*
Ανασυγκρότηση
***
*
Γράφει ο Βασίλης Σωτηρόπουλος
*
Το γκέτο στήνεται δημοσιογραφικά
Ο δημοσιογραφικός λόγος έχει καθαρά επιτελεστικό ρόλο, καθώς εκτός από ατομική ελευθερία αποτελεί και μορφή επιβολής ιδεών. Όταν στον δημοσιογραφικό λόγο χρησιμοποιείται επιστημονική ορολογία (αντί για απλή περιγραφή ή για αξιολογική εκτίμηση πραγματικών περιστατικών), τότε η λειτουργία ενός ρεπορτάζ μπορεί να ξεπεράσει τα όρια της ενημέρωσης και της ελευθερίας της έκφρασης και να οδηγήσει σε παραβιάσεις δικαιωμάτων ή έννομων συμφερόντων, όπως είναι για παράδειγμα το τεκμήριο της αθωότητας, η ιδιωτική ζωή, ακόμη και η πολιτισμική ταυτότητα ενός πληθυσμού.
Τελευταία, η άκριτη χρήση όρων με ιδιάζουσα ιστορική και επιστημονική βαρύτητα, ιδίως του όρου "bullying", αλλά και του όρου "ghetto" γίνεται χωρίς τις σχετικές επιφυλάξεις, με χαλαρότητα που δεν δικαιολογείται από τα ιστορικά συμφραζόμενα και την βιβλιογραφία, αλλά και με ένα αποτέλεσμα επίτασης κι όχι θεραπείας ή εξεύρεσης λύσεων.
Όταν προσδίδεται ανεπιφύλακτα ο όρος "γκέτο" σε μια γειτονιά και συνδιαμορφώνεται η συλλογική πρόσληψη μιας τετελεσμένης κατάστασης, η οποία δεν θεραπεύεται, αλλά παρουσιάζεται ολοένα και επεκτεινόμενη, όσο ανιστορικά κι αν χρησιμοποιείται ο όρος "γκέτο", υπάρχει ένας σαφής κίνδυνος "καθιέρωσης". Σε αυτές τις περιπτώσεις ο δημοσιογραφικός λόγος δεν είναι ουδέτερος, αλλά έχει συμβάλλει, μέσα στην ανιστορική ελαφρότητά του, στην παγίωση της κατάστασης που αρχικά επιδιώκει να στηλιτεύσει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο δημόσιος λόγος δεν είναι καθόλου άμοιρος ευθυνών για τα όποια αποτελέσματα.
Τελευταία, η άκριτη χρήση όρων με ιδιάζουσα ιστορική και επιστημονική βαρύτητα, ιδίως του όρου "bullying", αλλά και του όρου "ghetto" γίνεται χωρίς τις σχετικές επιφυλάξεις, με χαλαρότητα που δεν δικαιολογείται από τα ιστορικά συμφραζόμενα και την βιβλιογραφία, αλλά και με ένα αποτέλεσμα επίτασης κι όχι θεραπείας ή εξεύρεσης λύσεων.
Όταν προσδίδεται ανεπιφύλακτα ο όρος "γκέτο" σε μια γειτονιά και συνδιαμορφώνεται η συλλογική πρόσληψη μιας τετελεσμένης κατάστασης, η οποία δεν θεραπεύεται, αλλά παρουσιάζεται ολοένα και επεκτεινόμενη, όσο ανιστορικά κι αν χρησιμοποιείται ο όρος "γκέτο", υπάρχει ένας σαφής κίνδυνος "καθιέρωσης". Σε αυτές τις περιπτώσεις ο δημοσιογραφικός λόγος δεν είναι ουδέτερος, αλλά έχει συμβάλλει, μέσα στην ανιστορική ελαφρότητά του, στην παγίωση της κατάστασης που αρχικά επιδιώκει να στηλιτεύσει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο δημόσιος λόγος δεν είναι καθόλου άμοιρος ευθυνών για τα όποια αποτελέσματα.
---
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου