*
Όλο και περισσότερο φυραίνουμε - Φωτογραφίες από την ανεμική διαδήλωση - Βολεμένοι; Το μόνο αδύνατον !
Όχι πως στις προηγούμενες απεργιακές διαδηλώσεις των δημοσιογράφων υπήρχαν ορδές διαμαρτυρομένων. Κάθε φορά, σε κάθε συνάντηση, η διαπίστωση ήταν ίδια: φυραίνουμε! Σήμερα η εικόνα ήταν χειρότερη από κάθε προηγούμενη. Οι συγκεντρωμένοι θα μπορούσαμε να χωρέσουμε στο ένα πεζοδρόμιο της Ακαδημίας – το πολύ να στρίβαμε κάποιοι στα πρώτα μέτρα της Βουκουρεστίου.
Στην προηγούμενη διαδήλωση υπήρχε και η σημαντική ενίσχυση από τους απολυμένους της ΕΡΤ, αλλά τώρα απουσίαζαν και αυτοί, τουλάχιστον εν σώματι. Πολυπληθέστερη η παρουσία του ΠΑΜΕ. Αν και αυτό διαδήλωνε – ας πούμε – στη Βαλαωρίτου, η συγκέντρωση το πολύ να απλωνόταν από την είσοδο του φαρμακείου κάτω από την ΕΣΗΕΑ έως την είσοδο του μεγάρου της Ένωσης.
Τι συμβαίνει; Κόπωση; Απογοήτευση; Παράδοση; Έλλειψη πειθούς από τις συνδικαλιστικές ενώσεις; Βαριεστιμάρα; Ωχαδελφισμός; Όλα αυτά ή κάποια από όλα αυτά. Τι σίγουρο είναι ότι ο μικρός όγκος της συγκέντρωσης – τρόπος του λέγει «όγκος», δηλαδή – δεν είναι από συντεχνιακό βόλεμα. Ουδείς βολεμένος στον χώρο του Τύπου. Ακόμα και εκείνοι οι περιώνυμοι μεγαλοδημοσιογράφοι που ζούσαν στα πούπουλα και στα βελούδα.
Ανασυγκρότηση
***
*
*
Μην είν' η εμπιστοσύνη; Μην είναι τ' άσπαρτα πεζοδρόμια;
Απεργιακή συγκέντρωση
έξω από την ΕΣΗΕΑ - Κάθε φορά λιγότεροι
... ευτυχώς που ήταν εκεί το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ ... |
... μήπως φταίει το σημείο συνάντησης; ... |
Τι συμβαίνει; Κόπωση; Απογοήτευση; Παράδοση; Έλλειψη πειθούς από τις συνδικαλιστικές ενώσεις; Βαριεστιμάρα; Ωχαδελφισμός; Όλα αυτά ή κάποια από όλα αυτά. Τι σίγουρο είναι ότι ο μικρός όγκος της συγκέντρωσης – τρόπος του λέγει «όγκος», δηλαδή – δεν είναι από συντεχνιακό βόλεμα. Ουδείς βολεμένος στον χώρο του Τύπου. Ακόμα και εκείνοι οι περιώνυμοι μεγαλοδημοσιογράφοι που ζούσαν στα πούπουλα και στα βελούδα.
... Ενιαίο, μάλιστα. Μήπως να γίνει Ένα;.. |
Προσωπικά δεν κατέβηκα και δεν ξανακατεβαίνω αν η απεργία δεν γίνεται ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κλπ). Τι είναι αυτό, όλοι μαζί κι ο ψωριάρης χώρια;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Mr. Mister - ... μια στρεβλή αντίληψη για την επικαιρότητα και πως αυτή αναδεικνύεται - που δεν αναδεικνύεται ειμί μόνον ως εικόνα με τους μπαχαλάκηδες στο τέλος μιας πορείας ... εν ολίγοις πάρε το αυγό και κούρεφτο ...
ΔιαγραφήΑν θέλανε οι διοικήσεις-που δεν θέλουνε-θα είχαν ρυθμιστεί τα θεματά μας και δεν θα υπήρχε καμία απολύτων απαίτηση απο τον Κατρούγκαλο και τους προκατόχους του. Αλλά δεν θέλανε... Και ο κόσμος μας έχει καταλάβει...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ανώνυμος 8:09 - ... το θέμα είναι αν εμείς έχουμε καταλάβει κάτι ...
ΔιαγραφήΟ κόσμος μας έχει καταλάβει. Οι συνδικαλιστές πάλι μάλλον όχι...Και επιμένουν στο όχι...
ΔιαγραφήΗ 24ωρη απεργία, η πορεία-ες είναι ένα μέτρο, ένα δείγμα αντίστασης ότι ο εργαζόμενος - συνταξιούχος - άνεργος - αυτοαπασχολούμενος κλπ κλπ δεν κοιμάται, όμως είναι αρκετό? προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά πιστεύω ότι η απεργία πρέπει να είναι διαρκείας και συλογικότερη, πχ στα ΜΜΕ ξεκινά σήμερα αλλά δεν ξέρω πότε θα τελειώσει εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση, ενημερωτικά σαιτ, τεχνικοί δημοσιογράφοι, διοικητικό προσωπικό όλοι στην απεργία διαρκείας, όλοι οι συνδικαλιστικοί φορείς των ΜΜΕ μαζί με το ΠΑΜΕ και το αντίστροφο.
Άποψή μου είναι ότι έτσι καθορίζετε ο αγώνας, έτσι δίνεις το στίγμα σου και την παρουσία σου, φυσικά μεγάλο ατού θα είναι η μια ομάδα να συμπαρασύρει ντόμινο την επόμενη, μια γενική απεργία διαρκείας, αγρότες, εκπαιδευτικοί, γιατροί, ΙΥ, δήμοι, ΜΜΕ, κλπ να νεκρώσουν τα πάντα και οι πάντες.
Φυσικά δεν έχω αυταπάτες, ο κοινωνικός αυτοματισμός που δούλεψε καλά από την αρχή της κρίσης έχει αφήσει τα σημάδια του ανεξίτηλα, το να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του νεοέλληνα.
Μήπως όμως και οι συνδικαλιστικοί φορείς πιθανών να έχουν πρόβλημα φερεγγυότητας? κατά πόσο είναι σε θέση ν αντιπροσωπεύσουν τον εργαζόμενο στα δικαιώματά του?.
Πάντως είτε έτσι είτε αλλιώς ο αγώνας είναι ένας και μονόδρομος έξοδος από την ΕΕ και το ευρό, ΕΝΤΟΣ ήμαστε καταδικασμένοι σε ΑΡΓΟ θάνατο.
Και να μην ξεχνάμε την 3η του Δεκέμβρη του 44, την μεγαλειώδη παλαική απεργία-συγκέντρωση με τους νεκρούς της Αθήνας.
@ thumomenos - ... όλα τούτα τα σωστά που αναφέρεις προϋποθέτουν ένα ανώτερο επίπεδο συνειδητοποίησης του εργάτη ... κι ακόμη απέχουμε ... αλλά η προσπάθεια σταματημό δεν έχει ...
ΔιαγραφήΚαι εγω δεν κατεβαινω πλεον γιατι αρνουμαι να συμμετεχω σε αυτην την κωμωδια των ουραγων μεσω του διασωματειακου της διαπλεκομενης εσηεα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θε συμφωνησω με τον θυμωμενο πως μονο με απεργια διαρκειας μπορει να γινει κατι.Ολα τα υπολοιπα ειναι απλα για να λεμε οτι κατι κανουμε!