*
Ανασυγκρότηση
***
*
από το fb
Η κάθε κυβέρνηση κρίνεται στα ΜΜΕ κυρίως απ΄ την συμπεριφορά της στην ΕΡΤ και τον τρόπο που την λειτουργεί.
Δεκαετίες κρίσιμες, δεν έχουμε δει την ελάχιστη πολιτική τόλμη. Οι εποχές αλλάζουν όμως ατάραχο το ύφος της εξουσιαστικής επιβολής. Εξοργιστικά κοντόφθαλμο...
Οι δικοί μας και οι άλλοι... Αρχή και τέλος.
Ο νέος θίασος επί σκηνής, όχι όμως και νέο έργο...
Τα οικονομικά, είναι ασφαλώς ένα μέτρο επιτυχίας η αποτυχίας Διαχείριση δημόσιου χρήματος. Δεν είναι όμως το ουσιαστικό. Η Παιδεία, ο Πολιτισμός και η νοούμενη πληρότητα στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία του πολίτη είναι τα ζητούμενα.
Ζητούμενο όμως είναι και το να λέει και να νοιώθει αγωνία γνήσια και . κριτικά τις αδυναμίες και τις εμμονές της κρατικής λειτουργίας, και συμπεριφοράς. Όχι απλά καταγράφοντας, αλλά προσπαθώντας - ειλικρινά και γενναία- να τις διορθώσει αλλάζοντας τες θετικά, για ΟΛΟΥΣ. Αν αυτό δεν το νοιώθει βαθιά και υπεύθυνα ο καθένας, τότε είναι αδύνατον να μιλήσουμε για επιτυχία.
Αν μάλιστα σκεφθεί ο καθένας ενδιαφερόμενος, πως ακόμα,σαν την τηλεόραση-την δύναμη και το εκπεμπόμενο μήνυμα της προς την Κοινωνία- ΔΕΝ υπάρχει τίποτα ποιο δυνατό ,άμεσο και συνεκτικό, αντιλαμβάνεται το γιατί διαρκώς αγωνιούμε για την χαλιναγώγηση που ασκείται....
Η ΕΡΤ δεν είναι πολιτικό η ιδιωτικό φέουδο. Το επικαλούνται όλοι... Είναι εθνικός καθρέφτης ιδεών και έκφρασης. Εθνική φωνή.
Ο νομοθέτης σαφώς ενδιαφέρεται να την υποχρεώσει να προστατεύει ισοτίμως, θεσμούς, κόμματα γλώσσα, παραδόσεις, ιστορία και κάθε πυλώνα Δημοκρατίας.
Μέχρι τώρα κανείς -διαχειριστής- δεν πέτυχε συνολικά, στην δημιουργία εικόνας μιας γνήσιας ανεξαρτησίας της.Το γιατί μοιάζει να μην απασχολεί την κοινωνία...
Χωρίς την ελάχιστη συναίνεση, χωρίς καν την προσπάθεια διαλόγου και εντοπισμού στόχων ΕΘΝΙΚΩΝ οδεύουμε προς την νέα αποτυχία, όχι κατ ανάγκη εξ αιτίας των νέων προσώπων ,αλλά λόγω νοοτροπίας και κεκτημένης ταχύτητας...
Δυστυχώς, ούτε ίχνος αισιοδοξίας στον ορίζοντα...
*
...όχι όμως και νέο έργο
του Παύλου Αλέπη
Η κάθε κυβέρνηση κρίνεται στα ΜΜΕ κυρίως απ΄ την συμπεριφορά της στην ΕΡΤ και τον τρόπο που την λειτουργεί.
Δεκαετίες κρίσιμες, δεν έχουμε δει την ελάχιστη πολιτική τόλμη. Οι εποχές αλλάζουν όμως ατάραχο το ύφος της εξουσιαστικής επιβολής. Εξοργιστικά κοντόφθαλμο...
Οι δικοί μας και οι άλλοι... Αρχή και τέλος.
Ο νέος θίασος επί σκηνής, όχι όμως και νέο έργο...
Τα οικονομικά, είναι ασφαλώς ένα μέτρο επιτυχίας η αποτυχίας Διαχείριση δημόσιου χρήματος. Δεν είναι όμως το ουσιαστικό. Η Παιδεία, ο Πολιτισμός και η νοούμενη πληρότητα στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία του πολίτη είναι τα ζητούμενα.
Ζητούμενο όμως είναι και το να λέει και να νοιώθει αγωνία γνήσια και . κριτικά τις αδυναμίες και τις εμμονές της κρατικής λειτουργίας, και συμπεριφοράς. Όχι απλά καταγράφοντας, αλλά προσπαθώντας - ειλικρινά και γενναία- να τις διορθώσει αλλάζοντας τες θετικά, για ΟΛΟΥΣ. Αν αυτό δεν το νοιώθει βαθιά και υπεύθυνα ο καθένας, τότε είναι αδύνατον να μιλήσουμε για επιτυχία.
Αν μάλιστα σκεφθεί ο καθένας ενδιαφερόμενος, πως ακόμα,σαν την τηλεόραση-την δύναμη και το εκπεμπόμενο μήνυμα της προς την Κοινωνία- ΔΕΝ υπάρχει τίποτα ποιο δυνατό ,άμεσο και συνεκτικό, αντιλαμβάνεται το γιατί διαρκώς αγωνιούμε για την χαλιναγώγηση που ασκείται....
Η ΕΡΤ δεν είναι πολιτικό η ιδιωτικό φέουδο. Το επικαλούνται όλοι... Είναι εθνικός καθρέφτης ιδεών και έκφρασης. Εθνική φωνή.
Ο νομοθέτης σαφώς ενδιαφέρεται να την υποχρεώσει να προστατεύει ισοτίμως, θεσμούς, κόμματα γλώσσα, παραδόσεις, ιστορία και κάθε πυλώνα Δημοκρατίας.
Μέχρι τώρα κανείς -διαχειριστής- δεν πέτυχε συνολικά, στην δημιουργία εικόνας μιας γνήσιας ανεξαρτησίας της.Το γιατί μοιάζει να μην απασχολεί την κοινωνία...
Χωρίς την ελάχιστη συναίνεση, χωρίς καν την προσπάθεια διαλόγου και εντοπισμού στόχων ΕΘΝΙΚΩΝ οδεύουμε προς την νέα αποτυχία, όχι κατ ανάγκη εξ αιτίας των νέων προσώπων ,αλλά λόγω νοοτροπίας και κεκτημένης ταχύτητας...
Συντηρητικοί και προοδευτικοί, τολμηροί και άτολμοι υποκύπτουν σε μια αόριστη -αποδεδειγμένα ανόητη, καθιερωμένη- σκοπιμότητα που επιμένει να αποτυγχάνει, αδιαφορώντας για τα αίτια... Το περίεργο είναι, πως η εποχή είναι υπερώριμη να δεχθεί οτιδήποτε ΤΟΛΜΗΡΟ, που θα μπορούσε μάλιστα, να καταγραφεί ως μεγίστη Πολιτική Επιτυχία... Είναι τόσο χαμηλός, ευτελισμένος και κραυγαλέα ελάχιστος, σε όλα, ο...ανταγωνισμός, που μια Εθνική αντίληψη, σφαιρικής σοβαρότητος, θα επέφερε αυτόματα, την διαφορά...
Δυστυχώς, ούτε ίχνος αισιοδοξίας στον ορίζοντα...
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου