*
Συναδέλφισσες - Συνάδελφοι,
Όπως παλιότερα, έτσι και τώρα, τα δικαιώματα που είχαμε ως δεδομένα αμφισβητούνται, έχουν μπει από την κυβέρνηση και την ΕΕ σε πρόγραμμα κατάργησης. Μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση προς όφελος της εργατικής τάξης. Όπως τότε έτσι και τώρα καλούμαστε να οργανώσουμε κίνημα ρήξης και ανατροπής που θα μας απαλλάξει συνολικά από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.
Για να βγει νικητής ο λαός, απαιτείται οργάνωση από τα κάτω στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους. Στον τύπο & το χαρτί υπάρχει πείρα από τα επιχειρησιακά Σωματεία και τις σωματειακές επιτροπές στους χώρους δουλειάς που πρόβαλαν αντίσταση στην επίθεση της εργοδοσίας. Φάνηκε ότι εκεί που οι εργάτες βρέθηκαν προετοιμασμένοι και οργανωμένοι βάλαμε εμπόδια και σε κάποιους χώρους είχαμε και κατακτήσεις.
Πρέπει να κατανοηθεί από όλους τους συναδέλφους ότι η επιλογή του Σωματείου Λιθογράφων και της Ομοσπονδίας να παλεύουν σε ταξική κατεύθυνση με το ΠΑΜΕ, λειτούργησε ως ασπίδα για τα χειρότερα. Η απομόνωση των ξεπουλημένων συνδικαλιστών που τα βρίσκουν με την εργοδοσία και την κυβέρνηση, δημιουργεί προϋποθέσεις για να έχουμε νίκες αλλά δε φτάνει. Πρέπει ο κλάδος μαζικά με μία σειρά πρωτοβουλίες να στείλουμε ηχηρό μήνυμα στην εργοδοσία, ότι είμαστε όρθιοι. Παρόλη την επίθεση που έχουμε δεχτεί, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων τις περικοπές με διάφορους τρόπους, δεν θα το βάλουμε κάτω. Θα υπερασπιστούμε το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Το εργατικό κίνημα πρέπει στις γραμμές του να συζητάει όχι μόνο το τι θα περισώσουμε, αλλά και το πως θα γίνουμε αφέντες του πλούτου που παράγουμε. Δεν είμαστε μόνοι μας, έχουμε σύμμαχους στα άλλα λαϊκά στρώματα, τους αγρότες, τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους και στη νεολαία που θα είναι η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης.
Π.Ε.Λιθογράφων
***
*
*
Ανακοίνωση του Σωματείου Λιθογράφων
για τον εορτασμό της 1ης Μάη
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!
Συναδέλφισσες - Συνάδελφοι,
Η 1η Μάη είναι ημέρα που η εργατική τάξη παγκόσμια, τιμά αγωνιστικά τους νεκρούς εργάτες του Σικάγο το 1886 που έπεσαν στον αγώνα για την καθιέρωση της 8ωρης εργασίας. Τιμάμε συνολικά τους αγώνες που έγιναν για να κατοχυρωθούν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργατών. Ο εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς, συμβολίζει την πάλη για κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι ημέρα που πρέπει να μετράμε τα βήματά μας στην ενότητα της εργατικής τάξης.
Σήμερα, 128 χρόνια μετά τον αγώνα των εργατών του Σικάγο, υπάρχουν πολύ περισσότερες δυνατότητες για να ζούμε καλύτερα. Βλέπουμε όλοι στους χώρους που εργαζόμαστε, ότι η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, έχει ανεβάσει τις παραγωγικές δυνατότητες, ώστε σε λιγότερο χρόνο και με λιγότερα χέρια να βγαίνει μεγαλύτερη παραγωγή. Παρ όλα αυτά, αντί οι εργαζόμενοι να δουλεύουμε λιγότερες ώρες και να αμοιβόμαστε καλύτερα, συμβαίνει το αντίθετο. Τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα στον κλάδο του τύπου και του χαρτιού, είναι ζωντανή απόδειξη ότι οι μόνοι που ωφελούνται είναι οι βιομήχανοι πατώντας στον ιδρώτα και το αίμα μας.
Συνεχώς με νέα αντεργατικά μέτρα, κατοχυρώνεται η εντατικοποίηση της εργασίας με πολύ λιγότερες αποδοχές. Ακόμα και παροχές που για χρόνια είχαν κατακτήσει οι εργαζόμενοι όπως η κοινωνική ασφάλιση, η υγεία και η παιδεία, περικόπτονται.
Για να μην αγανακτούμε με τη μοίρα μας και την κακή μας τύχη που ζούμε στην ανέχεια, πρέπει να έχουμε καθαρό το τι φταίει για αυτή την κατάσταση. Η αιτία είναι πως όσο τα μέσα παραγωγής, δηλαδή τα εργοστάσια και οι μηχανές που δουλεύουμε, εμείς και η υπόλοιπη εργατική τάξη, ανήκουν σε μία χούφτα καπιταλιστές, τόσο θα παράγουν με γνώμονα το κέρδος. Σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να κλείνουν επιχειρήσεις στην κρίση και να πετάνε χιλιάδες εργάτες στην ανεργία, μπορεί όμως και τώρα που όπως λένε έρχεται ανάπτυξη, να προσλαμβάνουν νέους εργάτες με μισθούς πείνας παρουσιάζοντας ότι είναι μεγάλη ευκαιρία και πρέπει να νιώθουν υποχρεωμένοι που έχουν δουλειά.
Αν η εργατική τάξη κατανοήσουμε αυτή τη βασική αντίθεση, σε ποιόν ανήκουν τα μέσα παραγωγής- ποιος καρπώνεται τον πλούτο που παράγουμε, δε θα πέφτουμε σε παγίδες. Θα είναι ξεκάθαρο και στον τελευταίο συνάδελφο ότι όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν, αν δεν θιχτεί η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, με μικροβελτιώσεις, δεν πρόκειται να δούμε οριστική λύση.
Για να μην αγανακτούμε με τη μοίρα μας και την κακή μας τύχη που ζούμε στην ανέχεια, πρέπει να έχουμε καθαρό το τι φταίει για αυτή την κατάσταση. Η αιτία είναι πως όσο τα μέσα παραγωγής, δηλαδή τα εργοστάσια και οι μηχανές που δουλεύουμε, εμείς και η υπόλοιπη εργατική τάξη, ανήκουν σε μία χούφτα καπιταλιστές, τόσο θα παράγουν με γνώμονα το κέρδος. Σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να κλείνουν επιχειρήσεις στην κρίση και να πετάνε χιλιάδες εργάτες στην ανεργία, μπορεί όμως και τώρα που όπως λένε έρχεται ανάπτυξη, να προσλαμβάνουν νέους εργάτες με μισθούς πείνας παρουσιάζοντας ότι είναι μεγάλη ευκαιρία και πρέπει να νιώθουν υποχρεωμένοι που έχουν δουλειά.
Αν η εργατική τάξη κατανοήσουμε αυτή τη βασική αντίθεση, σε ποιόν ανήκουν τα μέσα παραγωγής- ποιος καρπώνεται τον πλούτο που παράγουμε, δε θα πέφτουμε σε παγίδες. Θα είναι ξεκάθαρο και στον τελευταίο συνάδελφο ότι όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν, αν δεν θιχτεί η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, με μικροβελτιώσεις, δεν πρόκειται να δούμε οριστική λύση.
Ο δικός τους πλούτος
εξαρτάται από τη δική μας φτώχεια
Για να βγει νικητής ο λαός, απαιτείται οργάνωση από τα κάτω στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους. Στον τύπο & το χαρτί υπάρχει πείρα από τα επιχειρησιακά Σωματεία και τις σωματειακές επιτροπές στους χώρους δουλειάς που πρόβαλαν αντίσταση στην επίθεση της εργοδοσίας. Φάνηκε ότι εκεί που οι εργάτες βρέθηκαν προετοιμασμένοι και οργανωμένοι βάλαμε εμπόδια και σε κάποιους χώρους είχαμε και κατακτήσεις.
Πρέπει να κατανοηθεί από όλους τους συναδέλφους ότι η επιλογή του Σωματείου Λιθογράφων και της Ομοσπονδίας να παλεύουν σε ταξική κατεύθυνση με το ΠΑΜΕ, λειτούργησε ως ασπίδα για τα χειρότερα. Η απομόνωση των ξεπουλημένων συνδικαλιστών που τα βρίσκουν με την εργοδοσία και την κυβέρνηση, δημιουργεί προϋποθέσεις για να έχουμε νίκες αλλά δε φτάνει. Πρέπει ο κλάδος μαζικά με μία σειρά πρωτοβουλίες να στείλουμε ηχηρό μήνυμα στην εργοδοσία, ότι είμαστε όρθιοι. Παρόλη την επίθεση που έχουμε δεχτεί, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων τις περικοπές με διάφορους τρόπους, δεν θα το βάλουμε κάτω. Θα υπερασπιστούμε το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Σήμερα που κυβέρνηση ΜΜΕ έχουν βάλει στο μάτι τη συνδικαλιστική δράση και το δικαίωμα στην απεργία, απαντάμε με περισσότερη συσπείρωση στα σωματεία, για να γίνουν κάστρα αγώνα και όχι μηχανισμοί διαφθοράς όπως θέλουν να τα παρουσιάζουν.
Τίποτα δεν έχει κριθεί.
Ψηλά το κεφάλι!
Το εργατικό κίνημα πρέπει στις γραμμές του να συζητάει όχι μόνο το τι θα περισώσουμε, αλλά και το πως θα γίνουμε αφέντες του πλούτου που παράγουμε. Δεν είμαστε μόνοι μας, έχουμε σύμμαχους στα άλλα λαϊκά στρώματα, τους αγρότες, τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους και στη νεολαία που θα είναι η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης.
Με αταλάντευτο ταξικό αγώνα, χωρίς αυταπάτες για φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού, ανοίγουμε δρόμο για ένα ελπιδοφόρο αύριο.
Την Πρωτομαγιά δίνουμε όλοι το παρόν στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, για την Αθήνα στις 10:00 στην Ομόνοια.
Την Πρωτομαγιά δίνουμε όλοι το παρόν στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, για την Αθήνα στις 10:00 στην Ομόνοια.
Η συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς είναι αναμέτρηση δυνάμεων και πρέπει να δώσουμε όλοι το παρόν. Να γυρίσουμε την πλάτη στις φιέστες που διοργανώνουν δήμοι και περιφέρειες για να πιάσουμε το Μάη και να ξεχάσουμε τους αγώνες και τις θυσίες της εργατικής τάξης. Την ημέρα της Πρωτομαγιάς ο κλάδος θα πρέπει να στείλει μήνυμα ότι αυτά που μας ανήκουν θα τα διεκδικήσουμε και τελικά θα τα πάρουμε παρά τη θέληση των εκμεταλλευτών μας.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*
Την Πρωτομαγιά δίνουμε όλοι το παρόν, όσο και αν διαφωνούμε σε επιμέρους ζητήματα, χωρίς κομματικές σημαίες ενωμένοι. Έξω τα κόμματα από τον συνδικαλισμό. Αρκετά πια. Μας κουράσατε.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ανώνυμος 4:51 - ... για να υπάρχει συνδικαλισμός πρέπει να υπάρχει εκφρασμένη θέση για την εργασία (όροι, αμοιβή κ.λπ.) ... η θέση αυτή δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική, εκφρασμένη από ομάδες εργαζομένων - κόμματα ... άρα, το να διαδηλώνεις μαζί με ομάδες - οργανώσεις εργαζομένων που έχουν διαμετρικά αντίθετες πολιτικές στοχεύσεις δεν είναι παρά μια μεγάλη υποκρισία ...
ΔιαγραφήΑλήθεια ποιος θα ήθελε να μειωθεί ο μισθός του, να του κόψουν το Δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα, να του μειώσουν την σύνταξη, να είναι ανασφάλιστος να πάρει σύνταξη στα 70 και βάλε, να.....; Φυσικά κανένας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΛΟΙΠΟΝ. ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ ΚΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ!!!
@ ανώνυμος 2:57 - ... μην ορκίζεσαι ... να 'ξερες πόσοι τηρούν με ευλάβεια το "σφάξε μ' αγά μου ν' αγιάσω" ... περισσεύουν οι ραγιάδες ... δυστυχώς ...
Διαγραφή