*
Ανασυγκρότηση
***
*
Προχθές Τρίτη πληροφορηθήκαμε από το Reuters ότι ο Τσίπρας έχει κηρύξει τον πόλεμο στους ντόπιους ολιγάρχες. Μια εβδομάδα πριν ο νέος υπουργός κατά της διαφθοράς Παναγιώτης Νικολούδης καταγγέλλει από το βήμα της Βουλής ότι «Μια ελίτ που περιλαμβάνει μια χούφτα οικογένειες, νομίζουν ότι το κράτος και οι δημόσιες υπηρεσίες υπάρχουν για να εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα». Σωστά! Καλοπροαίρετα όμως και χωρίς διάθεση να αμφισβητήσουμε τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης, διαπιστώνουμε και στις δυο περιπτώσεις ότι απουσιάζει κάτι πολύ βασικό που μοιραία τις συνδέει με άλλες αντίστοιχες προσπάθειες του παρελθόντος τύπου Μπαϊρακτάρη: ποιοι είναι αυτοί οι ολιγάρχες, ποια τα ονόματά τους και ποιες είναι οι ολιγαρχίες τους;
Πρώτη φορά στην Ελλάδα έχουμε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία φύση και θέση υποτίθεται ότι βρίσκεται απέναντι στους ολιγάρχες. Θα επιχειρήσει να θεσπίσει κανόνες ίδιους για όλους τους φορείς της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας;
Πάντως στο ίδιο δημοσίευμα του Reuters, φιλοξενούσε ένα εξέχoν στέλεχος μεγάλης επιχειρηματικής οικογένειας της χώρας, τον Γιάννη Βαρδινογιάννη, ο οποίος με δήλωσή του συντασσόταν με τη νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Με εμφανή ενθουσιασμό την καλούσε να επιτεθεί «Σε ένα συγκεκριμένο καθεστώς που έπαιξε σημαντικό ρόλο και επηρέασε με αρνητικό και διεφθαρμένο τρόπο το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα». Σωστές διαπιστώσεις από έναν άνθρωπο που γνωρίζει από μέσα το επιχειρηματικό γίγνεσθαι της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της μιντιακής και τηλεοπτικής πραγματικότητας.
Επειδή η υποκρισία έχει και όρια ας δούμε ένα παράδειγμα μιας εταιρείας της οποίας συμμετέχει ο κος Βαρδινογιάννης. Σύμφωνα με το ΕΣΡ (στοιχεία του 2010) στη μετοχική σύνθεση του MEGA, δηλαδή της ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ ΑΕ εμφανίζονται 15 ιδιοκτήτες. Όλα Νομικά Πρόσωπα, δηλαδή εταιρίες οι περισσότερες με έδρα το εξωτερικό. Τράπεζες, offshores, εκδοτικές, funds και πάει λέγοντας. Ειλικρινά όμως, πιστεύεις κανείς ότι είναι δυνατόν – πρακτικά, να ελεγχθεί φορολογικά ένα τέτοιο πράγμα; Για να ελεγχθεί αυτός ο δαίδαλος απαιτεί να μαζευτούν τουλάχιστον όλοι οι εφοριακοί της χώρας, να εγκαταλείψουν κάθε άλλη δραστηριότητα και να αφιερώσουν καμιά δεκαετία από τη ζωή τους! Δηλαδή καληνύχτα και καλή τύχη!
*
Ποιος θα ελέγξει το MEGA;
Αλήθειες, ψέματα και μασκαρέματα: οι προθέσεις της κυβέρνησης και οι ολιγάρχες
Προχθές Τρίτη πληροφορηθήκαμε από το Reuters ότι ο Τσίπρας έχει κηρύξει τον πόλεμο στους ντόπιους ολιγάρχες. Μια εβδομάδα πριν ο νέος υπουργός κατά της διαφθοράς Παναγιώτης Νικολούδης καταγγέλλει από το βήμα της Βουλής ότι «Μια ελίτ που περιλαμβάνει μια χούφτα οικογένειες, νομίζουν ότι το κράτος και οι δημόσιες υπηρεσίες υπάρχουν για να εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα». Σωστά! Καλοπροαίρετα όμως και χωρίς διάθεση να αμφισβητήσουμε τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης, διαπιστώνουμε και στις δυο περιπτώσεις ότι απουσιάζει κάτι πολύ βασικό που μοιραία τις συνδέει με άλλες αντίστοιχες προσπάθειες του παρελθόντος τύπου Μπαϊρακτάρη: ποιοι είναι αυτοί οι ολιγάρχες, ποια τα ονόματά τους και ποιες είναι οι ολιγαρχίες τους;
Πρώτη φορά στην Ελλάδα έχουμε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία φύση και θέση υποτίθεται ότι βρίσκεται απέναντι στους ολιγάρχες. Θα επιχειρήσει να θεσπίσει κανόνες ίδιους για όλους τους φορείς της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας;
Πάντως στο ίδιο δημοσίευμα του Reuters, φιλοξενούσε ένα εξέχoν στέλεχος μεγάλης επιχειρηματικής οικογένειας της χώρας, τον Γιάννη Βαρδινογιάννη, ο οποίος με δήλωσή του συντασσόταν με τη νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Με εμφανή ενθουσιασμό την καλούσε να επιτεθεί «Σε ένα συγκεκριμένο καθεστώς που έπαιξε σημαντικό ρόλο και επηρέασε με αρνητικό και διεφθαρμένο τρόπο το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα». Σωστές διαπιστώσεις από έναν άνθρωπο που γνωρίζει από μέσα το επιχειρηματικό γίγνεσθαι της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της μιντιακής και τηλεοπτικής πραγματικότητας.
Επειδή η υποκρισία έχει και όρια ας δούμε ένα παράδειγμα μιας εταιρείας της οποίας συμμετέχει ο κος Βαρδινογιάννης. Σύμφωνα με το ΕΣΡ (στοιχεία του 2010) στη μετοχική σύνθεση του MEGA, δηλαδή της ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ ΑΕ εμφανίζονται 15 ιδιοκτήτες. Όλα Νομικά Πρόσωπα, δηλαδή εταιρίες οι περισσότερες με έδρα το εξωτερικό. Τράπεζες, offshores, εκδοτικές, funds και πάει λέγοντας. Ειλικρινά όμως, πιστεύεις κανείς ότι είναι δυνατόν – πρακτικά, να ελεγχθεί φορολογικά ένα τέτοιο πράγμα; Για να ελεγχθεί αυτός ο δαίδαλος απαιτεί να μαζευτούν τουλάχιστον όλοι οι εφοριακοί της χώρας, να εγκαταλείψουν κάθε άλλη δραστηριότητα και να αφιερώσουν καμιά δεκαετία από τη ζωή τους! Δηλαδή καληνύχτα και καλή τύχη!
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου