*
Εκπρόσωπος
Συντακτών "Ελευθεροτυπίας"
***
*
Προς κυρία Άντα Ψαρρά
Εκπρόσωπος
Συντακτών "Ελευθεροτυπίας"
***
*
Μια απάντηση
*
.
Απάντηση στους συκοφάντες του αγώνα μας (για πρώτη και τελευταία φορά)
.
Απάντηση στους συκοφάντες του αγώνα μας (για πρώτη και τελευταία φορά)
.
"Δε μας αφήνουν Ρόμπσον να τραγουδάμε
δε μας αφήνουν καναρίνι
που 'χεις φτερά αητού
μαύρε αδερφέ μου
δόντια που έχεις
μαργαριτάρια
δε μας αφήνουν να ψηλώσουμε φωνή..."
Ναζίμ Χικμέτ
.
….αλλά εμείς θα την ψηλώσουμε, γιατί για κάποιους από εμάς η δημοσιογραφία είναι αγώνας υπέρ των πολλών και υπέρ των αδυνάτων. Και κρινόμαστε από τις πράξεις μας και από τα ρεπορτάζ μας και από το ποιον εξυπηρετούν αυτά.
.
Όχι άλλη λάσπη, κυρία Ψαρρά. Πίστευα ότι η συκοφαντία θα είχε και όρια. Όπως σας είπε και μία συνάδελφος στην τελευταία συνέλευση των συντακτών, εκλάβατε την ευγένειά μας ως αδυναμία και συνεχίζετε, μόνο και μόνο επειδή δεν θέλαμε να γίνει αρένα. Οι απαντήσεις πρέπει να δοθούν όμως. Για να τελειώνουμε με τα ψέματα που ανεχθήκαμε να διαδίδετε τόσο καιρό.
.
Για τις αιτίες που η Χ.Κ Τεγόπουλος έφτασε σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών των εργαζομένων της τα έχουμε πει πολλές φορές και σίγουρα ούτε εδώ συμφωνούμε σε όλα, καθώς για εσάς η αποκλειστική ευθύνη ανήκει σε ένα μόνο πρόσωπο, στη Μάνια Τεγοπούλου και καθόλου στο οικονομικό-εκδοτικό κατεστημένο. Επιτρέψτε μου να σκέφτομαι πιο πολιτικά , να βλέπω τη γενικότερη κρίση και το πολιτικό παιχνίδι που παίχτηκε, καθώς και το ρόλο της διαπλοκής . Δεν μου το επίτρεπετε βέβαια, το ξέρω, αλλά δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να αγνοήσω ότι η Ελευθεροτυπία δεν είχε περισσότερα χρέη από άλλες εφημερίδες και ΜΜΕ που παραμένουν ανοιχτά, ούτε ότι η συγκεκριμένη εκδότρια δεν πέρασε τις πύλες του Μεγάρου Μαξίμου, όπως άλλοι για να πετύχει έτσι κάποια διευκόλυνση. Αν το είχε κάνει, ίσως να είχε σωθεί η Ελευθεροτυπία και γνωρίζουμε ότι πολλοί της έκαναν κριτική γιατί δεν το έκανε. Όπως επίσης και αν είχε κάνει τις απολύσεις που τις ζήτησαν οι τράπεζες, όταν πήρε δάνειο, αλλά επίσης δεν τις έκανε κι αυτά όλα είναι πίσω μας.
.
Είναι γνωστό ότι πολλοί από εσάς ζητούσατε επιμόνως από την αρχή να φύγει η εκδότρια από τη μέση γιατί δεν την εμπιστεύονται οι τράπεζες και να αναλάβει κάποιος που θα χαίρει της εμπιστοσύνης τους. Εξίσου γνωστό σε όλους μας είναι ότι σας ενοχλούσε σφόδρα η πολιτική γραμμή της εφημερίδας και ειδικά η αντιμνημονιακή γραμμή της την τελευταία περίοδο και γι’ αυτό βάζατε θέμα αλλαγής διεύθυνσης, πολύ πιο ψηλά από το θέμα της πληρωμής των εργαζομένων και της επιβίωσης της εφημερίδας.
.
Την ώρα που η εφημερίδα είχε γονατίσει, ξεκινήσατε πόλεμο λάσπης εναντίον της, διαδίδοντας ότι κόπηκε η στήλη σας, κάτι που δεν είναι αληθές, καθώς μόνοι σας τη σταματήσατε, όταν αρνηθήκατε να περιοριστεί ο χώρος σας –όπως έγινε με πάρα πολλούς άλλους, καθώς περιορίστηκαν συνολικά οι σελίδες της εφημερίδας, λόγω των οικονομικών προβλημάτων. Ταυτόχρονα αρχίσατε τη συκοφαντία ότι η εφημερίδα ήταν δήθεν «σαμαρική». Σας κατήγγειλαν για αυτό οι συνάδελφοι, (εκείνη την τελευταία μέρα λειτουργίας της Ε) καλώντας σας να τους δείξετε έστω κι ένα κείμενο που εξυπηρετούσε την προβολή του αρχηγού της Ν.Δ, αλλά δεν είχατε να παρουσιάσετε το παραμικρό.
.
Από την αρχή δεν κρύψατε ότι στόχος σας ήταν ο «έλεγχος του μαγαζιού» και χρησιμοποιήσατε κάθε μέσο. Συκοφαντήσατε, παραπλανήσατε, τρομοκρατήσατε και καταφέρατε να διχάσετε τη συνέλευση. Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και στενός συνεργάτης σας, Δ. Τρίμης, ζήτησε από τη συνέλευση να ψηφίσει κύρια παρέμβαση, (αρνούμενη την εξυγίανση, που δεν θα κούρευε τις αποζημιώσεις μας) κρύβοντας ότι αυτή -ειδικά όπως θα διατυπωνόταν- θα οδηγούσε στην πτώχευση και στο κλείσιμο (για να αποζημιωθούμε μετά από –κανείς δεν ξέρει- πόσα χρόνια και να πάρουμε ψίχουλα- καταδικάζοντας την πλειοψηφία στην ανεργία). Την ίδια ώρα ο εκπρόσωπος μας Π. Σώκος έλεγε ότι με την πρόσθετη παρέμβαση θ’ αφήναμε ένα παράθυρο ανοιχτό στην ελπίδα να ξανακυκλοφορήσει η Ε και να μην κλείσει η Χ.Κ Τεγόπουλος. Ειδικά από τη στιγμή που πετύχαμε να δεσμευτεί η εκδότρια και να μην κουρέψει τις απαιτήσεις μας για τα δεδουλευμένα. Αλλά δεν αφήσατε να ακουστεί καμία άλλη φωνή. Δεν αφήσατε να γίνει κανένας διάλογος, δημιουργώντας συνθήκες αρένας με κραυγές και τραμπουκισμούς.
.
Όσο για το πρώτο απεργιακό φύλλο, ψεύδεστε χωρίς καμία ντροπή κυρία Ψαρρά, αλλά φυσικά τώρα πια αυτό δεν με εκπλήσσει, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά. Στην επιστολή σας έχετε κάνει ένα κατάπτυστο copy paste από τοποθετήσεις και επιστολές που δεν έγιναν ούτε την ίδια στιγμή, ούτε για τους ίδιους λόγους- θα σας θαύμαζε και ο Γκέμπελς- το οποίο διαστρεβλώνει εντελώς την αλήθεια. Προσωπικά και μαζί με τους συναδέλφους Χρ.Ζέρβα, Ντ.Καράτζιου και Ν.Βασιλειάδου, που δημοσιεύσαμε ένα κείμενο, ήμασταν πάντα υπέρ όλων των απεργιών (εγώ είχα ζητήσει να διευρυνθεί το μέτωπο και απέναντι στις τράπεζες που μας έβαζαν τη θηλιά στο λαιμό, αλλά εσείς δε συμφωνούσατε) και γράψαμε ένα κείμενο, λέγοντας ότι η Ε έπρεπε να ανοίξει σύντομα, για να μην απαξιωθεί (όπως θέλατε εσείς) και απαιτούσαμε να γίνουν δεκτά όλα τα αιτήματα της συνέλευσης των εργαζομένων. Αλλά κάνατε το άσπρο-μαύρο στο συκοφαντικό σας κείμενο, επιχειρώντας με βρώμικα υπονοούμενα να μας εμφανίσετε ως αντίθετους με την απεργία.
.
Για το φύλλο τώρα: Τόσο εγώ, όσο και άλλοι συνάδελφοι που τελικά δεν παραδώσαμε τα ρεπορτάζ μας, ήμασταν εξαρχής φανατικά υπέρ της έκδοσης απεργιακού φύλλου. Κάποιοι στη συνέλευση ήθελαν να γράψουν ανυπόγραφα, ωστόσο, φοβούμενοι τυχόν επιπτώσεις, και κάποιοι άλλοι –ανάμεσά τους κι εγώ- υποστηρίξαμε ότι δεν έχουμε λόγο να φοβόμαστε, όταν αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας και ότι όσοι ήθελαν θα έπρεπε να μπορούν να υπογράφουν. Δεν μας το επιτρέψατε όμως, και σύντομα ακούσαμε να λέτε, κάποιοι από εσάς, ότι το φύλλο αυτό θα ήταν η «πρόβα τζενεράλε» προς αναζήτηση κάποια ς «στοργικής αγκαλιάς» επιχειρηματία και μάλιστα είχαν αρχίσει ερήμην μας (χωρίς να ξέρει τίποτα η συνέλευση των εργαζομένων) συζητήσεις με συγκεκριμένους επιχειρηματίες. Δεν θα αναφέρω τα ονόματα τους γιατί δεν θέλω να σας εκθέσω περισσότερο. Τα ξέρουμε όμως πολλοί. Φυσικά και δεν θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε σε ένα τέτοιο παιχνίδι και για αυτό όταν μάθαμε και για τους συγκεκριμένους επιχειρηματίες με τους οποίους κάποιοι συζητούσαν πίσω από την πλάτη μας, φυσικά κάναμε πίσω. Και δε μιλήσαμε κιόλας , γιατί λέγαμε ότι θα κάνει κακό στον αγώνα.
.
Δικαιωθήκαμε όμως από τις εξελίξεις –δυστυχώς- καθώς προσωπικά θα προτιμούσα να μην δικαιωνόμουν. «Δεν περισσεύει κανείς» λέγατε υποκριτικά και όταν διαπιστώσατε ότι τα σχέδιά σας πηγαίνουν όπως τα θέλατε και το καράβι ξεκίνησε να βυθίζεται, πηδήξατε πρώτοι στη γαλέρα που ετοιμάζατε, για να σωθείτε μόνο εσείς και η παρέα σας, βγάζοντας καινούργια εφημερίδα (όπως είχαμε καταλάβει , αλλά μας διαψεύδατε). Τελικά περίσσευαν κυρία Ψαρρά καμιά 700αριά εργαζόμενοι, αλλά δεν τους το είπατε. Κι όταν η πρόσφατη συνέλευση των εργαζομένων καταδίκασε τις μεθοδεύσεις σας, εσείς απαιτήσατε να σας επιδοκιμάσουν κιόλας.
.
Η αλήθεια είναι ότι σας εξέπληξε δυσάρεστα το γεγονός ότι οι τσακισμένοι συνάδελφοι, που αφήσατε πίσω φεύγοντας, θα έβρισκαν τη δύναμη και το κουράγιο να ξαναβγάλουν εφημερίδα και τώρα χαλάνε τα σχέδιά σας. Λυγίσαμε, αλλά δεν γονατίσαμε, κυρία Ψαρρά, κι αν είναι να πέσουμε, θα πέσουμε μαχόμενοι.
.
Βασιλική Σιούτη
.
Υ.Γ. Ευτυχώς όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον την ανίερη συμμαχία της "αριστερής" ψευτο-ριζοσπαστικότητας με το σκληρό πυρήνα του κατεστημένου, υπό το μανδύα του politically correct, του "αντιεθνικισμού", των ΜΚΟ, της υπεράσπισης των "μειονοτήτων" (αλλά ποτέ των κοινωνικών πλειοψηφιών και της εργατικής τάξης)
.
Και η συνέχεια του ποιήματος
.
….αλλά εμείς θα την ψηλώσουμε, γιατί για κάποιους από εμάς η δημοσιογραφία είναι αγώνας υπέρ των πολλών και υπέρ των αδυνάτων. Και κρινόμαστε από τις πράξεις μας και από τα ρεπορτάζ μας και από το ποιον εξυπηρετούν αυτά.
.
Όχι άλλη λάσπη, κυρία Ψαρρά. Πίστευα ότι η συκοφαντία θα είχε και όρια. Όπως σας είπε και μία συνάδελφος στην τελευταία συνέλευση των συντακτών, εκλάβατε την ευγένειά μας ως αδυναμία και συνεχίζετε, μόνο και μόνο επειδή δεν θέλαμε να γίνει αρένα. Οι απαντήσεις πρέπει να δοθούν όμως. Για να τελειώνουμε με τα ψέματα που ανεχθήκαμε να διαδίδετε τόσο καιρό.
.
Για τις αιτίες που η Χ.Κ Τεγόπουλος έφτασε σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών των εργαζομένων της τα έχουμε πει πολλές φορές και σίγουρα ούτε εδώ συμφωνούμε σε όλα, καθώς για εσάς η αποκλειστική ευθύνη ανήκει σε ένα μόνο πρόσωπο, στη Μάνια Τεγοπούλου και καθόλου στο οικονομικό-εκδοτικό κατεστημένο. Επιτρέψτε μου να σκέφτομαι πιο πολιτικά , να βλέπω τη γενικότερη κρίση και το πολιτικό παιχνίδι που παίχτηκε, καθώς και το ρόλο της διαπλοκής . Δεν μου το επίτρεπετε βέβαια, το ξέρω, αλλά δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να αγνοήσω ότι η Ελευθεροτυπία δεν είχε περισσότερα χρέη από άλλες εφημερίδες και ΜΜΕ που παραμένουν ανοιχτά, ούτε ότι η συγκεκριμένη εκδότρια δεν πέρασε τις πύλες του Μεγάρου Μαξίμου, όπως άλλοι για να πετύχει έτσι κάποια διευκόλυνση. Αν το είχε κάνει, ίσως να είχε σωθεί η Ελευθεροτυπία και γνωρίζουμε ότι πολλοί της έκαναν κριτική γιατί δεν το έκανε. Όπως επίσης και αν είχε κάνει τις απολύσεις που τις ζήτησαν οι τράπεζες, όταν πήρε δάνειο, αλλά επίσης δεν τις έκανε κι αυτά όλα είναι πίσω μας.
.
Είναι γνωστό ότι πολλοί από εσάς ζητούσατε επιμόνως από την αρχή να φύγει η εκδότρια από τη μέση γιατί δεν την εμπιστεύονται οι τράπεζες και να αναλάβει κάποιος που θα χαίρει της εμπιστοσύνης τους. Εξίσου γνωστό σε όλους μας είναι ότι σας ενοχλούσε σφόδρα η πολιτική γραμμή της εφημερίδας και ειδικά η αντιμνημονιακή γραμμή της την τελευταία περίοδο και γι’ αυτό βάζατε θέμα αλλαγής διεύθυνσης, πολύ πιο ψηλά από το θέμα της πληρωμής των εργαζομένων και της επιβίωσης της εφημερίδας.
.
Την ώρα που η εφημερίδα είχε γονατίσει, ξεκινήσατε πόλεμο λάσπης εναντίον της, διαδίδοντας ότι κόπηκε η στήλη σας, κάτι που δεν είναι αληθές, καθώς μόνοι σας τη σταματήσατε, όταν αρνηθήκατε να περιοριστεί ο χώρος σας –όπως έγινε με πάρα πολλούς άλλους, καθώς περιορίστηκαν συνολικά οι σελίδες της εφημερίδας, λόγω των οικονομικών προβλημάτων. Ταυτόχρονα αρχίσατε τη συκοφαντία ότι η εφημερίδα ήταν δήθεν «σαμαρική». Σας κατήγγειλαν για αυτό οι συνάδελφοι, (εκείνη την τελευταία μέρα λειτουργίας της Ε) καλώντας σας να τους δείξετε έστω κι ένα κείμενο που εξυπηρετούσε την προβολή του αρχηγού της Ν.Δ, αλλά δεν είχατε να παρουσιάσετε το παραμικρό.
.
Από την αρχή δεν κρύψατε ότι στόχος σας ήταν ο «έλεγχος του μαγαζιού» και χρησιμοποιήσατε κάθε μέσο. Συκοφαντήσατε, παραπλανήσατε, τρομοκρατήσατε και καταφέρατε να διχάσετε τη συνέλευση. Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και στενός συνεργάτης σας, Δ. Τρίμης, ζήτησε από τη συνέλευση να ψηφίσει κύρια παρέμβαση, (αρνούμενη την εξυγίανση, που δεν θα κούρευε τις αποζημιώσεις μας) κρύβοντας ότι αυτή -ειδικά όπως θα διατυπωνόταν- θα οδηγούσε στην πτώχευση και στο κλείσιμο (για να αποζημιωθούμε μετά από –κανείς δεν ξέρει- πόσα χρόνια και να πάρουμε ψίχουλα- καταδικάζοντας την πλειοψηφία στην ανεργία). Την ίδια ώρα ο εκπρόσωπος μας Π. Σώκος έλεγε ότι με την πρόσθετη παρέμβαση θ’ αφήναμε ένα παράθυρο ανοιχτό στην ελπίδα να ξανακυκλοφορήσει η Ε και να μην κλείσει η Χ.Κ Τεγόπουλος. Ειδικά από τη στιγμή που πετύχαμε να δεσμευτεί η εκδότρια και να μην κουρέψει τις απαιτήσεις μας για τα δεδουλευμένα. Αλλά δεν αφήσατε να ακουστεί καμία άλλη φωνή. Δεν αφήσατε να γίνει κανένας διάλογος, δημιουργώντας συνθήκες αρένας με κραυγές και τραμπουκισμούς.
.
Όσο για το πρώτο απεργιακό φύλλο, ψεύδεστε χωρίς καμία ντροπή κυρία Ψαρρά, αλλά φυσικά τώρα πια αυτό δεν με εκπλήσσει, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά. Στην επιστολή σας έχετε κάνει ένα κατάπτυστο copy paste από τοποθετήσεις και επιστολές που δεν έγιναν ούτε την ίδια στιγμή, ούτε για τους ίδιους λόγους- θα σας θαύμαζε και ο Γκέμπελς- το οποίο διαστρεβλώνει εντελώς την αλήθεια. Προσωπικά και μαζί με τους συναδέλφους Χρ.Ζέρβα, Ντ.Καράτζιου και Ν.Βασιλειάδου, που δημοσιεύσαμε ένα κείμενο, ήμασταν πάντα υπέρ όλων των απεργιών (εγώ είχα ζητήσει να διευρυνθεί το μέτωπο και απέναντι στις τράπεζες που μας έβαζαν τη θηλιά στο λαιμό, αλλά εσείς δε συμφωνούσατε) και γράψαμε ένα κείμενο, λέγοντας ότι η Ε έπρεπε να ανοίξει σύντομα, για να μην απαξιωθεί (όπως θέλατε εσείς) και απαιτούσαμε να γίνουν δεκτά όλα τα αιτήματα της συνέλευσης των εργαζομένων. Αλλά κάνατε το άσπρο-μαύρο στο συκοφαντικό σας κείμενο, επιχειρώντας με βρώμικα υπονοούμενα να μας εμφανίσετε ως αντίθετους με την απεργία.
.
Για το φύλλο τώρα: Τόσο εγώ, όσο και άλλοι συνάδελφοι που τελικά δεν παραδώσαμε τα ρεπορτάζ μας, ήμασταν εξαρχής φανατικά υπέρ της έκδοσης απεργιακού φύλλου. Κάποιοι στη συνέλευση ήθελαν να γράψουν ανυπόγραφα, ωστόσο, φοβούμενοι τυχόν επιπτώσεις, και κάποιοι άλλοι –ανάμεσά τους κι εγώ- υποστηρίξαμε ότι δεν έχουμε λόγο να φοβόμαστε, όταν αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας και ότι όσοι ήθελαν θα έπρεπε να μπορούν να υπογράφουν. Δεν μας το επιτρέψατε όμως, και σύντομα ακούσαμε να λέτε, κάποιοι από εσάς, ότι το φύλλο αυτό θα ήταν η «πρόβα τζενεράλε» προς αναζήτηση κάποια ς «στοργικής αγκαλιάς» επιχειρηματία και μάλιστα είχαν αρχίσει ερήμην μας (χωρίς να ξέρει τίποτα η συνέλευση των εργαζομένων) συζητήσεις με συγκεκριμένους επιχειρηματίες. Δεν θα αναφέρω τα ονόματα τους γιατί δεν θέλω να σας εκθέσω περισσότερο. Τα ξέρουμε όμως πολλοί. Φυσικά και δεν θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε σε ένα τέτοιο παιχνίδι και για αυτό όταν μάθαμε και για τους συγκεκριμένους επιχειρηματίες με τους οποίους κάποιοι συζητούσαν πίσω από την πλάτη μας, φυσικά κάναμε πίσω. Και δε μιλήσαμε κιόλας , γιατί λέγαμε ότι θα κάνει κακό στον αγώνα.
.
Δικαιωθήκαμε όμως από τις εξελίξεις –δυστυχώς- καθώς προσωπικά θα προτιμούσα να μην δικαιωνόμουν. «Δεν περισσεύει κανείς» λέγατε υποκριτικά και όταν διαπιστώσατε ότι τα σχέδιά σας πηγαίνουν όπως τα θέλατε και το καράβι ξεκίνησε να βυθίζεται, πηδήξατε πρώτοι στη γαλέρα που ετοιμάζατε, για να σωθείτε μόνο εσείς και η παρέα σας, βγάζοντας καινούργια εφημερίδα (όπως είχαμε καταλάβει , αλλά μας διαψεύδατε). Τελικά περίσσευαν κυρία Ψαρρά καμιά 700αριά εργαζόμενοι, αλλά δεν τους το είπατε. Κι όταν η πρόσφατη συνέλευση των εργαζομένων καταδίκασε τις μεθοδεύσεις σας, εσείς απαιτήσατε να σας επιδοκιμάσουν κιόλας.
.
Η αλήθεια είναι ότι σας εξέπληξε δυσάρεστα το γεγονός ότι οι τσακισμένοι συνάδελφοι, που αφήσατε πίσω φεύγοντας, θα έβρισκαν τη δύναμη και το κουράγιο να ξαναβγάλουν εφημερίδα και τώρα χαλάνε τα σχέδιά σας. Λυγίσαμε, αλλά δεν γονατίσαμε, κυρία Ψαρρά, κι αν είναι να πέσουμε, θα πέσουμε μαχόμενοι.
.
Βασιλική Σιούτη
.
Υ.Γ. Ευτυχώς όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον την ανίερη συμμαχία της "αριστερής" ψευτο-ριζοσπαστικότητας με το σκληρό πυρήνα του κατεστημένου, υπό το μανδύα του politically correct, του "αντιεθνικισμού", των ΜΚΟ, της υπεράσπισης των "μειονοτήτων" (αλλά ποτέ των κοινωνικών πλειοψηφιών και της εργατικής τάξης)
.
Και η συνέχεια του ποιήματος
.
"... Φοβούνται Ρόμπσον
φοβούνται την αυγή,
ν' ακούσουνε φοβούνται
και ν' αγγίσουν
φοβούνται ν' αγαπήσουν
φοβούνται ν' αγαπήσουνε σαν τον Φερχάτ
(Αλήθεια θα 'χετε κι εσείς έναν Φερχάτ
οι νέγροι πώς να τονε λένε Ρόμπσον;)
.
Φοβούνται τα γεννήματα
της γης
το γάργαρο νερό φοβούνται της πηγής
φοβούνται
να θυμούνται
και τις χαρές τους
το χέρι ενός φίλου δεν έσφιξε ποτέ τους
το χέρι τους
το χέρι ενός φίλου δεν έσφιξε ποτέ τους
το χέρι τους
ζεστό
σαν το πουλί
χωρίς να θέλει σκόντα
προμήθειες
ή κάποια αναβολή
στη πλερωμή.
.
Φοβούνται την ελπίδα
φοβούνται Ρόμπσον να ελπίσουν
φοβούνται καναρίνι
που 'χεις φτερά αητού
φοβούνται τα τραγούδια μας
μη τους τσακίσουν."
.
Ὀχτώβρης 1949
Ὀχτώβρης 1949
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου