*
Σήμερα μας έρχεται ένα παρόμοιο ερώτημα. Αφού η κρίση στον Τύπο κατάπιε δυο δουλειές τού Μουλίνου, που πάλεψε κι έχασε, τότε ποιος μπορεί να ξαναεπιχειρήσει για σοβαρή, ή λιγότερο σοβαρή, δουλειά;
Ανασυγκρότηση
***
*
ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΙΧΝΟΣ
Ο χώρος της έντυπης δημοσιογραφίας είναι καμένη γη: δεν φυτρώνει τίποτα! Τα Αποκαλυπτικά των Μουλίνου-Συρμόγλου κλείνουν τον ίδιο μήνα στον οποίο κυκλοφόρησαν. Στις 18 Μαρτίου βγήκε το πρώτο φύλλο, στις 30 Μαρτίου, το Σάββατο δηλαδή, κυκλοφορεί το τελευταίο, όπως διαβάζουμε στους Zoornalistas. Δεν ξέρουμε αν είναι ρεκόρ βραχύβιας εκδοτικής παρουσίας. Στην ιστορία του ελληνικού Τύπου υπάρχουν κι άλλα πυροτεχνήματα, που έφτασαν χαμηλότερα, ή έστω λίγο ψηλότερα, πριν αρχίσουν να πέφτουν οι κροσσοί τους και να σβήνουν. Έχουμε και πολύ πρόσφατα προηγούμενα, της τελευταίας διετίας δηλαδή, έχουμε και παλαιότερα (τουλάχιστον δύο νέων αθλητικών εφημερίδων που έκλεισαν εν ριπή οφθαλμού και μάλιστα και στις δύο περιπτώσεις με διευθυντές ιδιαίτερα επιτυχημένους και καταξιωμένους στον χώρο), όπως έχουμε και πολύ παλιά, όπως ήταν μια πολιτική εφημερίδα, η Προοδευτική –νομίζουμε λίγο μετά τη Μεταπολίτευση– που έσβησε μετά από ελάχιστα φύλλα.
Αλλά τα Αποκαλυπτικά πέρασαν απαρατήρητα, χωρίς να αφήσουν ελάχιστο ίχνος. Και ουδέποτε μάθαμε πόσα φύλλα πούλησαν, αφού η κυκλοφορία τους δεν αναφέρθηκε στα δελτία του Άργους, προφανώς με εντολή των υπεύθυνων της εφημερίδας.
Ο Χρίστος Μουλίνος έχει διαγράψει μεγάλη διαδρομή στον χώρο του Τύπου. Είναι από τους δημοσιογράφους που, ουσιαστικά, έκαναν καριέρα μόνο στην έντυπη δημοσιογραφία. Έμπειρος, ικανός, επιτυχημένος –ίσως όμως ανήμπορος να βρει καινούργιες συνταγές επιτυχίες (αν υπάρχουν!) ή να ξεφύγει από δικές του πεπατημένες. Και μέσα σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο, στα χέρια του γεννήθηκαν και στα χέρια του έσκασαν δυο ημερήσιες εφημερίδες. Η προηγούμενη ήταν στις αρχές του 2018, όταν διακόπηκε η καθημερινή έκδοση της Ελευθερίας του Τύπου και συνέχισε για λίγο καιρό μόνο ως κυριακάτικη. Τότε είχαμε αναρωτηθεί εδώ, στον Harddog (παραθέτοντας κι άλλα στοιχεία), «Αφού δεν πέτυχε η Ελευθερία» (με τα πολλά λεφτά της Άλτερ Έγκο, τις σημαντικές μεταγραφές και έναν εφημεριδά στην κεφαλή της) «τότε ποιος;»
*
Ο χώρος της έντυπης δημοσιογραφίας είναι καμένη γη: δεν φυτρώνει τίποτα! Τα Αποκαλυπτικά των Μουλίνου-Συρμόγλου κλείνουν τον ίδιο μήνα στον οποίο κυκλοφόρησαν. Στις 18 Μαρτίου βγήκε το πρώτο φύλλο, στις 30 Μαρτίου, το Σάββατο δηλαδή, κυκλοφορεί το τελευταίο, όπως διαβάζουμε στους Zoornalistas. Δεν ξέρουμε αν είναι ρεκόρ βραχύβιας εκδοτικής παρουσίας. Στην ιστορία του ελληνικού Τύπου υπάρχουν κι άλλα πυροτεχνήματα, που έφτασαν χαμηλότερα, ή έστω λίγο ψηλότερα, πριν αρχίσουν να πέφτουν οι κροσσοί τους και να σβήνουν. Έχουμε και πολύ πρόσφατα προηγούμενα, της τελευταίας διετίας δηλαδή, έχουμε και παλαιότερα (τουλάχιστον δύο νέων αθλητικών εφημερίδων που έκλεισαν εν ριπή οφθαλμού και μάλιστα και στις δύο περιπτώσεις με διευθυντές ιδιαίτερα επιτυχημένους και καταξιωμένους στον χώρο), όπως έχουμε και πολύ παλιά, όπως ήταν μια πολιτική εφημερίδα, η Προοδευτική –νομίζουμε λίγο μετά τη Μεταπολίτευση– που έσβησε μετά από ελάχιστα φύλλα.
Αλλά τα Αποκαλυπτικά πέρασαν απαρατήρητα, χωρίς να αφήσουν ελάχιστο ίχνος. Και ουδέποτε μάθαμε πόσα φύλλα πούλησαν, αφού η κυκλοφορία τους δεν αναφέρθηκε στα δελτία του Άργους, προφανώς με εντολή των υπεύθυνων της εφημερίδας.
Ο Χρίστος Μουλίνος έχει διαγράψει μεγάλη διαδρομή στον χώρο του Τύπου. Είναι από τους δημοσιογράφους που, ουσιαστικά, έκαναν καριέρα μόνο στην έντυπη δημοσιογραφία. Έμπειρος, ικανός, επιτυχημένος –ίσως όμως ανήμπορος να βρει καινούργιες συνταγές επιτυχίες (αν υπάρχουν!) ή να ξεφύγει από δικές του πεπατημένες. Και μέσα σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο, στα χέρια του γεννήθηκαν και στα χέρια του έσκασαν δυο ημερήσιες εφημερίδες. Η προηγούμενη ήταν στις αρχές του 2018, όταν διακόπηκε η καθημερινή έκδοση της Ελευθερίας του Τύπου και συνέχισε για λίγο καιρό μόνο ως κυριακάτικη. Τότε είχαμε αναρωτηθεί εδώ, στον Harddog (παραθέτοντας κι άλλα στοιχεία), «Αφού δεν πέτυχε η Ελευθερία» (με τα πολλά λεφτά της Άλτερ Έγκο, τις σημαντικές μεταγραφές και έναν εφημεριδά στην κεφαλή της) «τότε ποιος;»
Σήμερα μας έρχεται ένα παρόμοιο ερώτημα. Αφού η κρίση στον Τύπο κατάπιε δυο δουλειές τού Μουλίνου, που πάλεψε κι έχασε, τότε ποιος μπορεί να ξαναεπιχειρήσει για σοβαρή, ή λιγότερο σοβαρή, δουλειά;
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου