*
Χριστίνα Κοψίνη
***
*
Την ώρα που όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι το κρατικά εποπτευόμενο συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας είναι υπό κατάρρευση και οι συντάξεις μετατρέπονται, σταδιακά, σε βοηθήματα, ακόμη και αυτοδιαχειριζόμενα ασφαλιστικά Ταμεία, που δημιουργήθηκαν ως ένα εναλλακτικό μοντέλο, αποδεικνύονται αναποτελεσματικά.
Παραιτήσεις
Η περιπέτεια που ζει και ο κλάδος του Τύπου και εν γένει των ΜΜΕ, μετά και την παραίτηση της διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ και τη δημοσιοποίηση των μεγαλοοφειλετών του, επιβεβαιώνει ότι ένα από τα μεγαλύτερα αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία, φορέας με ίδιους πόρους, εκλεγμένη διοίκηση, πρότυπο μέχρι πριν από λίγα χρόνια για το επίπεδο παροχών, δεν διαθέτει αντιστάθμισμα στη σάρωση συντάξεων και υπηρεσιών περίθαλψης. Τα οικονομικά του -με 30 εκατ. ετήσια έσοδα και 20 εκατ. διαθέσιμα και διευρυνόμενο έλλειμμα- δεν εγγυώνται βιωσιμότητα πάνω από τρία χρόνια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το χρονικό διάστημα θα μπορούσε, τουλάχιστον, να επεκταθεί στα 6 χρόνια εάν εισέπραττε εγκαίρως τις ληξιπρόθεσμες οφειλές εκδοτών και ιδιοκτητών ΜΜΕ. Οφειλές που ανέρχονται στα 50 εκατ. ευρώ εμφανίζοντας μεγάλη αύξηση τα τελευταία χρόνια.
Η εικόνα στον ΕΔΟΕΑΠ δεν αποτελεί την εξαίρεση Ταμείου που λειτούργησε επί χρόνια ως χρηματοδότης φτηνού χρήματος για συντήρηση επιχειρήσεων που επέπλευσαν σε βάρος των συνεπών. Ομως, στον βαθμό που ως αυτοδιαχειριζόμενο είχε τη δυνατότητα να παρέμβει για την είσπραξη οφειλών, οι συνδικαλιστικές ενώσεις – μέτοχοι, φέρουν τεράστια ευθύνη. Διότι για τα ληξιπρόθεσμα υπήρξε διαχρονικά η ανοχή των συνδικαλιστικών ενώσεων μη εξαιρουμένης της ιστορικής ΕΣΗΕΑ η οποία σήμερα αδυνατεί να δώσει λύση στην κρίση του ασφαλιστικού φορέα. Σύμβουλοι που επικαλούνται λόγους ασθένειας και άλλοι που ζητούν την κεφαλή επί πίνακι της απερχόμενης προέδρου του Ταμείου, αρνούνται την προκήρυξη εκλογών και την αναζήτηση μιας νέας εκκίνησης. Συγχέουν τον κομματισμό και τις προσωπικές φιλοδοξίες με την εκπροσώπηση των εργαζομένων και την απόδοση ευθύνης με την τιμωρία. Ομως το επικουρικό Ταμείο σβήνει και αν τα σωματεία-μέλη του δεν βρουν, αμέσως και συντεταγμένα τον θεσμικό δρόμο να περάσουν στο επόμενο στάδιο της οικονομικής εξυγίανσης, δεν αποκλείεται το αυτοδιαχειριστικό πείραμα του ΕΔΟΕΑΠ να λήξει με την τοποθέτηση δικαστικού λειτουργού από τον υπουργό Εργασίας.
Συνολικά από τα στοιχεία που έχει η «Κ» στη διάθεσή της προκύπτει ότι από το 2008 μέχρι σήμερα το ποσοστό αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε όλα τα Ταμεία που ασφαλίζουν εργαζόμενους στα ΜΜΕ ανήλθε στο 66% καθώς τα καταγεγραμμένα χρέη από οφειλέτες που μπαινοβγαίνουν σε διακανονισμούς οι οποίοι ποτέ δεν τηρούνται, προσέγγισαν το 2012 τα 150 εκατ. ευρώ έναντι 90 εκατ. ευρώ το 2008. Μόνο στο ΕΤΑΠ – ΜΜΕ, σύμφωνα με εκτιμήσεις της διοίκησης (είναι σε διαδικασία βεβαίωσης των οφειλών προκειμένου να κατατεθεί σχετική λίστα μεγαλοοφειλετών στη Βουλή) οι ληξιπρόθεσμες οφειλές υπερβαίνουν τα 50 εκατ. ευρώ.
«Κούρεμα»
Κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει τον παράγοντα κρίση και την ταχύτητα με την οποία σαρώνει παραδοσιακές δραστηριότητες. Ούτε θα παρακάμψουμε την απομείωση των αποθεματικών από την ένταξη στο PSI και την ευθύνη των κυβερνήσεων και το βέτο του εκάστοτε κυβερνητικού συστήματος προς προστατευόμενους εκδότες, οι οποίοι ανταπέδιδαν γενναιόδωρα στηρίζοντας πολιτικές καριέρες. Ομως πού ήταν το ανάχωμα και από τα ισχυρά σωματεία – μέλη των Ταμείων όταν επρόκειτο να προστατεύσουμε τους οικονομικούς πόρους από τους μεγαλοοφειλέτες;
Με ένδυμα επαναστατικό αλλά στο βάθος με τον παραγοντισμό που κατέληγε στην προστασία της ανομίας, διατηρώντας μια σχέση μεροληψίας απέναντι σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις και λόμπι συμφερόντων και με το επιχείρημα διατήρησης εν ζωή θνησιγενών επιχειρήσεων, πάση θυσία οδήγησαν τα Ταμεία σε αυτοχειριασμό.
---
*
Χριστίνα Κοψίνη
***
*
Ληξιπρόθεσμες οφειλές 150 εκατ. ευρώ
"πνίγουν" τα Ταμεία του Τύπου και ΜΜΕ
Παραιτήσεις
Η περιπέτεια που ζει και ο κλάδος του Τύπου και εν γένει των ΜΜΕ, μετά και την παραίτηση της διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ και τη δημοσιοποίηση των μεγαλοοφειλετών του, επιβεβαιώνει ότι ένα από τα μεγαλύτερα αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία, φορέας με ίδιους πόρους, εκλεγμένη διοίκηση, πρότυπο μέχρι πριν από λίγα χρόνια για το επίπεδο παροχών, δεν διαθέτει αντιστάθμισμα στη σάρωση συντάξεων και υπηρεσιών περίθαλψης. Τα οικονομικά του -με 30 εκατ. ετήσια έσοδα και 20 εκατ. διαθέσιμα και διευρυνόμενο έλλειμμα- δεν εγγυώνται βιωσιμότητα πάνω από τρία χρόνια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το χρονικό διάστημα θα μπορούσε, τουλάχιστον, να επεκταθεί στα 6 χρόνια εάν εισέπραττε εγκαίρως τις ληξιπρόθεσμες οφειλές εκδοτών και ιδιοκτητών ΜΜΕ. Οφειλές που ανέρχονται στα 50 εκατ. ευρώ εμφανίζοντας μεγάλη αύξηση τα τελευταία χρόνια.
Η εικόνα στον ΕΔΟΕΑΠ δεν αποτελεί την εξαίρεση Ταμείου που λειτούργησε επί χρόνια ως χρηματοδότης φτηνού χρήματος για συντήρηση επιχειρήσεων που επέπλευσαν σε βάρος των συνεπών. Ομως, στον βαθμό που ως αυτοδιαχειριζόμενο είχε τη δυνατότητα να παρέμβει για την είσπραξη οφειλών, οι συνδικαλιστικές ενώσεις – μέτοχοι, φέρουν τεράστια ευθύνη. Διότι για τα ληξιπρόθεσμα υπήρξε διαχρονικά η ανοχή των συνδικαλιστικών ενώσεων μη εξαιρουμένης της ιστορικής ΕΣΗΕΑ η οποία σήμερα αδυνατεί να δώσει λύση στην κρίση του ασφαλιστικού φορέα. Σύμβουλοι που επικαλούνται λόγους ασθένειας και άλλοι που ζητούν την κεφαλή επί πίνακι της απερχόμενης προέδρου του Ταμείου, αρνούνται την προκήρυξη εκλογών και την αναζήτηση μιας νέας εκκίνησης. Συγχέουν τον κομματισμό και τις προσωπικές φιλοδοξίες με την εκπροσώπηση των εργαζομένων και την απόδοση ευθύνης με την τιμωρία. Ομως το επικουρικό Ταμείο σβήνει και αν τα σωματεία-μέλη του δεν βρουν, αμέσως και συντεταγμένα τον θεσμικό δρόμο να περάσουν στο επόμενο στάδιο της οικονομικής εξυγίανσης, δεν αποκλείεται το αυτοδιαχειριστικό πείραμα του ΕΔΟΕΑΠ να λήξει με την τοποθέτηση δικαστικού λειτουργού από τον υπουργό Εργασίας.
Συνολικά από τα στοιχεία που έχει η «Κ» στη διάθεσή της προκύπτει ότι από το 2008 μέχρι σήμερα το ποσοστό αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε όλα τα Ταμεία που ασφαλίζουν εργαζόμενους στα ΜΜΕ ανήλθε στο 66% καθώς τα καταγεγραμμένα χρέη από οφειλέτες που μπαινοβγαίνουν σε διακανονισμούς οι οποίοι ποτέ δεν τηρούνται, προσέγγισαν το 2012 τα 150 εκατ. ευρώ έναντι 90 εκατ. ευρώ το 2008. Μόνο στο ΕΤΑΠ – ΜΜΕ, σύμφωνα με εκτιμήσεις της διοίκησης (είναι σε διαδικασία βεβαίωσης των οφειλών προκειμένου να κατατεθεί σχετική λίστα μεγαλοοφειλετών στη Βουλή) οι ληξιπρόθεσμες οφειλές υπερβαίνουν τα 50 εκατ. ευρώ.
«Κούρεμα»
Κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει τον παράγοντα κρίση και την ταχύτητα με την οποία σαρώνει παραδοσιακές δραστηριότητες. Ούτε θα παρακάμψουμε την απομείωση των αποθεματικών από την ένταξη στο PSI και την ευθύνη των κυβερνήσεων και το βέτο του εκάστοτε κυβερνητικού συστήματος προς προστατευόμενους εκδότες, οι οποίοι ανταπέδιδαν γενναιόδωρα στηρίζοντας πολιτικές καριέρες. Ομως πού ήταν το ανάχωμα και από τα ισχυρά σωματεία – μέλη των Ταμείων όταν επρόκειτο να προστατεύσουμε τους οικονομικούς πόρους από τους μεγαλοοφειλέτες;
Με ένδυμα επαναστατικό αλλά στο βάθος με τον παραγοντισμό που κατέληγε στην προστασία της ανομίας, διατηρώντας μια σχέση μεροληψίας απέναντι σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις και λόμπι συμφερόντων και με το επιχείρημα διατήρησης εν ζωή θνησιγενών επιχειρήσεων, πάση θυσία οδήγησαν τα Ταμεία σε αυτοχειριασμό.
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου