*
Όταν μια ελληνική εφημερίδα που θέλει να λογίζεται ως σοβαρή και δημοκρατική, φιλοξενεί σε καθημερινή βάση μια... ακροδεξιά, μισάνθρωπη στήλη, δύο πράγματα συμβαίνουν: είτε θυσιάζει την εγκυρότητά της προκειμένου να προσελκύσει χρυσαυγίτες αναγνώστες. 'Η πιστεύει και η ίδια όσα γράφει ο αρθρογράφος της.
Γιατί βεβαίως δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δημοσιογραφική πολυφωνία και ανοχή στις διαφορετικές απόψεις, η νέα χυδαία επίθεση από την στήλη του κ. Κασιμάτη, ο οποίος γράφει, για κάποιους ακατανόητους λόγους, ότι δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η κυρία Χριστοδουλοπούλου έγινε γιαγιά.
Δυστυχώς δεν πρόκειται για μεμονωμένη παρεκτροπή: ο αρθρογράφος δεν χάνει ευκαιρία να επιτεθεί εναντίον γυναικών, ομοφυλόφιλων, αλλοδαπών, προσφύγων και όλων των αδύναμων που κυκλοφορούν στο πλανήτη, χαϊδεύοντας τις ανάλογες απόψεις της Χρυσής Αυγής.
Στη πραγματικότητα πρόκειται για ένα πραγματικό πινγκ πονγκ με τους νεοναζί.
Βεβαίως τα πολιτικά πιστεύω του κάθε αρθρογράφου είναι προσωπική του υπόθεση. Ο κ. Κασιμάτης μπορεί για τους δικούς του λόγους να ευχαριστεί, να θαυμάζει ή να αγαπάει παράφορα τους διεστραμμένους της εγκληματικής οργάνωσης.
Όμως σε καμιά έγκυρη ευρωπαϊκή εφημερίδα δεν θα μπορούσε να δημοσιευθεί ένα σεξιστικό σχόλιο όπως αυτό εναντίον της κυρίας Χριστοδουλοπούλου, χωρίς την επόμενη μέρα η διεύθυνση της εφημερίδας να ζητήσει συγγνώμη από τους αναγνώστες της. Εκτός πια αν συμφωνεί και η ίδια...
Ανασυγκρότηση
***
*
*
Οι απόψεις των αρθρογράφων (δεν) εκφράζουν την εφημερίδα;
Χ.Α.: "... ο γνωστός δημοσιογράφος
Στέφανος Κασιμάτης, λέει τα αυτονόητα"
Γιατί βεβαίως δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δημοσιογραφική πολυφωνία και ανοχή στις διαφορετικές απόψεις, η νέα χυδαία επίθεση από την στήλη του κ. Κασιμάτη, ο οποίος γράφει, για κάποιους ακατανόητους λόγους, ότι δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η κυρία Χριστοδουλοπούλου έγινε γιαγιά.
Δυστυχώς δεν πρόκειται για μεμονωμένη παρεκτροπή: ο αρθρογράφος δεν χάνει ευκαιρία να επιτεθεί εναντίον γυναικών, ομοφυλόφιλων, αλλοδαπών, προσφύγων και όλων των αδύναμων που κυκλοφορούν στο πλανήτη, χαϊδεύοντας τις ανάλογες απόψεις της Χρυσής Αυγής.
Στη πραγματικότητα πρόκειται για ένα πραγματικό πινγκ πονγκ με τους νεοναζί.
Στις αρχές Φεβρουαρίου η εφημερίδα της Χρυσής Αυγής διαμαρτύρεται επειδή η Βουλή αποφασίζει να τιμήσει τον Μπελογιάννη, γράφοντας με καθαρότητα σκέψης και ορολογία Γεωργίου Παπαδόπουλου, του δικτάτορα: «...το να τιμάται από το Κοινοβούλιο μιας Χώρας ένας καταδικασμένος για κατασκοπεία εναντίον της Πατρίδος του αποτελεί όχι απλώς μη υπαρκτό φαινόμενο αλλά μακάβρια φαντασίωση προσβολής της Ιστορικής Μνήμης».
Τρεις μέρες μετά, ο αρθρογράφος της Καθημερινής παίρνει το μπαλάκι αναρωτώμενος: "Δεν είναι παράλογο η Βουλή να τιμά έναν καταδικασθέντα για κατασκοπεία εις βάρος της χώρας του;" Δύο μέρες αργότερα, η Χρυσή Αυγή του ξαναπετάει το μπαλάκι σχολιάζοντας: «ο γνωστός δημοσιογράφος Στέφανος Κασιμάτης λέει τα αυτονόητα».
Τρεις μέρες μετά, ο αρθρογράφος της Καθημερινής παίρνει το μπαλάκι αναρωτώμενος: "Δεν είναι παράλογο η Βουλή να τιμά έναν καταδικασθέντα για κατασκοπεία εις βάρος της χώρας του;" Δύο μέρες αργότερα, η Χρυσή Αυγή του ξαναπετάει το μπαλάκι σχολιάζοντας: «ο γνωστός δημοσιογράφος Στέφανος Κασιμάτης λέει τα αυτονόητα».
Η ανάρμοστη σχέση κρατάει χρόνια. Ηδη από το 2012 ο ίδιος Κασιμάτης έγραφε στην ίδια εφημερίδα: «Όσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στην Χρυσή Αυγή - και σοβαρολογώ απολύτως. Της το οφείλουμε για την ευκαιρία που μας προσφέρει -και μάλιστα την ώρα που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη- ώστε να διορθώσουμε λάθη δεκαετιών και να κάνουμε μια νέα αρχή στην πολιτική ζωή. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στη νομιμότητα να αναμετρηθεί, επιτέλους, με την οιονεί νομιμοποιημένη βία της Αριστεράς: αυτό το καρκίνωμα της Μεταπολίτευσης». Ήταν λίγο πριν η Χρυσή Αυγή ξεκινήσει τα πογκρόμ εναντίον μεταναστών, εργατών και δολοφονήσει τον Παύλο Φύσσα.
Βεβαίως τα πολιτικά πιστεύω του κάθε αρθρογράφου είναι προσωπική του υπόθεση. Ο κ. Κασιμάτης μπορεί για τους δικούς του λόγους να ευχαριστεί, να θαυμάζει ή να αγαπάει παράφορα τους διεστραμμένους της εγκληματικής οργάνωσης.
Όμως σε καμιά έγκυρη ευρωπαϊκή εφημερίδα δεν θα μπορούσε να δημοσιευθεί ένα σεξιστικό σχόλιο όπως αυτό εναντίον της κυρίας Χριστοδουλοπούλου, χωρίς την επόμενη μέρα η διεύθυνση της εφημερίδας να ζητήσει συγγνώμη από τους αναγνώστες της. Εκτός πια αν συμφωνεί και η ίδια...
---
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου