*
Ανασυγκρότηση
***
*
Του Δημ. Κανελλόπουλου
Το «Spotlight» που πήρε το βραβείο της καλύτερης ταινίας της χρονιάς παρουσιάζει μία αληθινή ιστορία, την αποκαλυπτική έρευνα μίας ομάδας δημοσιογράφων στη Βοστόνη που έφερε στο φως μία υπόθεση βιασμών ανήλικων από ιερείς της καθολικής εκκλησίας.
Η εφημερίδα είναι η The Boston Globe. Κάποια στιγμή ρωτάει ο διευθυντής την ομάδα πόσο χρόνο θέλουν για να ολοκληρώσουν την έρευνά τους. Έναν, δύο μήνες ήταν η απάντηση αν θυμάμαι καλά. Αναρωτήθηκε λοιπόν κάποιος στο Twitter αν αυτή η απάντηση, ο συγκεκριμένος χρόνος, θα μπορούσε να δοθεί ποτέ σε ελληνική εφημερίδα. Ή, μάλλον, ήταν σίγουρος πως δεν θα μπορούσε.
Και όμως όχι. Τουλάχιστον πιο παλιά. Θυμήθηκα την Αριστέα Μπουγάτσου. Ένα από τα σημαντικότερα ονόματα της ερευνητικής δημοσιογραφίας που είχαμε ποτέ. Φίλη η Αριστέα, κάναμε παρέα, μου εξιστορούσε τη φάση που ήρθε στην Ελευθεροτυπία. Η συνάντηση ήταν με τον Σεραφείμ Φυντανίδη (πάνε και οι δύο), «κάνω μία έρευνα» του είπε, «πιστεύω σε ένα εξάμηνο περίπου να είμαι έτοιμη να την παρουσιάσω». Έξι μήνες! Προσελήφθη με τη μία, είχαν αρχίσει να αλλάζουν οι εποχές ήδη, μόνο η Ελευθεροτυπία θα μπορούσε να δημοσιεύσει τις έρευνες της Μπουγάτσου.
Η Αριστέα πέθανε νωρίς κι εμείς μείναμε πίσω να παρακολουθούμε φιλμ όπως το Spotlight ψάχνοντας στην Ελλάδα τη χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας. Τώρα που καθορίζουν τα εμπορικά τμήματα την ύλη της κάθε εφημερίδας. Δείτε τις ολοσέλιδες διαφημίσεις και θα καταλάβετε.
*
Το φετινό Όσκαρ καλύτερης ταινίας
και η Αριστέα Μπουγάτσου
Το «Spotlight» που πήρε το βραβείο της καλύτερης ταινίας της χρονιάς παρουσιάζει μία αληθινή ιστορία, την αποκαλυπτική έρευνα μίας ομάδας δημοσιογράφων στη Βοστόνη που έφερε στο φως μία υπόθεση βιασμών ανήλικων από ιερείς της καθολικής εκκλησίας.
Η εφημερίδα είναι η The Boston Globe. Κάποια στιγμή ρωτάει ο διευθυντής την ομάδα πόσο χρόνο θέλουν για να ολοκληρώσουν την έρευνά τους. Έναν, δύο μήνες ήταν η απάντηση αν θυμάμαι καλά. Αναρωτήθηκε λοιπόν κάποιος στο Twitter αν αυτή η απάντηση, ο συγκεκριμένος χρόνος, θα μπορούσε να δοθεί ποτέ σε ελληνική εφημερίδα. Ή, μάλλον, ήταν σίγουρος πως δεν θα μπορούσε.
Και όμως όχι. Τουλάχιστον πιο παλιά. Θυμήθηκα την Αριστέα Μπουγάτσου. Ένα από τα σημαντικότερα ονόματα της ερευνητικής δημοσιογραφίας που είχαμε ποτέ. Φίλη η Αριστέα, κάναμε παρέα, μου εξιστορούσε τη φάση που ήρθε στην Ελευθεροτυπία. Η συνάντηση ήταν με τον Σεραφείμ Φυντανίδη (πάνε και οι δύο), «κάνω μία έρευνα» του είπε, «πιστεύω σε ένα εξάμηνο περίπου να είμαι έτοιμη να την παρουσιάσω». Έξι μήνες! Προσελήφθη με τη μία, είχαν αρχίσει να αλλάζουν οι εποχές ήδη, μόνο η Ελευθεροτυπία θα μπορούσε να δημοσιεύσει τις έρευνες της Μπουγάτσου.
Η Αριστέα πέθανε νωρίς κι εμείς μείναμε πίσω να παρακολουθούμε φιλμ όπως το Spotlight ψάχνοντας στην Ελλάδα τη χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας. Τώρα που καθορίζουν τα εμπορικά τμήματα την ύλη της κάθε εφημερίδας. Δείτε τις ολοσέλιδες διαφημίσεις και θα καταλάβετε.
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου