Τα Σάββατα! (Μα πόσα πράγματα χωρούσαν...)

*

Ανασυγκρότηση

***
*

Τα Σάββατα είναι ευλογημένες ημέρες του χρόνου. Οι μεγαλύτερες! Στις πρώτες δεκαετίες της ζωής το Σάββατο διαστελλόταν, γινόταν διπλάσιο και τριπλάσιο από τα κοινά, τα επίπεδα, 24ωρα. Μια ημέρα-λάστιχο. Στους σάκους τού Σαββάτου χωρούσαν χίλια προγράμματα. 

Προγραμματίζαμε δράσεις –αλλά και ευεργετικές αδράνειες– μιας εβδομάδας, ενός μήνα, και ας μην προλαβαίναμε να τα κάνουμε όλα. Να παίξουμε, να πάμε γήπεδο και το βράδυ σινεμά, να δούμε μπάλα στην τηλεόραση, να παίξουμε μπάλα στην αλάνα, να γκομενίσουμε, να βγούμε για καφέ, να βγούμε για φαΐ, να διαβάσουμε, να χαζέψουμε, να παίξουμε τάβλι, να ερωτευθούμε, να συναντήσουμε παλιούς φίλους, να χαβαλεδιάσουμε με τους νέους, να πάρουμε τηλέφωνα, να πάμε στα σφαιριστήρια, να κάνουμε γυμναστική (μονόζυγο στην καγκελόπορτα), να ξυπνήσουμε αργά, να κοιμηθούμε αργά, να ακούσουμε μουσική, να πιούμε...

Όχι πως το Σάββατο έπαψε να είναι μια υπερβατική, μαγική, ημέρα που χωράει πολλά. Αλλά πια δεν χωράει τόσα. Όπως σίγουρα, δεν τα χωρούσε και τότε. Όμως σήμερα, κοιτώντας στο παρελθόν με τα κιάλια ανάποδα, για να μεγαλώνουν οι αποστάσεις, έχω την αίσθηση (και θα έπαιρνα όρκο!) ότι ΟΛΑ τα Σάββατα κάναμε ΟΛΑ αυτά και άλλα τόσα. Αν θέλετε το πιστεύετε. Και ας ξέρετε πως λέω ψέματα. Ή έτσι νομίζω.

Μπλόγκερ 

---

harddog

---

*