*
Ανασυγκρότηση
***
*
Του Νίκου Νικητέα
Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: η συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης το 2015, σημαίνει ότι έχεις χάσει τουλάχιστον δυο τρένα εξέλιξης… Είναι τόσο παλιά, όσο και η ζωή πριν τα smartphones! Το γεγονός ότι εμείς την κάνουμε τώρα, απλώς δείχνει πόσο πίσω είναι η χώρα και οι θεσμοί της.
Επίσης ο τρόπος που συζητείται το θέμα, ανεξάρτητα από το τι υποστηρίζει ο καθένας, δείχνει ότι η χώρα πολύ δύσκολα θα έχει μέλλον (και η ευθύνη των μνημονίων θα είναι μηδαμινή μπροστά σε όλα τα υπόλοιπα)… Τα δε ΜΜΕ (συμπεριλαμβανομένων των social media) που θεωρητικά ορίζουν το «πλαίσιο» της συζήτησης, αναδεικνύουν τις παραμέτρους του θέματος και δίνουν τον τόνο, αλλά και το «χρώμα», αποδεικνύονται όχι αυτιστικά, όχι κομπλεξικά, όχι κατώτερα των περιστάσεων, όχι ανίκανα, όχι «κίτρινα», όχι το άλλοθι της δημόσιας κλειδαρότρυπας, όχι αυταρχικά, όχι ύπουλα, όχι μόνο οπισθοδρομικά, αλλά το απόλυτο έρεβος, μετά το απόλυτο τίποτα!
Τι παρακολουθούμε όμως, εν είδει δημόσιου διαλόγου τις τελευταίες 10 ημέρες που η συζήτηση – κατά κάποιον τρόπο, έχει φουντώσει;
Έναν Φαήλο Κρανιδιώτη να αποκαλεί ομοφυλόφιλους, «αξύριστες χήρες». Ως απάντηση, ένα τσούρμο «δημοκρατών» (υποστηρικτών των δικαιωμάτων των γκέι) να τον καταριέται, να θέλει να τον κατασπαράξει, και να παλουκώσει το κεφάλι του για παραδειγματισμό στο Σύνταγμα.
Έναν Γιώργο Λιάγκα να αναμετριέται με τη σαχλαμάρα του, σε έναν προσωπικό δημόσιο διάλογο, με έναν δεσπότη της πλάκας που υποστηρίζει ότι οι γκέι είναι για φτύσιμο.
Έναν Κορτώ που δεν χάνει ευκαιρία να ξεκατινιαστεί – είτε γράφοντας (τη «βιογραφία μιας σκύλας») είτε στα σόσιαλ μίντια – υποστηρίζοντας με παραληρηματικό τρόπο (όπως ένας στρατιώτης του ISIS) τα δικαιώματα των γκέι, επειδή είναι γκέι!
Αλλά και έναν Βερύκιο να κάνει δήθεν προχώ, αλλά στο βάθος άκρως ομοφοβικές ερωτήσεις, προκειμένου να παγιδεύσει τον Καμμένο, «Τι θα κάνετε αν έρθουν ένας υπολοχαγός με το σύντροφό του ανθυπασπιστή… Θα μπορούν να υπηρετούν στην ίδια πόλη… Θα έχουν τα ίδια προνόμια με τα στρέιτ ζευγάρια»;
Αυτά τα λίγα, διότι η συζήτηση θα έπρεπε να είχε τελειώσει πριν καν ξεκινήσει. Στον πολιτισμένο κόσμο που έχει περάσει Διαφωτισμό έχουν απαντηθεί αυτά τα ερωτήματα.
*
Σκοτάδι παντού
με ή χωρίς σύμφωνο συμβίωσης
Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: η συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης το 2015, σημαίνει ότι έχεις χάσει τουλάχιστον δυο τρένα εξέλιξης… Είναι τόσο παλιά, όσο και η ζωή πριν τα smartphones! Το γεγονός ότι εμείς την κάνουμε τώρα, απλώς δείχνει πόσο πίσω είναι η χώρα και οι θεσμοί της.
Επίσης ο τρόπος που συζητείται το θέμα, ανεξάρτητα από το τι υποστηρίζει ο καθένας, δείχνει ότι η χώρα πολύ δύσκολα θα έχει μέλλον (και η ευθύνη των μνημονίων θα είναι μηδαμινή μπροστά σε όλα τα υπόλοιπα)… Τα δε ΜΜΕ (συμπεριλαμβανομένων των social media) που θεωρητικά ορίζουν το «πλαίσιο» της συζήτησης, αναδεικνύουν τις παραμέτρους του θέματος και δίνουν τον τόνο, αλλά και το «χρώμα», αποδεικνύονται όχι αυτιστικά, όχι κομπλεξικά, όχι κατώτερα των περιστάσεων, όχι ανίκανα, όχι «κίτρινα», όχι το άλλοθι της δημόσιας κλειδαρότρυπας, όχι αυταρχικά, όχι ύπουλα, όχι μόνο οπισθοδρομικά, αλλά το απόλυτο έρεβος, μετά το απόλυτο τίποτα!
Τι παρακολουθούμε όμως, εν είδει δημόσιου διαλόγου τις τελευταίες 10 ημέρες που η συζήτηση – κατά κάποιον τρόπο, έχει φουντώσει;
Έναν Φαήλο Κρανιδιώτη να αποκαλεί ομοφυλόφιλους, «αξύριστες χήρες». Ως απάντηση, ένα τσούρμο «δημοκρατών» (υποστηρικτών των δικαιωμάτων των γκέι) να τον καταριέται, να θέλει να τον κατασπαράξει, και να παλουκώσει το κεφάλι του για παραδειγματισμό στο Σύνταγμα.
Έναν Γιώργο Λιάγκα να αναμετριέται με τη σαχλαμάρα του, σε έναν προσωπικό δημόσιο διάλογο, με έναν δεσπότη της πλάκας που υποστηρίζει ότι οι γκέι είναι για φτύσιμο.
Έναν Κορτώ που δεν χάνει ευκαιρία να ξεκατινιαστεί – είτε γράφοντας (τη «βιογραφία μιας σκύλας») είτε στα σόσιαλ μίντια – υποστηρίζοντας με παραληρηματικό τρόπο (όπως ένας στρατιώτης του ISIS) τα δικαιώματα των γκέι, επειδή είναι γκέι!
Αλλά και έναν Βερύκιο να κάνει δήθεν προχώ, αλλά στο βάθος άκρως ομοφοβικές ερωτήσεις, προκειμένου να παγιδεύσει τον Καμμένο, «Τι θα κάνετε αν έρθουν ένας υπολοχαγός με το σύντροφό του ανθυπασπιστή… Θα μπορούν να υπηρετούν στην ίδια πόλη… Θα έχουν τα ίδια προνόμια με τα στρέιτ ζευγάρια»;
Αυτά τα λίγα, διότι η συζήτηση θα έπρεπε να είχε τελειώσει πριν καν ξεκινήσει. Στον πολιτισμένο κόσμο που έχει περάσει Διαφωτισμό έχουν απαντηθεί αυτά τα ερωτήματα.
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου