα ήταν πρώτα να μάθαινε πώς λειτουργούσε η εφημερίδα Ελευθεροτυπία, στην οποία δεν είχε την τύχη να εργαστεί, αλλά τι διαβολο, ένας όροφος από κάτω ήταν. Ας ρώταγε.
Αντ αυτου, η κυρία Πολίτη έχει το θράσσος να αναπαράγει στο κείμενό της τα ψέμματα των πρωταγωνιστων όλης αυτής της αδιαφάνειας, ότι δήθεν είναι απολυμένοι χωρίς να έχουν πληρωθεί, ενώ στην πραγματικότητα έχουν προσυνεννοηθεί εγγράφως με την ιδιοκτήτρια της εφημερίδας να τους αποδεσμεύσει από τη δύναμη της εφημερίδας με τη συμφωνία, ότι θα πάρουν κανονικά την αποζημίωσή τους και τα οφειλόμενα μόλις είτε πτωχεύσει, είτε βρεί κεφάλαια. Όπως έχουν κάνει και άλλοι συντάκτες της εφημερίδας, χωρίς να το διαφημίζουν κι όλας.
Ακόμα, αναπαράγει το ψέμμα των Ιών , ότι δήθεν κόπηκε η σαββατιατικη στηλη τους, ενώ οι ιδιοι αποφάσισαν να σταματήσουν να δουλεύουν, χωρις, όμως να σταματήσουν να πληρώνονται, με την δικαιολογια, ότι μειωθηκαν οι σελιδες τους, ενώ η εφημεριδα μειωσε όλες τις σελίδες των συνεργατών, περιορίζοντας σημαντικό κόστος χαρτιού. Προφανώς οι άνθρωποι προτίμησαν να γράψουν τους αναγνώστες στα παλιά τους τα παπούτσια για να ικανοποιήσουν το εγώ τους. Ωραια δημοσιογραφια!
Στο αποκορυφωμα του κακοήθους ψευδολογήματός της η κυρία Πολίτη έγραψε, ότι μετά από τα δεινά των συντακτών «την έκανα με μικρά πηδηματάκια».. Οι πάντες ξέρουν μεσα στην Ελευθεροτυπία, ότι η ιδιοκτήτρια με απέλυσε. Τόσο εργοδοτικός ήμουν ανόητοι! Εκείνο που δεν ξέρουν παρά λίγοι, είναι ότι πίεσαν αφόρητα για να απολυθώ ο κύριος Ψαρράς σε συνενόηση με τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ (!) και κανα δυό δήθεν εκπρόσωποι άλλων εργαζομένων από την παρέα τους,. Με το γελοίο αιτιολογικό, ότι ήμουν συνταξιούχος! Καί με την απειλή, ότι θα προβούν σε κινητοποιήσεις. Το αποκορύφωμα της αθλιότητας, εργαζόμενοι και μάλιστα συνδικαλιστές ζητούσαν την απόλυση εργαζόμενου!! Και μάλιστα το ομολογούσαν ανοιχτά!!
Αν ζουσε ο μακαρίτης ο Κίτσος Τεγόπουλος θα τους είχε πάρει με τις λεμονόκουπες. Γιατί με το ίδιο σκεπτικό οι φωστήρες αυτοί της δημοσιογραφίας,που δεν ηξεραν ουτε κατά πού πεφτει το τυπογραφείο και το πιεστήριο ( τέτοιο ενδιαφέρον ) θα είχαν απολύσει τον Γ Καψη (πατερα), τον Αλεκο Φιλιππόπουλο, τον Λ Καραπαναγιώτη, τον Ιασωνα Μοσχοβιτη, τον Χρ.Πασαλαρη, τον Σπ Μελα, τον Κ Αγγελόπουλο και σχεδόν όλους τους διευθυντές του ελληνικού Τύπου, ολοι τους συνταξιουχοι! Επειδή συνταξιούχος δημοσιογράφος δεν υπάρχει! Παρά μόνο στη δημοσιοϋπαλληλική επετηρίδα,μέσα από την οποία βλέπει τη δημοσιογραφία ο πρόεδρος της κακότυχης Ενωσης Συντακτών και οι συν αυτώ. Γιατί, η θεση του διευθυντή ορίζεται από δύο κριτήρια: Είτε της εμπιστοσύνης,είτε της ικανότητας.Εγώ επιλέχτηκα από την εκδότρια για το δεύτερο,επειδη,όπως ξέρουν και τα μπετά στη Μίνωος η εφημεριδα πήγαινε δημοσιογραφικά στα βράχια. Και ήμουν ο μόνος εκεί – και όχι μόνο εκεί – που είχα στήσει 2 φορές την εφημερίδα από το 1984 και ήξερα τη δουλεια όσο κανείς άλλος, από τη διανομη και τη διεκπεραίωση μέχρι το πιεστήριο, το τυπογραφείο, τη σύνταξη, το ρεπορτάζ, το λογιστήριο και την εφημεριδοποϊία.
Αυτοί λοιπόν οι φωστήρες της αριστεράς και του εργατοπατερισμού έκλεισαν το μαγαζί στα μούτρα των εργαζόμενων με απεργία διαρκείας 6 (έξι) μέρες πρίν τελειώσει εντελως το χαρτί στο πιεστήριο και 6 (εξι) μέρες πρίν η ιδιοκτήτρια αναγκαστεί να κηρύξει η ίδια πτώχευση, επειδη μαζύ μ αυτό το χαρτί τέλειωσαν και τα τελευταία λεφτά, πού είχε αποφασισμένα βάλει στην επιχείρηση!! Οι προμηθευτές δεν έδιναν πλέον ούτε ταμπόν για μελάνι με άλλη πίστωση.
Τα δικά της λεφτά, αν έχει, μπορεί να τα απολαμβάνει ετσι τώρα ανέγγιχτα! Ο κύριος Ψαρράς δεν κατάφερε να της πάρει με τις βαθυστόχαστες επιπόλαιες οικονομικές του μελέτες τα 90 εκατομμύρια που υποσχόταν στους συντάκτες , ως άλλος Γιωργάκης, ότι υπάρχουν και τά χει στα σεντούκια της!
Ετσι,οι δήθεν εργατοπατέρες,που κόπτονταν για τα συμφέροντα των εργαζόμενων και οι συν αυτοίς,με την απεργία που γλίτωσε την ιδιοκτήτρια, στέρησαν από τους εργαζόμενους το ταμείο ανεργίας από πέρυσι τον Δεκέμβριο, την έναρξη εκκαθάρισης από τις τράπεζες ώστε να αρχίσει να τρέχει ο χρόνος για τις αποζημιώσεις τους, την πιθανότητα ο τίτλος από τις τράπεζες να δινόταν σε άλλον επιχειρηματία για να ξαναβγεί η Ελευθεροτυπια, με λιγότερους εργαζόμενους, αλλα οπωσδήποτε όχι με 890 πνιγμένους όπως τώρα. Σάμπως σήμερα αυτοί οι ίδιοι δεν ετοιμάζουν εφημερίδα με 80 ανθρώπους όλους κι όλους;;!!
Το κυριότερο:δεν απάλλαξαν την εφημερίδα από τον υπ αριθμόν ένα κίνδυνο και απολύτως υπευθυνο για το κατάντημά της: Την ιδιοκτήτριά της. Που χαρη σ αυτούς εξακολουθεί και είναι ιδιοκτήτρια. Ωραίο δώρο!
Κατά τα άλλα,όταν ο ανεκδιήγητος οικονομικός διευθυντής κύριος Πολυκανδριώτης,εν όψει δανειοδότησης μετέφερε στη γενική συνέλευση των εργαζομένων την πρόταση περί εθελουσίας εξόδου πέρυσι το Φθινόπωρο γιατι η επιχείρηση δεν μπορούσε να επιζήσει με 910 εργαζόμενους, πράγμα που καταλάβαινε και ένα παιδάκι, οι δήθεν επαναστάτες και τωρινοί απολυμένοι κοινή σεναινεσει με την ιδιοκτήτρια (!) ούρλιαζαν ότι μαζύ θα ζήσουμε ή μαζύ θα πεθάνουμε γιατί δεν περισσεύει κανείς! Και όλους μαζυ μάς πέθαναν.
Δεν είναι να απορεί μετά κανείς,που μπροστά στην πιθανότητα να δώσουν τα δάνεια και να μην εκτελεστεί κανένα business plan, αφού δεν υπήρχε συνενόηση διοίκησης εργαζόμενων,σε συνδυασμό με σοβαρά νομικά προβλήματα στην υποθήκευση του κτηρίου και με την αφύσικη συμπεριφορά της ιδιοκτήτριας προς τους δανειστές, οι τρεις τραπεζες εκαναν πίσω,προτιμώντας να αφήσουν εργαζόμενους και ιδιοκτήτρια να βγάλουν μόνοι τους τα μάτια τους,αντι να κινδυνέψουν να χάσουν κι άλλα , επί πλέον των 25.000.000, που κατάπιε η ανωριμότητα της ιδιοκτήτριας σε ένα χρόνο από την Τράπεζα Πειραιώς. Παρά τις προτάσεις που είχε από τη δική μας διεύθυνση για πολύ μεγάλες οικονομίες χωρίς να αιμορραγήσει το προσωπικό. Γιατί στα οικονομικά των εφημερίδων η κατασπατάληση του χρήματος ήδη από τις παλιές διοικήσεις ήταν απίστευτη.
Την εσωσαν , όμως την ιδιοκτήτρια και έχουν αφήσει στον αέρα τους εκατοντάδες εργαζόμενους οι φιλεργατικοι εργατοπατερες, που… δεν είναι εργοδοτικοι. Να τους χαιρεται η κυρια Πολιτη, η Αριστερα που τους εχει στους κόλπους της και οσοι αφελεις τους ακολουθούν ακομα.
Αυτά, για να μη γράφει ο καθένας ανώδυνα ό,τι υπηρετεί τα συμφεροντάκια του. Και ελπίζω, ότι δεν θα χρειαστεί να επανέλθω. Γιατι 30 χρόνια στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΊΑ,από τα οποία 20 αρχισυντακτης και 7 διευθυντης, εστω και σε δυσμενεια, ξέρω πολλά παραπάνω από όσα μπορεί επιπόλαια να φανταστεί κανείς. Καί δεν είμαι του χεριού κανενός, που νομίζει ότι μπορεί να βάζει στο στόμα του ανεύθυνα και ανώδυνα το όνομά μου και την πορεία μου στην εφημερίδα. Η δημοσιογραφία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Δεν είναι για παιδάκια.
Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης
***
*
Όταν η εμπάθεια
λασπώνει τη δημοσιογραφία
και την αριστερά
*
Παρακολουθώ από πολύ κοντά εδώ και μήνες τους εργαζόμενους και την ιδιοκτησία
της Χ.Κ Τεγόπουλος στο δρόμο, που έχει οδηγηθεί η Ελευθεροτυπία. Καί θλίβομαι κάθε φορά, που διαπιστώνω πόση χολή, πόσα συμπλέγματα, πόση μοχθηρία και πόση ασχετοσύνη και επιπολαιότητα, πόση ανευθυνότητα βρισκόταν μέσα σε μερικούς ανθρώπους, που η δουλειά τους ήταν να ενημερώνουν χωρίς παρωπίδες και να ανοίγουν τα μάτια στους πολίτες!
Και παρακολουθώ τις μεθοδεύσεις, που γίνονται πίσω από την πλάτη εργαζόμενων από άλλους εργαζόμενους, μερικοί από τους οποίους είναι και συνδικαλιστές, για να εξυπηρετηθούν προσωπικές φιλοδοξίες, προσωπικές διαφορές, ρεβανσισμοί. Με ονοματεπώνυμα.
Όλα, για να γελάει και να τρίβει τα χέρια της με χαρά η ιδιοκτησία, πού από όλη αυτή την ιστορία μέχρι σήμερα είναι η μόνη κερδισμένη: Εξακολουθεί και είναι ιδιοκτήτρια, δεν πληρώνει σέντσι για μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές σε απεργούς, απαλλάσσεται από όσους δεν αντέχουν άλλο να είναι απλήρωτοι, ή από όσους έχουν βρεί μια άλλη πόρτα δουλειάς, και κυκλοφορεί ανενόχλητη, χωρίς κανείς να την καταδιώκει, που έχει αφήσει 890 ανθρώπους απλήρωτους επί μήνες! Το κυριότερο:η διαρκης απεργια τής εχει δώσει την ευκαιρία να ελπίζει , ότι μπορεί μια μέρα να βρεθεί πάλι στη θέση της εκδότριας! Οχι της «Ε». Αλλ αυτό δεν τη νοιάζει. Εκδότρια να ναι…
Ο βασικός λόγος, που δεν αναμιγνύομαι εδώ και καιρό στην υπόθεση Ελευθεροτυπία είναι αυτός. Ο οχετός. Γιά όσους δεν το ξέρουν, είμαι ακόμα μέλος της οικογένειας της εφημερίδας από τη στιγμή, που εχω αμφισβητήσει εξωδίκως τη νομιμότητα με την οποία η ιδιοκτησία κατάγγειλε τη σύμβασή μου, χωρίς να εκπληρώσει τους όρους της.
Αλλά, τόννοι κειμένων έχουν γραφτεί εδώ και μήνες, και μύριες κατηγορίες και λάσπη έχουν εξακοντιστεί, τα περισσότερα από τα οποία θα έπρεπε να κρυφτούν από τους αναγνώστες και οι συγγραφείς τους θα έπρεπε να ντρέπονται να ονομάζονται άνθρωποι του Τύπου.
Σε ένα τέτοιας κατάντιας κείμενο,που αναρταται στην ιστοσελιδα «Βαθύ Κόκκινο» (http://
Παράλληλα, κατηγορεί τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα επειδή έστειλε επιστολή συμπαράστασης στο φύλο Ελευθεροτυπια των Απεργων , που κυκλοφόρησε το προπερασμένο Σάββατο, ενώ κατά την ίδια δεν είναι φύλο απεργών, αλλα εργοδοτικών! Μαζύ με όλους τους αξιόλογους ανθρώπους της Αριστεράς που αρθρογραφούσαν σ αυτό!!
Η νεαρή συντάκτρια τού περιοδικού της Κυριακάτικης, βρίσκει σ αυτό το κείμενο την ευκαιρία να αναπαραγάγει ανοιχτά τις βρωμιές,πού αναπαρήγαγαν υπόγεια και δειλά, με τη δειλία κάθε υπόγειου ανθρώπου, οι συνοδοιπόροι της στην τελειωτική καταστροφή της Ελευθεροτυπίας , δήθεν φιλεργατικοί, δήθεν επαναστάτες, που έσωσαν την εργοδοσία από την πτώχευση με μια απεργία , την ώρα που η ίδια κατέρρεε!
Αναπαράγει η κυρία Πολίτη στο λιβελογράφημά της,αναφερόμενη ονομαστικά και σε μένα,οτι «στις γενικές μας συνελεύσεις τους πρώτους μήνες της «απληρωσιάς», καταψήφιζαν τις προτάσεις για απεργία, στο όνομα του «δημοσιογραφικού λειτούργηματος» για το καλό της αντιμνημονιακής ενημέρωσης. Κατόπιν, όπως άλλοι, αποχώρησαν με ελαφρά πηδηματάκια και μπράβο τους, αλλά όσο μας τιμούσαν με την παρουσία τους καταψήφιζαν τις απεργίες - ο Τετράδης μάλιστα ψήφιζε για το δικαίωμα της απλήρωτης εργασίας των άλλων από την προνομιακή θέση του συνταξιούχου διευθυντή.»
Ο πληθυντικός στο κείμενο περιέχει και τον σκιτσογράφο Στάθη,με τον οποίο δεν έχω καμμία σχέση κανενός είδους. Αλλά η ίδια θέλει να κατακεραυνώσει τον ΣΥΡΙΖΑ για τις «αντιαριστερές του επιλογές»…
Δεν θα απαντούσα σε μια τέτοια φτωχή συκοφαντική αθλιότητα, αν το κείμενό της απευθυνόταν στους εργαζόμενους της ΧΚ Τεγόπουλος, στη σελίδα τους και στο blog του εκπροσώπου,όπως κάνει η πλειονότητα των εργαζόμενων. Αυτοί ξέρουν πόσο γελοίοι είναι οι ισχυρισμοί της.Κυρίως, το ξέρει ο εκπρόσωπος των εργαζόμενων Π. Σώκος, ένας έντιμος συνάδερφος, που ήταν παρών σε όλες τις συνελεύσεις και με τον οποίο ψηφίζαμε πάντα τις ίδιες προτάσεις. Και ο εκπρόσωπος εργοδοτικός;;;!!
Αλλά, η νεαρή συντάκτρια του περιοδικού βγάζει τα ψέμματα στο αναγνωστικό κοινό.Στούς πολίτες.Στούς ίδιους,που οι παραπάνω που ανέφερα ,δήθεν συνάδερφοι εργατοπατέρες και δήθεν επαναστάτες έσπερναν υπόγεια την προεκλογική περίοδο ακόμα και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο υποψήφιος βουλευτής Τετράδης είναι εργοδοτικός! Ενω αυτοι, που στέρησαν με τη στάση τους την ανερχόμενη Αριστερά από τη μοναδική της μεγάλη εφημερίδα στην πιο κρίσιμη προεκλογικη και μετεκλογικη περίοδο είναι Αριστεροι! Σα δε ντρέπονται για την πολιτική τους σκέψη!
Το θράσσος έχει περισσέψει πιά σ αυτό το χώρο, που λέγεται Ελευθεροτυπία και Αριστερά. Και τα πράγματα πρέπει επιτέλους να ειπωθούν με το όνομά τους. Επειδή ο κόσμος δεν ξέρει τι πραγματικά γινόταν μέσα στην πολύπαθη Ελευθεροτυπία.
Κατ αρχήν, οι συνελεύσεις ξεκίνησαν με τον εξαναγκασμό σε παραίτηση του τότε διευθυντή Σεραφειμ Φυντανιδη από την νεόκοπη εκδότρια Μάνια Τεγοπούλου, αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα της Κίτσου Τεγόπουλου, το 2007. Μέχρι τότε όοοολοι οι μετέπειτα επαναστατημένοι ιδεολογικά συντάκτες ήταν ευχαριστημένοι με την πολιτική της εφημερίδας…
Από τότε και χωρίς τη σκιά του Κίτσου φούντωσε στην εφημερίδα η ίντριγκα και η καμαρίλα των εκλεκτών και των αρεστών, γυρω από τις διευθύνσεις της Ελευθεροτυπίας και της Κυριακάτικης. Για τις οποίες ούτε η κυρία Πολίτη ούτε οι μέντορές της φορείς του θανατηφόρου Ιου της Ελευθεροτυπίας είχαν καμμία ένσταση. Η συνεργασία ήταν άψογη…
Σ αυτό το κλίμα και σε αντίθεση με τους άλλους διευθυντές, ,δεν έλειψα ποτέ από καμμία συνέλευση, μιλούσα πάντα σε όλες,κατέβαζα προτάσεις και οι προτάσεις μου υπερψηφίζονταν από την μεγάλη πλειοψηφία των συντακτών. Και δεν υπήρξε ούτε μία φορά που να μην ψήφισα υπέρ των απεργιακών κινητοποιήσεων στις προτάσεις άλλων συναδέρφων. Εκτός από εκείνη , που ήθελε την απεργία αμέσως και τυφλή,έτσι στημένη,ώστε να σαμποταριστεί η τελευταία ελπίδα που είχε η εφημερίδα: το υπεσχημένο δανειο από την Alpha Bank και την Τραπεζα Πειραιως. Αυτήν την καταψήφισαν σχεδόν όλοι οι συντάκτες της «Ε»,γιατί ήταν εξώφθαλμη η ανοησία του εγχειρήματος. Αντ αυτής ψηφίσαμε απεργία εφ όσον η επιχείρηση έπαιρνε το δάνειο και δεν εξοφλούσε πρωτα τα δεδουλευμένα των εργαζόμενων. Μεγάλη αντεπαναστατικότητα! Είμασταν όλοι εργοδοτικοί!
Αλλά αυτό δεν το θυμάται ή το κρύβει ύπουλα η επιλεκτική μνήμη της κυρίας Πολίτη. Η οποία έχει το θράσσος να υπαινιχθεί,ότι δεν ψήφιζα τις απεργίες καλυμμένος πίσω από την ασφάλεια της σύνταξής μου! Προφανώς η κυρία αυτή κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια.Εκτός αν η χυδαιότητά της δεν της αφήνει περιθώρια άλλης σκέψης. Δέν την άκουσα ,για παράδειγμα, ποτέ να ισχυρίζεται, ότι ο πρόεδρος της Ενωσης Συντακτών,(εκλεγμένος με την ευλογία της πασοκικης παράταξης) επεδίωκε μανιωδώς μια απεργία από την προνομιακη θέση του αμοιβόμενου από το σωματείο,αδιαφορώντας για την τύχη των εργαζομένων,που ήταν απλήρωτοι. Ο δικός μου νούς δεν το σκέφτηκε ποτέ για κείνον. Ο νοσηρος της το σκέφτηκε για μένα. Σα δεν ντρέπεται.
Γιατι, στόχος αυτών που ακολουθεί και αναπαράγει η επιπολαια κυρία Πολίτη ήταν η αναμπουμπούλα,και η απαλλαγή από τον διευθυντή Εκδοσης Τετράδη, πού υπερασπιζόταν την ανεξάρτητη εφημερίδα και είχε απήχηση στους συντάκτες της Ελευθεροτυπίας,ώστε να μπορέσουν να καταφέρουν αυτό στο οποίο αποκαλύφθηκε στο τέλος με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο,ότι αποσκοπούσαν: Να ελέγξουν την εφημερίδα προς την κατεύθυνση της φιλόδοξης ιδεοληψίας τους. Εκμεταλλευόμενοι μία υπόγεια σχέση με την ιδιοκτήτρια της εφημερίδας, η οποία – το ξέρει πιά όλη η «Ε» - ήταν και επι χρόνια κολλητή τους φίλη! Τόσο κολλητή, που η ίδια, παντελώς άσχετη και ανεπίδεκτη μάθησης με το τι γίνεται εκεί μέσα σε επίπεδο δουλειάς, αλλα πολύ καλά πληροφορημένη από τους δεκάδες ρουφιάνους της και κολητούς της για το τι γίνεται σε επίπεδο κουτσομπολιού, αναπαρήγαγε συνέχεια ότι οι παρέα των Ιών διαρκώς κερδίζει τις συνελεύσεις!! Από πού το μάθαινε αυτό το παραμύθι άραγε!
Δεν κατάφεραν τον έλεγχο της «Ε» αυτοί οι λίγοι και προτίμησαν να την αδρανοποιήσουν για να βγάλουν ένα δικό τους φύλο καπηλευόμενοι τον τίτλο της Ελευθεροτυπίας. Αυτό αποκαλύφθηκε πιά εδώ και δύο μήνες σε όλους τους εργαζόμενους.Και ενώ γλίτωσαν την ιδιοκτήτρια από την πτώχευση τον Δεκέμβριο, θριαμβολογούσαν πρίν από λιγο καιρο, που η απορριψη της ένταξης στο αρθρο 99 οδηγει την επιχείρηση στην «φιλεργατικη πτωχευση»! Ο οπορτουνισμος με τον αμοραλισμό σε όλο του το μεγαλείο!
Αυτοι ήταν οι μέντορες και καθοδηγητές της κυρίας Πολίτη, που έχει σήμερα το θράσσος να αναπαράγει τις αθλιότητες τους. Νομίζοντας προφανώς ότι η μέχρι σήμερα σιωπή του Τετράδη είναι δείγμα αδυναμίας ή ενοχής. Τραγικό της λάθος.
Η κυρία Πολίτη, όπως και όλοι όσοι από τούς πρώην και νύν συντάκτες κόπτονται όψιμα για την Αριστερά και τη σχέση της με την Ελευθεροτυπια, έχουν το θράσσος τώρα να λασπολογούν κατά του Τετράδη, αλλά δεν ενοχλήθηκαν τόσα χρόνια που η εφημερίδα ήταν μια πασοκοφυλάδα. Δεν ενοχλούνταν, που η εφημερίδα διαβαζόταν πιά από τους αριστερούς αναγνώστες μόνο για τις σχολιογραφικές της στήλες, βρίζοντας στα τηλέφωνα και στα γράμματά τους για τη μονόπαντη γραμμή της.
Δεν έκαναν ούτε μία συνέλευση όλα αυτά τα χρόνια της Σημιτοκρατίας μέσα στην εφημερίδα. Δέν ανησύχησαν ποτέ για τη διαρκή πτώση της κυκλοφορίας της εφημερίδας εξ αιτίας αυτής της γραμμής ήδη από το 2002 έντονα.Αντίθετα,συνεργάζονταν αρμονικότατα προς αυτή την κατεύθυνση! Τα γραπτα είναι εκεί αδιάψευστοι μάρτυρες. Δεν αντιδρούσαν καθόλου, τη στιγμή που καποιοι από μας συγκρουόμαστε μέσα στη σύσκεψη της εφημερίδας, στην οποία δεν ειχαν πατήσει ποτέ το πόδι τους.
Ούτε ενοχλούνταν και ξασηκώνονταν όταν ο προηγούμενος διευθυντής της Κυριακάτικης και αγαπημένος του πασοκ απέλυε τον έναν μετά τον αλλον τους συναδέρφους τους, που δεν του ήταν αρεστοί. Μεταξύ των οποίων και την «ανυπότακτη» αρχισυντάκτριά του, η οποία είχε και σοβαρό πρόβλημα υγείας! Αντίθετα, πήγαν να του συμπαρασταθούν όταν η ιδιοκτήτρια τον απέλυσε!
Τέτοιες ευαισθησίες είχαν οι δήθεν εργατοσυνάδερφοι και δήθεν ευαισθητοποιημένοι με τα εργασιακά της εφημερίδας,που παριστάνουν εδώ και καιρο τους κίνσορες και τους καθαρούς αριστερούς και έχουν το θράσσος να νουθετούν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για τις αρθρογραφικές επιλογές του!
Οι πολίτες πρέπει να θυμούνται,ότι αυτός ο εσμός,πού εμφανίστηκε στη δημοσιογραφία από το πουθενά,εφτασε στην Ελευθεροτυπία και όχι απλώς συνεργάστηκε αρμονικότατα με όλες τις φιλοπασοκικες διευθύνσεις της Ελευθεροτυπίας και της Κυριακάτικης, αλλα δεν έκανε ούτε μία σοβαρή δημοσιογραφική παρέμβαση, που να ενοχλήσει αυτή την πολιτική κατάσταση. Με πλήθος σκανδάλων στην καθημερινότητα. Αντιθέτως, συνεν
Όλος αυτός ο εσμός, που ανέβηκε στην επιφάνεια για να κυριαρχήσει μόλις άνοιξε ο βόθρος της διαταραγμένης διαχείρησης εκ μέρους της ιδιοκτήτριας, δεν ενοχλήθηκε ποτέ από αυτές τις διευθύνσεις, αλλά βάλθηκε να πολεμήσει λυσσαλέα τη μοναδική Δημοσιογραφική Ανεξάρτητη διεύθυνση, που κατάφερε σε διάστημα τριών μηνών να σταματήσει την διαρκή κυκλοφοριακή κατρακύλα 8 ετών, να ανοίξει την εφημερίδα σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, να σταματήσει τόν μονόπαντο πασοκισμό του Γιωργάκη και του Μνημονίου και να βάλει τους μέχρι τότε χειμαζόμενους ρεπόρτερς εξ αιτίας προτιμήσεων και καμαρίλας,σε κανονικό ρυθμό εργασίας. Με στόχο δουλειάς τη Δημοσιογραφία χωρίς αποκλεισμούς. Δηλαδή τη μόνη Δημοσιογραφία.
Πρίν καταφύγει σε συμβουλές η αμετροεπής και άσχετη κυρια Πολιτη προς τον Αλέξη Τσίπρα για το ποια φυλλα εφημερίδων πρέπει να στηρίζει και ποια όχι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ , καλό θα ήταν πρώτα να μάθαινε πώς λειτουργούσε η εφημερίδα Ελευθεροτυπία, στην οποία δεν είχε την τύχη να εργαστεί, αλλά τι διαβολο, ένας όροφος από κάτω ήταν. Ας ρώταγε.
Αντ αυτου, η κυρία Πολίτη έχει το θράσσος να αναπαράγει στο κείμενό της τα ψέμματα των πρωταγωνιστων όλης αυτής της αδιαφάνειας, ότι δήθεν είναι απολυμένοι χωρίς να έχουν πληρωθεί, ενώ στην πραγματικότητα έχουν προσυνεννοηθεί εγγράφως με την ιδιοκτήτρια της εφημερίδας να τους αποδεσμεύσει από τη δύναμη της εφημερίδας με τη συμφωνία, ότι θα πάρουν κανονικά την αποζημίωσή τους και τα οφειλόμενα μόλις είτε πτωχεύσει, είτε βρεί κεφάλαια. Όπως έχουν κάνει και άλλοι συντάκτες της εφημερίδας, χωρίς να το διαφημίζουν κι όλας.
Ακόμα, αναπαράγει το ψέμμα των Ιών , ότι δήθεν κόπηκε η σαββατιατικη στηλη τους, ενώ οι ιδιοι αποφάσισαν να σταματήσουν να δουλεύουν, χωρις, όμως να σταματήσουν να πληρώνονται, με την δικαιολογια, ότι μειωθηκαν οι σελιδες τους, ενώ η εφημεριδα μειωσε όλες τις σελίδες των συνεργατών, περιορίζοντας σημαντικό κόστος χαρτιού. Προφανώς οι άνθρωποι προτίμησαν να γράψουν τους αναγνώστες στα παλιά τους τα παπούτσια για να ικανοποιήσουν το εγώ τους. Ωραια δημοσιογραφια!
Στο αποκορυφωμα του κακοήθους ψευδολογήματός της η κυρία Πολίτη έγραψε, ότι μετά από τα δεινά των συντακτών «την έκανα με μικρά πηδηματάκια».. Οι πάντες ξέρουν μεσα στην Ελευθεροτυπία, ότι η ιδιοκτήτρια με απέλυσε. Τόσο εργοδοτικός ήμουν ανόητοι! Εκείνο που δεν ξέρουν παρά λίγοι, είναι ότι πίεσαν αφόρητα για να απολυθώ ο κύριος Ψαρράς σε συνενόηση με τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ (!) και κανα δυό δήθεν εκπρόσωποι άλλων εργαζομένων από την παρέα τους,. Με το γελοίο αιτιολογικό, ότι ήμουν συνταξιούχος! Καί με την απειλή, ότι θα προβούν σε κινητοποιήσεις. Το αποκορύφωμα της αθλιότητας, εργαζόμενοι και μάλιστα συνδικαλιστές ζητούσαν την απόλυση εργαζόμενου!! Και μάλιστα το ομολογούσαν ανοιχτά!!
Αν ζουσε ο μακαρίτης ο Κίτσος Τεγόπουλος θα τους είχε πάρει με τις λεμονόκουπες. Γιατί με το ίδιο σκεπτικό οι φωστήρες αυτοί της δημοσιογραφίας,που δεν ηξεραν ουτε κατά πού πεφτει το τυπογραφείο και το πιεστήριο ( τέτοιο ενδιαφέρον ) θα είχαν απολύσει τον Γ Καψη (πατερα), τον Αλεκο Φιλιππόπουλο, τον Λ Καραπαναγιώτη, τον Ιασωνα Μοσχοβιτη, τον Χρ.Πασαλαρη, τον Σπ Μελα, τον Κ Αγγελόπουλο και σχεδόν όλους τους διευθυντές του ελληνικού Τύπου, ολοι τους συνταξιουχοι! Επειδή συνταξιούχος δημοσιογράφος δεν υπάρχει! Παρά μόνο στη δημοσιοϋπαλληλική επετηρίδα,μέσα από την οποία βλέπει τη δημοσιογραφία ο πρόεδρος της κακότυχης Ενωσης Συντακτών και οι συν αυτώ. Γιατί, η θεση του διευθυντή ορίζεται από δύο κριτήρια: Είτε της εμπιστοσύνης,είτε της ικανότητας.Εγώ επιλέχτηκα από την εκδότρια για το δεύτερο,επειδη,όπως ξέρουν και τα μπετά στη Μίνωος η εφημεριδα πήγαινε δημοσιογραφικά στα βράχια. Και ήμουν ο μόνος εκεί – και όχι μόνο εκεί – που είχα στήσει 2 φορές την εφημερίδα από το 1984 και ήξερα τη δουλεια όσο κανείς άλλος, από τη διανομη και τη διεκπεραίωση μέχρι το πιεστήριο, το τυπογραφείο, τη σύνταξη, το ρεπορτάζ, το λογιστήριο και την εφημεριδοποϊία.
Αυτοί λοιπόν οι φωστήρες της αριστεράς και του εργατοπατερισμού έκλεισαν το μαγαζί στα μούτρα των εργαζόμενων με απεργία διαρκείας 6 (έξι) μέρες πρίν τελειώσει εντελως το χαρτί στο πιεστήριο και 6 (εξι) μέρες πρίν η ιδιοκτήτρια αναγκαστεί να κηρύξει η ίδια πτώχευση, επειδη μαζύ μ αυτό το χαρτί τέλειωσαν και τα τελευταία λεφτά, πού είχε αποφασισμένα βάλει στην επιχείρηση!! Οι προμηθευτές δεν έδιναν πλέον ούτε ταμπόν για μελάνι με άλλη πίστωση.
Τα δικά της λεφτά, αν έχει, μπορεί να τα απολαμβάνει ετσι τώρα ανέγγιχτα! Ο κύριος Ψαρράς δεν κατάφερε να της πάρει με τις βαθυστόχαστες επιπόλαιες οικονομικές του μελέτες τα 90 εκατομμύρια που υποσχόταν στους συντάκτες , ως άλλος Γιωργάκης, ότι υπάρχουν και τά χει στα σεντούκια της!
Ετσι,οι δήθεν εργατοπατέρες,που κόπτονταν για τα συμφέροντα των εργαζόμενων και οι συν αυτοίς,με την απεργία που γλίτωσε την ιδιοκτήτρια, στέρησαν από τους εργαζόμενους το ταμείο ανεργίας από πέρυσι τον Δεκέμβριο, την έναρξη εκκαθάρισης από τις τράπεζες ώστε να αρχίσει να τρέχει ο χρόνος για τις αποζημιώσεις τους, την πιθανότητα ο τίτλος από τις τράπεζες να δινόταν σε άλλον επιχειρηματία για να ξαναβγεί η Ελευθεροτυπια, με λιγότερους εργαζόμενους, αλλα οπωσδήποτε όχι με 890 πνιγμένους όπως τώρα. Σάμπως σήμερα αυτοί οι ίδιοι δεν ετοιμάζουν εφημερίδα με 80 ανθρώπους όλους κι όλους;;!!
Το κυριότερο:δεν απάλλαξαν την εφημερίδα από τον υπ αριθμόν ένα κίνδυνο και απολύτως υπευθυνο για το κατάντημά της: Την ιδιοκτήτριά της. Που χαρη σ αυτούς εξακολουθεί και είναι ιδιοκτήτρια. Ωραίο δώρο!
Κατά τα άλλα,όταν ο ανεκδιήγητος οικονομικός διευθυντής κύριος Πολυκανδριώτης,εν όψει δανειοδότησης μετέφερε στη γενική συνέλευση των εργαζομένων την πρόταση περί εθελουσίας εξόδου πέρυσι το Φθινόπωρο γιατι η επιχείρηση δεν μπορούσε να επιζήσει με 910 εργαζόμενους, πράγμα που καταλάβαινε και ένα παιδάκι, οι δήθεν επαναστάτες και τωρινοί απολυμένοι κοινή σεναινεσει με την ιδιοκτήτρια (!) ούρλιαζαν ότι μαζύ θα ζήσουμε ή μαζύ θα πεθάνουμε γιατί δεν περισσεύει κανείς! Και όλους μαζυ μάς πέθαναν.
Δεν είναι να απορεί μετά κανείς,που μπροστά στην πιθανότητα να δώσουν τα δάνεια και να μην εκτελεστεί κανένα business plan, αφού δεν υπήρχε συνενόηση διοίκησης εργαζόμενων,σε συνδυασμό με σοβαρά νομικά προβλήματα στην υποθήκευση του κτηρίου και με την αφύσικη συμπεριφορά της ιδιοκτήτριας προς τους δανειστές, οι τρεις τραπεζες εκαναν πίσω,προτιμώντας να αφήσουν εργαζόμενους και ιδιοκτήτρια να βγάλουν μόνοι τους τα μάτια τους,αντι να κινδυνέψουν να χάσουν κι άλλα , επί πλέον των 25.000.000, που κατάπιε η ανωριμότητα της ιδιοκτήτριας σε ένα χρόνο από την Τράπεζα Πειραιώς. Παρά τις προτάσεις που είχε από τη δική μας διεύθυνση για πολύ μεγάλες οικονομίες χωρίς να αιμορραγήσει το προσωπικό. Γιατί στα οικονομικά των εφημερίδων η κατασπατάληση του χρήματος ήδη από τις παλιές διοικήσεις ήταν απίστευτη.
Την εσωσαν , όμως την ιδιοκτήτρια και έχουν αφήσει στον αέρα τους εκατοντάδες εργαζόμενους οι φιλεργατικοι εργατοπατερες, που… δεν είναι εργοδοτικοι. Να τους χαιρεται η κυρια Πολιτη, η Αριστερα που τους εχει στους κόλπους της και οσοι αφελεις τους ακολουθούν ακομα.
Αυτά, για να μη γράφει ο καθένας ανώδυνα ό,τι υπηρετεί τα συμφεροντάκια του. Και ελπίζω, ότι δεν θα χρειαστεί να επανέλθω. Γιατι 30 χρόνια στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΊΑ,από τα οποία 20 αρχισυντακτης και 7 διευθυντης, εστω και σε δυσμενεια, ξέρω πολλά παραπάνω από όσα μπορεί επιπόλαια να φανταστεί κανείς. Καί δεν είμαι του χεριού κανενός, που νομίζει ότι μπορεί να βάζει στο στόμα του ανεύθυνα και ανώδυνα το όνομά μου και την πορεία μου στην εφημερίδα. Η δημοσιογραφία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Δεν είναι για παιδάκια.
Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης
Ο Καιρος
Διευθυντης Εκδοσης
Ελευθεροτυπια
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*
20 χρόνια αρχισυντάκτης και 7 διευθυντής και ορθογραφία δεν έχετε μάθει?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κατάπτυστο και συκοφαντικό κείμενο σας είναι γεμάτο ορθογραφικά λάθη.
Δε θα μπω σε σχολιασμό, όλο το κείμενο σας από την πρώτη ανορθόγραφη λέξη μέχρι την τελευταία είναι αναληθές και εμφορούμενο από προκαταλήψεις και εμπάθειες.
Μόνο ένα σημείο: όλοι εμείς οι αναγνώστες της Ε διαβάζαμε και ξέρουμε: ξέρουμε τι άρθρα έγραφε η Πολίτη, ξέρουμε τι μικροπολιτικές και καθεστωτικές απόψεις υιοθετούσατε εσείς. Το αρχείο υπάρχει και είναι στη διάθεση του καθένα να ρίξει μια ματιά στα άρθρα της Πολίτη και στα άρθρα τα δικά σας και να δει τη τεράστια διαφορά: και στη γραφή και στο ύφος και ήθος και βέβαια στην πολιτική θέση. Είναι αργά για να πείσετε τον οποιονδήποτε κ. Τετράδη.... Δε χρειάζεται να έχουμε παρακολουθήσει συνελεύσεις εργαζομένων της Ε για να μάθουμε για τις θέσεις και το ήθος σας, το βλέπαμε το ήθος σας τόσα χρόνια να κατρακυλάει στα τάρταρα μέσα από τα γραπτά σας.