*
Η «υπομονή» τους, το «κουράγιο» τους και – κυρίως – η «ανάκαμψή τους», μεταφρασμένες από το συμβατικό πολιτικό και δημοσιογραφικό λεξιλόγιο και από τους αφηρημένους ηθικούς συλλογισμούς στη γλώσσα των πραγματικών ταξικών συμφερόντων, σημαίνει: Ζήστε χωρίς μισθούς, χωρίς συντάξεις, χωρίς δουλειά, χωρίς θέρμανση, χωρίς προοπτική, και εκεί κατά το 2030, το χρέος, που αυτοί το δημιούργησαν (και που εμείς βάσει των δανειακών συμβάσεων και των αποφάσεων της ΕΕ θα το πληρώνουμε μέχρι το 2060!) θα ξαναπάει στο 128% του ΑΕΠ!
Προσέξτε, δηλαδή, τι μας λένε: Οτι ο ελληνικός λαός - αν και εφόσον «όλα πάνε καλά» - εκείνο που έχει να περιμένει κάτι δεκαετίες από το διάγγελμα του Παπανδρέου, είναι ότι οι «σωτήρες» θα τον έχουν ξαναγυρίσει στην ίδια θέση που ήταν το 2010! Στην ίδια κατάσταση!
Προσέξτε: Μετά από τόσα μνημόνια, τόσους εφαρμοστικούς, τόσα μεσοπρόθεσμα, τόσα πολυνομοσχέδια, τόσες περικοπές, τόσες κλοπές, τόσα λουκέτα, τόση ανεργία, τόση δυστυχία, εκείνο που μας «υπόσχονται» είναι ότι αφού θα μας έχουν λεηλατήσει μέχρι τέταρτης γενεάς, αφού θα μας έχουν εξαθλιώσει, αφού θα μας έχουν μετατρέψει σε κανονικούς είλωτες, εμάς τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, έτσι, λεηλατημένους, εξαθλιωμένους και είλωτες, οι «σωτήρες» μας, αν κάτσουμε... ήσυχα, κατά το 2030 (και σίγουρα μέχρι το... 2060) θα μας έχουν οδηγήσει στο ίδιο σημείο απ' όπου ξεκίνησαν τα μαρτύρια!
Για αυτή την «ανάκαμψη» είναι που μας προτρέπουν να έχουμε... «υπομονή». Που μας λένε ότι πρέπει να τους... δοξάζουμε για τα «πλεονάσματα». Να τους ανακηρύξουμε «ευεργέτες» για τα «κοινωνικά μερίσματα»: Επειδή εκείνο που μας υπόσχονται είναι ότι στις 23 Απρίλη του... 2030 (και σίγουρα μέχρι το κοντινό...2060), θα μας έχουν γυρίσει, πάλι, στο... Καστελόριζο!
Μόνο που αν τους επιτρέψουμε να συνεχίσουν το «έργο» τους ένα είναι το βέβαιο – και τώρα πια απολύτως βέβαιο: Εκείνο το μελλοντικό τους διάγγελμα (κάπου μεταξύ του 2030 και του ...2060), δεν θα είμαστε εδώ για να το απολαύσουμε. Γιατί στο μεταξύ θα μας έχουν αφανίσει. Κι εμάς, και τα παιδιά μας, και την Ελλάδα ολόκληρη, με το Καστελόριζο μαζί.
Ανασυγκρότηση
***
*
Σήμερα έχουμε... «επέτειο»! Ήταν 23 Απρίλη του 2010 όταν ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός της χώρας, ανακοίνωσε από το Καστελόριζο την υπαγωγή της Ελλάδας στη δίνη των Μνημονίων. Το σκηνικό εκείνου του διαγγέλματος ήταν επιμελώς σκηνοθετημένο. Πίσω από τον ομιλούντα κάτι πράσινες βαρκούλες αρμενίζανε…
Συμπληρώθηκαν ακριβώς 4 χρόνια από την στιγμή που οι υπαίτιοι της καταστροφής και της χρεοκοπίας, αυτοί που κυβερνούν ανελλιπώς αυτόν τον τόπο από συστάσεως του ελληνικού κράτους, αυτοί που πίνουν το αίμα του ελληνικού λαού από συστάσεως του ελληνικού κράτους, έθεσαν σε εφαρμογή το σχέδιό τους. Με ένα στόχο: Να μετακυλήσουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, της δικής τους κρίσης, πάνω στις πλάτες εκατομμυρίων ανθρώπων του μόχθου. Για την αποστολή τους αυτή δεν θα μπορούσαν παρά να έχουν στο πλευρό τους όλη τη διεθνή συμμορία των «λύκων»: Από την ΕΕ και το ΔΝΤ μέχρι τους «οίκους αξιολόγησης» και τις «αγορές» των απανταχού τοκογλύφων.
Τα τσιράκια του συστήματος, που έθεσε την Ελλάδα υπό το αγγλικό δίκαιο και υπό την δικαιοδοσία του δικαστηρίου του δουκάτου του Λουξεμβούργου, πήραν από εκείνη την ημέρα την τιμημένη λέξη «πατριώτης» και την έκαναν σκουπίδι. Έφτασαν να αποκαλούν «πατριωτισμό» να ζουν οι ίδιοι με παντεσπάνι όταν οι πολλοί δεν έχουν να φάνε. Μας είπαν πως η πολιτική των Μνημονίων ήταν η μόνη «πατριωτική» και ενδεδειγμένη για τη μείωση χρέους. Αλλά τότε το χρέος ήταν στο 128% του ΑΕΠ. Σήμερα μετά από τόσο «πατριωτισμό», το χρέος το έχουν εκτινάξει στο 175% του ΑΕΠ. Γιατί πανηγυρίζουν;…
Από τις 23 Απρίλη του 2010 ένας συρφετός από εκβιαστές και εκμαυλιστές της κοινής γνώμης, άλλοτε με προσποιητή ευαισθησία, άλλοτε με επιτηδευμένη μελαγχολία και πάντοτε με σοφολογιότατο διδακτισμό, πουλάνε «εθνοσωτήριο» παπατζηλίκι. Ιδού η «σωτηρία», ιδού και το «εθνικό» τους ιδεώδες: Στο 1,5 εκατομμύριο οι άνεργοι. Στο 1 εκατομμύριο αυτοί που εργάζονται και παραμένουν απλήρωτοι για μήνες. Στα 700.000 τα παιδιά που υποσιτίζονται. Εκατοντάδες χιλιάδες τα «λουκέτα». Κάθε πλατεία και άστεγος. Κάθε γειτονιά και εξαθλιωμένος. Αλλά αυτοί πανηγυρίζουν…
Αυτοί που δεν άφησαν τίποτα όρθιο μας είπαν τότε ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε»! Και στη συνέχεια έφαγαν κι ό,τι είχε απομείνει: Μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα, κατακρεούργησαν την ίδια την ελπίδα, γύρισαν το ρολόι στην εποχή που τα νιάτα της Ελλάδας έφευγαν μετανάστες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Και πανηγυρίζουν…
Είπαν ότι «οι θυσίες είναι για όλους». Αλλά δεν εννοούσαν τους τραπεζίτες.Εννοούσαν μισθωτούς και μικροβιοπαλαιστές που είδαν τους φόρους τους να αυξάνονται κατά 7 και 9 φορές. Δεν εννοούσαν τις «εξωχώριες» εταιρείες. Οι δικοί τους φόροι μειώθηκαν κατά 16 φορές!
Έβαλαν χαράτσια, μας ξαναγύρισαν στα μαγκάλια, γέμισαν τις πόλεις με ουρές συσσιτίων και ταυτόχρονα υπόσχονταν «κοινωνική δικαιοσύνη». Να ποια είναι η «δικαιοσύνη» τους: Αυτά τα χρόνια – της «σωτηρίας» - η ψαλίδα της εισοδηματικής ανισότητας των πλουσιότερων με τους φτωχότερους Έλληνες διευρύνθηκε κατά 7,5 φορές!
Είπαν ότι η κρίση εκτός από δοκιμασία θα είναι και «ευκαιρία» για «ανάπτυξη». Πράγματι. Βρήκαν την «ευκαιρία» να πραγματοποιήσουν το μεγαλύτερο ριφιφί στην ελληνική Ιστορία. Να βουτήξουν μέσα σε τέσσερα χρόνια πάνω από 63 δισ. ευρώ από τις τσέπες του ελληνικού λαού!
Βρήκαν την «ευκαιρία» να προωθήσουν όλα τα αντιδραστικά μέτρα που είχαν προσχεδιάσει εδώ και χρόνια αλλά μέχρι τώρα δεν τολμούσαν να εφαρμόσουν.
Βρήκαν την «ευκαιρία» να επιφέρουν τέτοια «ανάπτυξη» που ο τόπος είχε να τη δει από την περίοδο της Κατοχής: Πάνω από 50 δισ. ευρώ μειώθηκε το ΑΕΠ της χώρας από το 2009! Μέχρι τώρα ξέραμε ότι τέτοια καταστροφή συμβαίνει μόνο σε συνθήκες πολεμικής σύρραξης. Να που μάθαμε ότι συμβαίνει και σε συνθήκες αμείλικτου, αδίστακτου, μονομερούς ταξικού πολέμου. Του πολέμου των χορτάτων ενάντια στους πεινασμένους.
Όμως εκείνο το πρωινό της 23 Απρίλη του 2010 μας είπαν και μια αλήθεια:«Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό»,ήταν τα λόγια του Παπανδρέου. Πράγματι. Αλλά με την εξής διαφορά: Για τον Οδυσσέα υπήρξε Ιθάκη. Για τον ελληνικό λαό υπάρχει μια αέναη «Οδύσσεια». Δεν υπάρχει Ιθάκη. Υπάρχουν μόνο Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες. Μαζί με κάτι ναζιστικά φίδια που τα κράταγε η Κίρκη φυλαγμένα στους υπονόμους για να τα χρησιμοποιήσει όταν θα της χρειάζονταν. Και τα χρησιμοποίησε…
Η «Οδύσσεια» του Οδυσσέα κράτησε 10 χρόνια. Η «Οδύσσεια» του ελληνικού λαού, κι αν όλα πάνε «πρίμα», σύμφωνα δηλαδή με το σχέδιο των «μούτσων της χρεοκοπίας» που παριστάνουν τους «καπεταναίους της σωτηρίας», θα κρατήσει για 50 – τουλάχιστον – χρόνια! Και μετά βλέπουμε…
Αλλά οι κυβερνώντες, από τον Παπανδρέου και τον Παπαδήμο μέχρι τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, πανηγυρίζουν… Και αφού με την πολιτική των Μνημονίων εξασφαλίστηκε κάθε λογής ραδιούργος, αεριτζής, τοκογλύφος, άπληστος, κατεργάρης προεξοφλητής χρεογράφων, τραπεζίτης, αφού επιβλήθηκε ό,τι δουλεμπορικό μέτρο είχε σκεφτεί και επεξεργαστεί ο ΣΕΒ τα τελευταία σαράντα χρόνια, η εγχώρια και ευρωπαϊκή μας ηγεσία στρέφει το βλέμμα στον ελληνικό λαό και συστήνει: «Κάντε υπομονή»! «Καλό κουράγιο»! Και εσχάτως: «Έρχεται η ανάκαμψη»!
*
Και οι βαρκούλες αρμενίζανε...
Συμπληρώθηκαν ακριβώς 4 χρόνια από την στιγμή που οι υπαίτιοι της καταστροφής και της χρεοκοπίας, αυτοί που κυβερνούν ανελλιπώς αυτόν τον τόπο από συστάσεως του ελληνικού κράτους, αυτοί που πίνουν το αίμα του ελληνικού λαού από συστάσεως του ελληνικού κράτους, έθεσαν σε εφαρμογή το σχέδιό τους. Με ένα στόχο: Να μετακυλήσουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, της δικής τους κρίσης, πάνω στις πλάτες εκατομμυρίων ανθρώπων του μόχθου. Για την αποστολή τους αυτή δεν θα μπορούσαν παρά να έχουν στο πλευρό τους όλη τη διεθνή συμμορία των «λύκων»: Από την ΕΕ και το ΔΝΤ μέχρι τους «οίκους αξιολόγησης» και τις «αγορές» των απανταχού τοκογλύφων.
Τα τσιράκια του συστήματος, που έθεσε την Ελλάδα υπό το αγγλικό δίκαιο και υπό την δικαιοδοσία του δικαστηρίου του δουκάτου του Λουξεμβούργου, πήραν από εκείνη την ημέρα την τιμημένη λέξη «πατριώτης» και την έκαναν σκουπίδι. Έφτασαν να αποκαλούν «πατριωτισμό» να ζουν οι ίδιοι με παντεσπάνι όταν οι πολλοί δεν έχουν να φάνε. Μας είπαν πως η πολιτική των Μνημονίων ήταν η μόνη «πατριωτική» και ενδεδειγμένη για τη μείωση χρέους. Αλλά τότε το χρέος ήταν στο 128% του ΑΕΠ. Σήμερα μετά από τόσο «πατριωτισμό», το χρέος το έχουν εκτινάξει στο 175% του ΑΕΠ. Γιατί πανηγυρίζουν;…
Από τις 23 Απρίλη του 2010 ένας συρφετός από εκβιαστές και εκμαυλιστές της κοινής γνώμης, άλλοτε με προσποιητή ευαισθησία, άλλοτε με επιτηδευμένη μελαγχολία και πάντοτε με σοφολογιότατο διδακτισμό, πουλάνε «εθνοσωτήριο» παπατζηλίκι. Ιδού η «σωτηρία», ιδού και το «εθνικό» τους ιδεώδες: Στο 1,5 εκατομμύριο οι άνεργοι. Στο 1 εκατομμύριο αυτοί που εργάζονται και παραμένουν απλήρωτοι για μήνες. Στα 700.000 τα παιδιά που υποσιτίζονται. Εκατοντάδες χιλιάδες τα «λουκέτα». Κάθε πλατεία και άστεγος. Κάθε γειτονιά και εξαθλιωμένος. Αλλά αυτοί πανηγυρίζουν…
Αυτοί που δεν άφησαν τίποτα όρθιο μας είπαν τότε ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε»! Και στη συνέχεια έφαγαν κι ό,τι είχε απομείνει: Μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα, κατακρεούργησαν την ίδια την ελπίδα, γύρισαν το ρολόι στην εποχή που τα νιάτα της Ελλάδας έφευγαν μετανάστες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Και πανηγυρίζουν…
Είπαν ότι «οι θυσίες είναι για όλους». Αλλά δεν εννοούσαν τους τραπεζίτες.Εννοούσαν μισθωτούς και μικροβιοπαλαιστές που είδαν τους φόρους τους να αυξάνονται κατά 7 και 9 φορές. Δεν εννοούσαν τις «εξωχώριες» εταιρείες. Οι δικοί τους φόροι μειώθηκαν κατά 16 φορές!
Έβαλαν χαράτσια, μας ξαναγύρισαν στα μαγκάλια, γέμισαν τις πόλεις με ουρές συσσιτίων και ταυτόχρονα υπόσχονταν «κοινωνική δικαιοσύνη». Να ποια είναι η «δικαιοσύνη» τους: Αυτά τα χρόνια – της «σωτηρίας» - η ψαλίδα της εισοδηματικής ανισότητας των πλουσιότερων με τους φτωχότερους Έλληνες διευρύνθηκε κατά 7,5 φορές!
Οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους ισχυρίστηκαν τότε ότι για τα μνημονιακά μαρτύρια του ελληνικού λαού έφταιγε ότι τα «σπρεντς» είχαν φτάσει τις 600 μονάδες. Αλλά σήμερα, μετά από τέτοιο αδιανόητο Γολγοθά, τα περίφημα «σπρεντς» πάλι στις 600 μονάδες είναι. Γιατί πανηγυρίζουν;…
Είπαν ότι η κρίση εκτός από δοκιμασία θα είναι και «ευκαιρία» για «ανάπτυξη». Πράγματι. Βρήκαν την «ευκαιρία» να πραγματοποιήσουν το μεγαλύτερο ριφιφί στην ελληνική Ιστορία. Να βουτήξουν μέσα σε τέσσερα χρόνια πάνω από 63 δισ. ευρώ από τις τσέπες του ελληνικού λαού!
Βρήκαν την «ευκαιρία» να προωθήσουν όλα τα αντιδραστικά μέτρα που είχαν προσχεδιάσει εδώ και χρόνια αλλά μέχρι τώρα δεν τολμούσαν να εφαρμόσουν.
Βρήκαν την «ευκαιρία» να επιφέρουν τέτοια «ανάπτυξη» που ο τόπος είχε να τη δει από την περίοδο της Κατοχής: Πάνω από 50 δισ. ευρώ μειώθηκε το ΑΕΠ της χώρας από το 2009! Μέχρι τώρα ξέραμε ότι τέτοια καταστροφή συμβαίνει μόνο σε συνθήκες πολεμικής σύρραξης. Να που μάθαμε ότι συμβαίνει και σε συνθήκες αμείλικτου, αδίστακτου, μονομερούς ταξικού πολέμου. Του πολέμου των χορτάτων ενάντια στους πεινασμένους.
Όμως εκείνο το πρωινό της 23 Απρίλη του 2010 μας είπαν και μια αλήθεια:«Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό»,ήταν τα λόγια του Παπανδρέου. Πράγματι. Αλλά με την εξής διαφορά: Για τον Οδυσσέα υπήρξε Ιθάκη. Για τον ελληνικό λαό υπάρχει μια αέναη «Οδύσσεια». Δεν υπάρχει Ιθάκη. Υπάρχουν μόνο Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες. Μαζί με κάτι ναζιστικά φίδια που τα κράταγε η Κίρκη φυλαγμένα στους υπονόμους για να τα χρησιμοποιήσει όταν θα της χρειάζονταν. Και τα χρησιμοποίησε…
Η «Οδύσσεια» του Οδυσσέα κράτησε 10 χρόνια. Η «Οδύσσεια» του ελληνικού λαού, κι αν όλα πάνε «πρίμα», σύμφωνα δηλαδή με το σχέδιο των «μούτσων της χρεοκοπίας» που παριστάνουν τους «καπεταναίους της σωτηρίας», θα κρατήσει για 50 – τουλάχιστον – χρόνια! Και μετά βλέπουμε…
Αλλά οι κυβερνώντες, από τον Παπανδρέου και τον Παπαδήμο μέχρι τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, πανηγυρίζουν… Και αφού με την πολιτική των Μνημονίων εξασφαλίστηκε κάθε λογής ραδιούργος, αεριτζής, τοκογλύφος, άπληστος, κατεργάρης προεξοφλητής χρεογράφων, τραπεζίτης, αφού επιβλήθηκε ό,τι δουλεμπορικό μέτρο είχε σκεφτεί και επεξεργαστεί ο ΣΕΒ τα τελευταία σαράντα χρόνια, η εγχώρια και ευρωπαϊκή μας ηγεσία στρέφει το βλέμμα στον ελληνικό λαό και συστήνει: «Κάντε υπομονή»! «Καλό κουράγιο»! Και εσχάτως: «Έρχεται η ανάκαμψη»!
Προσέξτε, δηλαδή, τι μας λένε: Οτι ο ελληνικός λαός - αν και εφόσον «όλα πάνε καλά» - εκείνο που έχει να περιμένει κάτι δεκαετίες από το διάγγελμα του Παπανδρέου, είναι ότι οι «σωτήρες» θα τον έχουν ξαναγυρίσει στην ίδια θέση που ήταν το 2010! Στην ίδια κατάσταση!
Προσέξτε: Μετά από τόσα μνημόνια, τόσους εφαρμοστικούς, τόσα μεσοπρόθεσμα, τόσα πολυνομοσχέδια, τόσες περικοπές, τόσες κλοπές, τόσα λουκέτα, τόση ανεργία, τόση δυστυχία, εκείνο που μας «υπόσχονται» είναι ότι αφού θα μας έχουν λεηλατήσει μέχρι τέταρτης γενεάς, αφού θα μας έχουν εξαθλιώσει, αφού θα μας έχουν μετατρέψει σε κανονικούς είλωτες, εμάς τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, έτσι, λεηλατημένους, εξαθλιωμένους και είλωτες, οι «σωτήρες» μας, αν κάτσουμε... ήσυχα, κατά το 2030 (και σίγουρα μέχρι το... 2060) θα μας έχουν οδηγήσει στο ίδιο σημείο απ' όπου ξεκίνησαν τα μαρτύρια!
Για αυτή την «ανάκαμψη» είναι που μας προτρέπουν να έχουμε... «υπομονή». Που μας λένε ότι πρέπει να τους... δοξάζουμε για τα «πλεονάσματα». Να τους ανακηρύξουμε «ευεργέτες» για τα «κοινωνικά μερίσματα»: Επειδή εκείνο που μας υπόσχονται είναι ότι στις 23 Απρίλη του... 2030 (και σίγουρα μέχρι το κοντινό...2060), θα μας έχουν γυρίσει, πάλι, στο... Καστελόριζο!
Μόνο που αν τους επιτρέψουμε να συνεχίσουν το «έργο» τους ένα είναι το βέβαιο – και τώρα πια απολύτως βέβαιο: Εκείνο το μελλοντικό τους διάγγελμα (κάπου μεταξύ του 2030 και του ...2060), δεν θα είμαστε εδώ για να το απολαύσουμε. Γιατί στο μεταξύ θα μας έχουν αφανίσει. Κι εμάς, και τα παιδιά μας, και την Ελλάδα ολόκληρη, με το Καστελόριζο μαζί.
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου