*
Ντίνα Δασκαλοπούλου
***
*
Σαν σήμερα, σαν αύριο...
Σαν σήμερα, ένα χρόνο πριν, ο Δημήτρης Χριστούλας προχώρησε στην ύστατη - και πιο συγκλονιστική- πολιτική πράξη της ζωής του.
Σαν αύριο ο Μάριος Λώλος έγινε θύμα της πιο ωμής πολιτικής πράξης στη ζωή του: ενώ κάλυπτε τη διαδήλωση στη μνήμη του Χριστούλα στο Σύνταγμα, δέχτηκε δολοφονικό χτύπημα στο κεφάλι από άνδρα των ΜΑΤ.
Ένα χρόνο μετά ο ένοχος δεν έχει βρεθεί και δεν έχει οδηγηθεί στην Δικαιοσύνη, παρ' όλες τις διαβεβαιώσεις του τότε υπουργού δημόσιας τάξης ότι μέσα σε ένα 24ωρο θα έχει εντοπιστεί. Έκτοτε αυτός ο κρανοφόρος παρ' ολίγον φονιάς κυκλοφορεί ελεύθερος κι οπλισμένος ανάμεσά μας, ενώ εξακολουθούμε όλοι να πληρώνουμε τον (άξιο είναι η αλήθεια) μισθό του.
Ένα χρόνο μετά, η αστυνομική βία, η καταστολή των εργατικών αγώνων, ο διωγμός με κάθε μέσο των μάχιμων συνδικαλιστών, η φίμωση παντοιοτρόπως των ανθρώπων του Τύπου δεν αποτελούν καν ειδήσεις. Όπως και οι αντιστάσεις, τα κινήματα, οι αγώνες δεν βρίσκουν χώρο στις "ειδήσεις". Όμως είμαστε όλοι ακόμα εδώ και κανένας δεν θα μας κλείσει το στόμα. Θα εξακολουθούμε να φωνάζουμε για δημοκρατία και δικαιοσύνη.
---
*
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου