Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

... η κομπίνα (και) των εκδοτών ...

*
Ανασυγκρότηση
***
*

Η πατέντα της «οικειοθελούς αποχώρησης»

Η απάντηση των εργοδοτών στα συσσωρευμένα χρέη από το καθεστώς απλήρωτης εργασίας είναι μια ακόμη… κουτοπονηριά: αντί να στέλνουν καταστάσεις μισθωτών στα Ταμεία, τους δηλώνουν στον ΟΑΕΔ ως «παραιτηθέντες» εν αγνοία τους!

Ασφαλώς, η οικονομική κρίση πυροδοτεί κάθε λογής εργοδοτικές αυθαιρεσίες και παρανομίες σε βάρος των στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και σε βάρος του όποιου ασφαλιστικού συστήματος έχει απομείνει και του ίδιου του δημόσιου προϋπολογισμού. Το εργοδοτικό τροπάρι «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» (παρεμπιπτόντως, το μυθικό επιχείρημα του Μένιππου που έπεισε τον Χάροντα να μην εισπράξει τα προβλεπόμενα κόμιστρα διέλευσης του Αχέροντα) έχει οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου κλοπή δεδουλευμένων αποδοχών, αποζημιώσεων, ασφαλιστικών εισφορών κ.ο.κ.


Στην πραγματικότητα είναι ένας διαρκής εκβιασμός που εξηγεί το τραγικό φαινόμενο της απλήρωτης εργασίας σε μεγάλη κλίμακα, με «αντάλλαγμα» τη συνέχιση της κοινωνικής ασφάλισης (ένσημα για σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) των… απασχολούμενων αφιλοκερδώς επί πολλούς μήνες σε χιλιάδες επιχειρήσεις. Με λίγα λόγια, ο εργοδότης δηλώνει στον ΟΑΕΔ τους μισθωτούς του και στέλνει τακτικά στα ασφαλιστικά ταμεία τις σχετικές καταστάσεις με τους απλήρωτους μεν, αλλά τυπικά ασφαλισμένους εργαζομένους του -χωρίς να πληρώνει ούτε τις δικές του εισφορές ούτε το μερίδιο του μισθωτού. Τα Ταμεία δέχονται τους ασφαλισμένους και κυνηγάνε -υποτίθεται- τον εργοδότη για τις απλήρωτες εισφορές, προσφέροντάς του ευκολίες (δόσεις, διακανονισμούς με έκπτωση κ.λπ.).

Επειδή όμως αυτές οι τυπικές αναγγελίες και δηλώσεις των επιχειρήσεων προς τον ΟΑΕΔ και τα ασφαλιστικά ταμεία θεμελιώνουν νομικά τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των συγκεκριμένων εργαζομένων, φυσιολογικά οι εργοδότες συσσωρεύουν οικονομικές και νομικές υποχρεώσεις προς τους υπαλλήλους τους -οι οποίοι, αν έχουν υπομονή και δικηγόρους, αποσπούν θετικές δικαστικές αποφάσεις και διεκδικούν, ακόμα και με πλειστηριασμούς της περιουσίας του αφεντικού τους, τα λεφτά τους. Κάπως έτσι οι επιχειρήσεις αλλάζουν στάση και ήδη έχουν ξεκινήσει μια καινούργια πατέντα.

Κουτοπόνηρα εμφανίζουν προς τον ΟΑΕΔ «οικειοθελή αποχώρηση» του εργαζομένου τους (εν αγνοία του) και παύουν να τον δηλώνουν ως εν ενεργεία εργαζόμενο στην επιχείρησή τους. Συνεπώς τον «διαγράφουν» ως πρόσωπο, του στερούν την ιδιότητα του μισθωτού και «διαγράφουν» παράνομα τις οικονομικές υποχρεώσεις τους (δεδουλευμένα, αποζημιώσεις, ασφαλιστικές εισφορές, φόρους μισθωτών υπηρεσιών κ.ο.κ.).

Προχθές, τρία σωματεία του Τύπου (ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ και ΕΤΗΠΤΑ), με κοινή ανακοίνωσή τους, «καταγγέλλουν την εταιρεία DBAS και τους ιδιοκτήτες της, Αλ. Σκαναβή και Δ. Μπενέκο, για την κατάφωρα παράνομη συμπεριφορά τους έναντι των εργαζομένων της εφημερίδας “Επενδυτής”, καθώς και των ασφαλιστικών μας ταμείων. Ενώ οι εργαζόμενοι της εφημερίδας βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας από την αρχή του έτους και είναι απλήρωτοι από τον περασμένο Αύγουστο, και παρότι έχουν εξαντλήσει κάθε περιθώριο καλής θέλησης, για να διευκολυνθεί η επανέκδοση της εφημερίδας, η εταιρεία απέστειλε στα Ταμεία μας και στον ΟΑΕΔ ψευδείς αναγγελίες περί “οικειοθελούς αποχώρησης” των εργαζομένων από τον Ιανουάριο! Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η ίδια η εταιρεία έχει αποστείλει στα Ταμεία μισθολογικές καταστάσεις που βεβαιώνουν τις ασφαλιστικές της οφειλές μέχρι και τον Απρίλιο, δηλαδή και για την περίοδο της επίσχεσης που έχουν ξεκινήσει οι εργαζόμενοι».

«Είναι προφανές», υπογραμμίζουν τα σωματεία, «ότι η εταιρεία DBAS και οι ιδιοκτήτες της επιδιώκουν να απαλλαγούν με κάθε μέσο από τις τεράστιες υποχρεώσεις τους έναντι των εργαζομένων, των ασφαλιστικών ταμείων και του Δημοσίου», υποχρεώσεις τις οποίες έχει δημιουργήσει η πεισματική άρνησή τους να συμμορφωθούν πληρώνοντας (δεδουλευμένα, αποζημιώσεις, αποδοχές επίσχεσης, εισφορές, φόρους). Αλλωστε, την ίδια «πολιτική» οι Ενώσεις των ΜΜΕ έχουν ήδη αντιμετωπίσει και με άλλες επιχειρήσεις ενημέρωσης, λ.χ. με τη Χ.Κ. Τεγόπουλος -και αυτή εξαφάνιζε από τις ασφαλιστικές καταστάσεις εν επισχέσει εργαζομένους της.

Για την επιτυχία ωστόσο της κομπίνας και της όλης απάτης, χρειαζόταν μια (καθόλου τυχαία κατά την άποψή μου) ατελής πρόβλεψη για τις αναγγελίες εργασίας ή απόλυσης ή οικειοθελούς αποχώρησης του σχετικού νόμου 2556/97, το άρθρο 2 του οποίου επιτρέπει στους εργοδότες να εξαφανίζουν (ως δήθεν «οικειοθελώς αποχωρήσαντες») τους μισθωτούς τους, χωρίς να απαιτείται η προσκόμιση της ενυπόγραφης δήλωσης τερματισμού της σύμβασης εργασίας και από τους ίδιους τους… εξαφανισθέντες.

Και το success story συνεχίζεται…
---
πηγή: Δημήτρης Τρίμης (Εφημερίδα των Συντακτών)
---
*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου