*
Ανασυγκρότηση
***
*
Γράφει ο Νικόλας Βουλέλης
Η «Εφημερίδα των Συντακτών» συμπλήρωσε τρία χρόνια κυκλοφορίας και καταγράφεται ήδη στην ιστορία του ελληνικού Τύπου ως η μοναδική συνεταιριστική εφημερίδα, που όχι μόνο άντεξε τον πόλεμο που εξαπέλυσαν εναντίον της από την πρώτη στιγμή, αλλά διεκδικεί μία από τις πρώτες θέσεις σε πανελλαδική κυκλοφορία.
Η εφημερίδα μας είναι πραγματικά ένα πρωτοφανές εκδοτικό εγχείρημα και ταυτόχρονα ένα ανεπανάληπτο και συνεχώς εξελισσόμενο πείραμα σε συνθήκες αγοράς, δηλαδή μέσα στον ανταγωνισμό των κατεστημένων εφημερίδων, χωρίς όμως να έχει τη δική τους παραδοσιακή δομή και λειτουργία.
Η έκδοση της «Εφημερίδας των Συντακτών» προκάλεσε κυριολεκτικά μιαν επανάσταση πλουραλισμού στον χώρο των μέσων ενημέρωσης.
Ταυτόχρονα η σταθερή άνοδος της κυκλοφορίας της είναι μια σημαντική εκδοτική επιτυχία σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης και σταθερής κυκλοφοριακής πτώσης των εφημερίδων πανελλαδικής εμβέλειας.
Οσα μεσολάβησαν από τη δεύτερη ώς την τρίτη επέτειο της εφημερίδας μας στο πολιτικό σκηνικό όχι μόνο μας έκαναν σοφότερους, αλλά επιβεβαίωσαν και τις αρχικές μας εκτιμήσεις για τις βαθύτατες ανακατατάξεις που έρχονταν και τη θέλησή μας να συμβάλουμε στη διαμόρφωση του νέου τοπίου.
Βρισκόμαστε ήδη στη δεύτερη φάση ανάπτυξης της εφημερίδας, στη φάση κατά την οποία σταθεροποιείται και διευρύνεται η απήχησή της.
Νιώθουμε ικανοποιημένοι γιατί τηρήσαμε αυτά που διακηρύξαμε δημόσια με την έκδοση της εφημερίδας: ότι θέλουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες ενός ευρύτατου φάσματος της κοινωνίας και ότι θα ασκούμε σκληρή, αλλά έντιμη κριτική προς κάθε κατεύθυνση, και προς την εκάστοτε εξουσία και προς τους εκάστοτε διεκδικητές της.
Τα σχεδόν 900 φύλλα της εφημερίδας μας είναι αναμφίβολα μια στέρεη βάση για να σχεδιάσουμε το μέλλον, αλλά και για να αναστοχαστούμε την πορεία μας.
Αυτόν τον προβληματισμό δεν μπορούμε παρά να τον μοιραστούμε με τους αναγνώστες μας.
Είναι γεγονός ότι οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών αποτέλεσαν πρόσφορο πεδίο για να δημιουργηθεί σύγχυση και να καλλιεργηθούν σκοπίμως παρεξηγήσεις, από πολλές πλευρές, όσον αφορά τον προσανατολισμό μας.
Ας θυμίσουμε, λοιπόν, ορισμένες «προγραμματικές» θέσεις μας.
Η «Εφ.Συν.» δεν είναι κομματικό όργανο, δεν συνδέεται και δεν χρηματοδοτείται από κάποιο πολιτικό κόμμα.
Είναι ανεξάρτητη εφημερίδα, θέλει να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τις προσδοκίες ευρύτατου φάσματος της κοινωνίας, που εκτείνεται από τις παρυφές της συντηρητικής παράταξης μέχρι την άκρα Αριστερά, και δεν κρύβει τον προοδευτικό προσανατολισμό της.
Η εφημερίδα μας προσπαθεί να εκφράσει τους πόθους, τα ερωτήματα και τις αγωνίες του κόσμου της Αριστεράς, ανεξάρτητα από κομματικές περιχαρακώσεις, και ταυτόχρονα φιλοξενεί γνώμες και απόψεις για τα μεγάλα ζητήματα της επικαιρότητας από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.
Αυτή η πολυφωνία, που είναι καταστατική δέσμευσή μας, μπορεί να μην είναι αρεστή σε όσους δεν θήτευσαν ποτέ στη σχολή του διαλόγου και της αντιπαράθεσης των ιδεών, αλλά πιστεύουμε ότι είναι ο μόνος τρόπος για να ανιχνεύσουμε δρόμους, για να βγούμε από τα σκοτάδια της κρίσης και από τα αδιέξοδα δογματικών αντιλήψεων.
Η εφημερίδα μας τόλμησε να θίξει ζητήματα-ταμπού, άνοιξε μέτωπα που άλλοι δεν τολμούσαν ούτε καν να φανταστούν, έδωσε βήμα για να ακουστούν ρηξικέλευθες απόψεις, αμφισβήτησε κατεστημένες αυθεντίες και ακριβώς για όλα αυτά κατοχυρώθηκε ως έγκυρη και ανεξάρτητη.
Σ’ αυτόν τον δρόμο θα συνεχίσουμε, με ακόμη μεγαλύτερη προσοχή και φροντίδα ώστε να τροφοδοτούμε τον προβληματισμό και τη ζύμωση για νέες ιδέες και συγκροτημένες προτάσεις που έχει ανάγκη ο τόπος.
Είμαστε βέβαιοι ότι οι αναγνώστες μας κατανοούν πως στις νέες συνθήκες διακυβέρνησης της χώρας δεν πρόκειται να μεταλλαχθούμε σε φερέφωνα μιας αντιδραστικής αντιπολιτευτικής πολιτικής, όποιο μανδύα και αν φορά αυτή, αλλά επίσης δεν πρόκειται να υποστείλουμε τη σημαία της κριτικής, με γνώμονα πάντα τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, των αδύναμων και των αδικημένων.
Η δύναμη που μας δίνουν οι αναγνώστες μας ενισχύει την αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε το δύσκολο εγχείρημά μας, αλλά μας υποχρεώνει και σε μεγαλύτερη αυτοκριτική, πάντα με την ελπίδα ότι βοηθά στη βελτίωση της εφημερίδας μας και όχι γιατί το απαιτεί ένα επετειακό κείμενο.
Ωστόσο, ας μη φαντάζεται κανείς ειδυλλιακές καταστάσεις, μια όαση ευτυχίας και δημιουργίας μέσα στην αφιλόξενη έρημο των μέσων ενημέρωσης.
Πρόκειται για μια καθημερινή εξοντωτική προσπάθεια, με εντάσεις και πολύ κόπο, δυσκολίες και απογοητεύσεις, μια προσπάθεια που είναι εκ των πραγμάτων άνιση, γιατί ο τρόπος με τον οποίο συγκροτήθηκε το εγχείρημά μας και πλαισιώθηκε από ανθρώπους δεν είχε ως προϋπόθεση τα ίδια κριτήρια, τον ίδιο βαθμό συνειδητής ένταξης, προσφοράς και ανιδιοτέλειας, έννοιες που έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολο να μετρηθούν και να συγκριθούν.
Οι δυσκολίες είναι ακόμη μεγαλύτερες όταν πρόκειται για την προσπάθεια σύγκλισης και σύνθεσης απόψεων, γιατί, εκτός από το ιδεολογικοπολιτικό και κοινωνικό φορτίο του καθένα, υπάρχουν και ανυπέρβλητες -μερικές φορές- ανθρώπινες καταστάσεις.
Οταν μιλάμε για συλλογικές λειτουργίες σε καθημερινό μέσο ενημέρωσης είναι αδύνατον να καταγραφούν όλοι οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία, ιδιαίτερα όταν για μερικούς δεν υπήρξε ποτέ στη ζωή τους η έννοια συλλογική λειτουργία.
Ως αντιστάθμισμα σε αυτές τις καταστάσεις υπάρχουν ευτυχώς ευοίωνα και θετικά σημάδια.
Από τα πιο ενθαρρυντικά στοιχεία αυτής της προσπάθειας είναι το πραγματικά «νέο αίμα», η γνώση, ο ενθουσιασμός, το ήθος και η αφοσίωση των νεότερων συναδέλφων και η εντυπωσιακή διάθεση προσαρμογής στα νέα δεδομένα ορισμένων «αγέραστων» συναδέλφων.
Ας έχει απλώς υπόψη του ο αναγνώστης ότι αυτά τα σχεδόν 900 φύλλα της εφημερίδας για να γίνουν πράξη απαίτησαν πάνω από 2.000 συσκέψεις, στις οποίες ο διευθυντής, ο διευθυντής σύνταξης, ο υπεύθυνος του φύλλου του Σαββατοκύριακου, οι αρχισυντάκτες, μερικές φορές και οι επικεφαλής των «Νησίδων» ή άλλων τμημάτων συζήτησαν επί ώρες ατελείωτες το δημοσιογραφικό υλικό, αντάλλαξαν απόψεις, διαφώνησαν ή συμφώνησαν και τελικά συνέκλιναν σε έναν κοινά αποδεκτό τίτλο και πρωτοσέλιδο.
Μπαίνουμε, λοιπόν, στον τέταρτο χρόνο μιας ωραίας περιπέτειας με αμείωτη τη θέλησή μας να συνεχίσουμε, έχοντας πλήρη συνείδηση των δυσκολιών, εσωτερικών και εξωτερικών, τις οποίες δεν κρύβουμε από τους αναγνώστες μας.
Θα ήθελα κλείνοντας αυτό το κάπως διαφορετικό επετειακό κείμενο να μοιραστώ με τους αναγνώστες μας μια υπόθεση εργασίας:
Αν όλοι εσείς που για τόσο διαφορετικούς λόγους αγοράζετε το φύλλο της «Εφ.Συν. Σαββατοκύριακο», αποφασίζατε να αγοράζετε καθημερινά την εφημερίδα μας, τότε αυτή θα γινόταν η πρώτη κυκλοφοριακά απογευματινή εφημερίδα στον τόπο.
Και εμείς μπορούμε να σας υποσχεθούμε ότι θα διαβάζετε καθημερινά μια ακόμη καλύτερη, πιο έγκυρη και ανεξάρτητη «Εφημερίδα των Συντακτών».
Μπορεί να γίνει αυτό;
Ανασυγκρότηση
***
*
3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΦ.ΣΥΝ.
Μία επέτειος, μερικές σκέψεις
Η «Εφημερίδα των Συντακτών» συμπλήρωσε τρία χρόνια κυκλοφορίας και καταγράφεται ήδη στην ιστορία του ελληνικού Τύπου ως η μοναδική συνεταιριστική εφημερίδα, που όχι μόνο άντεξε τον πόλεμο που εξαπέλυσαν εναντίον της από την πρώτη στιγμή, αλλά διεκδικεί μία από τις πρώτες θέσεις σε πανελλαδική κυκλοφορία.
Η εφημερίδα μας είναι πραγματικά ένα πρωτοφανές εκδοτικό εγχείρημα και ταυτόχρονα ένα ανεπανάληπτο και συνεχώς εξελισσόμενο πείραμα σε συνθήκες αγοράς, δηλαδή μέσα στον ανταγωνισμό των κατεστημένων εφημερίδων, χωρίς όμως να έχει τη δική τους παραδοσιακή δομή και λειτουργία.
Η έκδοση της «Εφημερίδας των Συντακτών» προκάλεσε κυριολεκτικά μιαν επανάσταση πλουραλισμού στον χώρο των μέσων ενημέρωσης.
Ταυτόχρονα η σταθερή άνοδος της κυκλοφορίας της είναι μια σημαντική εκδοτική επιτυχία σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης και σταθερής κυκλοφοριακής πτώσης των εφημερίδων πανελλαδικής εμβέλειας.
Οσα μεσολάβησαν από τη δεύτερη ώς την τρίτη επέτειο της εφημερίδας μας στο πολιτικό σκηνικό όχι μόνο μας έκαναν σοφότερους, αλλά επιβεβαίωσαν και τις αρχικές μας εκτιμήσεις για τις βαθύτατες ανακατατάξεις που έρχονταν και τη θέλησή μας να συμβάλουμε στη διαμόρφωση του νέου τοπίου.
Βρισκόμαστε ήδη στη δεύτερη φάση ανάπτυξης της εφημερίδας, στη φάση κατά την οποία σταθεροποιείται και διευρύνεται η απήχησή της.
Νιώθουμε ικανοποιημένοι γιατί τηρήσαμε αυτά που διακηρύξαμε δημόσια με την έκδοση της εφημερίδας: ότι θέλουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες ενός ευρύτατου φάσματος της κοινωνίας και ότι θα ασκούμε σκληρή, αλλά έντιμη κριτική προς κάθε κατεύθυνση, και προς την εκάστοτε εξουσία και προς τους εκάστοτε διεκδικητές της.
Τα σχεδόν 900 φύλλα της εφημερίδας μας είναι αναμφίβολα μια στέρεη βάση για να σχεδιάσουμε το μέλλον, αλλά και για να αναστοχαστούμε την πορεία μας.
Αυτόν τον προβληματισμό δεν μπορούμε παρά να τον μοιραστούμε με τους αναγνώστες μας.
Είναι γεγονός ότι οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών αποτέλεσαν πρόσφορο πεδίο για να δημιουργηθεί σύγχυση και να καλλιεργηθούν σκοπίμως παρεξηγήσεις, από πολλές πλευρές, όσον αφορά τον προσανατολισμό μας.
Ας θυμίσουμε, λοιπόν, ορισμένες «προγραμματικές» θέσεις μας.
Η «Εφ.Συν.» δεν είναι κομματικό όργανο, δεν συνδέεται και δεν χρηματοδοτείται από κάποιο πολιτικό κόμμα.
Είναι ανεξάρτητη εφημερίδα, θέλει να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τις προσδοκίες ευρύτατου φάσματος της κοινωνίας, που εκτείνεται από τις παρυφές της συντηρητικής παράταξης μέχρι την άκρα Αριστερά, και δεν κρύβει τον προοδευτικό προσανατολισμό της.
Η εφημερίδα μας προσπαθεί να εκφράσει τους πόθους, τα ερωτήματα και τις αγωνίες του κόσμου της Αριστεράς, ανεξάρτητα από κομματικές περιχαρακώσεις, και ταυτόχρονα φιλοξενεί γνώμες και απόψεις για τα μεγάλα ζητήματα της επικαιρότητας από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.
Αυτή η πολυφωνία, που είναι καταστατική δέσμευσή μας, μπορεί να μην είναι αρεστή σε όσους δεν θήτευσαν ποτέ στη σχολή του διαλόγου και της αντιπαράθεσης των ιδεών, αλλά πιστεύουμε ότι είναι ο μόνος τρόπος για να ανιχνεύσουμε δρόμους, για να βγούμε από τα σκοτάδια της κρίσης και από τα αδιέξοδα δογματικών αντιλήψεων.
Η εφημερίδα μας τόλμησε να θίξει ζητήματα-ταμπού, άνοιξε μέτωπα που άλλοι δεν τολμούσαν ούτε καν να φανταστούν, έδωσε βήμα για να ακουστούν ρηξικέλευθες απόψεις, αμφισβήτησε κατεστημένες αυθεντίες και ακριβώς για όλα αυτά κατοχυρώθηκε ως έγκυρη και ανεξάρτητη.
Σ’ αυτόν τον δρόμο θα συνεχίσουμε, με ακόμη μεγαλύτερη προσοχή και φροντίδα ώστε να τροφοδοτούμε τον προβληματισμό και τη ζύμωση για νέες ιδέες και συγκροτημένες προτάσεις που έχει ανάγκη ο τόπος.
Είμαστε βέβαιοι ότι οι αναγνώστες μας κατανοούν πως στις νέες συνθήκες διακυβέρνησης της χώρας δεν πρόκειται να μεταλλαχθούμε σε φερέφωνα μιας αντιδραστικής αντιπολιτευτικής πολιτικής, όποιο μανδύα και αν φορά αυτή, αλλά επίσης δεν πρόκειται να υποστείλουμε τη σημαία της κριτικής, με γνώμονα πάντα τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, των αδύναμων και των αδικημένων.
Η δύναμη που μας δίνουν οι αναγνώστες μας ενισχύει την αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε το δύσκολο εγχείρημά μας, αλλά μας υποχρεώνει και σε μεγαλύτερη αυτοκριτική, πάντα με την ελπίδα ότι βοηθά στη βελτίωση της εφημερίδας μας και όχι γιατί το απαιτεί ένα επετειακό κείμενο.
Εγραφα, λοιπόν, τον Νοέμβριο του 2013 ότι:
Η μεγαλύτερη πρόκληση για μας όλους είναι η προσπάθεια σύγκλισης, ώσμωσης και τελικά σύνθεσης ανάμεσα σε διαφορετικές αντιλήψεις, νοοτροπίες, εμπειρίες, προτεραιότητες ή και προτιμήσεις.Κι ένα χρόνο αργότερα πρόσθετα ότι σ’ αυτό το εγχείρημα...
... δοκιμάζονται και οι ίδιοι οι άνθρωποι σε νέες και πρωτοφανείς συνθήκες συλλογικής λειτουργίας. Συνειδητοποιούμε άλλωστε καθημερινά ότι η διαχείριση της ελευθερίας από τον καθένα είναι δύσκολη υπόθεση.Με την πείρα των τριών χρόνων κοινής πορείας θα μπορούσα να υπογραμμίσω ότι ισχύουν απολύτως όσα παρέθεσα πιο πάνω και να προσθέσω ότι ο δρόμος που διαλέξαμε δεν έχει «οδηγίες χρήσης», είναι πρωτότυπος, αχαρτογράφητος και γι’ αυτό ίσως εξαιρετικά ενδιαφέρων έως ελκυστικός.
Ωστόσο, ας μη φαντάζεται κανείς ειδυλλιακές καταστάσεις, μια όαση ευτυχίας και δημιουργίας μέσα στην αφιλόξενη έρημο των μέσων ενημέρωσης.
Πρόκειται για μια καθημερινή εξοντωτική προσπάθεια, με εντάσεις και πολύ κόπο, δυσκολίες και απογοητεύσεις, μια προσπάθεια που είναι εκ των πραγμάτων άνιση, γιατί ο τρόπος με τον οποίο συγκροτήθηκε το εγχείρημά μας και πλαισιώθηκε από ανθρώπους δεν είχε ως προϋπόθεση τα ίδια κριτήρια, τον ίδιο βαθμό συνειδητής ένταξης, προσφοράς και ανιδιοτέλειας, έννοιες που έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολο να μετρηθούν και να συγκριθούν.
Οι δυσκολίες είναι ακόμη μεγαλύτερες όταν πρόκειται για την προσπάθεια σύγκλισης και σύνθεσης απόψεων, γιατί, εκτός από το ιδεολογικοπολιτικό και κοινωνικό φορτίο του καθένα, υπάρχουν και ανυπέρβλητες -μερικές φορές- ανθρώπινες καταστάσεις.
Οταν μιλάμε για συλλογικές λειτουργίες σε καθημερινό μέσο ενημέρωσης είναι αδύνατον να καταγραφούν όλοι οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία, ιδιαίτερα όταν για μερικούς δεν υπήρξε ποτέ στη ζωή τους η έννοια συλλογική λειτουργία.
Ως αντιστάθμισμα σε αυτές τις καταστάσεις υπάρχουν ευτυχώς ευοίωνα και θετικά σημάδια.
Από τα πιο ενθαρρυντικά στοιχεία αυτής της προσπάθειας είναι το πραγματικά «νέο αίμα», η γνώση, ο ενθουσιασμός, το ήθος και η αφοσίωση των νεότερων συναδέλφων και η εντυπωσιακή διάθεση προσαρμογής στα νέα δεδομένα ορισμένων «αγέραστων» συναδέλφων.
Ας έχει απλώς υπόψη του ο αναγνώστης ότι αυτά τα σχεδόν 900 φύλλα της εφημερίδας για να γίνουν πράξη απαίτησαν πάνω από 2.000 συσκέψεις, στις οποίες ο διευθυντής, ο διευθυντής σύνταξης, ο υπεύθυνος του φύλλου του Σαββατοκύριακου, οι αρχισυντάκτες, μερικές φορές και οι επικεφαλής των «Νησίδων» ή άλλων τμημάτων συζήτησαν επί ώρες ατελείωτες το δημοσιογραφικό υλικό, αντάλλαξαν απόψεις, διαφώνησαν ή συμφώνησαν και τελικά συνέκλιναν σε έναν κοινά αποδεκτό τίτλο και πρωτοσέλιδο.
Μπαίνουμε, λοιπόν, στον τέταρτο χρόνο μιας ωραίας περιπέτειας με αμείωτη τη θέλησή μας να συνεχίσουμε, έχοντας πλήρη συνείδηση των δυσκολιών, εσωτερικών και εξωτερικών, τις οποίες δεν κρύβουμε από τους αναγνώστες μας.
Θα ήθελα κλείνοντας αυτό το κάπως διαφορετικό επετειακό κείμενο να μοιραστώ με τους αναγνώστες μας μια υπόθεση εργασίας:
Αν όλοι εσείς που για τόσο διαφορετικούς λόγους αγοράζετε το φύλλο της «Εφ.Συν. Σαββατοκύριακο», αποφασίζατε να αγοράζετε καθημερινά την εφημερίδα μας, τότε αυτή θα γινόταν η πρώτη κυκλοφοριακά απογευματινή εφημερίδα στον τόπο.
Και εμείς μπορούμε να σας υποσχεθούμε ότι θα διαβάζετε καθημερινά μια ακόμη καλύτερη, πιο έγκυρη και ανεξάρτητη «Εφημερίδα των Συντακτών».
Μπορεί να γίνει αυτό;
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου