*
Πήδηξες, κυρ-Αλέκο, από το μισοβυθισμένο σκαρί στο κότερο! Εξαργύρωσες τόσα χρόνια, κυρ-Αλέκο, σε χρήμα, δόξα, κυριλομαγκιά. Συνοδούς να σε φυλάνε, εκδοτιλίκια, επισημότητες, αναγνώριση. Φιλανθρωπίες, που σ΄ ανεβάζουν κατηγορία (αλλιώς, ούτε ευρώ για πέταμα!).
Και τώρα; Τώρα εγκατέλειψες το μισοβυθισμένο σκαρί, που λέγεται Εκδοτική Βορείου Ελλάδος, την εταιρία με τους 125 εργαζόμενους, που εκδίδει τον «Αγγελιοφόρο» και τα άλλα έντυπα, αυτά που σ΄ έκαναν γνωστό. Αυτούς που σ΄ έκαναν γνωστό με τη δουλειά τους, τούς άφησες όλους απλήρωτους.
Το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο: το κότερο των εκατομμυρίων, που φέρει όνομα μοιραίο «Τίμη» (όχι τιμή, μην μπερδεύεστε), σε περίμενε με τη μηχανή αναμμένη, τους υποτακτικούς σου (μέχρι θανάτου ορκισμένοι, πιασμένοι από τα μπατζάκια σου) να κρατάνε τη σκάλα καλά, μη τυχόν και πέσει ο αφέντης τους, καπετάνιος της δεκάρας για την Εκδοτική Βορείου Ελλάδος, καπετάνιος των εκατομμυρίων κατά τα λοιπά.
Στη φουρτούνα
Το μισοβυθισμένο σκαρί έμεινε στη φουρτούνα και εμείς, οι εργαζόμενοι, υποταγμένοι και ανυπότακτοι (όλους στα μπατζάκια σου μας γράφεις, κυρ-Αλέκο), οδεύουμε στην καταστροφή χωρίς σωσίβια λέμβο (και τα σωσίβια πήρε ο μπαγάσας!)
Οι πλούσιοι είναι πολύ μοναχοφαγάδες τελικά, σε πνίγουν για το τάλιρο…
Και δε λέμε να μας δώσεις να δοκιμάσουμε από το χαβιάρι σου (και το μύδι της Χαλάστρας καλό είναι), ούτε να μας ανεβάσεις στην υψηλότατη «Τίμη» (όχι δεν είναι βουνό, το σκάφος είναι).
Εμείς έχουμε φουσκωτή, πλαστική βάρκα σαν αυτή που έχεις κυρ-Αλέκο για το σκυλί που σου φυλάει το σπίτι (το σκυλί, ξέρετε, έχει δική του πισίνα, αλλά δεν αφήνει τις γάτες να μπουν. Και ο κυρ-Αλέκος τι να κάνει; Έφτιαξε άλλη πισίνα για τις γάτες! Στην άλλη, τη μεγάλη την πισίνα, παρκάρει το σκάφος. Όταν βαριέται να βγει στο Αιγαίο, κάνει βόλτες στην πισίνα, έβαλε και κάτι δελφίνια μέσα! Εκτός από πτερύγιο, έχουν και καταστατικό).
Συνεχίστε το διάβασμα
Ανασυγκρότηση
***
*
*
Τα λαμπάκια
του κυρ-Αλέκου (Μπακατσέλου)
και η βάρκα
Και τώρα; Τώρα εγκατέλειψες το μισοβυθισμένο σκαρί, που λέγεται Εκδοτική Βορείου Ελλάδος, την εταιρία με τους 125 εργαζόμενους, που εκδίδει τον «Αγγελιοφόρο» και τα άλλα έντυπα, αυτά που σ΄ έκαναν γνωστό. Αυτούς που σ΄ έκαναν γνωστό με τη δουλειά τους, τούς άφησες όλους απλήρωτους.
Το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο: το κότερο των εκατομμυρίων, που φέρει όνομα μοιραίο «Τίμη» (όχι τιμή, μην μπερδεύεστε), σε περίμενε με τη μηχανή αναμμένη, τους υποτακτικούς σου (μέχρι θανάτου ορκισμένοι, πιασμένοι από τα μπατζάκια σου) να κρατάνε τη σκάλα καλά, μη τυχόν και πέσει ο αφέντης τους, καπετάνιος της δεκάρας για την Εκδοτική Βορείου Ελλάδος, καπετάνιος των εκατομμυρίων κατά τα λοιπά.
Στη φουρτούνα
Το μισοβυθισμένο σκαρί έμεινε στη φουρτούνα και εμείς, οι εργαζόμενοι, υποταγμένοι και ανυπότακτοι (όλους στα μπατζάκια σου μας γράφεις, κυρ-Αλέκο), οδεύουμε στην καταστροφή χωρίς σωσίβια λέμβο (και τα σωσίβια πήρε ο μπαγάσας!)
Οι πλούσιοι είναι πολύ μοναχοφαγάδες τελικά, σε πνίγουν για το τάλιρο…
Και δε λέμε να μας δώσεις να δοκιμάσουμε από το χαβιάρι σου (και το μύδι της Χαλάστρας καλό είναι), ούτε να μας ανεβάσεις στην υψηλότατη «Τίμη» (όχι δεν είναι βουνό, το σκάφος είναι).
Εμείς έχουμε φουσκωτή, πλαστική βάρκα σαν αυτή που έχεις κυρ-Αλέκο για το σκυλί που σου φυλάει το σπίτι (το σκυλί, ξέρετε, έχει δική του πισίνα, αλλά δεν αφήνει τις γάτες να μπουν. Και ο κυρ-Αλέκος τι να κάνει; Έφτιαξε άλλη πισίνα για τις γάτες! Στην άλλη, τη μεγάλη την πισίνα, παρκάρει το σκάφος. Όταν βαριέται να βγει στο Αιγαίο, κάνει βόλτες στην πισίνα, έβαλε και κάτι δελφίνια μέσα! Εκτός από πτερύγιο, έχουν και καταστατικό).
Συνεχίστε το διάβασμα
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου