*
τετΡΑΔΙΟ
***
*
Το ερώτημα είναι απλό: επιτρέπεται να κάνουν καταλήψεις οι αντιεξουσιαστές σε ΜΜΕ της Αριστεράς, όπως ο «105,5 Στο Κόκκινο»; Σε ΜΜΕ δηλαδή που αποδεδειγμένα (και... χειροπιαστά) βρίσκονται, συχνά-πυκνά, στο πλευρό τους;
Το ερώτημα είναι απλό, αλλά η απάντηση δύσκολη. Δύσκολη για όλους εμάς τους υπόλοιπους θα έλεγα, γιατί οι αντιεξουσιαστές τα έχουν ξεκάθαρα μέσα τους: «Πώς περίμεναν οι υποστηρικτές, ή και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, να αντιδράσει ο αντιεξουσιαστικός χώρος όταν ανέλαβαν την εξουσία; Δεν καταλαβαίνουν ότι η ουσία του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου, η ουσία και ο πυρήνας της ιδεολογίας τους είναι ενάντια “σε κάθε εξουσία”, “σε κάθε κράτος”;». Και συνεχίζουν: «Οταν κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση και ακόμα περισσότερο ως μικρό κόμμα του 4%-5%, έχει υποστηρίξει με ποικίλους τρόπους τις πρακτικές της συμβολικής κατάληψης σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, όταν ακόμα και η νεολαία του παρουσία βουλευτών, έχει κάνει ανάλογες παρεμβάσεις σε γραφεία βουλευτών-υπουργών της προηγούμενης κυβέρνησης, είναι τουλάχιστον άστοχο να αναρωτιέται και να διαμαρτύρεται τώρα, όταν όντας ο ίδιος εξουσία, δέχεται αντίστοιχες πιέσεις».
Η κατάληψη στον «105,5 Στο Κόκκινο» ξεκίνησε τη Δευτέρα το πρωί, με τους καταληψίες να βγάζουν για ένα 24ωρο δικό τους πρόγραμμα. Ειρωνεία: σταμάτησαν και οι εκπομπές του «Πορτοκαλί Radio» που είναι για την αλληλεγγύη. Την πρώτη ανακοίνωση ο σταθμός την έκανε το απόγευμα, όταν θεώρησε πως είχαν περάσει τα... επιτρεπτά όρια μιας συμβολικής κατάληψης. «Η συνεχιζόμενη ομηρία του “αέρα” έχει ξεπεράσει τα όρια του συμβολικού απέναντι στη μοναδική φωνή που έχει σήμερα η Αριστερά για να διατυπώσει στα ηλεκτρονικά μέσα τη δική της άποψη. Δεν κατανοούμε και διαφωνούμε με αυτή την ενέργεια» έλεγαν στην ανακοίνωσή τους. Την Τρίτη η συνέλευση εργαζομένων στον σταθμό κάλεσε ομόφωνα (λέει η ανακοίνωση) σε ομαλή λήξη της κατάληψης. «Η συνεχιζόμενη κατάληψη των γραφείων του σταθμού και η εκδίωξη των εργαζομένων του από τον εργασιακό τους χώρο είναι ακατανόητη και προσβλητική, καθώς η συνέχιση της κατάληψης θέτει ανυπέρβλητα εμπόδια στην άσκηση αυτής της εργασίας μας. Αλλωστε, η ύπαρξη αυτής της “φωνής” είναι τώρα εξίσου κρίσιμη και χρήσιμη», σημειώνουν χαρακτηριστικά.
Υπήρξαν, ωστόσο, και λεκτικές ακρότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου στις συγκεκριμένες καταλήψεις. «Το “Κόκκινο” όπως και η συντριπτική πλειοψηφία του μιντιακού συρφετού διαστρεβλώνουν το συνολικό πλαίσιο του αγώνα των απεργών πείνας και των δράσεων αλληλεγγύης σε αυτούς», γράφουν στο ψήφισμά τους. Ενώ οι καταληψίες του «Κόκκινου» Καβάλας (είχαμε κι εκεί κατάληψη για λίγες ώρες), ανέβασαν ένα κείμενο στο Indymedia κάνοντας λόγο για «πρώτη φορά φασιστερά». Ποιος μπορεί να δεχτεί αυτό; «Φασιστερά»; Και να τοποθετούν τον «Κόκκινο» στον «μιντιακό συρφετό»; Χίλια δύο πράγματα μπορείς να τους προσάψεις εκτός από κάτι τέτοιο, μην τρελαθούμε κιόλας.
Και υπάρχει κι άλλη συζήτηση που μπορεί να ανοίξει: πόσο πιο εύκολο –από πρακτικής πλευράς– είναι να κάνουν κατάληψη σε ένα ραδιόφωνο της Αριστεράς σε σχέση με ένα άλλο, οποιοδήποτε, εμπορικό ραδιόφωνο; Οχι μόνο στο να καταφέρουν να μπουκάρουν αλλά και να παραμείνουν ανενόχλητοι εκεί μέσα, για ώρες ή και ημέρες ακόμα. Ξέρουν πως σε έναν... αριστερό εργασιακό χώρο δεν πρόκειται να τους πειράξει κανείς. Είναι κάτι και αυτό. Κάτι, όχι το παν...
*
105.5 Στο Μαυροκόκκινο
Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος
Το ερώτημα είναι απλό, αλλά η απάντηση δύσκολη. Δύσκολη για όλους εμάς τους υπόλοιπους θα έλεγα, γιατί οι αντιεξουσιαστές τα έχουν ξεκάθαρα μέσα τους: «Πώς περίμεναν οι υποστηρικτές, ή και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, να αντιδράσει ο αντιεξουσιαστικός χώρος όταν ανέλαβαν την εξουσία; Δεν καταλαβαίνουν ότι η ουσία του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου, η ουσία και ο πυρήνας της ιδεολογίας τους είναι ενάντια “σε κάθε εξουσία”, “σε κάθε κράτος”;». Και συνεχίζουν: «Οταν κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση και ακόμα περισσότερο ως μικρό κόμμα του 4%-5%, έχει υποστηρίξει με ποικίλους τρόπους τις πρακτικές της συμβολικής κατάληψης σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, όταν ακόμα και η νεολαία του παρουσία βουλευτών, έχει κάνει ανάλογες παρεμβάσεις σε γραφεία βουλευτών-υπουργών της προηγούμενης κυβέρνησης, είναι τουλάχιστον άστοχο να αναρωτιέται και να διαμαρτύρεται τώρα, όταν όντας ο ίδιος εξουσία, δέχεται αντίστοιχες πιέσεις».
Η κατάληψη στον «105,5 Στο Κόκκινο» ξεκίνησε τη Δευτέρα το πρωί, με τους καταληψίες να βγάζουν για ένα 24ωρο δικό τους πρόγραμμα. Ειρωνεία: σταμάτησαν και οι εκπομπές του «Πορτοκαλί Radio» που είναι για την αλληλεγγύη. Την πρώτη ανακοίνωση ο σταθμός την έκανε το απόγευμα, όταν θεώρησε πως είχαν περάσει τα... επιτρεπτά όρια μιας συμβολικής κατάληψης. «Η συνεχιζόμενη ομηρία του “αέρα” έχει ξεπεράσει τα όρια του συμβολικού απέναντι στη μοναδική φωνή που έχει σήμερα η Αριστερά για να διατυπώσει στα ηλεκτρονικά μέσα τη δική της άποψη. Δεν κατανοούμε και διαφωνούμε με αυτή την ενέργεια» έλεγαν στην ανακοίνωσή τους. Την Τρίτη η συνέλευση εργαζομένων στον σταθμό κάλεσε ομόφωνα (λέει η ανακοίνωση) σε ομαλή λήξη της κατάληψης. «Η συνεχιζόμενη κατάληψη των γραφείων του σταθμού και η εκδίωξη των εργαζομένων του από τον εργασιακό τους χώρο είναι ακατανόητη και προσβλητική, καθώς η συνέχιση της κατάληψης θέτει ανυπέρβλητα εμπόδια στην άσκηση αυτής της εργασίας μας. Αλλωστε, η ύπαρξη αυτής της “φωνής” είναι τώρα εξίσου κρίσιμη και χρήσιμη», σημειώνουν χαρακτηριστικά.
Υπήρξαν, ωστόσο, και λεκτικές ακρότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου στις συγκεκριμένες καταλήψεις. «Το “Κόκκινο” όπως και η συντριπτική πλειοψηφία του μιντιακού συρφετού διαστρεβλώνουν το συνολικό πλαίσιο του αγώνα των απεργών πείνας και των δράσεων αλληλεγγύης σε αυτούς», γράφουν στο ψήφισμά τους. Ενώ οι καταληψίες του «Κόκκινου» Καβάλας (είχαμε κι εκεί κατάληψη για λίγες ώρες), ανέβασαν ένα κείμενο στο Indymedia κάνοντας λόγο για «πρώτη φορά φασιστερά». Ποιος μπορεί να δεχτεί αυτό; «Φασιστερά»; Και να τοποθετούν τον «Κόκκινο» στον «μιντιακό συρφετό»; Χίλια δύο πράγματα μπορείς να τους προσάψεις εκτός από κάτι τέτοιο, μην τρελαθούμε κιόλας.
Και υπάρχει κι άλλη συζήτηση που μπορεί να ανοίξει: πόσο πιο εύκολο –από πρακτικής πλευράς– είναι να κάνουν κατάληψη σε ένα ραδιόφωνο της Αριστεράς σε σχέση με ένα άλλο, οποιοδήποτε, εμπορικό ραδιόφωνο; Οχι μόνο στο να καταφέρουν να μπουκάρουν αλλά και να παραμείνουν ανενόχλητοι εκεί μέσα, για ώρες ή και ημέρες ακόμα. Ξέρουν πως σε έναν... αριστερό εργασιακό χώρο δεν πρόκειται να τους πειράξει κανείς. Είναι κάτι και αυτό. Κάτι, όχι το παν...
(Από το έντυπο «τετΡΑΔΙΟ» της «Εφημερίδας των Συντακτών»).
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου