Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

Ο Γαβράς ζει, η ενημέρωση πέθανε

*
Ανασυγκρότηση
***
*

Όταν μια ιντερνετική τρολιά
αποκαλύπτει
την ξεφτίλα των ελληνικών media


του Χρήστου Ξανθάκη

Από μια άποψη ο Κώστας Γαβράς έχει ήδη πεθάνει! Από την άποψη ότι τα τουί με αφορμή τον μούφα θάνατό του θα βολτάρουν αιωνίως στο διαδίκτυο και κάθε τρεις και λίγο κάποιος αγουροξυπνημένος, κάποιος σαλεμένος ή κάποιος απλώς κακοήθης θα τα ανασύρει από το βυθό των social media και θα τα ξαναφέρνει στην επικαιρότητα. Σαν κάτι δημοσιεύσεις για άλλους επιφανείς ότι είναι κλέφτες, ψεύτες, καταχραστές, ζάπλουτοι και πάει λέγοντας. Το σημειώνω αυτό διότι προ ημερών έσκασε μύτη φωτογραφία χολιγουντιανής σταρ να μπαίνει σε αυτοκίνητο πολυτελείας κι ένα τρολάκι της φωτιάς και της πυρκαγιάς έγραψε λεζάντα ότι επρόκειτο για τη σύζυγο του Πάνου Σκουρλέτη. Έφαγε τις ηλεκτρονικές του φάπες μεν, θα κυκλοφορεί για πάντα το ενσταντανέ από την άλλη. Και όλο και κάποιος Μήτρος θα το επικαλεσθεί μελλοντικώς για να καταδείξει πως τα τσακώνανε, πως τα πιάνανε, πως τα μασουλάγανε οι Συριζαίοι…

Άρα, ο Γαβράς πέθανε. Και μαζί του έχει πεθάνει και η ενημέρωση, μια και καλή νομίζω. Έχει τινάξει τα πέταλα, ιδίως σε περίοδο προεκλογική, όπου κυριαρχεί το αμερικάνικο anything goes. Όλα επιτρέπονται, όλα δικαιολογούνται, όλα στο μίξερ, βάλτε να πάνε, πήγανε και πίσω δεν γυρνάνε. Δια χειρός του γάτουλα του Ιταλού φαρσέρ, που το έχει κάνει το ίδιο πράγμα και τρεις και πέντε και είκοσι φορές ακόμη. Δίνοντας με αυτόν τον τρόπο τον τόνο της αντιπαράθεσης στην ελληνική πολιτική και τον τόνο του ζόφου στην ελληνική δημοσιογραφία. Όπου μια παπάρα (ή μήπως να πω παπαριά;) ιντερνετική, γίνεται αφορμή να αναδειχθούν στο μέγιστο βαθμό η στενομυαλιά, οι εμμονές και το mondus operandi κάποιων πρωταγωνιστών της ειδησεογραφίας. Βαράτε, κοπανάτε, στουμπάτε, όλο και κάτι θα μείνει. Κι αν μείνει στα μούτρα μας, δεν έγινε και τίποτε. Υπάρχει πάντοτε η επόμενη φορά!

Κάπως έτσι θα βουλιάξουμε σε έναν ωκεανό από ψέματα και δοξασίες. Κάπως έτσι, τα φίδια και οι δράκοι θα περάσουν από το σκότος στο πρώτο πλάνο. Κάπως έτσι θα ψοφήσει η ενημέρωση έναν θάνατο πένθιμο αλλά διόλου ηρωικό. Καβάλα στο ελληνικό «δε γαμιέται», που επιτρέπει στον κάθε μπαγλαμά να ξεφτιλίζει το σύμπαν μόνο και μόνο για να αποκομίζουν κέρδη οι κομματικοί φίλοι και προστάτες του. Δεν ξέρω αν το έχει πάρει το μάτι σας αγαπητοί συνάδελφοι, αλλά τελευταίοι είμαστε στον πανευρωπαϊκό κατάλογο με την εμπιστοσύνη των πολιτών στα media. Τελευταία η ελληνική ειδησεογραφία και οι υπηρέτες της. Όπως μάλιστα με πληροφορούνε από το κοντρόλ, θα φτιάξουν πλέον μια ξεχωριστή κατηγορία για την πάρτη μας. «Ενθάδε κείται», θα γράφει η μαρκίζα κι από κάτω θα είμαστε τάβλα σωριασμένοι όλοι εκείνοι που κάποτε παριστάναμε την τέταρτη εξουσία. Μπορεί να πέθανε ο Γαβράς, αλλά πριν πεθάνει πρόλαβε να ντουφεκίσει κι εμάς και το «λειτούργημά» μας…

Υ.Γ 1: Είμαστε τόσο γίδια, μα τόσο γίδια στη δημοσιογραφία που όπως έγραψε και η συνάδελφος Ναταλία Ανδρικοπούλου δεν μπορούμε καν να ξεχωρίσουμε το χάκεμα από το τρολάρισμα. Γελάνε και τα πληκτρολόγια με την περίπτωσή μας, ως εδώ ακούγονται τα χαχανητά του μάους και του μόντεμ!

Υ.Γ. 2: Δεν μιλάω εδώ για τους δημοσιογράφους που φάγανε το σφόλι επειδή αντίκρισαν την είδηση στο Associated Press. Να καταλαβαινόμαστε και να μην παρεξηγούμαστε.

---
---
*

Αιχμές από και προς τα ΜΜΕ...

*
Ανασυγκρότηση
***
*


** Τα αντανακλαστικά της ΕΡΤ φάνηκαν και προχθές τη νύχτα με την κάλυψη της εφιαλτικής περιπέτειας των επιβατών και του πληρώματος του “Ελευθέριος Βενιζέλος”.

** Ο ενημερωτικός τομέας της ΕΡΤ, έχει ως φαίνεται δύο διαστάσεις. Τους “σκαπανείς” εκείνους που καίγονται μέρα νύχτα, για να διατηρήσουν σε υψηλό επίπεδο την πληροφόρηση και όσους είναι επιφορτισμένοι με τη διάδοση της κυβερνητικής γραμμής.

** Οι δεύτεροι το κάνουν και με λάθος τρόπο και δημιουργούν τις προυποθέσεις για να δέχεται επιθέσεις η ΕΡΤ.

** Η προσωπική τους ατζέντα, είναι εκείνη που καθορίζει τον όψιμο φιλοκυβερνητισμό τους και την συχνά προκλητική τους στάση. Έχουν άλλαξει κόμματα και ηγέτες, ανά 4ετίες, που έχουμε ζαλιστεί.

** Η σύγκριση δεν μπορεί να γίνει με την ιδιωτική τηλεόραση και ραδιοφωνία. Εντός του Μνημονίου άλλοι έφερναν τέσσερις- τέσσερις τους χρυσαυγίτες και τώρα άλλοι κουβαλάνε δύο, δύο τους αντιπροέδρους της ΝΔ.

** Οι εκλογές είναι όμως ακόμη μακριά. Πόσοι θα αντέξουν; Πόσοι θα είναι υποψήφιοι, από τους αστέρες των media.

** Στην περίπτωση της ΕΡΤ, αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας, σήμερα στη ΝΕΡΙΤ, υπό τον κ. Προκοπάκη, θα εργάζονταν 400 άτομα και κάποιοι ακόμη μέσω εργολαβικών εταιρειών.

** Με την επαναφορά της εταιρείας, με το νόμο του Νίκου Παππά, προστέθηκαν άλλοι 1.700 εργαζόμενοι, χωρίς να επιβαρυνθεί στο ελάχιστο το ελληνικό δημόσιο (το αντίθετο…), δίχως νέο κόστος για τον καταναλωτή και με νέα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα.

** Με έκπληξη βλέπουμε στο twitter πως όσοι ηγούνται του αγώνα συγκρότησης του “αντιΣΥΡΙΖΑ” μετώπου είναι υπάλληλοι της ΕΡΤ.

** Με μία ή δύο ώρες εκπομπή τη μέρα στην Αγία Παρασκευή, διαβάζοντας κείμενα από το Internet και τις εφημερίδες, και όλο το υπόλοιπο του 24ωρου δίνονται, ολόψυχα στον αγώνα επιστροφής του Κυριάκου Μητσοτάκη, στα social media.

** Στο τέλος του μήνα, φυσικά καταβάλλεται ο μισθός από την ΕΡΤ, την οποία άνοιξε ο “επάρατος” ΣΥΡΙΖΑ.

** Άλλοι πάλι, που τιμήθηκαν με θέσεις από το ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΡΤ, πήγαν και ζήτησαν από τον υπέρμαχο των απολύσεων Κυριάκο Μητσοτάκη να τους σώσει από το κακό που τους έκανε ο Αλέξης Τσίπρας και τους έδωσε έναν μισθό!

** Κι άλλοι πίσω στο παρασκήνιο, πιέζουν για να διατηρηθούν στις θέσεις τους τα παιδιά της ΔΤ και της ΝΕΡΙΤ.

** Περιορίζονται οι ελπίδες για το Mega. Οι ενδιαφερόμενοι, όσοι υπάρχουν θα πρέπει εμπράκτως να εμφανιστούν και να είναι διατεθειμένοι να συγκρουστούν.

** Θα πάρει κι άλλους ανθρώπους από το κανάλι ο Τζόνι Καλημέρης και ο Δημήτρης Μιχαλέλης.

** Στο πρωινό ενημερωτικό πρόγραμμα θα υπάρχουν εκπλήξεις και ίσως με πρόσωπα που σήμερα είναι στο ραδιόφωνο.

** Η κατάσταση στα “Νέα” και τον ΔΟΛ προβληματίζει. Μετά από ένα χρόνο από την απόκτηση των δύο εντύπων από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, όπως και του ΒΗΜΑ FM, δεν υπάρχει ιδιαίτερη αισιοδοξία μεταξύ των εργαζομένων.

** Το νέο κύμα απολύσεων θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν δεν υπήρχαν κάποιες άστοχες προσλήψεις το προηγούμενο διάστημα.

** Ο σχεδιασμός για την πορεία των δύο εντύπων αναθεωρείται, με στόχο τις εκλογές του Μαΐου του 2019.

** Παράλληλα με την Άλτερ Έγκο, υπάρχουν κι άλλες δραστηριότητες του επιχειρηματία στα ΜΜΕ σε εφημερίδες και ραδιόφωνο.

** Είναι πάντως ενδεικτικό πως από τα Παραπολιτικά FM καταγράφονται αποχωρήσεις δημοσιογράφων και ίσως να υπάρξουν και επιστροφές στο Real FM.

---
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*

Της ENERGA τα παιδιά

*
Pitsirikos
***
*



Δουλειά δημοσιογράφου είναι να στήνει -μετά η άνευ ανταλλάγματος- το βιογραφικό ή την αγιογραφία για διασημότητα του βαλκανικού επιχειρηματικού βίου.

Δουλειά κοσμικογράφου ή χαζοχαρούμενου γυναικείου διδύμου, της μεσημβρινής συνήθως ζώνης ραδιοσταθμού, είναι να προβάλλουν την κοινωνική πλευρά της διασημότητας και του τρόπου διασκέδασής του.

Δηλαδή, να μας ενημερώνουν με ποιο μανεκέν ή τηλεπαρουσιάστρια, το ίδιο είναι, περνάει αυτή η celebrity τα Σαββατοκύριακά του στη Μύκονο, τι δώρο της έκανε στα γενέθλια της ή πόσες σαμπάνιες άνοιξε για πάρτη της στο Nammos.

Δεν είναι, όμως, αυτή δουλειά για αριστερό κειμενογράφο, αναλυτή της μικροαστικής καθημερινότητας απλών ανθρώπων.

Μπορεί να τον συγκινεί η ιστορία μια χαμένης ξαδέλφης του που βρήκε στο Facebook ή να του προκαλούν ενδιαφέρον οι νυχτερινοί διάλογοι μιας Καθηγήτριας Γλωσσολογίας με ένα μικρομεσαίο καταπιεσμένο οικογενειάρχη, αλλά του είναι παντελώς αδιάφορη η απόφαση της πρόωρης αποφυλάκισης ενός κοσμικού προσώπου, πρώην πρότυπου της φιλελεύθερης αριστείας.

Ο λόγος;

Ο λόγος είναι ότι γράφει κανείς για γεγονότα που τον προκαλούν ή τον εκπλήσσουν.

Ε λοιπόν, δεν ένιωσα καμία έκπληξη για την δικαστική απόφαση που αφορούσε ένα καταχραστή δημοσίου χρήματος.

Ήταν μία αναμενόμενη δικαστική απόφαση.

Μια απόφαση, που εάν παιζόταν σε δελτία στοιχηματικής εταιρείας και πόνταρε κάποιος σε αυτήν, τα λεφτά του παίκτη δεν θα πήγαιναν στον κουβά.

Αν κάποιος ανατρέξει σε παράνομα στοιχηματικά sites, της Κορέας συνήθως, θα βρει μέσα σε αυτά -ή μπορεί και να προτείνει στους διοργανωτές για στοίχημα- οποιοδήποτε θέμα η έκβαση του οποίου κρίνεται αβέβαιη και η ορθή πρόβλεψή του υπόκειται σε μια μαθηματική πιθανότητα.

Μπορεί, για παράδειγμα, να προτείνει κάποιος για στοίχημα, πέραν των συνήθων απίθανων ποδοσφαιρικών, καλλιτεχνικών η τηλεοπτικών θεμάτων -για παράδειγμα, ποιος παίκτης θα βαρέσει την πρώτη κεφαλιά σε ένα παιγνίδι, ποιος μάγειρας θα είναι ο νικητής σε τηλεπαιχνίδι του ΣΚΑΙ κλπ – και θέματα ειδικότερου ενδιαφέροντος.

Να, όπως για παράδειγμα προβλέψεις που σχετίζονται με την μέγιστη θερμοκρασία σε μια πόλη του πλανήτη το 2020, την επιβολή η όχι δασμών στις κινέζικες εξαγωγές από τον Τραμπ, ή ακόμα και με την απόφαση ενός ιερατικού συμβουλίου που εξετάζει περιπτώσεις παιδόφιλωv της καθολικής εκκλησίας.

Κινέζοι, Ταϊλανδοί και Κορεάτες, που λειτουργούν αυτά τα sites σε υπόγεια της Tottenham Court Road, αποδέχονται τέτοιου είδους στοιχήματα μετά χαράς -σε κρυπτονομίσματα βέβαια- και καθορίζουν την απόδοση που θα απολαύσει ο νικητής με βάση την προϊστορία ανάλογων γεγονότων.

Είμαι σίγουρος, όμως, ότι κανένα site δεν θα δεχόταν στοίχημα πάνω στην απόφαση ελληνικού δικαστηρίου για θέματα που σχετίζονται με εμπόριο ναρκωτικών, λαθρεμπόριο καυσίμων, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, υπεξαιρέσεις φόρων Δημοσίου, και δόλο κακουργηματικής μορφής στην εκτέλεση υπουργικών καθηκόντων.

Γιατί;

Γιατί το αποτέλεσμα -βάσει των ιστορικών δεδομένων που λαμβάνει ο μαθηματικός που αναλύει τις πιθανότητες- είναι 100% προβλέψιμο.

Αθώωση, κάθειρξη με αποφυλάκιση στον χρόνο πάνω για λόγους υγείας, ποινή φυλάκισης με αναστολή λόγω έλλειψης ταπεινών ελατηρίων, απαλλακτικό βούλευμα και άλλες πολλές είναι οι συνήθεις αποφάσεις που απολαμβάνουν οι ντόπιοι υπόδικοι, και κανείς δεν παραξενεύεται με την έκδοσή τους.

Καθόλου δεν με εξέπληξε, λοιπόν, αυτή η συγκεκριμένη απόφαση για τον καταδικασθέντα Φλώρο.

Θα είχα, μάλιστα, εκπλαγεί, εάν με δικηγόρο τον Βορίδη, εξέτιε ολόκληρη την ποινή του ο οποιοσδήποτε καταδικασμένος για οικονομικό έγκλημα.

Και ο ενάμισης χρόνος -που έμεινε μέσα ο Φλώρος- πολύ μου φαίνεται.

Γράφει επίσης, κανείς, για κάτι που τον ενοχλεί.

Γιατί να με ενοχλήσουν δυο νεαρά παιδιά, ο Φλώρος και ο Μηλιώνης, που είναι ελεύθεροι να ξοδέψουν, όπως γουστάρουν, τα εκατομμύρια που καταχράστηκαν;

Μόνοι τους πήραν την πρωτοβουλία να εισπράττουν φόρους για λογαριασμό του Κράτους;

Όχι, βέβαια.

Τους έγινε η ανάθεση του έργου με κάποια απόφαση και κάποιο υπουργικό νόμο.

Αλήθεια, έλεγξε κανείς το ιστορικό ίδρυσης της εταιρείας, τα κεφάλαια των μετόχων, την μετοχική της σύνθεση και τους τραπεζικούς λογαριασμούς που είχαν ανοίξει;

Φυσικά και δεν τα έλεγξε.

Για να πάρεις μια επιστροφή φόρου τριακοσίων ευρώ από το Δημόσιο, η Εφορία σου ζητάει λογαριασμό ημεδαπής τραπέζης.

Για να εισπράξει το Δημόσιο χρήματα, που προορίζονται για την ίδια του την λειτουργία, δεν απαιτεί η συλλογή τους από τους εισπράκτορες να γίνει σε δεσμευμένο λογαριασμό.

Μας έκανε, ακόμη, εντύπωση πώς καταχράστηκαν τόσα χρήματα χωρίς να τους πάρουν χαμπάρι, και δεν μας έκανε εντύπωση που στην κύρια δίκη ο Κεντρικός Τραπεζίτης, ο Στουρνάρας, δεν έστειλε συνήγορο πολιτικής αγωγής.

Σε καμία τράπεζα δεν έκανε εντύπωση η μεταφορά εκατομμυρίων από ελληνικούς τραπεζικούς λογαριασμούς σε αντίστοιχους εξωχώριων εταιρειών;

Και μας ενόχλησε, μετά, που δύο νεαροί τα πήραν και τα σκόρπισαν δεξιά και αριστερά;

Εμένα προσωπικά, με ενόχλησε πολύ περισσότερο, για να πω την αλήθεια μου, που ένας υπουργός οικονομικών, ο Παπακωνσταντίνου, με σκοπό να σώσει από την ξεφτίλα και τους φόρους μια οικογένεια απόγονων κατοχικών δωσίλογων, όχι μόνο δεν μπήκε φυλακή για την παραποίηση ενός κρατικού εγγράφου, η χρήση του οποίου θα απέφερε δεκαπλάσια έσοδα από την κατάχρηση της παρέας Φλώρου-Μηλιώνη, αλλά του επιβλήθηκε η φοβερή ποινή του ενός μόλις χρόνου με αναστολή.

Λίγο μικρότερη από αυτή που ρίχνει επαρχιακό Πρωτοδικείο σε έμπορο ζωοτροφών για έκδοση ακάλυπτης επιταγής τριών χιλιάδων ευρώ.

Στο παρελθόν με είχαν ενοχλήσει και άλλα πολλά πράγματα. Αλλά στους απατεώνες, την αμαρτία μου τη λέω, δίνω πάντοτε ένα ελαφρυντικό.

Το ελαφρυντικό του πρότερου συγχρωτισμού με το ανέντιμο και διεφθαρμένο πολιτικό, εκδοτικό και τραπεζικό προσωπικό της χώρας.

Για τον λόγο αυτό, περισσότερο από τους ίδιους τους απατεώνες, με ενοχλούν όλοι αυτοί που δημιούργησαν ένα αβάσταχτο χρέος, αυτοί που παραποίησαν στοιχεία για να ρίξουν την χώρα στο ΔΝΤ, αυτοί που υπέγραψαν συμφωνίες υπαγωγής του χρέους σε δίκαιο ξένο από της ίδιας τους της χώρας και όλοι αυτοί οι πατριώτες που βγάλανε τα χρήματά τους έξω με την προτροπή του ίδιου του Κεντρικού Τραπεζίτη.

Με πειράζουν, τέλος, εκείνοι που, με την πολιτική ή κοινωνική ανοχή τους, εκκόλαψαν την νεοφιλελεύθερη επιχειρηματική τάξη της αρπαχτής και της νομικής διαπλοκής.

Γιατί, ποιοι έστρωσαν, Πιτσιρίκο, το χαλί της κοινωνικής ανόδου στον κάθε τυχάρπαστο επιχειρηματία, που δεν τον ήξερε προηγούμενα ούτε η ίδια του η μάνα;

Ποιοι, ε; Να σου πω, εγώ, ποιοι;

Πολιτικοί, Αρχιεπίσκοποι και εκδότες ήταν αυτοί που τους αγκάλιαζαν και τους εκθείαζαν για την διορατικότητα και την αποφασιστικότητα τους στο επιχειρείν.

Η γκομενίτσα από το Αιγάλεω έφτιαξε το προφίλ του Μηλιώνη, συνεταίρου του Φλώρου που την γλύτωσε με αναστολή, η κάποια Καϊλή από την Ευρωβουλή που έβγαινε και καμάρωνε μαζί του;

Τον Λαυρεντιάδη, ο παπάς της ενορίας τον έβαλε στο ΔΣ μιας εκκλησιαστικής ΜΚΟ, που άλλαζε ονόματα και ΑΦΜ σαν φαλιρισμένη εμπορική ΕΠΕ για να κρύψει τα ελλείματα του ταμείου της, ή ο Αρχιεπίσκοπος;



Όλοι αυτοί οι υπόδικοι, οι φυγόδικοι, οι καταδικασμένοι και αποφυλακισμένοι είναι παιδιά που αναδείχτηκαν από την πολιτική, θρησκευτική και εκδοτική ηγεσία του τόπου.

Είναι τα αυγά του νεοφιλελευθερισμού.

Συνεπώς, δεν με ενοχλεί καθόλου που ο κάθε Φλώρος -περαστικά στο παιδί μέσα από την καρδιά μου- είναι ελεύθερος, για οποιονδήποτε λόγο έκριναν οι δικαστές.

Ίσα- ίσα, τώρα που είναι έξω, θα έχω την ευκαιρία να πάρω και μάτι τις νέες μοντέλες που θα ανέβουν στους ώμους τους και να πληροφορηθώ πόσα κιλά λουλούδια μπορεί να πετάξει κάποιος στον Ρέμο.

Θα γελάσω, ακόμη, βλέποντας photos με καγκουρογιάπηδες να φωτογραφίζονται με τα πούρα στο στόμα και σαχλογκόμενες να χαχανίζουν κοιτάζοντας το κινητό τους.


Είναι ωραία όλα αυτά για αυτούς που τα βλέπουν και τα διαβάζουν.

Μακάρι να κάνουν και άλλα τέτοια τα παιδιά, όταν θα κοπάσει λίγο ο θόρυβος και ο κόσμος θα έχει ξεχάσει την ιστορία τους.

Η ζωή τους μπορεί να με αηδιάζει, αλλά οι ίδιοι εμένα δεν με πειράζουν καθόλου.

Το χρήμα τους, ανεξάρτητα από τον τρόπο της απόκτησής του, είναι σίγουρο ότι θα καταναλωθεί σε πουτάvες, σε σαμπάνιες και εγχώρια ξενύχτια.

Δεν το λέω εγώ. Το είπε ο Πορτοσάλτε που κόπτεται, εάν κανείς πειράξει την υγιή επιχειρηματικότητα και την αριστεία.

Για να σοβαρευτούμε, όμως. Να περάσουμε και λίγο στην οικονομική πλευρά του τρόπου διάθεσης ενός παράνομου αποκτηθέντος πλουτισμού;

Να περάσουμε, μπας και καταλάβουμε, ότι τη ζημιά που προκάλεσαν όλοι αυτοί οι επιχειρηματίες των τελευταίων δεκαετιών -όχι ότι οι μετακατοχικοί προηγούμενοι δεν έκαναν τα ίδια, αλλά την γλύτωασν γιατί δεν υπήρχαν οι σαβούρες του Lifestyle- την πληρώνει μεν το Κράτος, αλλά όχι η ίδια η οικονομία.

Ο Keynes είπε ότι, σε ένα κλειστό οικονομικό κύκλο, εάν οι πλούσιοι -σίγουρα θα εννοούσε και τους απατεώνες του λευκού κολάρου- δεν αποθησαυρίζουν αυτά που κερδίζουν ή δεν τα παρκάρουν σε παναμέζικες offshore, συνεισφέρουν εξίσου στην οικονομία ενός κράτους με τους παραγωγούς προϊόντων.

Δημιουργούν κύκλο εργασιών μέσα από την κατανάλωση.

Από ένα πάρτι στη Μύκονο με καλεσμένες δέκα πληρωμένες μοντέλες της πλάκας, από πρακτορεία που λειτουργούν σαν καλυμμένοι οίκοι ανoχής, δέκα οικογένειες των Δυτικών προαστίων θα βρουν χρήματα να πάνε να ψωνίσουν είδη πρώτης ανάγκης από τα Lidl και τα ΙΚΕΑ της περιοχής τους.

Τα Lidl και τα ΙΚΕΑ θα προσλάβουν νέους υπαλλήλους των τετρακοσίων ευρώ και οι υπάλληλοι θα ξοδέψουν, με τη σειρά τους, τα λεφτά τους για να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες.

Είναι απλά μαθήματα Μακροοικονομίας, που διδάσκονται οι φοιτητές στα Πανεπιστήμια, και δεν χρειάζεται να έχεις διδακτορικό από το Harvard, για να καταλάβεις αυτόν τον απλό κύκλο του χρήματος.

Αντιπαρέρχομαι την ηθική της κατανομής των κλεψιμαίικων (τα παίρνουν οι πουτάvες απευθείας από τα λαμόγια, αντί να τα μοιράζει το κράτος), γιατί αυτό δεν απασχολεί τους οικονομολόγους που μελετούν την ροή του χρήματος.

Τους οικονομολόγους, ενδιαφέρει η κυκλοφορία του χρήματος.

Το χρήμα του κάθε Φλώρου θα δώσει ζωή σε νυχτερινά κέντρα και σε όλα τα συναφή επαγγέλματα που ζουν από αυτά (προμηθευτές, σερβιτόρους, μπράβους, γύφτους που μαζεύουν λουλούδια από νεκροταφεία και τα πουλάνε με το κιλό στα ΄μπουζουξίδικα, ταξιτζήδες κ.ο.κ ), θα κινήσει εμπορικά καταστήματα -από μπουτίκ μέχρι κοσμηματοπωλεία- και θα βοηθήσει ένα σωρό άλλες, μέσα σε αυτές παρασιτικές ή και αντιπαραγωγικές, δραστηριότητες.

Το σίγουρο είναι, ότι το χρήμα αυτό δεν θα αποταμιευτεί.

Στο κάτω-κάτω, τα παιδιά της ENERGA δεν βρήκαν πετρέλαιο. Τζάμπα ρεύμα βρήκαν και μια ηλεκτρική εταιρεία έφτιαξαν, για να μην υπάρχει μόνο η ΔΕΗ.

Ε, από αυτή την εταιρεία θα ζήσουν, θα διασκεδάσουν και θα ξοδέψουν ότι με κόπο έβγαλαν στην άκρη.

Με απλά λόγια, το χρήμα που απέκτησαν δεν θα μείνει καθισμένο σε κάποιο ξένο fund η μια ελβετική τράπεζα.

Και το σπουδαιότερο, δεν θα φύγει έξω από την ελληνική επικράτεια. Το χρήμα αυτό, μόνο στην εγχώρια αγορά μπορεί να καταναλωθεί.

Επιχειρηματίες αυτού του είδους, και δεν είναι δα και οι πρώτοι, είναι από την φύση τους φτιαγμένοι να μην αποταμιεύουν η να επενδύουν.

Ζουν για να καταναλώνουν.

Καταναλώνουν για να προβάλλονται.

Προβάλλονται για να μπορούν, αργότερα ίσως, να στήσουν κάποια νέα δουλειά.

Όταν με το καλό μεγαλώσουν και ωριμάσουν θα νομιμοποιήσουν τις δραστηριότητες τους.

Θα βάλουν τα παιδιά τους μέσα, θα φτιάξουν κανένα ίδρυμα, θα γίνουν, βρε αδελφέ, οι νέοι εθνικοί ευεργέτες, οι φιλάνθρωποι και οι χορηγοί που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος.

Και όσο για τα διακόσια τόσα εκατομμύρια που καταχράστηκαν, για να μπούμε στο ψαχνό της υπόθεσης, αυτά από το Κράτος θα λείψουν.

Από ένα κράτος, το οποίο οι φιλελέδες θέλουν να εξαφανίσουν.

Ε, ωραία. Θα κοπούν οι συντάξεις, η πρόνοια και η περίθαλψη. Και τι έγινε;

Είδατε να αγανακτήσει κανένας φιλελές που λείπουν τα χρήματα αυτά από τα κρατικά ταμεία;

Ας τολμούσε η ΔΕΗ να επιχορηγήσει με καμία πενηνταριά χιλιάδες κανένα μαϊμού επιμορφωτικό σεμινάριο συνδικαλιστών του Φωτόπουλου και θα σου έλεγα εγώ τι θα ακούγαμε κάθε πρωί από τον Παπαδημητρίου, τον Οικονόμου και τον Παπαχρήστου.

Άρα, η παρέα του Φλώρου, μάλλον καλό έκανε στην πορεία για τον άκρατο φιλελευθερισμό της πατρίδας μας και ουδόλως, βάσει της στοιχειοθετημένης παραπάνω οικονομικής ανάλυσης, έβλαψε την οικονομία του τόπου.

Συμπερασματικά, και για να μην φλυαρούμε καλοκαιριάτικα, καλύτερα να είχαμε δέκα Φλώρους να τα τρώνε μέσα στη χώρα – έχουμε, ευτυχώς, πολλούς περισσότερους- παρά δέκα Παπασταύρου, που τα έβγαλαν έξω και μας κουνάνε και το δάχτυλο από πάνω.

Γ.Κ.

Υ.Γ.1 Φίλος, που έζησε χρόνια στη Γαλλία, μου έλεγε ότι το εγχώριο ΣΔΟΕ, όταν θέλει να πιάσει τις κομπίνες ένα μεγαλοαπατεώνα, δεν περιορίζει ποτέ την έρευνα του μόνο στο πρόσωπο που ερευνά.
Τον παρακολουθεί στενά κάποιος επιθεωρητής- από το Facebook μέχρι τα restaurants η τα bars που συχνάζει- και βλέπει με ποια ή ποιους συναναστρέφεται.
Τον είδε -και τον φωτογραφίζει μάλιστα και από πάνω- με κάποια μοντέλα;
Ε, θα αρχίσει να παρακολουθεί και την μοντέλα. Πού βρήκε αυτή τα χρήματα και τα ξοδεύει.
Στο φινάλε της ιστορίας θα πάει μέσα, όχι μόνο ο απατεώνας, αλλά θα πληρώσει φόρους από αδήλωτο εισόδημα και η μοντέλα.
Υ.Γ.2 Η απορία που πάντως έχω, και είναι αντικείμενο νομικού να μου την επιλύσει, είναι η εξής:
Αν κάποιο κλεφτρόνι-χρήστης, πάει σε έμπορο μεταχειρισμένων κινητών, σε στοά της Πειραιώς στην Ομόνοια, και πουλήσει κλεμμένο κινητό, στον έμπορο -που θα δώσει το εικοσάευρω στο πρεζόνι- όταν βρουν το κλοπιμαίο, θα απαγγελθεί κατηγορία για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος.
Το κλεμμένο χρήμα που συναλλάσσονται, πρώην καταδικασμένοι για οικονομικά εγκλήματα, γιατί να μην θεωρείται, για αυτούς που αποδέχονται να συναλλαχθούν μαζί τους, προϊόν αποδοχής εγκλήματος;
Έχεις, Κύριε, αποφυλακιστεί και ήσουν πρώην καταχραστής, που δεν πλήρωσε όλα τα οφειλόμενα; Δεν πειράζει, που κυκλοφορείς ελεύθερος, αλλά τα λεφτά, πού τα βρίσκεις και τα ξοδεύεις;
Και εσύ, Κύριε του παραλιακού μαγαζιού, αφού τον ξέρεις, γιατί του ανοίγεις μπουκάλια που θα πληρωθούν με κλεμμένο χρήμα;
Ας υπήρχε ανάλογη ποινική διάταξη και θα σου έλεγα εγώ, εάν έκανε beach party στην Μύκονο ο κάθε αποφυλακισμένος. Ούτε σε ξαπλώστρα δεν θα τον αφήνανε να πλησιάσει.
Υ.Γ.3 Διαβάζοντας αυτό το καλοκαίρι την υπέροχη πολιτική μυθοπλασία του Ζαν-Φρανσουά Οπετιζάντρ, «Το πορτοφόλι. Μια κοινωνία χωρίς χρήμα», διαπίστωσα ότι σε μια αχρήματη κοινωνία, όχι κουμμουνιστική -ο φιλόσοφος την τοποθετεί γύρω στο 2030- η κοινωνία θα γίνει όχι μόνο πολύ πιο ανθρώπινη και ειλικρινής, αλλά θα εξαλειφθεί και το έγκλημα.
Και αναφέρει, μεταξύ άλλων, σαν παράδειγμα ότι οι πουτάvες και οι μοντέλες, που πάντα θα υπάρχουν, θα εισέπρατταν, σαν ανταμοιβή για τις υπηρεσίες τους, την αναγνώριση των πελατών τους. Δεν θα χρειάζονταν, ούτε μαστρoπό ούτε πρακτορείο.
Πορτοφόλι του κάθε ανθρώπου θα ήταν η συλλογή, όχι χρημάτων, αλλά αξιών αποδοχής από την κοινωνία. Και τις πουτάvες, όλοι τις αποδεχόμαστε.

(Αγαπητέ φίλε, είστε υπέροχος. Και χαίρομαι πολύ που ζούμε στην ίδια χώρα. Για κάποιο λόγο, με παρηγορεί αυτή η σκέψη. Σας ευχαριστώ που μου κάνατε το χατίρι να γράψετε και για αυτό το θέμα, αν και δεν σας συγκινεί. Την αγάπη μου.)

---
*

Το σκληρό, εργοδοτικό πρόσωπο του Μαρινάκη στα ΜΜΕ

*
Ανασυγκρότηση
***
*


του Δημ. Κανελλόπουλου

Δεν ξέρουμε πόσο επιτυχημένος θεωρείται (και προφανώς είναι) στις υπόλοιπες επιχειρήσεις του ο Βαγγέλης Μαρινάκης και πόσο καλός εργοδότης επίσης, το πρόσωπο ωστόσο που μας παρουσιάζει ως ιδιοκτήτης διαφόρων ΜΜΕ είναι πολύ σκληρό, έως και αποκρουστικό.

Κλείνει ραδιοφωνικούς σταθμούς, αφήνει τηλεοπτικά κανάλια να σβήνουν, βάζει λουκέτο σε εφημερίδες, απολύει σωρηδόν κόσμο. Δείχνει να μη σέβεται ούτε στο ελάχιστο τη δημοσιογραφική δουλειά τοποθετώντας πάνω απ’ όλα το οικονομικό κόστος (ή το κέρδος, όπως το δει κανείς).

Χθες, λοιπόν, στο Γραφείο του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ανδρέα Νεφελούδη, ήταν προγραμματισμένη τριμερής συνάντηση με την ΕΣΗΕΑ και εκπροσώπους της «Alter Ego» του Βαγγέλη Μαρινάκη «προκειμένου να συζητηθούν», όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Εργασίας, «οι συνεχείς απολύσεις δημοσιογράφων αλλά και η προστασία των εργασιακών σχέσεων όσων εξακολουθούν να εργάζονται».

Μόνο τον τελευταίο μήνα απολύθηκαν από τα ΜΜΕ του Βαγγέλη Μαρινάκη περισσότεροι από 20 εργαζόμενοι. Ομαδικές απολύσεις. Η πρώτη δόση ήρθε στις 31 Ιουλίου και η 2η στις 13 Αυγούστου.

Προς τι η πρεμούρα; Υπήρχε λόγος; Υπήρχε: μην τύχει και προλάβουν και συμπληρώσουν οι εργαζόμενοι αυτοί έναν ολόκληρο χρόνο στην εταιρεία και δικαιούνται, πια, αποζημίωση. Οπότε η ιδιοκτησία τούς απέλυσε λίγες ημέρες πριν κατοχυρώσουν το συγκεκριμένο δικαίωμα.

Μπράβο στον κ. Μαρινάκη, έδιωξε κόσμο μέσα στον Δεκαπενταύγουστο, κόσμο που δούλευε για δεκαετίες στον ΔΟΛ, προκειμένου να γλιτώσει μερικές χιλιάδες ευρώ. Οσο θα κοστίζει η βενζίνη για το γιοτ του στην απόσταση Σίκινος - Φολέγανδρος (δίπλα είναι).

@ Πέρυσι τον Μάιο ο Βαγγέλης Μαρινάκης πρόσφερε 22.892.600 ευρώ για να αποκτήσει τα Μέσα Ενημέρωσης του ΔΟΛ, δηλαδή τις εφημερίδες «Βήμα», «Νέα», τα site τους, τον ραδιοσταθμό «Βήμα 99.5», ποσοστό 22,11% του Mega Channel, το 50% των μετοχών της εταιρείας «Iris Εκτυπωτική» και το 41,2% του πρακτορείου διανομής «Αργος».

Με άρθρο του στα «Νέα» στις 18 Αυγούστου 2017, εξηγούσε τους λόγους για τους οποίους απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών του ΔΟΛ:

«Λόγω των κρίσιμων συγκυριών ο τόπος έχει ανάγκη όσο ποτέ την έγκυρη ανεξάρτητη ενημέρωση, με ιστορικό βάρος, άποψη και πρόταση», έγραφε. «Αυτό ακριβώς που ο Αναγνώστης περιμένει από ΤΟ ΒΗΜΑ και ΤΑ ΝΕΑ. Τις λίγες ημέρες που δεν εκδόθηκαν νοιώσαμε όλοι τι έλειψε από τον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα. Και αναμετρούμε τι θα σήμαινε για τον τόπο, εάν αυτή η απουσία ήταν οριστική. Ή αν συνέχιζαν την έκδοσή τους αποξενωμένες από το πνεύμα τους και τις αρχές τους, εξαρτώμενες ή εκβιαζόμενες από τον οιοδήποτε ισχυρό. Για να μην γίνει αυτό βγήκα μπροστά. Μέσα από μια διάφανη διαδικασία και με απόλυτο σεβασμό στις αρχές και τους νόμους που έχουν θεσμοθετηθεί για τα ΜΜΕ. Και με την θέληση να εξασφαλίσω την οικονομική επιβίωση και περαιτέρω ανάπτυξή τους πάνω σε υγιείς βάσεις».

Αν τα μεγάλα αυτά λόγια τα εννοούσε, το γνωρίζουν πλέον πολύ καλά οι εργαζόμενοι και το κρίνουν οι αναγνώστες.

Εξωφρενικές συμβάσεις

@ Από τους 600 εργαζόμενους του ΔΟΛ, η «Alter Ego» προσέλαβε περίπου τους 160. Ελάχιστους.

Αρχές Αυγούστου έγινε αυτό και αφού πρώτα οι εργαζόμενοι υπέγραψαν σε μια εξευτελιστική διαδικασία τις απολύσεις τους. Οι συμβάσεις εργασίας ωστόσο ήρθαν πολύ αργότερα, τον Οκτώβριο, ξεσηκώνοντας πλήθος αντιδράσεων.

Αντιγράφουμε από το ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.» (17 Οκτωβρίου 2017):

«Οι εν λόγω συμβάσεις, με τους όρους που περιείχαν, κατά κοινή ομολογία έμοιαζαν τουλάχιστον εξωφρενικές. Ηταν τόσο πολλά τα σκοτεινά και απαράδεκτα σημεία, που προκάλεσαν την αντίδραση ακόμα και της ΕΣΗΕΑ, η οποία δεν φημίζεται για την αγωνιστική της διάθεση απέναντι στα ΜΜΕ του ομίλου. Συγκεκριμένα, με βάση τους νέους όρους εργασίας: Οι μισθοί που προβλέπονταν ήταν μικρότεροι από εκείνους που είχαν συμφωνηθεί αρχικά. Οι δημοσιογράφοι έμεναν ακάλυπτοι σε περιπτώσεις μηνύσεων και αγωγών και η εταιρεία απαλλασσόταν από οποιαδήποτε νομική ή αστική ευθύνη. Κόβονταν τα επιπλέον χρήματα για εργασία τις Κυριακές ή τις αργίες. Επίσης οι εργαζόμενοι υποχρεώνονταν να δουλεύουν σε όποιο από τα ΜΜΕ της εταιρείας ήθελε η διοίκησή της καθώς δεν θεωρούνταν εργαζόμενοι ενός συγκεκριμένου ΜΜΕ του ομίλου αλλά του ομίλου στο σύνολό του».

Η συνάδελφος Παναγιώτα Μπίτσικα όχι μόνο δεν υπέγραψε τη σύμβαση, αλλά την κατήγγειλε κιόλας με επιστολή της:

«Μια σύμβαση-μνημείο αντεργατικών διατάξεων, που λειτουργεί ιδιαίτερα σήμερα, σε μια περίοδο αναδιάταξης στον χώρο των ΜΜΕ, σαν αποτύπωμα της εκδοτικής αλαζονείας και του νόμου του ισχυρού στην οικονομία της αγοράς. Καταχρηστικοί όροι οι οποίοι υπάρχουν σποραδικά σε διάφορες ατομικές συμβάσεις στον χώρο του Τύπου (και όχι μόνο) συγκεντρώθηκαν, ενοποιήθηκαν και αποτέλεσαν ένα corpus που σημείο προς σημείο κάνει έρμαιο στις διαθέσεις του εργοδότη τον εργαζόμενο».

@ Το «Βήμα», τα «Νέα» και τα sites του ομίλου λειτουργούν κανονικά και τώρα, έστω και με λιγότερο κόσμο πια. Οι συνεχόμενες απολύσεις ωστόσο έχουν δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Ο απολυμένος δημοσιογράφος Μανώλης Πιμπλής («Βήμα») περιέγραψε με άρθρο του στην «Εφ.Συν.» την κατάσταση στα media της «Alter Ego».

«Η νέα ιδιοκτησία επαναπροσέλαβε περίπου 160 από τους παλιούς, πολύ ταλαιπωρημένους εργαζόμενους, με χαμηλότερους ακόμη από τους ήδη χαμηλωμένους μισθούς τους και σαν να ξεκινούσαν στις εφημερίδες αυτές από την αρχή. Κι ας είχαν ο καθένας 10, 20 ή και 30 χρόνια προϋπηρεσίας. Εστω κι έτσι όμως, όσοι επαναπροσλήφθηκαν προσδοκούσαν επιτέλους εργασιακή ασφάλεια. Αλλά αντί γι’ αυτό, από την πρώτη στιγμή, και χωρίς ορατή αφορμή, ξεκίνησε και πάλι ένα γαϊτανάκι απολύσεων. Αυτό συνέβαινε αφού πρώτα γίνονταν νέες προσλήψεις, προφανώς εργαζομένων ακόμα φθηνότερων από τους φθηνούς και, ενδεχομένως, ακόμα πιο ευθυγραμμισμένων με τη νέα πολιτικοεπιχειρηματική πραγματικότητα του ομίλου».

Ακόμη μία απολυμένη, η Ειρήνη Μητροπούλου, από το διεθνές τμήμα του «Βήματος», ανέβασε ένα σπαρακτικό κείμενο στο facebook:

«Η ανώμαλη προσγείωση άρχισε τον Μάιο με την απόλυση ενός συναδέλφου. Θυμάμαι ακόμα να λένε ότι ήταν “επιλεκτική”, πολιτική, και επιτελική. Αλλά δεν το πίστεψα, γιατί αν και νόμιμη ήταν ανήθικη προτού κλείσουμε χρόνο στην νέα επιχείρηση. Σκέφτηκα αμέσως ότι είμαστε πια φτηνοί και αναλώσιμοι, εντελώς απροστάτευτοι, ότι αυτή είναι μια φάμπρικα για να μας διώχνουν εύκολα και χωρίς αποζημίωση. Τότε έμαθα ότι έφευγε κόσμος από τον Δεκέμβριο, αλλά κάπως σιωπηλά. Τον Ιούνιο, απέλυσαν ομαδικά 7 συναδέλφους. Με κριτήρια που παραμένουν ακατανόητα. Είμαστε όλοι πολύ επαρκείς και άξιοι επαγγελματίες. Είναι σαν να έκατσε κάπου, τυχαία, η μπίλια στη ρουλέτα, σαν να σήκωσαν ένα χαρτί στην τσόχα και είπαν εσύ θα φύγεις – έχουν απολύσει νέους και μεγαλύτερους σε ηλικία, με παιδιά και χωρίς παιδιά, υγιείς και με προβλήματα ασθενείας, συναδέλφους που έπαιρναν 1.000 ευρώ και άλλους με λιγότερα».

@ Το «Βήμα FM» έκλεισε, έπαψε να λειτουργεί εδώ κι έναν χρόνο. Ηδη το ΕΣΡ ανακάλεσε την άδειά του, με τη συχνότητα των 99.5 να επιστρέφει στο κράτος.

Την απόφαση του Βαγγέλη Μαρινάκη για το λουκέτο μετέφερε ο τότε εκπρόσωπος της «Alter Ego» Γιώργος Δήμας στη (μία, ακόμα) τριμερή συνάντηση που έγινε στο υπουργείο Εργασίας (20 Οκτωβρίου 2017).

Το 1,7 εκατομμύριο ευρώ δάνειο από τον ΔΟΛ προς τον ραδιοσταθμό (!) και τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ που ήταν οι συνολικές οφειλές του ανάγκασαν -λέει- τον ιδιοκτήτη της «Alter Ego» να οδηγήσει το «Βήμα 99.5» σε λύση κι εκκαθάριση χωρίς να πληρώσει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις στους εργαζόμενους.

Παραπλανητικά χρέη

Τα χρέη ωστόσο αποδείχθηκε πως δεν ήταν τόσα αλλά πολύ λιγότερα. Προφανώς, στην τριμερή με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Εργασίας, ο εκπρόσωπος της Alter Ego «λειτούργησε μάλλον παραπλανητικά».

Η ΕΤΕΡ, η Ενωση των Τεχνικών, ήταν κατατοπιστική κατά τη συζήτηση της αίτησης πτώχευσης του «Βήμα FM», τον Μάρτιο του 2018:

«Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι στην υπό συζήτηση αίτηση ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αναφέρονται υποχρεώσεις που αθροιστικά να δίνουν το ποσό των 5.700.000€ όπως τότε ισχυρίζονταν; Αντιθέτως ο Ευάγγελος Μαρινάκης κλείνει τον Βήμα FM για χρέη 350.000€ προς το ΙΚΑ και τα δημόσια ταμεία μαζί με τους μισθούς των εργαζομένων και χωρίς να συζητήσει καν με αυτούς για τις απαιτήσεις τους».

Τον ραδιοσταθμό τον έκλεισε λοιπόν ο Βαγγέλης Μαρινάκης και όλοι εκείνοι που κραύγαζαν πως θα τον έκλεινε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έβγαλαν τσιμουδιά - Παπαχρήστος, Παπαπαναγιώτου, Τατσόπουλος, Πρετεντέρης, Κανέλλης, Ψαριανός κ.ά.

@ Για το Mega δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά, την παρακμή του τη βλέπετε κι εσείς καθημερινά. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης κατέχει το 22,11% του τηλεοπτικού σταθμού αλλά δεν έκανε κάτι για να τον σώσει. Είναι θέμα εβδομάδων πότε θα πέσει το σήμα του οριστικά (χθες έκλεισε και το site του). Δεύτερο λουκέτο μετά το «Βήμα FM» λοιπόν.

@ Με την εξαγορά του ΔΟΛ, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αύξησε κι άλλο το ποσοστό του στο μοναδικό πρακτορείο διανομής Τύπου στην Ελλάδα, το «Αργος».

Εφτασε να κατέχει περίπου το 70%, πράγμα το οποίο φυσικά του δημιούργησε ζητήματα με την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Πιο μονοπώλιο, πεθαίνεις. Τι είπε πως έκανε λοιπόν ώστε να ξεπεράσει τον σκόπελο;

Δήλωσε πως μοίρασε τις μετοχές του! Ενημέρωσε την Επιτροπή Ανταγωνισμού πως τις μεταβίβασε σε διάφορα πρόσωπα σε φιλικές του εφημερίδες, στο «Πρώτο Θέμα» (Καραμήτσος), στα «Παραπολιτικά» (Κουρτάκης) και στον «Πρωταθλητή».

Ως γνωστόν, πολλοί διαμαρτύρονται για τις κυκλοφορίες των εφημερίδων, αλλά το «Αργος» δυσκολεύεται να δώσει τα λογιστικά στοιχεία ακόμα και στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης κι Επικοινωνίας που του τα ζητάει.

@ Ακόμη μία τραγική περίπτωση ήταν και η αείμνηστη, αν τη θυμάστε, «Ελευθερία του Τύπου», η εφημερίδα που δημιούργησε ο Βαγγέλης Μαρινάκης ως μεταβατικό στάδιο για να περάσουν τα στελέχη του «Συγκροτήματος» από τον ΔΟΛ στον… ΔΟΜ. Την άνοιξε και την έκλεισε μέσα σε λίγους μόλις μήνες.

«Στην ουσία η εφημερίδα (εφήμερη, όνομα και πράμα) του κ. Μαρινάκη λειτούργησε ως γέφυρα για τη μετάβαση ενός αντιδεξιού δημοκρατικού κοινού στο νέο “Βήμα” και τα νέα “Νέα” με σαφή νεοδημοκρατικό προσανατολισμό» έγραφε ο Δημήτρης Ψαρράς, στις 27 Ιουνίου 2018. «Βέβαια, η εφημερίδα αυτή έκλεισε άρον άρον, με την κυκλοφορία της να παρουσιάζει συνεχή πτώση, παρά τη μείωση της τιμής της σε 0,50 ευρώ».

@ Τα «Παραπολιτικά» δεν είναι του Βαγγέλη Μαρινάκη, αλλά ανήκουν στον Γιάννη Κουρτάκη. Οπως και ο ραδιοσταθμός «Παραπολιτικά 90.1», καθώς και διάφορες άλλες εφημερίδες, όπως το «Καρφί», η «Κιβωτός της Ορθοδοξίας» κ.ά.

«Μια ιδιαίτερη τιμή έγινε στον εκδότη της εφημερίδας μας, Γιάννη Κουρτάκη, ο οποίος πρόσφατα εξελέγη τακτικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης για τα επόμενα δύο χρόνια» έγραφε η «Κιβωτός» την Κυριακή 10 Απριλίου 2016.

Τα «Παραπολιτικά 90.1» βγαίνουν στην παλιά συχνότητα του «902 Αριστερά στα FM».

Ο Γιάννης Κουρτάκης αγόρασε τον ραδιοσταθμό από μία offshore εταιρεία η οποία πιθανότατα, όπως είχε γραφτεί σε δημοσιεύματα, ανήκε στον Φίλιππο Βρυώνη. Πλήρωσε για την εξαγορά 900.000 ευρώ.

Ο όμιλος, στη συνέχεια, απέκτησε και εκτυπωτική μονάδα: «Στα “Παραπολιτικά” το πιεστήριο της “Ελευθεροτυπίας”» έγραφε η εφημερίδα στις 21 Νοεμβρίου 2016.

Και συνέχιζε: «Αλλο ένα σημαντικό βήμα για την οικογένεια των “Παραπολιτικών”, εν μέσω αυτής της ιδιαίτερης συγκυρίας για τον εγχώριο Τύπο συνολικά. Συγκεκριμένα, απέκτησε -ως υπερθεματίστρια εταιρεία στο σχετικό πλειστηριασμό- το πιεστήριο της Χ.Κ. Τεγόπουλος, που είχε συνδεθεί άρρηκτα με την ιστορική “Ελευθεροτυπία”».

Στόχος του εκδότη Γιάννη Κουρτάκη ήταν η άμεση λειτουργία της εκτυπωτικής μονάδας, έγραφαν τότε, αλλά δύο χρόνια μετά αυτό δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα.

@ Η πρώτη, φανερή ή μη, είσοδος του Βαγγέλη Μαρινάκη στα media έγινε με την εξαγορά της free press εφημερίδας «Metro» το 2010 και κατευθείαν μπήκαν διευθυντής ο Γιάννης Κουρτάκης και διευθυντής σύνταξης ο Παναγιώτης Τζένος.

Εναν χρόνο μετά, τέλη Αυγούστου του 2011, η εφημερίδα προχώρησε σε δεκάδες απολύσεις, δημοσιογράφων και διοικητικών υπαλλήλων.

Ηδη τότε στην τελευταία σελίδα φιγουράριζε διαφήμιση για μία καινούργια εβδομαδιαία εφημερίδα που θα κυκλοφορούσε σύντομα. Ηταν διαφήμιση για τα «Παραπολιτικά».

@ «Προκαλεί έκπληξη ότι η δημοσιογραφική ομάδα του περιοδικού Unfollow μετακομίζει ως Report στα “Παραπολιτικά” του Γ. Κουρτάκη, “πολύ στενού φίλου του Β. Μαρινάκη”» έγραφε η Αντα Ψαρρά πέρυσι, τέτοια εποχή, στην «Εφ.Συν.». «Εντύπωση πάντως προκαλεί το ότι “η ασυμβίβαστη δημοσιογραφική στάση απέναντι σε κάθε εξουσία”, που αποτελεί τον στόχο και της νέας αυτής προσπάθειας, θα συντελεστεί με πρωταγωνιστές τη βασική ομάδα του περιοδικού Unfollow».

Ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, ο επικεφαλής του «Unfollow», είναι πλέον ο υπεύθυνος των sites της «Alter Ego» και από τους πιο στενούς συνεργάτες του Βαγγέλη Μαρινάκη.

@ Τι κάνει η ΕΣΗΕΑ με τις απολύσεις στην Alter Ego; Βγάζει απλώς ανακοινώσεις: «Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ ζητάει την άμεση ανάκληση των απολύσεων των συναδέλφων και την ρητή δέσμευση της ιδιοκτησίας για την διασφάλιση του συνόλου των υφισταμένων θέσεων εργασίας και δηλώνει ότι θα σταθεί αποφασιστικά και αταλάντευτα στο πλευρό των αδίκως απολυμένων συναδέλφων μας σε κάθε νόμιμη διεκδίκησή τους».

Σκληρή ανακοίνωση, χωρίς έλεος, έκανε τον Βαγγέλη Μαρινάκη να χάσει τον ύπνο του από το άγχος.

Την ίδια ώρα όμως ξέρει (η ΕΣΗΕΑ) να κηρύσσει στάσεις εργασίας σε ΑΝΤ1 και Star, αν και οι απολύσεις εκεί είναι πολύ λιγότερες.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά από την Ενωση.
---
---
*

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018

Η δημοσιογραφία της γκάφας...

*
Ανασυγκρότηση
***
*

...και οι διπλο-γκαφατζήδες δημοσιογράφοι

Ήταν τελικά υπεραρκετός ένας ψεύτικος λογαριασμός στα social media για να τρελάνει το δημοσιογραφικό σύστημα...

του Σωτήρη Μανιάτη

Και να την πατήσουν όχι μόνο διάφορα σάιτ, που έτσι κι αλλιώς το πάνε από ατόπημα σε ατόπημα -και σιγά που ιδρώνει το αυτί κανενός-, όχι μόνο σάιτ εφημερίδων αλλά ακόμα κι ένα μεγάλο διεθνές πρακτορείο ειδήσεων όπως το Associated Press (AP).

Κάποιος λοιπόν είχε τη μακάβρια ιδέα να φτιάξει ένα fake account στο twitter της Μυρσίνης Ζορμπά, της νέας Ελληνίδας υπουργού Πολιτισμού και να... τιτιβίσει ότι πέθανε ο σπουδαίος σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς, ο οποίος ευτυχώς χαίρει άκρας υγείας. Και μάλιστα στη «Δεύτερη ματιά» της ΕΡΤ συνομίλησε μαζί του εκείνη την ώρα η Κατερίνα Ακριβοπούλου με τον ίδιο να διατηρεί το εξαιρετικό του χιούμορ. Αργότερα τηλεφωνικά και η κ. Ζορμπά εξήγησε ότι πρόκειται για ψεύτικο λογαριασμό.

Αυτό λοιπόν ήταν αρκετό για να την πατήσει το AP που χωρίς να εξακριβώσει τι γίνεται με το συγκεκριμένο λογαριασμό το ανέβασε με το γνωστό allert. Κι από εκεί και πέρα ήταν θέμα ελάχιστων δευτερολέπτων ώστε ελληνικά και ξένα σάιτ να... ξεσαλώσουν. Μόλις διαπιστώθηκε βέβαια τι ακριβώς συνέβαινε τόσο το AP αρχικά όσο και σάιτ μετέπειτα προχωρούσαν σε διόρθωση.


Αλλά η μία μακάβρια γκάφα δεν έφτανε. Έσπευσαν κάποιοι δημοσιογράφοι, πρώτος και καλύτερος ο Αρης Πορτοσάλτε, να χρησιμοποιήσουν τον υποτιθέμενο λογαριασμό της υπουργού για να κάνουν το... παιχνίδι τους. Την κατηγόρησε λοιπόν για... τεράστια γκάφα-ντροπή. Μόνο που τελικά έκανε ο ίδιος τεράστια γκάφα. Ποια δημοσιογραφία, ποια εξακρίβωση, ποια δεοντολογία... Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν εκθέσει για τα καλά όσους απλά βιάζονται να σχολιάσουν αρνητικά ό,τι συμβαίνει πριν διαπιστώσουν ως οφείλουν αν αυτό υφίσταται ή όχι. Κι όταν πλέον εκτεθείς άντε μετά να μαζέψεις τα ασυμμάζευτα...
---
---
*

Αρνητικό… ρεκόρ πωλήσεων για τις εφημερίδες

*
Ανασυγκρότηση
***
*


Το καλοκαιράκι τελειώνει και όλοι οι αδειούχοι εργαζόμενοι σε «μαγαζιά» του ελληνικού Τύπου επιστρέφουν στις δουλειές τους σταδιακά.

Οι πωλήσεις των εφημερίδων έχουν μειωθεί (συνηθισμένο φαινόμενο για την εποχή), όμως η μείωση αυτή τη φορά είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά.

Ήδη, όπως είναι φυσικό, έχουν αρχίσει οι συσκέψεις στα περισσότερα «μαγαζιά» προκειμένου να αναζητηθούν λύσεις, που θα δώσουν μια ανάσα στα ημερήσια αλλά και στα καθημερινά φύλλα.

Σύμφωνα λοιπόν με το πρακτορείο Τύπου «Άργος», οι κυκλοφορίες των κυριακάτικων φύλλων στις 19 Αυγούστου 2018 ήταν για το «Πρώτο Θέμα» 54.410 φ., το «Βήμα» 46.480 φ., το «Έθνος» 15.510 φ., τη «Δημοκρατία» 11.120 φ., το «Documento» 10.590 φ., τον «Ελεύθερο Τύπο» 8.490 φ., την «Κόντρα» 3.340 φ., την «Ελεύθερη Ώρα» 2.580 φ., την «Αυγή» 2.400 φ. και το «Χωνί» 460 φ.

Η διαφορά είναι μεγάλη όταν πριν από μόλις οκτώ χρόνια, δηλαδή στις 14 Αυγούστου του 2010, το κυριακάτικο «Βήμα» πουλούσε 141.500 φ., το «Πρώτο Θέμα» 132.500 φ., το «Έθνος» 97.500 φ. και ο «Ελεύθερος Τύπος» 31.000 φ.

Στις 21 Αυγούστου 2018, οι πωλήσεις των ημερήσιων εφημερίδων ήταν: «Νέα» 12.720 φ., «Δημοκρατία» 7.570 φ., «Εφημερίδα των Συντακτών» 6.820 φ., «Ελεύθερος Τύπος» 6.720 φ., «Μακελειό» 5.870 φ., «Έθνος» 2.900 φ., «Φιλελεύθερος» 2.340 φ. και «Κόντρα» 2.380 φ.

Ωστόσο, οι ημερήσιες εφημερίδες το 2010 πουλούσαν κατά μέσο όρο: τα «Νέα» 596.717 φ., το «Έθνος» 362.506 φ., ο «Ελεύθερος Τύπος» 195.843 φ. και η «Δημοκρατία» 9.905 φ.

Και φυσικά αυτή είναι η σημερινή κατάσταση σε σχέση και με παλαιότερες κυκλοφορίες, αν φυσικά τα νούμερα που δίνονται από το πρακτορείο είναι σωστά και δεν υπάρχουν τα λεγόμενα «καπέλα» που φουσκώνουν τις κυκλοφορίες.

Έτσι γίνονται βήματα για την εφαρμογή του Πληροφοριακού Συστήματος Παρακολούθησης Kυκλοφορίας Εντύπων, που φαίνεται να είναι αποτελεσματικό, από το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής.

Με το σύστημα αυτό (έχουμε γράψει και παλαιότερα) γίνεται μια προσπάθεια να δημοσιεύονται οι πραγματικές κυκλοφορίες των εφημερίδων προκειμένου να αποφεύγονται τα λεγόμενα «καπέλα» στις πωλήσεις. Σε λίγο καιρό οι πωλητές εφημερίδων θα σκανάρουν το barcode του εντύπου που πουλάνε και η πληροφορία θα καταγράφεται στο σύστημα, από το οποίο θα υπολογίζονται και οι κυκλοφορίες και οι λεγόμενες «επιστροφές».

Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η κατάσταση αυτή στις κυκλοφορίες των εφημερίδων, δηλαδή η αισθητή μείωση και τα πολύ χαμηλά επίπεδα κυκλοφορίας, προκαλούν και διάφορες παρενέργειες – που είναι κυρίως οι απολύσεις και οι καθυστερήσεις πληρωμής, μερικές φορές και μήνες –, οι οποίες έχουν επιπτώσεις κυρίως στους εργαζομένους…
---
---
*

Περίεργες παραιτήσεις στα «Παραπολιτικά»

*
Ανασυγκρότηση
***
*
Πέντε μήνες απλήρωτα "μπλοκάκια"
και τρεις μήνες οι του μισθολογίου !!!

Αποχώρησαν ταυτόχρονα τρεις δημοσιογράφοι

Περίεργες αποχωρήσεις σημειώνονται το τελευταίο 24ωρο στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» του Γιάννη Κουρτάκη.

Και τις χαρακτηρίζουμε «περίεργες», διότι παραιτήθηκαν ταυτόχρονα τρεις δημοσιογράφοι, εκ των οποίων ο ένας πολύ γνωστό όνομα, σοβαρός επαγγελματίας και με εξαιρετικές σχέσεις με την ιδιοκτησία της εφημερίδας. Ο έτερος δημοσιογράφος που αποχώρησε – επίσης άριστος επαγγελματίας, κάλυπτε κομμάτι του πολιτικού ρεπορτάζ, ενώ ο τρίτος εργαζόμενος που παραιτήθηκε είναι γυναίκα και δούλευε στην ύλη της εφημερίδας.

Παράξενη λοιπόν σύμπτωση, δεδομένου ότι και οι τρεις αποχώρησαν οικειοθελώς, δηλαδή παραιτήθηκαν και δεν απολύθηκαν! Φαινόμενο που οριακά δεν χαρακτηρίζεται μαζικό!

---
---
*

Ο Καμπουράκης της "Εξόρμησης" και η Μαριλίζα...

*
Ανασυγκρότηση
***
*

Για πρώην πρασινοφρουρούς,
γράφει τίποτα ο φιλόσοφος, Δημητράκη;..


Βεβαίως, έχει δικαίωμα ο πολίτης να αλλάζει την ψήφο του. Κι ο δημοσιογράφος γνώμη. Όταν όμως, έχει διαβεί ο ίδιος τον Ρουβίκωνα, με ποιο ηθικό ανάστημα μπορεί να ειρωνεύεται τους άλλους;

Όπως ο Δημήτρης Καμπουράκης στο... Liberal («Α, ρε Μαριλίζα»).

O Καμπουράκης ο οποίος στα νιάτα του υπήρξε συντάκτης της «Εξόρμησης», κομματικού φύλλου του ΠΑΣΟΚ, που δεν μπορούσες να περάσεις ούτε από την εξώπορτα, αν δεν ήσουν του Κινήματος.

Ο Καμπουράκης – και δικαίωμά του – ήταν πολύ κοντά στα πρώτα μαχαίρια του τότε ΠΑΣΟΚ και είχε προσβάσεις στον ισχυρό κομματικό πυρήνα, που μόνο οι λεγόμενοι «πρασινοφρουροί» θα μπορούσαν να έχουν την εποχή εκείνη.

Ο άνθρωπος αλλάζει. Και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει. Άλλωστε, όπως γράφει ο Γαλλορουμάνος φιλόσοφος Εμιλ Σιοράν - που επικαλείται στο άρθρο του ο Καμπουράκης – «ο άνδρας στα πενήντα του είναι υποχρεωμένος να διαλέξει ανάμεσα στο δρόμο για το μοναστήρι και στο δρόμο για το πορνείο». Ο Καμπουράκης άλλαξε κόμμα. Τιμή του και καμάρι του. Και ετοιμάζεται, όπως γράφεται, να κατέβει υποψήφιος βουλευτής με τη ΝΔ. Πάλι τιμή του και καμάρι του.

Αλλά, ρε φίλε, πως μπορείς, μετά ταύτα, να ειρωνεύεσαι την «ευπροσήγορη πάντα και ευγενική» Μαριλίζα;..

---
---
*

Τίτλοι τέλους για το εργοστάσιο της Diamont Print...

*
Συνδικάτο
Τύπου και Χάρτου
***
*

...με τους εργαζόμενους
άνεργους και απλήρωτους για μήνες


Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, συνάντησαν λουκέτο οι 35 εργαζόμενοι της Diamond Print. Παραμονές δεκαπενταύγουστου και ενώ η εταιρία τους διαβεβαίωνε ενώπιον της Επιθεώρησης Εργασίας πως θα συνεχίσουν να εργάζονται και να πληρώνονται κανονικά, οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν πως το εργοστάσιο δεν θα λειτουργήσει. Μάλιστα παρά την παρουσία τους στο χώρο εργασίας η εργοδοσία παρέμεινε άφαντη για να δώσει πειστικές απαντήσεις. Οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν πως οι δουλειές που τυπώνονταν μεταφέρθηκαν σε άλλο εργοστάσιο, ενώ υπάρχουν πληροφορίες πως η εργοδοσία έχει φρόντισε εδώ και καιρό να μεταβιβάσει το μηχανολογικό εξοπλισμό κρυφά, σε άλλη εταιρία του κλάδου.

Το συμπέρασμα είναι πως η εργοδοσία της Diamond Print, όπως έχει συμβεί στο παρελθών και με άλλες εταιρίες του κλάδου, αξιοποίησε την ανοχή του κρατικού μηχανισμού και της Κυβέρνησης για να αποχωρήσει συντεταγμένα διασφαλίζοντας τα κέρδη της και αφήνοντας εκτεθειμένους τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν καταγγελίες του Συνδικάτου, της Σωματειακής Επιτροπής και μεμονωμένων εργαζόμενων εδώ και πάνω από δύο χρόνια στις αρμόδιες υπηρεσίες, δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος για ένα συντεταγμένο κλείσιμο που αφήνει τεράστια χρέη στους εργαζόμενους και στα ασφαλιστικά ταμεία.

Το κλείσιμο ενός ακόμα εργοστασίου του κλάδου, έρχεται να συμπέσει με τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για έξοδο από τα μνημόνια και ερχομό της ανάπτυξης. Αυτή είναι όμως η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται, εργαζόμενοι με μισθούς πείνας, συχνά απλήρωτοι για μήνες και διασφάλιση της ατομικής περιουσίας των βιομηχάνων που αποφασίζουν να επενδύσουν αλλού τα χρήματά τους. Στον κλάδο έχουμε δει άλλωστε να κλείνουν επιχειρήσεις αφήνοντας εργάτες στο δρόμο κατά την περίοδο της ύφεσης και στη φάση της ανάπτυξης. Η απολύσεις και η ανεργία είναι η καύσιμη ύλη για την ελεύθερη αγορά και τον ανταγωνισμό που μας προβάλουν ως υπέρτατο αγαθό του συστήματος.

Αυτό το σύστημα που καταστρέφει τις ζωές μας δεν μας βρίσκει σύμμαχους και δεν πρόκειται να το υπηρετήσουμε. Οι εργαζόμενοι έχουμε όπλο μας τον αγώνα και την αλληλεγγύη και με αυτά θα πορευτούμε. Το Συνδικάτο βρίσκεται στο πλευρό των συναδέλφων της Diamond Print και θα αξιοποιήσουμε κάθε νόμιμο μέσον και κάθε μορφή οργάνωσης της πάλης για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους.

Απαιτούμε άμεσα από την Κυβέρνηση να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διασφαλιστούνε δεδουλευμένα και αποζημιώσεις των συναδέλφων της Diamond Print.

Αγωνιστικά η Διοίκηση
---
*

Πορτοσάλτε - Παπαδημητρίου, μάντολες και τσουρέκια...

*
Ανασυγκρότηση
***
*
Οι... μάντολες
και τo «μας τα ΄καναν τσουρέκια»,
του Άρη Πορτοσάλτε



Ο Άρης Πορτοσάλτε είναι μια ιδιαίτερη δημοσιογραφική περίπτωση και, σε συνδυασμό με τον Μπάμπη Παπαδημητρίου, αποτελούν μοναδικό δίδυμο με την εμμονική αντι-σύριζα πολεμική τους. Τον Άρη Πορτοσάλτε μπορείς να τον πεις δημοσιογράφο με λεξιλόγιο και του Πολιτισμού και του πεζοδρομίου. Το πρώτο προκύπτει από τα πολύ καλά κυριακάτικα ραδιοφωνικά του ντοκιμαντέρ στον Σκάι, που ακούγονται ευχάριστα, ενημερώνουν και διδάσκουν. Εκπομπές ψαγμένες, με ειδικούς αναλυτές (πανεπιστημιακούς, ερευνητές, συγγραφείς κ.λπ.) για την Ιστορία, τις παραδόσεις, την παραδοσιακή κουζίνα, την Αρχαία Ελλάδα, τον Πολιτισμό κ.ά. και με τον ίδιο τον παρουσιαστή σοβαρό, ευγενικό, δημοσιογραφικό

«Του πεζοδρομίου» τον χαρακτηρίζεις για την προσπάθειά του, που δεν τη λες επιτυχημένη, να κατέβει σε επίπεδο πόπολου - δεξιού πόπολου, βεβαίως.

Το πρωί της Τετάρτης, στον κάπως προσχεδιασμένο διάλογο με τον Μπάμπη Παπαδημητρίου (οπότε ο ένας έβαζε ερωτήσεις και ο άλλος κόντραρε, για να καταλήξουν και οι δύο αιχμή του ίδιου δόρατος) απευθύνθηκε στον συνομιλητή του με τη φράση «Χριστιανέ μου, αυτό ρωτάω..» και αμέσως μετά το χαμήλωσε: «Μπάμπη μου, αυτό ρωτάω». Αργότερα –και ενώ είχε προηγηθεί το «μας τα ‘καναν τσουρέκια» για τους Ευρωπαίους καθοδηγητές μας– έγινε ακόμα πιο λαϊκός: «Όλα αυτά που λες είναι για μένα... μάντολες», φυσικά υπονοώντας και τη συνοδευτική λέξη για τα σωματικά σύμβολα του ανδρισμού για να προκύψει το γνωστό λαϊκότροπο: «α....δια μάντολες

Κατά τα άλλα, όσα έλεγε με αφετηρία την πιθανότητα της μη μείωσης των συντάξεων, ήταν καθαρά κομματικός λόγος και ελάχιστα, έως καθόλου, δημοσιογραφικός. Έτσι ακούσαμε μεταξύ άλλων, από τον ίδιο και από τον συμπαρουσιαστή του:

** «Ο Τσίπρας θα πάει στις εκλογές με μπόνους Κοστέλο και Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δηλαδή Ευρώπης, δηλαδή κρατών».Μπάμπης Παπαδημητρίου, με ανεβασμένο και επιτηδευμένα οργισμένο τόνο, απαντά ρωτώντας: «Εσείς, δηλαδή, τι πιστεύατε κ. Πορτοσάλτε, πώς θα πήγαινε στις εκλογές; Θα μείωνε τις συντάξεις και θα έλεγε ελάτε τώρα να με ψηφίσετε;».
** Οι Ευρωπαίοι έριξαν τους Σαμαρά, Βενιζέλο, Χαρδούβελη.
** «Οι Ευρωπαίοι τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια του Σαμαρά»
** «Δεν είναι λίγο ξεφτίλα να βάζεις 153 χεράκια να ψηφίσουν την περικοπή της κρατικής δαπάνης επί του προϋπολογισμού για τις συντάξεις, και ξαφνικά την άλλη μέρα να λες, τώρα τα νούμερα βγαίνουν;»
** Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου προβλέπει ότι δεν θα κοπούν οι συντάξεις με σχέδιο των ξένων και ο Άρης Πορτοσάλτε λέει: «Και μετά θα έρθουν να πουν στον Μητσοτάκη ‘‘κόψε’’ τις συντάξεις; Φαντάζομαι ότι δεν θα είναι τόσο ξεφτίλες, δηλαδή (…) Θα χαριστούν στον Τσίπρα και μετά θα έρθουν να επαναλαμβάνουν την ίδια παραμύθα;»
** «Πολλοί άνθρωποι τεχνοκρατικά, εμπειρογνώμονες, των οποίων τη γνώμη διαβάζω, λένε ότι πρέπει να μειωθεί η κρατική δαπάνη ως προς τη σύνταξη. Αυτό το συμμερίστηκαν και οι Φρουιζελέδες και οι ΔΝΤτουδες και μας τα έχουν κάνει τσουρέκια δέκα χρόνια τώρα. Τώρα ξαφνικά μου λες ότι η επιτροπή για να κάνει απολογισμό και να φανούν εντελώς Φρουϊζελέδες, Χαλβάδες, έρχονται να χαριστούν στον Τσίπρα»

Φρουϊζελέδες, μάντολες, Χαλβάδες, τσουρέκια, ξεφτίλα, παραμύθα. Δημοσιογραφικός λόγος που δεν τιμάει κανένα κανάλι, ραδιόφωνο, εφημερίδα ή σάιτ. Διαφωνείτε, κ. Αλαφούζο;

---
---
*

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

Καρτέλ λέγεται, ηλίθιε!

*
***
*
Εφαρμόζοντας το «Νόμο Δένδια»




Έκλεισε χρόνος από το πέρασμα του ΔΟΛ στο Βαγγέλη Μαρινάκη, οπότε μπορούμε να αξιολογήσουμε μέσα από γεγονότα τη μετάβαση του «ιστορικού συγκροτήματος», η οποία απετέλεσε και την πρώτη εφαρμογή στα ΜΜΕ του λεγόμενου «Νόμου Δένδια».

Ξεκινώντας, ας αναλογιστούμε το άρθρο-παρέμβαση του επιχειρηματία στο πρώτο φύλλο των Νέων της νέας εποχής. Λίγο πολύ μας έλεγε τότε πως «βγήκε μπροστά», ως νέος Δον Κιχώτης, για τη διαφύλαξη της ελευθερίας του Τύπου και της Ενημέρωσης. Μας παρουσίασε το όραμά του για μία Ελλάδα ουτοπική όπου μικροί και μεγάλοι, τα «μ» κεφαλαία παρακαλώ, θα έχουν ίσες ευκαιρίες και εν ολίγοις θα υπάρχει αξιοκρατία, ισονομία και άλλα ωραία...

Πρακτικά οι εφημερίδες έκοψαν κάθε δεσμό με την ιστορία τους, αλλά αυτό ποσώς μας αφορά. Το θέμα είναι πως οι εργαζόμενοι βιώνουν ένα δυστοπικό περιβάλλον εργασίας ενώ η δύναμή τους μειώθηκε κατά τα 2/3 και βαίνει συνεχώς μειούμενη. Οι εναπομείναντες παίρνουν τα μισά χρήματα μετά την υπογραφή των νέων συμβάσεών τους, που όλοι θυμόμαστε τον αναγκαστικό χαρακτήρα επιβολής τους. Αυτό σημαίνει για τον Μαρινάκη ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα σε μικρούς και μεγάλους.

Δεν θέλουμε εδώ όμως να καταγγείλουμε τον Μαρινάκη και τις τεράστιες ευθύνες του απέναντι στους εργαζομένους του ΔΟΛ και των θυγατρικών του, αυτές άλλωστε αποδεικνύονται καθημερινά, αλλά να δούμε τα απτά αποτελέσματα μίας «πετυχημένης» εφαρμογής του περιβόητου «Νόμου Δένδια» χρησιμοποιώντας τον σαν παράδειγμα (προς αποφυγή).

Υποτίθεται πως αυτός ο νόμος θα έσωζε τις επιχειρήσεις στις οποίες θα εφαρμοζόταν, συγχρόνως και τις αντίστοιχες θέσεις εργασίας. Στην προκειμένη περίπτωση όμως στα Μέσα που απέκτησε ο Μαρινάκης, με την εφαρμογή του εν λόγω Νόμου, δούλευε πολλαπλάσιος αριθμός εργαζομένων με πολύ καλύτερες αμοιβές από ό,τι σήμερα, συγχρόνως τα μισά Μέσα που πήρε, με την διαδικασία αυτή, τα έκλεισε. Άρα τι ακριβώς «σώθηκε» από τον ΔΟΛ, ένας ή δύο τίτλοι;

Μήπως θα ήταν καλύτερο να αποδίδονταν οι αναλογούσες ευθύνες στη διοίκηση Ψυχάρη και στους τραπεζίτες που τους έδιναν δάνεια με «αέρα» ως εγγυήσεις; Τώρα κανείς δεν μιλά για αυτά, ο εν λόγω νόμος λειτούργησε ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ».

Ο Μαρινάκης πήρε με 23 εκατομμύρια τον ΔΟΛ. Λίγα χρόνια πριν δεν θα έμπαινε ούτε ως μέτοχος με αυτό το ποσό. Οι εργαζόμενοι φυσικά δεν πήραν τίποτα, ούτε ότι τους αναλογούσε από το ποσό πώλησης βάσει του Νόμου Δένδια.

Βέβαια, θα σπεύσουν να πουν κάποιοι, πως αυτό είναι το αποτέλεσμα της «κρίσης». Είναι αυτός λόγος να χαρίζουμε και άλλα σε «Μαρινάκηδες», όταν το αποτέλεσμα δεν είναι ανάλογα επωφελές για την Χώρα και τους Πολίτες της; Δημιουργήθηκε με την εφαρμογή του Νόμου Δένδια ένας, κατ’ αναλογία, Μπερλουσκόνι από το πουθενά και μάλιστα τζάμπα.

Γιατί έκλεισε όλες τις θυγατρικές με την πτωχευτική διαδικασία; Επειδή θα έπρεπε να καταβάλλει μισθούς και αποζημιώσεις στους εργαζόμενους.

Πόσα χρήματα έχασε το Δημόσιο από τις εν λόγω πτωχεύσεις ενός οικονομικά ισχυρού επιχειρηματία; Πολλά!

Γιατί έκλεισε το MEGA και τον Βήμα fm; Απλά γιατί νομίζει πως θα τον βοηθήσουν οι πολιτικές συγκυρίες, στο άμεσο μέλλον, να αποκτήσει χωρίς μεγάλο αντίτιμο τηλεόραση και ραδιόφωνο, όπως απέκτησε τις εφημερίδες.

Να μην μιλήσουμε για τα πρακτορείο διανομής Tύπου τα οποίο πλέον είναι ένα και αυτό ανήκει στον ίδιο επιχειρηματία.

Εδώ μάλιστα! Έχουμε χούντα! Το είπε ο διωκόμενος σύντροφος Βαγγέλης σε κλαμπ της παραλιακής, αλλά όχι από την κυβέρνηση, ούτε από το στρατό… Μετά από τριάντα χρόνια ιδιωτικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, τα ιδιωτικά ΜΜΕ είναι περισσότερο ελεγχόμενα από ποτέ. Καρτέλ λέγεται, ηλίθιε!

Αυτός είναι λοιπόν ο Νόμος Δένδια; Τέτοια συγκροτήματα «μπαταχτσήδων» δημιουργεί; Τότε πρέπει να καταργηθεί και μάλιστα άμεσα, από όλη τη Βουλή, ακόμη και από τον εμπνευστή του.

---
*

Όταν ο Ολυμπιακός ανεβάζει τις πωλήσεις των εφημερίδων

*
Ανασυγκρότηση
***
*

Οι νίκες που εκτόξευσαν τις κυκλοφορίες


Δύο φορές μέσα στον Αύγουστο ο Ολυμπιακός ανέβασε τις πωλήσεις των αθλητικών εφημερίδων σε ασυνήθιστα από καιρό ύψη

Ο Ολυμπιακός εκτόξευσε δυο φορές μέσα στον Αύγουστο τις κυκλοφορίες τριών αθλητικών εφημερίδων, σε αριθμούς που είναι σπάνιοι τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Στις εκδόσεις της περασμένης Παρασκευής, 24 Αυγούστου, με την αναφορά στη νίκη της πειραϊκής ομάδας επί της Μπέρνλι με 3-1, στις κορυφαίες θέσεις των δελτίου του πρακτορείου διανομής βρέθηκαν οι SportDay με 7.270 φύλλα (αύξηση 1% σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη Παρασκευή), Κόκκινος Πρωταθλητής με 7.240 (αύξηση 5%) και Φως των Σπορ με 7.180 (8%). Στην τέταρτη θέση, με σημαντική διαφορά, ήταν η Live Sport που πούλησε 4.790 φύλλα, παρουσιάζοντας μείωση 5% σε σχέση με την Παρασκευή 17 Απριλίου. Συνολικά η κυκλοφορία των αθλητικών εφημερίδων την περασμένη Παρασκευή έφτασε στα 30.110 φύλλα και ήταν μια από τις σπάνιες φορές που ξεπέρασε τις 30.000 (στους αριθμούς αυτούς δεν υπολογίζεται η Sportime της οποίας οι κυκλοφορίες δεν ανακοινώνονται).

Την προηγούμενη ημέρα, την Τετάρτη 23 Αυγούστου, με τη νίκη της ΑΕΚ επί της ουγγρικής Βίντι, οι κυκλοφορίες κινήθηκαν χαμηλότερα. Η σειρά: SportDay 6.760, Live Sport 5.270, Φως των Σπορ 4.530, Ώρα των Σπορ 4.520 και Κόκκινος Πρωταθλητής 4.350, Πράσινη 1.150 (σύνολο φύλλων 26.580).

Η υψηλότερη θέση


Πάλι με νίκη του Ολυμπιακού (επί της Λουκέρνης 4-0) οι κυκλοφορίες των αθλητικών εφημερίδων ανέβηκαν σε ύψη πoυ δεν είναι συνηθισμένα εδώ και πολύ καιρό και ήταν μεγαλύτερα από εκείνα της περασμένης Παρασκευής. Στις εκδόσεις της 10ης Αυγούστου πουλήθηκαν συνολικά 33.310 αθλητικές εφημερίδες (πάντα χωρίς να υπολογίζεται η Sportime), ενώ πάλι τρεις βρέθηκαν ταυτόχρονα με πάνω από 7.000 φύλλα, κάτι που δεν βλέπουμε συχνά.

Πρώτη από αυτές το Φως των Σπορ με ένα… ξεχασμένο νούμερο σε κυκλοφορίες αθλητικών: 8.140 φύλλα και με ένα εντυπωσιακό φωτογραφικά πρωτοσέλιδο. Ακολουθούσαν οι SportDay με 7.860 και ο Κόκκινος Πρωταθλητής με 7.360, ενώ η τέταρτη κατά σειρά εφημερίδα εκείνη την ημέρα βρέθηκε με περίπου 2.000 φύλλα κάτω από την τρίτη (Live Sport 5.420).

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο διάστημα του Αυγούστου, ως τις 24 του μήνα, μόνο 12 φορές η πρώτη σε κυκλοφορία αθλητική εφημερίδα ξεπέρασε τα 6.000 φύλλα, ενώ όλες οι άλλες κινήθηκαν την ίδια ημέρα κάτω από αυτό το όριο.

---
---
*

Η δημοσιογραφία των yes men είναι εδώ...

*
Ανασυγκρότηση
***
*

Διευθυντές που ενδιαφέρονται πρώτιστα
να μη δυσαρεστήσουν προέδρους και αφεντικά


Προτιμώνται οι εύκολα διαχειρίσιμοι, οι ανειδίκευτοι που δεν απειλούν τις θέσεις μας και οι yes men γενικώς

Ο Στέλιος Σοφιανός με ένα εκτενές σχόλιό του στο fb δίνει την σημερινή εικόνα της δημοσιογραφίας. «Ολα τα λεφτά» όμως είναι το σχόλιο της Χριστίνας Αμερικάνου κάτω από την ανάρτηση Σοφιανού που με λίγα λόγια περιέγραψε τις παθογένειες της δημοσιογραφίας. Διαβάστε τα:

H ανάρτηση του Στέλιου Σοφιανού:
Βγαίνουμε από το ΟΑΚΑ, στον δρόμο έως το πάρκιν δεν υπάρχει αεκτζής από 10 έως 80 ετών που να μη συζητάει για τις εξοργιστικά ανόητες ενέργειες - αποβολές του Λόπες και του Λιβάια.Μπαίνουμε αυτοκίνητο, ανοίγω ραδιόφωνο, διακόπτει τον αναλυτή ο παρουσιαστής για να ακούσουμε δηλώσεις Μελισσανίδη κατά την έξοδό του από το γήπεδο. Κανείς από τους ρεπόρτερ δεν του κάνει την ερώτηση που καίει τον οπαδό, που ενδιαφέρει ακόμη και μένα που δεν είμαι ΑΕΚ: "πώς κρίνετε τις ενέργειες των δύο παικτών και πώς σκέφτεστε να αντιδράσετε με δεδομένες και τις τόσες απουσίες που έχει η ομάδα; θα πάρετε παίκτη για να καλύψει το κενό του Λιβάια στα ματς του Ομίλου;".Κάτι τέτοιο ρε παιδί μου. Και ας απαντήσει ο Μελισσανίδης και με τα τετριμμένα. Ρώτα εσύ και άστον να δούμε τι θα πει. Αντιθέτως τον " ρωτάνε" το τίποτα, όπως " ανεβαίνει η ΑΕΚ επίπεδο με την πρόκριση στους Ομίλους"; Και απαντάει ο γάτος το αυτονόητο: "Δεν νομίζω ότι χρειάζεται αυτή η ερώτηση, εννοείται ότι ανεβαίνει". Τον προσβάλει δηλαδή τον δημοσιογράφο σε ζωντανή σύνδεση και καλά του κάνει.Φεύγει ο Μελισσανίδης και ελπίζω να έφτασε ο άνθρωπος στο αυτοκίνητό του χωρίς να γλιστρήσει στα σάλια των δημοσιογράφων, περνάνε 3-4 λεπτά και ξανά σύνδεση με το ΟΑΚΑ να ακούσουμε τον Λιβάια. Οπα, λέω, εδώ ακούμε, δεν γίνεται, θα τον ρωτήσουν. Πρώτη ερώτηση όχι, δεύτερη ερώτηση επίσης, στην τρίτη ένα παλικάρι τον ρωτάει αν είναι στεναχωρημένος που θα χάσει αγώνες λόγω της αποβολής. Αν ο Λιβάια ήταν Μελισσανίδης θα απαντούσε "πετάω από τη χαρά μου", δεν είναι όμως, είπε κάτι "είμαι αλλά χαίρομαι για την ομάδα" και αφού κανείς δεν τον ρώτησε κάτι άλλο, μας χαιρέτησε και πήγε για σάουνα, να καλμάρει.Λοιπόν, τα πράγματα είναι σοβαρά. Και δεν είναι μόνο απόψε, είναι σχεδόν κάθε μέρα και σε πολλά γήπεδα, σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και web και για πολλά πολλά χρόνια τώρα. Και δεν είναι δυστυχώς "προνόμιο" των αθλητικών... Έχω την αίσθηση ότι δεν υπάρχει κανένας έλεγχος, κανένας ψόγος, ότι η κυριαρχία της μη δημοσιογραφίας είναι καθολική και σε όλα τα επίπεδα. Και γίνεται ανεκτή, όχι από τον απαιτητικό ακροατή βεβαίως, αλλά από την πλέμπα. Γιατί και εμείς πλέμπα είμαστε. Τουλάχιστον όσο τα επιτρέπουμε και δεν απαιτούμε από κάθε δημοσιογράφο, ανεξαρτήτως ηλικίας, ειδικότητας κλπ κλπ να κάνει τουλάχιστον το αυτονόητο: να σέβεται τον εαυτό του.
(μην αρχίσετε τις δικαιολογίες, ούτε τις νεκρολογίες, αλλού αυτά).Μπράβο στην ΑΕΚ είπαμε;
Την ανάρτηση Σοφιανού σχολίασε η Χριστίνα Αμερικάνου:
Και κάπου εδώ να θυμίσουμε τις τεράστιες ευθύνες των υπευθύνων -προϊσταμένων- διευθυντών που ενδιαφέρονται πρώτιστα να μη δυσαρεστήσουν προέδρους και αφεντικά, να βγει και αυτός ο μήνας, να μη χάσουν οι ίδιοι τη δουλειά τους. Ο υφιστάμενος νιώθει μια χαρά όταν ουδείς τον διορθώνει, τον παρατηρεί, τον βελτιώνει! Ο ίδιος αυτός υφιστάμενος έχει τοποθετηθεί τις περισσότερες φορές από τηλέφωνο του προέδρου, αφεντικού κλπ κλπ. Προτιμώνται οι εύκολα διαχειρίσιμοι, οι ανειδίκευτοι εργάτες που δεν απειλούν τις θέσεις μας και οι yes men γενικώς! Αν ο υφιστάμενος μπει στη μύτη του "ηγέτη" πρόθυμα απανταχού γιουσουφάκια λιβελλογραφούν εναντίον τού "ατίθασου ρεπόρτερ" για να του στείλουν το μήνυμα. Κάποιες φορές χειροδικούν κιόλας. Το σκηνικό είναι ζοφερό, και δεν θα αλλάξει αν στη δουλειά δεν μπουν καταρτισμένοι συνάδελφοι έτοιμοι να πουν "όχι" στο αφεντικό. Οι υφιστάμενοι βρίσκουν και τα κάνουν ή ξέρουν πως αν λειτουργήσουν διαφορετικά δεν θα καλυφθούν από την ηγεσία του μέσου τους! Καλημέρα και ωραία είναι να λέγονται πράγματα που λέμε όλοι οι κανονικοί μεταξύ μας.
---
---
*

Απρόβλεπτο φθινόπωρο με απλήρωτους και απολύσεις

*
Ανασυγκρότηση
***
*

Συσκέψεις επί συσκέψεων στις εφημερίδες 


Εν αναμονή «Ζούγκλας» και «Απογευματινής» 

Επιστρέφουν σιγά σιγά οι αδειούχοι στα μιντιακά «μαγαζιά» και στις εφημερίδες που δεν κέρδισαν - αν δεν έχασαν κιόλας - ούτε ένα φύλλο τον καυτό μήνα Αύγουστο.

**** 

Το "μήνυμα" είναι ότι ο κόσμος δυστυχώς έχει γυρίσει την πλάτη στις εφημερίδες και..
δεν τις αγοράζει ακόμη και όταν είναι χαλαρός και απολαμβάνει τα μπάνια του.

**** 

Ξεκίνησαν και συσκέψεις στα "μαγαζιά" που βάλλονται πανταχόθεν εν όψει του Φθινοπώρου που διαγράφεται δύσκολο και απρόβλεπτο, είτε λόγω των πάσης φύσεως περικοπών, είτε λόγω επικείμενων νέων εκδόσεων που θα έρθουν (αν και όταν) για να φάνε τις σάρκες των ήδη υπαρχόντων - είπαμε οι νέοι αναγνώστες μας τελείωσαν.

****

Στον πρώην ΔΟΛ (νυν ΔΟΜ) δεν έχει κοπάσει η αναστάτωση ενώ υπάρχει κατήφεια και μουρμούρα μετά τις τελευταίες απολύσεις - αυτόπτης μάρτυς μας έλεγε ότι πλέον οι εργαζόμενοι δεν σκάνε ούτε ένα χαμόγελο στους διαδρόμους.

**** 

Κάτι παρόμοιο (γκρίνια και μουρμούρα) συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα «μαγαζιά» με απλήρωτους εργαζόμενους ενώ και στο συγκρότημα Φιλιππάκη (δημοκρατία, Espressso κλπ) το προσωπικό, μετά την ένταξη στον εξωδικαστικό συμβιβασμό, περιμένει να μάθει σε πόσες δόσεις θα πάρει τα χρήματα που του οφείλει η επιχείρηση.

****

Ακόμη και εφημερίδες, που φαίνεται πως δεν έχουν πρόβλημα, καθυστερούν τουλάχιστον έναν μήνα την εξόφληση των δεδουλευμένων ενώ κάποιοι εργοδότες δεν έχουν καταβάλει ακόμη το επίδομα αδείας στους εργαζόμενους. 

**** 

Από τις ελάχιστες εξαιρέσεις ο Ηλίας Λιβάνης, στην κυριακάτικη εφημερίδα «Νέα Σελίδα», που χθες Τρίτη πλήρωσε και τον έναν μισθό που χρώσταγε, οπότε άπασες και άπαντες εξωφλήθηκαν πλήρως.

****

Την ίδια ώρα η πιάτσα των εκατοντάδων ανέργων στο χώρο των μίντια, αγωνιά για το τι θα κάνει ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος με την κυριακάτικη "Ζούγκλα" (επιθυμεί διακαώς να την βγάλει στα περίπτερα) ενώ όλοι διερωτώνται για το που βρίσκεται το πλάνο της νέας "Απογευματινής" και το ημερήσιο φύλλο που σχεδιάζει να εκδώσει ο Χρίστος Μουλίνος.
---
zoornalistas
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*

Τρίτη 28 Αυγούστου 2018

ΜΜΕ - διάφορα, αλλά όχι αδιάφορα...

*
Ανασυγκρότηση
***
*

Έρχεται η προκήρυξη
για 206 συμβασιούχους ΕΡΤ

Με καθυστέρηση ενός έτους ελήφθη η απόφαση από το ΔΣ της ΕΡΤ για την πρόσληψη 206 συμβασιούχων για την κάλυψη άμεσων αναγκών της εταιρείας. Η συζήτηση είχε ξεκινήσει πέρυσι και είχε σταματήσει στην είσοδο του υπουργείου Οικονομικών, καθώς δεν ενέκρινε, όπως είχε το δικαίωμα, τις προσλήψεις. Τώρα, μετά τη σύμβαση της ΕΡΤ με τις ομάδες, άλλαξαν τα πράγματα, όπως και οι ανάγκες της ΕΡΤ και πλέον χρειάζονται 400 άτομα, εξαιτίας του όγκου των μεταδόσεων και των παραγωγών που πρέπει να γίνουν.
---
Γενική συνέλευση ΣΚΑΪ

Συγκαλείται στις 10 Σεπτεμβρίου η ετήσια γενική συνέλευση της εταιρείας Ειδήσεις Ντοτ Κομ ΑΕ (ΣΚΑΪ) για την έγκριση των οικονομικών καταστάσεων του 2017.
---
“Αποικία” Mega στο ΣΚΑΪ

Κινητικότητα στο ΣΚΑΪ με πρόσωπα από το Mega. Μετά τους Χάρη Γούλιο, Λοϊζο Ξενόπουλο, Νίκο Στραβελάκη, στο κανάλι οδεύει με προορισμό το γραφείο Τύπου και η Κατερίνα Ζάννη. Η δημοσιογράφος είχε την ευθύνη της ενημέρωσης των δημοσιογράφων για τις δραστηριότητες του ενημερωτικού τομέα του καναλιού.
---
Ετοιμάζεται το site του "Εθνους"

Με προσεκτικό σχεδιασμό και προσθήκη ορισμένων νέων συνεργασιών προσεχώς ετοιμάζεται το νέο site «ethnos.gr», της εφημερίδας «Έθνος», που ανήκει στον μιντιακό όμιλο του Ιβάν Σαββίδη.

Την ευθύνη για το στήσιμο ανέλαβε ο Κώστας Κυριακόπουλος, ιδιαίτερα έμπειρος συνάδελφος, μεταγραφή ουσιαστικά από την ψηφιακή πλατφόρμα της Nova στην οποία είχε αναλάβει τη διεύθυνση του γραφείου Τύπου. Αυτήν την περίοδο στελεχώνει το newsroom ενώ συνεχίζεται ο σχεδιασμός του site.

Μέσα στον Οκτώβριο όλα τα ΜΜΕ που ανήκουν στον όμιλο του Ιβάν Σαββίδη αναμένεται να μετεγκατασταθούν στις κτιριακές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούσε παλαιότερα το MEGA στην Παιανία.
---
Ενίσχυση του Epsilon TV

Ο Στρατής Μπαλής είναι ο νέος διευθυντής σύνταξης του ενημερωτικού τομέα του Epsilon, έχοντας αποχωρήσει από τον ΑΝΤ1. Ο δημοσιογράφος είναι προσωπική επιλογή του διευθυντή ειδήσεων και ενημέρωσης Δημήτρη Μιχαλέλη.
---
Νέα γενική συνέλευση στο Mega για μέλη ΔΣ

Στις 31 Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί η έκτακτη επαναληπτική γενική συνέλευση των μετόχων της Τηλέτυπος για τη συγκρότηση ΔΣ. Στην προηγούμενη συνέλευση εμφανίστηκαν μόλις τρεις μέτοχοι, ενώ απείχαν οι κύριοι επενδυτές (Όμιλος Βαρδινογιάννη, Βαγγέλης Μαρινάκης, Ιβάν Σαββίδης), που για διαφορετικούς λόγους έχουν αποσυρθεί από το κανάλι. Το ΔΣ, αν συγκροτηθεί, θα αναλάβει συγκεκριμένες ευθύνες για την κατάληξη της εταιρείας, γι’ αυτό και δεν βρίσκονται πρόσωπα να αναλάβουν το ρίσκο.
---
Καθυστερεί ο γενικός διευθυντής ΕΡΑ

Καθυστερεί επί δύο μήνες η τοποθέτηση νέου γενικού διευθυντή Ραδιοφωνίας στην ΕΡΤ, εξαιτίας διαφωνιών εντός του συμβουλίου για τα πρόσωπα που πρέπει να στελεχώσουν τη ραδιοφωνία. Η σύγκρουση είναι τέτοια που στις συνεδριάσεις του συμβουλίου επί του θέματος αποχωρούν δύο μέλη και δεν υπάρχει απαρτία για τη λήψη απόφασης.
---
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*