*
Του Χρήστου Ξανθάκη
Κοίτα να δεις ρε φίλε που το γύρισε ο Βασίλης Λεβέντης! Κι από εκεί που έλεγε ότι δεν θέλει να είναι μέλος μιας Βουλής αθέων κι ετοιμαζόταν να παραιτηθεί αν ο Παυλόπουλος υπέγραφε το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου, τώρα λέει ότι θα το σκεφτεί, θα διαβουλευθεί, θα συζητήσει αλά Χαρίλαος με το μαξιλάρι του και ύστερα θα πάρει απόφαση. Λες και υπήρχε ποτέ περίπτωση ο Πάκης να τον ακούσει και να στείλει πίσω το νόμο στα μούτρα του Τσίπρα. Για τη Χριστού την Πίστη την Αγία, δώσε μια κλωτσιά στο πολίτευμα! Αλλά είναι γλυκό το ποτό της αμαρτίας κι ακόμη πιο γλυκιά είναι η βουλευτική αποζημίωση. Οπότε έκανε την ανάγκη φιλοτιμία ο επικεφαλής της Ένωσης Κεντρώων και το γύρισε το φύλλο. Αυτό με τα δύο λάμδα, γιατί το άλλο του ανέβασε την πίεση…
Τέλος πάντων, λίγα πράγματα είχε η πολιτική επικαιρότητα του τελευταίου 48ώρου. Κάτι από Τσίπρα στο F16, κάτι από κάνναβη θεραπευτική, κάτι δημοσιογραφικά (και ολίγον γραφικά, πάντοτε), φτώχεια καταραμένη. Λογικό το βλέπω, μετά από την κορύφωση του νομοσχεδίου για τις ταυτότητες, που έφτασε ως και εξωγήινος από Υμηττό να κάνει την εμφάνισή του στη Βουλή. Τέτοια σουξέ δεν τα ζούμε κάθε μέρα, οπότε περάσαμε σε μια σχετική δίαιτα. Και στο ντιμπέϊτ των υποψηφίων για την προεδρία της ΔΗΣΥ.
Όχι όλων των υποψηφίων βεβαίως, γιατί η Φώφη τη σνόμπαρε της διαδικασία. Έχει τη δική της στρατηγική, να ξεχωρίζει με κάθε τρόπο από τους υπόλοιπους και για την ώρα την υπηρετεί χωρίς να ξεστρατίζει ούτε πόντο. Κάτι σαν τη Χιονάτη με τους επτά νάνους ένα πράγμα, όπου όλοι ξέρουμε ποιόν φίλησε στο τέλος το πριγκηπόπουλο. Ο «χοντρός λαός» δηλαδή που έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Αντρέας. Ο τελευταίος μεγάλος Παπανδρέου, που τον έβαλε στο στόμα του χθες ο Σταύρος Θεοδωράκης. Σπεύδοντας πάντως να προσθέσει και Κώστα Σημίτη, καθώς από εκεί, από τους τελευταίους συμπαθούντες του Κινέζου αντλεί ό,τι ψηφαλάκια μπορεί να αντλήσει. Κι απ’ όσους του στείλουν κάτι γνωστοί του από την Κρήτη και τα Χανιά, μιας και επιμένει ότι η Κεντροαριστερή παράταξη έχει σώνει και καλά να κάνει με τον Βενιζέλο!
Κέρδισε πάντως εντυπώσεις σε σχέση με τους υπόλοιπους, κυρίως από το γεγονός ότι ο φακός και η τηλεόραση εν γένει δεν τον πάνε τον Καμίνη με τίποτα. Φταίει η φωνή, φταίει η στάση του σώματος, φταίνε οι χειρονομίες, δεν του βγαίνει του δημαρχούκου η εικόνα η τηλεοπτική. Κι εκεί είναι που θα μπλέξει, όσο κι αν ουσιαστικά τα ίδια πράγματα λέει με τον Σταύρο. Και με τον Μανιάτη και με τον Ανδρουλάκη βεβαίως, που δεν μας φώτισαν και πολύ χθες για το μέλλον της παρατάξεως. Σε αντίθεση με τον Γιάννη Ραγκούση, που επιμένει να παίζει το αντιδεξιό χαρτί. Δεν ξέρω αν θα του βγει, γνωρίζω όμως ότι είναι μια στάση σαφής, ξεκάθαρη και σταθερή. Σε αντίθεση, ας πούμε, με εκείνη του Βασίλη Λεβέντη που καθορίζεται από τη φορά του ανέμου. Σήμερα στο κέντρο της Αθήνας, έχει βοριαδάκι 3 μποφόρ…
Ανασυγκρότηση
***
*
*
Όταν οι υποψήφιοι της ΔΗΣΥ
κοντράρονται για το τσίγκινο στέμμα
Κοίτα να δεις ρε φίλε που το γύρισε ο Βασίλης Λεβέντης! Κι από εκεί που έλεγε ότι δεν θέλει να είναι μέλος μιας Βουλής αθέων κι ετοιμαζόταν να παραιτηθεί αν ο Παυλόπουλος υπέγραφε το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου, τώρα λέει ότι θα το σκεφτεί, θα διαβουλευθεί, θα συζητήσει αλά Χαρίλαος με το μαξιλάρι του και ύστερα θα πάρει απόφαση. Λες και υπήρχε ποτέ περίπτωση ο Πάκης να τον ακούσει και να στείλει πίσω το νόμο στα μούτρα του Τσίπρα. Για τη Χριστού την Πίστη την Αγία, δώσε μια κλωτσιά στο πολίτευμα! Αλλά είναι γλυκό το ποτό της αμαρτίας κι ακόμη πιο γλυκιά είναι η βουλευτική αποζημίωση. Οπότε έκανε την ανάγκη φιλοτιμία ο επικεφαλής της Ένωσης Κεντρώων και το γύρισε το φύλλο. Αυτό με τα δύο λάμδα, γιατί το άλλο του ανέβασε την πίεση…
Τέλος πάντων, λίγα πράγματα είχε η πολιτική επικαιρότητα του τελευταίου 48ώρου. Κάτι από Τσίπρα στο F16, κάτι από κάνναβη θεραπευτική, κάτι δημοσιογραφικά (και ολίγον γραφικά, πάντοτε), φτώχεια καταραμένη. Λογικό το βλέπω, μετά από την κορύφωση του νομοσχεδίου για τις ταυτότητες, που έφτασε ως και εξωγήινος από Υμηττό να κάνει την εμφάνισή του στη Βουλή. Τέτοια σουξέ δεν τα ζούμε κάθε μέρα, οπότε περάσαμε σε μια σχετική δίαιτα. Και στο ντιμπέϊτ των υποψηφίων για την προεδρία της ΔΗΣΥ.
Όχι όλων των υποψηφίων βεβαίως, γιατί η Φώφη τη σνόμπαρε της διαδικασία. Έχει τη δική της στρατηγική, να ξεχωρίζει με κάθε τρόπο από τους υπόλοιπους και για την ώρα την υπηρετεί χωρίς να ξεστρατίζει ούτε πόντο. Κάτι σαν τη Χιονάτη με τους επτά νάνους ένα πράγμα, όπου όλοι ξέρουμε ποιόν φίλησε στο τέλος το πριγκηπόπουλο. Ο «χοντρός λαός» δηλαδή που έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Αντρέας. Ο τελευταίος μεγάλος Παπανδρέου, που τον έβαλε στο στόμα του χθες ο Σταύρος Θεοδωράκης. Σπεύδοντας πάντως να προσθέσει και Κώστα Σημίτη, καθώς από εκεί, από τους τελευταίους συμπαθούντες του Κινέζου αντλεί ό,τι ψηφαλάκια μπορεί να αντλήσει. Κι απ’ όσους του στείλουν κάτι γνωστοί του από την Κρήτη και τα Χανιά, μιας και επιμένει ότι η Κεντροαριστερή παράταξη έχει σώνει και καλά να κάνει με τον Βενιζέλο!
Κέρδισε πάντως εντυπώσεις σε σχέση με τους υπόλοιπους, κυρίως από το γεγονός ότι ο φακός και η τηλεόραση εν γένει δεν τον πάνε τον Καμίνη με τίποτα. Φταίει η φωνή, φταίει η στάση του σώματος, φταίνε οι χειρονομίες, δεν του βγαίνει του δημαρχούκου η εικόνα η τηλεοπτική. Κι εκεί είναι που θα μπλέξει, όσο κι αν ουσιαστικά τα ίδια πράγματα λέει με τον Σταύρο. Και με τον Μανιάτη και με τον Ανδρουλάκη βεβαίως, που δεν μας φώτισαν και πολύ χθες για το μέλλον της παρατάξεως. Σε αντίθεση με τον Γιάννη Ραγκούση, που επιμένει να παίζει το αντιδεξιό χαρτί. Δεν ξέρω αν θα του βγει, γνωρίζω όμως ότι είναι μια στάση σαφής, ξεκάθαρη και σταθερή. Σε αντίθεση, ας πούμε, με εκείνη του Βασίλη Λεβέντη που καθορίζεται από τη φορά του ανέμου. Σήμερα στο κέντρο της Αθήνας, έχει βοριαδάκι 3 μποφόρ…
---
newpost
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου