*
Ανασυγκρότηση
***
*
Νούμερα τηλεόρασης… ανεβάζουν και κατεβάζουν εκπομπές, χτίζουν και καταστρέφουν καριέρες… Μοιράζουν διαφήμιση, καθορίζουνε εν πολλοίς ολόκληρο το τηλεοπτικό γίγνεσθαι, σε μια αγορά εκατομμυρίων ευρώ.
Οι ενθουσιώδεις τίτλοι στις μιντιακές και όχι μόνο στήλες για εκπομπές με 20-30% αποτελούν όμως συχνά μια αυταπάτη… μια ψευδεπίγραφη επίδοση βασισμένη στα «μεγάλα» νούμερα και όχι στους απόλυτους αριθμούς.
Πόσο εκπαιδευμένοι είμαστε όμως στο να διαβάζουμε τα νούμερα και να ερμηνεύουμε τους αριθμούς; Πώς είναι δυνατόν μια εκπομπή με επίδοση 20% ουσιαστικά να έχει τον ίδιο αριθμό τηλεθεατών με μια εκπομπή που κάνει 4 ή 5%;
Το κλειδί είναι η ζώνη προβολής και οι δέκτες που είναι ανοιχτοί. Τι σημαίνει αυτό;
Μια εκπομπή στην πρωινή ζώνη – και ειδικά Σαββατοκύριακου – με 21% στα μεγάλα νούμερα, όπως συνηθίζουν να λένε οι άνθρωποι της τηλεόρασης, σε απόλυτο αριθμό φτάνει κατά μέσο όρο περίπου στις 320.000 τηλεθεατές (3,2% στα λεγόμενα «μικρά»).
Αντιστοίχως στη λεγόμενη prime time ζώνη (μετά τις 21.00) όταν οι περισσότεροι τηλεοπτικοί δέκτες είναι ανοιχτοί, ο απόλυτος αριθμός των 320.000 τηλεθεατών μπορεί να αντιστοιχεί σε ένα 8-9% στα «μεγάλα»…
Τι βλέπουμε λοιπόν; Ότι ένα πρόγραμμα με μέση τηλεθέαση 20% (3% στα μικρά) να αποθεώνεται και ένα άλλο με μέση τηλεθέαση 6% (2,5% στα μικρά ) να γίνεται βορά των τηλεκριτικών ως το πλέον αποτυχημένο.
ΥΓ.: Έτσι λοιπόν, οι εντυπώσεις με τα μεγάλα νούμερα, τα 20άρια ή τα 70άρια δεν αναφέρονται σε όλους τους τηλεοπτικούς δέκτες αλλά στους ανοικτούς τηλεοπτικούς δέκτες. Και σε αυτήν την περίπτωση πάνω από τους μισούς είναι κλειστοί, δηλαδή δεν βλέπει όλη η Ελλάδα, αλλά από το μισό πληθυσμό βλέπουν τόσοι συγκεκριμένα προγράμματα. Και βέβαια τις πρωινές ώρες/ζώνες ούτε το μισό, αλλά το μισό του μισού. Επομένως οι συγκρίσεις θα έπρεπε να γίνονται με τα μικρά νούμερα δηλαδή τους απόλυτους αριθμούς των τηλεθεατών. Το συμπέρασμα είναι ότι το σύνολο των πολιτών έχουν γυρίσει την πλάτη στην τηλεόραση εδώ και πολλά χρόνια.
*
Τα νούμερα και
οι - απόλυτοι - αριθμοί…
στην τηλεόραση
Οι ενθουσιώδεις τίτλοι στις μιντιακές και όχι μόνο στήλες για εκπομπές με 20-30% αποτελούν όμως συχνά μια αυταπάτη… μια ψευδεπίγραφη επίδοση βασισμένη στα «μεγάλα» νούμερα και όχι στους απόλυτους αριθμούς.
Πόσο εκπαιδευμένοι είμαστε όμως στο να διαβάζουμε τα νούμερα και να ερμηνεύουμε τους αριθμούς; Πώς είναι δυνατόν μια εκπομπή με επίδοση 20% ουσιαστικά να έχει τον ίδιο αριθμό τηλεθεατών με μια εκπομπή που κάνει 4 ή 5%;
Το κλειδί είναι η ζώνη προβολής και οι δέκτες που είναι ανοιχτοί. Τι σημαίνει αυτό;
Μια εκπομπή στην πρωινή ζώνη – και ειδικά Σαββατοκύριακου – με 21% στα μεγάλα νούμερα, όπως συνηθίζουν να λένε οι άνθρωποι της τηλεόρασης, σε απόλυτο αριθμό φτάνει κατά μέσο όρο περίπου στις 320.000 τηλεθεατές (3,2% στα λεγόμενα «μικρά»).
Αντιστοίχως στη λεγόμενη prime time ζώνη (μετά τις 21.00) όταν οι περισσότεροι τηλεοπτικοί δέκτες είναι ανοιχτοί, ο απόλυτος αριθμός των 320.000 τηλεθεατών μπορεί να αντιστοιχεί σε ένα 8-9% στα «μεγάλα»…
Τι βλέπουμε λοιπόν; Ότι ένα πρόγραμμα με μέση τηλεθέαση 20% (3% στα μικρά) να αποθεώνεται και ένα άλλο με μέση τηλεθέαση 6% (2,5% στα μικρά ) να γίνεται βορά των τηλεκριτικών ως το πλέον αποτυχημένο.
ΥΓ.: Έτσι λοιπόν, οι εντυπώσεις με τα μεγάλα νούμερα, τα 20άρια ή τα 70άρια δεν αναφέρονται σε όλους τους τηλεοπτικούς δέκτες αλλά στους ανοικτούς τηλεοπτικούς δέκτες. Και σε αυτήν την περίπτωση πάνω από τους μισούς είναι κλειστοί, δηλαδή δεν βλέπει όλη η Ελλάδα, αλλά από το μισό πληθυσμό βλέπουν τόσοι συγκεκριμένα προγράμματα. Και βέβαια τις πρωινές ώρες/ζώνες ούτε το μισό, αλλά το μισό του μισού. Επομένως οι συγκρίσεις θα έπρεπε να γίνονται με τα μικρά νούμερα δηλαδή τους απόλυτους αριθμούς των τηλεθεατών. Το συμπέρασμα είναι ότι το σύνολο των πολιτών έχουν γυρίσει την πλάτη στην τηλεόραση εδώ και πολλά χρόνια.
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου