Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

... ΔΟΛιο Κεφάλι - ΔΟΛιες πρακτικές ...

*
Ανασυγκρότηση
***
*

Ας το δούμε κι αλλιώς

Ο Δ.Ο.Λ. χτύπησε πάλι. Μόνο που αντί να χτυπήσει την κρίση, ζαλίστηκε από τη βιασύνη του, έπεσε και κοπάνησε απρόσεκτα το Κεφάλι του!

Αστείο; Καθόλου! Μα πως, θα πει κανείς. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Όταν επαίρεσαι ότι προάγεις την ελεύθερη διακίνηση ιδεών είναι ακατανόητο να ενοχλείσαι από τη συνδικαλιστική -κυριολεκτικά- δράση κάποιων εργαζομένων μισθωτών στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό. Είναι παιδαριώδες λάθος. Όταν έχεις καθήκον και εκφράζεις την γνώμη σου χωρίς φραγμούς και ενδοιασμούς, είναι σφάλμα να στερείς από Έλληνα πολίτη το δικαίωμα στην εργασία επειδή ασκεί το συνδικαλιστικό του δικαίωμα. Πολλώ δε μάλλον όταν ο συγκεκριμένος εργαζόμενος Έλληνας πολίτης παρέχει τις υπηρεσίες του επί σειρά ετών και έχει κριθεί από προϊσταμένους του ότι κάνει καλά τη δουλειά του.


Αδικαιολόγητος είναι και ο τρόπος που αντιμετωπίστηκαν οι αντιδράσεις συμπαράστασης προς τις πρόσφατα απολυμένες από συναδέλφους τους. Προσφυγή στα δικαστήρια για να κριθούν παράνομες οι κινητοποιήσεις. Γεννιέται το ερώτημα, αν τα δικαστήρια δεν έκριναν τις κινητοποιήσεις παράνομες, η διοίκηση του Δ.Ο.Λ. θα ανακαλούσε τις απολύσεις; Συνάδει η καλλιέργεια του πνεύματος που ευαγγελίζεται ένας κατ' εξοχήν δημοσιογραφικός φορέας με πρακτικές καταστολής της αντίθετης άποψης μέσω δικαστικών αποφάσεων; Και οι ανθρωπιστικές αρχές που πρέπει να διέπουν αυτά τα κέντρα που προωθούν τη διεύρυνση της σκέψης; Πάνε περίπατο στην πρώτη αντίθεση;

Ποιός θα περίμενε ότι ο Δ.Ο.Λ., που δραστηριοποιείται για πάνω από 90 χρόνια στο χώρο της δημοσιογραφίας -και όχι μόνο-,που έχει προσφέρει εξέχουσες προσωπικότητες στον πολιτισμό, την παιδεία (γράμματα και τέχνες), την οικονομία, την πολιτική και το συνδικαλισμό, θα κατέληγε να υιοθετεί συμπεριφορές και πρακτικές κάποιων “αλεξιπτωτιστών”, που είδαν το χώρο των ΜΜΕ σαν κατάλληλο πεδίο και επικουρικά, για επέκταση και μόνο των επιχειρηματικών τους σχεδίων; Ένας αμιγώς δημοσιογραφικός οργανισμός, προσβάλλει την ιστορία του ακολουθώντας μεθόδους κάποιων “διαττόντων αστέρων”, εργολάβων ή εφοπλιστών που μπροστά στα οικονομικά κέρδη, καταστρατηγούν αδίστακτα κάθε πνευματική αξία!

Είναι προφανές ότι η Διοίκηση του Δ.Ο.Λ. αστόχησε! Επέλεξε ένα δρόμο που οδηγεί σε αδιέξοδο. Σε περιόδους κρίσης, χρειάζεται πρωτίστως εργασιακή ειρήνη, για να ξεπεραστούν από όλους μαζί τα εμπόδια. Δυναμιτίζοντας το κλίμα και σπρώχνοντας στην καταστροφή την εργατική τάξη είναι σίγουρο, ότι θα συμπαρασυρθούν μαζί αργά ή γρήγορα, και οι λογής, λογής “κροίσοι”. Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει έστω και ένας, είτε εργαζόμενος είτε διευθυντικός παράγων, που να θέλει να συρρικνωθεί αυτό το οικοδόμημα που λέγεται Δ.Ο.Λ. και είναι πρωτοπόρο στα ΜΜΕ. Ευχή όλων, να το καταλάβει το Κεφάλι και να διορθώσει το κλίμα όσο ακόμα υπάρχει χρόνος!
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου