... "λίγες" συνδικαλιστικές διοικήσεις στα ΜΜΕ ...

*
Ανασυγκρότηση
***
*

ΜΜΕ - Τί συμβαίνει

ανάμεσα στις συνδικαλιστικές ηγεσίες

και τους μπαταχτσήδες εκδότες;

ΕΣΗΕΑ

Τεράστια ερωτηματικά προκύπτουν από τη συμπεριφορά των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών που διοικούν σήμερα ορισμένες Ενώσεις στο χώρο των ΜΜΕ...

Κορωνίδα της - παράξενης, τουλάχιστον - "συμπεριφοράς" τους υπήρξε η συνάντηση προ ημερών με τον μεγαλομέτοχο του ΔΟΛ κ. Σταύρο Ψυχάρη...

Ο κ. Ψυχάρης, λειτουργώντας ως επικεφαλής όλων των εκδοτών, που είναι ενταγμένοι στο κίνημα "δεν πληρώνω - απολύω και κανείς δεν με ενοχλεί", κατέστησε σαφές ότι "κανείς και με τίποτα" δεν θα σταματήσει το δρόμο προς την εθελοντική εργασία στις γαλέρες των ΜΜΕ...

Γιατί περί αυτού πρόκειται: Εθελοντές πλέον θα εκδίδουν και θα εργάζονται στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο...

Μπροστά στα σημερινά δεδομένα - ναι, δεδομένα και μην λαμβάνεται ως υπερβολή - που υπάρχουν και έχουν επιβληθεί από τους σε αγαστή συνεργασία εκδότες και εκδοτίσκους κάθε βεληνεκούς, οι  πλειοψηφίες που διοικούν ορισμένα επαγγελματικά σωματεία στον Τύπο εμφανίζονται τουλάχιστον λίγες...

Λίγες στο ανάστημα, λίγες στις αντιστάσεις, λίγες στις προθέσεις...

ΕΤΗΠΤΑ

Εγκλωβισμένες σε βολικές συντεχνιακές πρακτικές παρελθουσών "χρήσεων" - χρήσεις που ομολογουμένως είχαν παρουσιάσει κέρδη για πολλούς και διάφορους - αδυνατούν σήμερα να αρθρώσουν μια κάποια πειστική πρόταση για την αντιμετώπιση της επίθεσης που δέχεται ο εργαζόμενος και που στοχεύει στην καταρράκωση της αξιοπρέπειας και την πλήρη εξαθλίωσή του...

Είναι εξοργιστικό, τουλάχιστον, να "καταπίνουν αμάσητη" την τροφή - μαζί με το περιτύλιγμα - που τους ταΐζουν οι εκδότες. Μια "τροφή" που τα συστατικά της είναι η "κρίση", η "διαφήμιση", η "ρευστότητα", οι "τράπεζες" και φυσικά το κύριο: μειώθηκε το κέρδος...

Εδώ μπαίνει και ένα άλλο θέμα. Τελικά, οι συνδικαλιστές - ηγήτορες που μας έχουν προκύψει σήμερα, ενστερνίζονται ή όχι το γνωστό και κλασικό πλέον "Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους";

Έως σήμερα, παρακολουθώντας τις (μη)ενέργειές τους ο αντικειμενικός παρατηρητής θα συμφωνούσε ότι οι κυρίες και οι κύριοι που βρίσκονται στη διοίκηση ορισμένων Ενώσεων στον χώρο των ΜΜΕ όχι μόνον συμφωνούν "να πληρώσουμε κι εμείς την κρίση", αλλά κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να γκρεμίσουν και τα όποια αναχώματα που δυσκολεύουν την προέλαση των μπαταχτσήδων εκδοτών...

ΕΠΗΕΑ

Κορυφαίο παράδειγμα σύμπλευσης - για να μην χρησιμοποιηθεί άλλη έκφραση - με τις αιτιάσεις εκδότη για το πως και το γιατί έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει απολύσεις, είναι ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη - Ψυχάρη. "Δεν βγαίνω", είπε ο κ. Ψυχάρης. "Ό,τι πεις εσύ πρόεδρε", είναι μια απάντηση που θα μπορούσε να είχε δοθεί, χωρίς να προκαλέσει ιδιαίτερη εντύπωση για όλους όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και δουλείες...

Ένα άλλο, εξίσου ενδεικτικό, παράδειγμα σύμπλευσης είναι και η περίπτωση του Γ. Καλοφωλιά και της οικονομικής εφημερίδας "Εξπρές". Μια περίπτωση, που συνεχίζει για μια τουλάχιστον πενταετία, που είχε και έχει την "ανοχή" των Ενώσεων που απασχολούν εκεί εργαζόμενους. Εν ολίγοις "κρατάνε" την επιχείρηση όλα αυτά τα χρόνια όρθια και "έχουν στήσει στον τοίχο" όλους τους εργαζόμενους, που πληρώνονται με "έναντι" όταν και όποτε θελήσει να το κάνει αυτό ο επιχειρηματίας !!! Και το χειρότερο, στήνουν απεργίες επιλεκτικά σ' ορισμένα τμήματα και αφήνουν να λειτουργεί το κερδοφόρο τμήμα της επιχείρησης - το πιεστήριο !!! Βλακεία; Ενοχή;

Ο κατάλογος των επιχειρήσεων που θα μπορούσε να γίνει αναφορά σε προβλήματα - από απολύσεις έως μειώσεις μισθών και εκβιασμών για υπογραφή ατομικών συμβάσεων - περιλαμβάνει όλες τις γνωστές γαλέρες. Δύσκολο να βρεις κάποια που "έχει ξεφύγει"...

ΕΣΠΗΤ

Συμπερασματικά, καλώς ή κακώς - καλώς για την "Α" - η διαχείριση της επαγγελματικής μας θέσης έχει ανατεθεί στα συνδικαλιστικά μας όργανα. Αν τα όργανα αυτά κάνουν καλά τη δουλειά που τους έχει ανατεθεί, πρέπει σε κάθε περίπτωση να λέγεται και να διαλαλείται...

Στην περίπτωσή μας, τα πλειοψηφικά ρεύματα που έχουν αναλάβει σήμερα ορισμένες από τις διοικήσεις των Ενώσεών μας όχι μόνον δεν κάνουν καλά τη δουλειά - διαχείριση, αλλά εκ του αποτελέσματος των μη-ενεργειών τους μας οδηγούν στην επαγγελματική και προσωπική απόλυτη καταστροφή...

Σας αρέσει η φράση "περάστε από το λογιστήριο;" Και τη στιγμή που την ακούτε, ασυναίσθητα δεν κοιτάτε γύρω σας για να κρατηθείτε από κάπου; Να βρείτε ένα χέρι, ένα βλέμμα, μια κουβέντα, έναν συνάδελφο να σας δώσει μια κάποια στήριξη;

Η δυστυχία είναι ότι τέτοιες συνδικαλιστικές ηγεσίες - που πιστεύω ότι δεν μας αξίζουν - έχουν αφαιρέσει όλα αυτά τα στηρίγματα... Εν γνώση τους ή εν αγνοία τους, αδιάφορο πλέον...

Χωρίς να αποδεχόμαστε τέτοιες καταστάσεις - το αντίθετο, θα τις πολεμάμε και θα συνεχίσουμε να τις πολεμάμε - τα "κλειδιά των Ενώσεων" είναι στα χέρια του Σταύρου Ψυχάρη...

Θα του τα αφήσουμε;

Υ.Γ.: ... σε κάθε περίπτωση ο υπ' αριθμόν ένα αντίπαλος είναι ο εργοδότης - εκδότης. Είναι θέση αδιαπραγμάτευτη, που δεν έχει να κάνει με τις "λίγες" συνδικαλιστικές ηγεσίες μας. Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις ως προς τις στοχεύσεις μας...

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*