*
τoυ Κώστα Καρακώτια
Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι η εγχώρια τρέχουσα και ατέλειωτη κρίση δεν είναι μόνο οικονομική και θεσμική αλλά και πολιτιστική και γενικότερα πολιτισμική.
Δηλαδή, ένα ποσοστό 32,9 % των αναγνωστών του συγκεκριμένου Σαββάτου επέλεξαν τις εφημερίδες εκείνες που εμπεριέχουν στο περιεχόμενο τους και χρησιμοποιούν και αναπαράγουν έναν ακραίο επιθετικό πολιτικό και κοινωνικό λαϊκισμό, μια εξωφρενικά τερατώδη συνωμοσιολογική ερμηνεία των πραγμάτων, έναν εθνικισμό και μια ανερυθρίαστη νοσταλγία των δικτατοριών του 1936, μία αντιευρωπαϊκή αντιδυτική κατεύθυνση, έναν χυδαίο αντισημιτισμό και γενικά τον αντιδραστικό καταγγελτικό λόγο κατά της πολιτικής και της φιλελεύθερης Δημοκρατίας.
Δυστυχώς είναι και αυτή μια ένδειξη της σημερινής ιδεολογικοπολιτικής κατάστασης. O tempora o mores, θα μπορούσε να ανακράξει κανείς. Φαίνεται όμως ότι αυτοί οι σημερινοί καιροί δεν έχουν τελειωμό!!
Ανασυγκρότηση
***
*
*
Το 32,9% των αναγνωστών
αρέσκονται στην συνωμοσιολογία,
τον εθνικισμό και τον αντισημιτισμό
Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι η εγχώρια τρέχουσα και ατέλειωτη κρίση δεν είναι μόνο οικονομική και θεσμική αλλά και πολιτιστική και γενικότερα πολιτισμική.
Μια απλή ματιά στις κυκλοφορίες των εφημερίδων το επιβεβαιώνει πλήρως. Η εφημερίδα, μια εφεύρεση του νεωτερικού κόσμου, ήταν πάντα ένα σύμβολο του αστικού πολιτισμού, ένα μέσο ενημέρωσης, κριτικής, διαλόγου και πολιτιστικής διάπλασης και μια συνεχής καταγραφή της ιστορίας του παρόντος.
Προφανώς δεν επιτελούσαν όλες οι εφημερίδες έναν τέτοιο ρόλο. Υπήρχε πάντα ο χυδαίος κίτρινος και εμπορικός τύπος. Το γεγονός όμως αυτό δεν αναιρούσε την συμβολή του Τύπου στην δημοκρατική λειτουργία της κοινωνίας και στην πολιτιστική αναπαραγωγή. Παρά την μείωση του ρόλου του σε παγκόσμιο επίπεδο και την εντυπωσιακή ανάδυση νέων ΜΜΕ , όπως η τηλεόραση και το διαδίκτυο, η εγκυρότητα και η κριτική του δύναμη δεν έχει ακόμα αμφισβητηθεί.
Η πτώση όμως της κυκλοφορίας των εφημερίδων στην Ελλάδα είναι σχεδόν τρομακτική και η αναλογία αναγνωστών και συνολικού πληθυσμού σε λίγο δεν θα εντοπίζεται. Ενδεικτικά, στην Ελλάδα των 11.000.000 περίπου, την Κυριακή 4/2/2018 αγόρασαν εφημερίδα 270.670 αναγνώστες , το Σάββατο 3/4/2018 οι αναγνώστες ήταν 121.750 και ο μέσος όρος των πωληθέντων φύλλων της εβδομάδας 29/1/2018 – 4/2/2018 ήταν 90.915.
Πέρα όμως από την καταγραφή αυτής της χαμηλότατης κυκλοφορίας, εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η κατανομή της. Το Σάββατο 3/4/18, από τους 121.750 αναγνώστες, οι 12.500 αγόρασαν και προφανώς διάβασαν το «Μακελειό», οι 12.200 την «Espresso», οι 9.480 την «Δημοκρατία», οι 2.990 την «Κόντρα News» και οι 2.750 την «Ελεύθερη Ώρα».
Προφανώς δεν επιτελούσαν όλες οι εφημερίδες έναν τέτοιο ρόλο. Υπήρχε πάντα ο χυδαίος κίτρινος και εμπορικός τύπος. Το γεγονός όμως αυτό δεν αναιρούσε την συμβολή του Τύπου στην δημοκρατική λειτουργία της κοινωνίας και στην πολιτιστική αναπαραγωγή. Παρά την μείωση του ρόλου του σε παγκόσμιο επίπεδο και την εντυπωσιακή ανάδυση νέων ΜΜΕ , όπως η τηλεόραση και το διαδίκτυο, η εγκυρότητα και η κριτική του δύναμη δεν έχει ακόμα αμφισβητηθεί.
Η πτώση όμως της κυκλοφορίας των εφημερίδων στην Ελλάδα είναι σχεδόν τρομακτική και η αναλογία αναγνωστών και συνολικού πληθυσμού σε λίγο δεν θα εντοπίζεται. Ενδεικτικά, στην Ελλάδα των 11.000.000 περίπου, την Κυριακή 4/2/2018 αγόρασαν εφημερίδα 270.670 αναγνώστες , το Σάββατο 3/4/2018 οι αναγνώστες ήταν 121.750 και ο μέσος όρος των πωληθέντων φύλλων της εβδομάδας 29/1/2018 – 4/2/2018 ήταν 90.915.
Πέρα όμως από την καταγραφή αυτής της χαμηλότατης κυκλοφορίας, εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η κατανομή της. Το Σάββατο 3/4/18, από τους 121.750 αναγνώστες, οι 12.500 αγόρασαν και προφανώς διάβασαν το «Μακελειό», οι 12.200 την «Espresso», οι 9.480 την «Δημοκρατία», οι 2.990 την «Κόντρα News» και οι 2.750 την «Ελεύθερη Ώρα».
Δηλαδή, ένα ποσοστό 32,9 % των αναγνωστών του συγκεκριμένου Σαββάτου επέλεξαν τις εφημερίδες εκείνες που εμπεριέχουν στο περιεχόμενο τους και χρησιμοποιούν και αναπαράγουν έναν ακραίο επιθετικό πολιτικό και κοινωνικό λαϊκισμό, μια εξωφρενικά τερατώδη συνωμοσιολογική ερμηνεία των πραγμάτων, έναν εθνικισμό και μια ανερυθρίαστη νοσταλγία των δικτατοριών του 1936, μία αντιευρωπαϊκή αντιδυτική κατεύθυνση, έναν χυδαίο αντισημιτισμό και γενικά τον αντιδραστικό καταγγελτικό λόγο κατά της πολιτικής και της φιλελεύθερης Δημοκρατίας.
Δυστυχώς είναι και αυτή μια ένδειξη της σημερινής ιδεολογικοπολιτικής κατάστασης. O tempora o mores, θα μπορούσε να ανακράξει κανείς. Φαίνεται όμως ότι αυτοί οι σημερινοί καιροί δεν έχουν τελειωμό!!
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου