*
Με ένα αιχμηρό κεντρικό άρθρο με τίτλο «Πάνω Νερά» επιστρέφουν σήμερα Τα ΝΕΑ καθώς έληξε η απεργία των εργαζομένων μετά την... καταβολή του δώρου Χριστουγέννων την Τετάρτη.
Στο άρθρο της η εφημερίδα επικρίνει την «εξουσία» που «επείγεται να έχει το μονοπώλιο της ενημέρωσης».
Ολόκληρο το άρθρο των Νέων έχει ως εξής:
Μπορεί η εκάστοτε εξουσία να αντιλαμβάνεται με όρους ιδιοκτησιακούς τη σχέση της με τον Τύπο και τα ΜΜΕ. Ωστόσο οι εφημερίδες ανήκουν στους αναγνώστες τους. Αυτοί καθορίζουν την επιρροή τους και αυτοί ορίζουν την τύχη τους.
ΤΑ ΝΕΑ έχουν περάσει από σαράντα κύματα αφήνοντας το αυλάκι της πρύμνης τους στα πάνω νερά, άλλοτε ταραγμένα και άλλοτε όχι, της ελληνικής ιστορίας. ΤΑ ΝΕΑ πάντα κράτησαν μια ζωντανή σχέση με το αναγνωστικό τους κοινό.
Φάνηκε ακόμη κι όταν ΤΑ ΝΕΑ εμποδίστηκαν να φτάσουν στο περίπτερο. Θέλουμε λοιπόν να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς που είχαν μια κουβέντα να πουν για εμάς - καλή ή κακή - ερήμην μας.
Η πρώτη αναφορά του Τύπου - και το αμείλικτο μέτρο κρίσης - είναι η αλήθεια. Δεν αποτελεί όμως την πρώτη προτεραιότητα της εξουσίας που - το είπαμε ήδη - επείγεται να έχει το μονοπώλιο της ενημέρωσης.
Αυτό επιτυγχάνεται με λογοκρισία - που όμως δεν είναι αποδεκτή σε συνθήκες δημοκρατίας. Όποτε επιλέγεται η δυσφημιστική ενοχοποίηση των ΜΜΕ και του δανεισμού τους με την ελπίδα να αποσταθεροποιηθεί η σχέση τους με τις τράπεζες και, τελικά, η επιχειρηματική τους λειτουργία. Από κοντά και η διαρκής πίεση προς τη Δικαιοσύνη, της οποίας η κρίση προεξοφλείται δημοσίως από χείλη κυβερνητικά.
Το πού οδηγούν όλα αυτά μπορεί κανείς να το αντιληφθεί καλύτερα χωρίς εφημερίδες. Οδηγούν προς τα πίσω. Αλλά η Ιστορία - ιδίως σε μαρξιστική θεώρηση - οδηγεί μόνο μπροστά.
Είναι μια αντίφαση που εικονογραφεί με ειρωνική γραμμοσκίαση τα αδιέξοδα των πρωταγωνιστών. Λογικό: Πώς να πεις ψέματα στους άλλους, όταν δεν τολμάς να πεις την αλήθεια στον εαυτό σου; Και τότε πώς να δεις την αλήθεια γραμμένη;..
Ανασυγκρότηση
***
*
*
"... η δυσφημιστική ενοχοποίηση
των ΜΜΕ και του δανεισμού τους"
"ΤΑ ΝΕΑ"
Το κεντρικό άρθρο μετά την απεργία...
Στο άρθρο της η εφημερίδα επικρίνει την «εξουσία» που «επείγεται να έχει το μονοπώλιο της ενημέρωσης».
Μπορεί η εκάστοτε εξουσία να αντιλαμβάνεται με όρους ιδιοκτησιακούς τη σχέση της με τον Τύπο και τα ΜΜΕ. Ωστόσο οι εφημερίδες ανήκουν στους αναγνώστες τους. Αυτοί καθορίζουν την επιρροή τους και αυτοί ορίζουν την τύχη τους.
ΤΑ ΝΕΑ έχουν περάσει από σαράντα κύματα αφήνοντας το αυλάκι της πρύμνης τους στα πάνω νερά, άλλοτε ταραγμένα και άλλοτε όχι, της ελληνικής ιστορίας. ΤΑ ΝΕΑ πάντα κράτησαν μια ζωντανή σχέση με το αναγνωστικό τους κοινό.
Φάνηκε ακόμη κι όταν ΤΑ ΝΕΑ εμποδίστηκαν να φτάσουν στο περίπτερο. Θέλουμε λοιπόν να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς που είχαν μια κουβέντα να πουν για εμάς - καλή ή κακή - ερήμην μας.
Η πρώτη αναφορά του Τύπου - και το αμείλικτο μέτρο κρίσης - είναι η αλήθεια. Δεν αποτελεί όμως την πρώτη προτεραιότητα της εξουσίας που - το είπαμε ήδη - επείγεται να έχει το μονοπώλιο της ενημέρωσης.
Αυτό επιτυγχάνεται με λογοκρισία - που όμως δεν είναι αποδεκτή σε συνθήκες δημοκρατίας. Όποτε επιλέγεται η δυσφημιστική ενοχοποίηση των ΜΜΕ και του δανεισμού τους με την ελπίδα να αποσταθεροποιηθεί η σχέση τους με τις τράπεζες και, τελικά, η επιχειρηματική τους λειτουργία. Από κοντά και η διαρκής πίεση προς τη Δικαιοσύνη, της οποίας η κρίση προεξοφλείται δημοσίως από χείλη κυβερνητικά.
Το πού οδηγούν όλα αυτά μπορεί κανείς να το αντιληφθεί καλύτερα χωρίς εφημερίδες. Οδηγούν προς τα πίσω. Αλλά η Ιστορία - ιδίως σε μαρξιστική θεώρηση - οδηγεί μόνο μπροστά.
Είναι μια αντίφαση που εικονογραφεί με ειρωνική γραμμοσκίαση τα αδιέξοδα των πρωταγωνιστών. Λογικό: Πώς να πεις ψέματα στους άλλους, όταν δεν τολμάς να πεις την αλήθεια στον εαυτό σου; Και τότε πώς να δεις την αλήθεια γραμμένη;..
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*
H δημοσιογραφία, που γνωρίσαμε τα χρόνια της κρίσης σ' όλο της το μεγαλείο. Το σόι του μπλε μεγαλουργεί. Το δικαίωμα της αμοιβής όσων εργάζονται ισούται με λογοκρισία. Η υποχρέωση της αποπληρωμής των δανείων ισούται με δυσφημιστική ενοχοποίηση των ΜΜΕ για να αποσταθεροποιηθούν οι σχέσεις τους με τις τράπεζες. Λοιπόν, προς αποκατάσταση της τάξης, οι εγαζόμενοι στα ΜΜΕ να πάψουν να ζητούν μισθούς και οι τράπεζες να μην ζητούν αποπληρωμή δανείων, γιατί έτσι δημιουργείται το λεγόμενο μονοπώλιο της ενημέρωσης. Αλλωστε και ο σύντροφος Τσίμας συμφωνεί σε μια τέτοια λύση.
ΑπάντησηΔιαγραφή