... η ΕΤΗΠΤΑ πήρε "σύνταξη"; ...

*

Ανασυγκρότηση

***
*

Τακτική Γενική Συνέλευση, νομιμοποιημένη από συνταξιούχους !..

Ένα εν δυνάμει σωματείο συνταξιούχων

Η υπό τον Μυλωνά πλειοψηφία στο Δ.Σ. κατάφερε το ακατόρθωτο: έδιωξε,
με τις επιλογές της, τους εργαζόμενους από τις εκδηλώσεις του Σωματείου!..

Κι όμως, σε πείσμα όλων όσοι υποστηρίζουν ότι στην ΕΤΗΠΤΑ υπάρχουν και εργαζόμενα μέλη, η ετήσια Γενική της Συνέλευση φρόντισε για μια ακόμη φορά να τους διαψεύσει...

Εάν δε η ακολουθούμενη συνδικαλιστική τακτική της πλειοψηφίας του Διοικητικού της Συμβουλίου συνεχιστεί, ο φόβος απώλειας κι αυτών ακόμη των "εθισμένων" σε συνδικαλιστικές εκδηλώσεις συνταξιούχων είναι προ των πυλών...

Η χθεσινή Τακτική Γενική Συνέλευση της ΕΤΗΠΤΑ έδειξε δύο πράγματα:

1. Την αναποτελεσματική και καταστροφική - και εκ του αποτελέσματος, όπως αυτό αποτυπώθηκε και στην απολογιστική έκθεση του Δ.Σ. - θητεία της πλειοψηφίας του Δ.Σ.
2. Την έλλειψη εμπιστοσύνης των εργαζομένων στην επαγγελματική τους οργάνωση.

Η συνδικαλιστική τακτική του προεδρεύοντα του Δ.Σ. Γιώργου Μυλωνά και των μελών που τον στηρίζουν τα τελευταία χρόνια έχει κατορθώσει το εξής καταπληκτικό: απομακρύνει από το συνδικαλιστικό σωματείο τα εργαζόμενα μέλη και φέρνει κοντά τους εργοδότες !!!

Ονόματα εκδοτών όπως Ψυχάρης, Μπόμπολας, Αλαφούζος, Τεγοπούλου, Ρίζος, Καλοφωλιάς, Λιακουνάκος και μια πλειάδα άλλων, αν δεν είχαν κώλυμα καταστατικό, θα είχαν ήδη κάνει αίτηση εγγραφής στον 2ο όροφο της Αριστείδου...

Φυσικά για να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, να πούμε ότι τις ίδιες αιτήσεις εγγραφής θα είχαν κάνει και σε ορισμένες εκ των "αδελφών Ενώσεων στον χώρο του Τύπου"...

Κι εδώ θα πρέπει να δούμε και να αποφασίσουμε αν η μέθοδος του "συζητήσιμου", "καλού" και "συναινετικού" συνδικαλιστή απέναντι στις απαιτήσεις των εκδοτών, όπως αυτά τα χαρακτηριστικά ενσωματώνονται στο "προφίλ" του προεδρεύοντα του Δ.Σ. της ΕΤΗΠΤΑ, μπορούν να πάνε τις εργατικές διεκδικήσεις κάπου...

Οι χρόνιες - στην καλύτερη περίπτωση μερικοί μήνες - καθυστερήσεις στη μισθοδοσία, τα "έναντι" έναντι αυτών των καθυστερήσεων, οι επιταγές - στο χέρι όλων όσοι είναι της εμπιστοσύνης μας - για την αποτροπή απεργιών, οι απολύσεις κατά το δοκούν και εν ονόματι του διευθυντικού δικαιώματος - που ποτέ δεν αμφισβητήθηκε στην πράξη -, οι αλλαγές και επιμηκύνσεις ωραρίων, η ανεργία που κάθε μέρα σπάει τα ρεκόρ της και εσχάτως οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, μας δίνουν την εικόνα του εργασιακού Μεσαίωνα στον χώρο του Τύπου...

Με αυτά τα δεδομένα, όπως διαμορφώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια με τις εν πολλοίς εγκληματικές πράξεις ή παραλείψεις των πλειοψηφιών ορισμένων "αδελφών σωματείων", ο εργαζόμενος έγινε έρμαιο των εργοδοτικών ορέξεων...

Χωρίς ουσιαστική συνδικαλιστική υποστήριξη, στο πέρασμα των τελευταίων χρόνων, διαμόρφωσε έναν "εργατικό χαρακτήρα" που έκανε σημαία του το "ο σώζων εαυτόν σωθήτω" - ό,τι πιο καταστροφικό θα μπορούσε να ακολουθήσει...

Το ζητούμενο πλέον είναι τι μπορεί να γίνει για να υπάρξει μια ουσιαστική αναστροφή αυτής της κατάστασης....

Σίγουρα μπορούμε να κάνουμε πολλά. Και πρώτα απ' όλα να φέρουμε κοντά στο σωματείο τον εργαζόμενο.Αλλά για να το φέρουμε κοντά θα πρέπει να δώσουμε δείγματα τέτοια και τόσα που ο μουδιασμένος και φοβισμένος αυτός εργαζόμενος να αποβάλει τον υφέρποντα ραγιαδισμό του "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω"...

Χρειάζεται επαναπροσέγγιση του εργαζόμενου μέσα στους χώρους δουλειάς και "απομάκρυνση" της επαγγελματικής οργάνωσης από τον εργοδότη...

Είναι επιτακτική ανάγκη να παρθούν πλέον αποφάσεις που θα βάζουν στο "κάδρο" και το ύστατο όπλο της συνδικαλιστικής αντίδρασης: την απεργία διαρκείας !..

Και όταν αναφερόμαστε στο "ύστατο όπλο", να έχουμε κατά νου ότι τούτο προϋποθέτει αποφασισμένες διοικήσεις, αποτελεσματικές περιφρουρήσεις, καθολική συμμετοχή των Ενώσεων στον Τύπο...

Χρειάζεται πάνω απ' όλα ένα Συνδικάτο Τύπου...

Ένα Συνδικάτο Τύπου, που όλοι γνωρίζουν ότι κανένας κυβερνητικός παράγοντας, κανένας εργοδότης και κανένας εργοδοτικός συνδικαλιστής ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ...

Σε κάθε περίπτωση η επανεκκίνηση της επαγγελματικής μας οργάνωσης προϋποθέτει:

• αλλαγή νοοτροπίας και προσανατολισμού
• απαλλαγή από τα "βαρίδια" του παρελθόντος
• εργαζόμενους...

Να απαλλαγούμε από το εθελόδουλο προσωπείο προς τον εργοδότη και να κοιτάξουμε το συμφέρον του εργαζόμενου.

Να αλλάξουμε τα πρόσωπα που βαρύνονται με αστοχίες και λανθασμένες επιλογές.

Να επιστρέψουμε σ' αυτό που ήμασταν στο παρελθόν (τηρουμένων των αναλογιών και των εποχών): Σωματείο Εργαζομένων στον Ημερήσιο και Περιοδικό Τύπο της Αθήνας...

---

Υ.Γ.: αυτές οι λίγες σκέψεις πιστεύουμε ότι είναι ενδεικτικές για μια κορυφαία στιγμή της συνδικαλιστικής μας ζωής, όπως αυτή της Ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης - μιας Συνέλευσης που όλους(;) μάς απογοήτευσε για άλλη μια φορά ...

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση

*