*
Γράφει ο Μιχάλης Μητσός στη στήλη του "Αγιογραφίες":
Ανασυγκρότηση
***
*
*
Κώστας Καραμανλής
Ο πιο αποτυχημένος πρωθυπουργός
της Μεταπολίτευσης !
Ο πιο αποτυχημένος πρωθυπουργός
της Μεταπολίτευσης !
Δόλος
Τον Οκτώβριο του 2011, έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του βιβλίου του «Το μεγάλο σορτάρισμα», ο Μάικλ Λιούις έδωσε μια απολαυστική συνέντευξη στο CNN. Βασικά ήταν ένας ύμνος στους καλόγερους του Βατοπεδίου, που έστησαν όλη την ιστορία με τα χρυσόβουλα σε μια προσπάθεια να αποσπάσουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από το κράτος. Αλλά μην πάει ο νους σας στο κακό: δεν το έκαναν από απληστία, αλλά για να επισκευάσουν το μοναστήρι τους και να περάσουν εκεί την υπόλοιπη ζωή τους. Το ήξερε γιατί τους είχε επισκεφθεί.
Αυτό ήταν και το μόνο που έκρινε προχθές το δικαστήριο: ότι οι μοναχοί δεν είχαν δόλο και εκτελούσαν «απλώς» κυβερνητικές αποφάσεις. Δικαιολογημένα λοιπόν οι συγκεντρωμένοι μοναχοί φώναζαν εν χορώ «Χριστός ανέστη» και αποθέωσαν τον ηγούμενο Εφραίμ, ο οποίος με τη σειρά του ευχαρίστησε, ως όφειλε, τον Θεό και την Παναγία. Αλλά ο Κώστας Καραμανλής και τα έντυπα που τον υποστηρίζουν για τι ακριβώς πανηγυρίζουν; Και η Νέα Δημοκρατία σε τι ακριβώς δικαιώθηκε;
Ο Καραμανλής έχει κερδίσει επαξίως τον τίτλο τού πιο αποτυχημένου πρωθυπουργού της Μεταπολίτευσης. Επί της θητείας του, το χρέος και τα ελλείμματα εκτινάχθηκαν, η Αθήνα κάηκε, ο εισπρακτικός μηχανισμός του κράτους παρέλυσε και οι προσλήψεις στο Δημόσιο έφτασαν σε ύψος - ρεκόρ. Ολα αυτά θα ήταν αρκετά για να ρίξουν την κυβέρνησή του: το τελειωτικό κτύπημα όμως δόθηκε από ένα σκάνδαλο για το οποίο ίσως να μην αποδοθεί δικαιοσύνη ποτέ.
Ας δεχθούμε ότι ούτε ο πρώην πρωθυπουργός είχε δόλο. Απλώς δεν του άρεσε να δουλεύει πολύ, δεν πολυκαταλάβαινε τι γινόταν γύρω του και στη θέα των βυζαντινών χρυσόβουλων τα έχασε και δέχθηκε ό,τι του είπαν. Η θητεία του ήταν θλιβερή, αλλά αυτός απλώς προήδρευε. Εξού και η μετέπειτα σιωπή του: πώς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα; Μόλις βρίσκει λοιπόν την ευκαιρία, ρίχνει μια δήλωση για «ύποπτα και ταπεινά συμφέροντα». Fair enough.
Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να μας απειλεί με επιστροφή σε περίπτωση «νέων δεδομένων» ή «καταστάσεων έκτακτης ανάγκης», υπάρχει τεράστια απόσταση. Και αν σκοπεύει να επιστρέψει ως μοναχικός καβαλάρης, δικαίωμά του. Ο λαός θα τον κρίνει. Αν όμως η επιστροφή του γίνει μέσω της Νέας Δημοκρατίας, η κύρια ευθύνη θα βαρύνει τον άνθρωπο που κέρδισε την ηγεσία με την υπόσχεση ότι θα γυρίσει σελίδα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χάνει ευκαιρία να εξάρει την προσφορά του Καραμανλή προς τον τόπο. Πριν από λίγες ημέρες έφτασε να τον ευχαριστήσει επειδή είχε προειδοποιήσει εγκαίρως για την επερχόμενη οικονομική κρίση! Η γραμμή αυτή είναι πολιτικά εξηγήσιμη: ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας θέλει να ενώσει το κόμμα του μπροστά στον ιερό σκοπό της ανατροπής μιας καταστροφικής κυβέρνησης. Επιχειρεί έτσι να ξαναγράψει την Ιστορία. Μόνο που δύσκολα μπορεί να υποστηρίξει ότι το κάνει χωρίς δόλο, έστω και πολιτικό.
---
*
Αυτό ήταν και το μόνο που έκρινε προχθές το δικαστήριο: ότι οι μοναχοί δεν είχαν δόλο και εκτελούσαν «απλώς» κυβερνητικές αποφάσεις. Δικαιολογημένα λοιπόν οι συγκεντρωμένοι μοναχοί φώναζαν εν χορώ «Χριστός ανέστη» και αποθέωσαν τον ηγούμενο Εφραίμ, ο οποίος με τη σειρά του ευχαρίστησε, ως όφειλε, τον Θεό και την Παναγία. Αλλά ο Κώστας Καραμανλής και τα έντυπα που τον υποστηρίζουν για τι ακριβώς πανηγυρίζουν; Και η Νέα Δημοκρατία σε τι ακριβώς δικαιώθηκε;
Ο Καραμανλής έχει κερδίσει επαξίως τον τίτλο τού πιο αποτυχημένου πρωθυπουργού της Μεταπολίτευσης. Επί της θητείας του, το χρέος και τα ελλείμματα εκτινάχθηκαν, η Αθήνα κάηκε, ο εισπρακτικός μηχανισμός του κράτους παρέλυσε και οι προσλήψεις στο Δημόσιο έφτασαν σε ύψος - ρεκόρ. Ολα αυτά θα ήταν αρκετά για να ρίξουν την κυβέρνησή του: το τελειωτικό κτύπημα όμως δόθηκε από ένα σκάνδαλο για το οποίο ίσως να μην αποδοθεί δικαιοσύνη ποτέ.
Ας δεχθούμε ότι ούτε ο πρώην πρωθυπουργός είχε δόλο. Απλώς δεν του άρεσε να δουλεύει πολύ, δεν πολυκαταλάβαινε τι γινόταν γύρω του και στη θέα των βυζαντινών χρυσόβουλων τα έχασε και δέχθηκε ό,τι του είπαν. Η θητεία του ήταν θλιβερή, αλλά αυτός απλώς προήδρευε. Εξού και η μετέπειτα σιωπή του: πώς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα; Μόλις βρίσκει λοιπόν την ευκαιρία, ρίχνει μια δήλωση για «ύποπτα και ταπεινά συμφέροντα». Fair enough.
Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να μας απειλεί με επιστροφή σε περίπτωση «νέων δεδομένων» ή «καταστάσεων έκτακτης ανάγκης», υπάρχει τεράστια απόσταση. Και αν σκοπεύει να επιστρέψει ως μοναχικός καβαλάρης, δικαίωμά του. Ο λαός θα τον κρίνει. Αν όμως η επιστροφή του γίνει μέσω της Νέας Δημοκρατίας, η κύρια ευθύνη θα βαρύνει τον άνθρωπο που κέρδισε την ηγεσία με την υπόσχεση ότι θα γυρίσει σελίδα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χάνει ευκαιρία να εξάρει την προσφορά του Καραμανλή προς τον τόπο. Πριν από λίγες ημέρες έφτασε να τον ευχαριστήσει επειδή είχε προειδοποιήσει εγκαίρως για την επερχόμενη οικονομική κρίση! Η γραμμή αυτή είναι πολιτικά εξηγήσιμη: ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας θέλει να ενώσει το κόμμα του μπροστά στον ιερό σκοπό της ανατροπής μιας καταστροφικής κυβέρνησης. Επιχειρεί έτσι να ξαναγράψει την Ιστορία. Μόνο που δύσκολα μπορεί να υποστηρίξει ότι το κάνει χωρίς δόλο, έστω και πολιτικό.
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου