Ανδρέας Δημάτος - Goal News - Βαγγέλης Μπραουδάκης

*

Ανασυγκρότηση

**
*

Άναψαν φωτιές μεταξύ νυν

και τέως διευθυντή της Goal News

Η διαδικτυακή κόντρα Ανδρέα Δημήτου και Βαγγέλη Μπραουδάκη, με εμπλεκόμενους Δημήτρη Μελισσανίδη και Στράτο Σεφτελή! - "Παραβίαση των ορίων της δημοσιογραφικής δεοντολογίας" - "Θα ήταν ευχής έργο να μην υπάρχει Goal" ώστε "να μην ενοχλεί (και) την ΠΑΕ ΑΕΚ"

Ένα πρωτοσέλιδο χτύπημα στην Goal News της Παρασκευής με τίτλο «Άναψε φωτιές», πράγματι άναψε φωτιές στις (έτσι κι αλλιώς όχι αρμονικές) σχέσεις του νυν διευθυντή τής εφημερίδας Βαγγέλη Μπραουδάκη και του τέως Ανδρέα Δημάτου, ο οποίος σήμερα είναι διευθυντής επικοινωνίας της ΠΑΕ ΑΕΚ. Το θέμα της Goal News αναφερόταν σε δημοσίευμα της ισπανικής Marca, σύμφωνα με το οποίο ο προπονητής της ΑΕΚ Μανόλο Χιμένεθ δήλωσε ότι δεν ξέρει αν θα βρίσκεται την επόμενη περίοδο στη θέση του. Και αυτό μολονότι από την ΑΕΚ υπάρχει, αρμοδίως, ενημέρωση ότι ανανεώνεται η συνεργασία τους. Η δήλωση Χιμένεθ (υποτιθέμενη όπως παρουσιάστηκε, χαμένη στη μετάφραση) προκάλεσε τον επίμαχο τίτλο της Goal News. Όταν δημοσιοποιήθηκε το ηχογραφημένο απόσπασμα της δήλωσης, που ήταν διαφορετική, ο Ανδρέας Δημάτος με ανάρτησή του στο fb έκανε λόγο για παραβίαση των ορίων της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, την οποία «δεν είμαι εγώ ο αρμόδιος να κρίνω, άλλοι είναι».

«Ευχής έργο να μην υπάρχει Goal»

Στο διαδικτυακό σχόλιο Δημάτου απάντησε, επίσης μέσω διαδικτύου, ο Βαγγέλης Μπραουδάκης αναφέροντας ότι για τον Μελισσανίδη και τον Δημάτο «θα ήταν ευχής έργο να μην υπάρχει το Goal, συνεπώς να μην ενοχλεί (και) την ΠΑΕ ΑΕΚ». Στη ίδια ανάρτηση γίνεται λόγος για τα Πειθαρχικά τού ΠΣΑΤ και της ΕΣΗΕΑ, μολονότι, όπως αναφέρεται στο σχόλιο, «ο πρόεδρος του οργάνου του ΠΣΑΤ Στράτος Σεφτελής, ελαφρά τη καρδία, συναινεί στη στοχοποίηση της εφημερίδας». Σημειωτέον, ότι ο Στ. Σεφτελής υπήρξε για πάρα πολλά χρόνια ρεπόρτερ της ΑΕΚ και στέλεχος του Πήγασου από τον οποίο εκδίδεται η Goal News.
Κάτω από την ανάρτηση Μπραουδάκη περί Πειθαρχικών, ο Ανδρέας Δημάτος απάντησε αμέσως: «Με κάθε ευχαρίστηση».

Η ανάρτηση Ανδρέα Δημάτου

Το να θεωρείται και να υποστηρίζεται πρωτοσέλιδα ότι «ανάβει φωτιές» μία ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ δήλωση προπονητή, σχετικά με την οποία ο ίδιος -ταυτόχρονα σχεδόν με την δημοσιοποίησή της- έσπευσε με ξεκάθαρο τρόπο και απόλυτη ειλικρίνεια να διευκρινίσει τι ακριβώς έχει δηλώσει, εκτιμώ ότι παραβιάζει τα όρια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Δεν είμαι όμως εγώ ο αρμόδιος για να το κρίνω. Αλλοι είναι.
Εμένα μου αρκεί ότι η αξιοπιστία του προπονητή της ΑΕΚ κρίθηκε κατά τρόπο ΑΠΟΛΥΤΟ και ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ μερικές ώρες αργότερα από την αποκάλυψη του ηχητικού αποσπάσματος της συνέντευξής του στην ισπανική MARCA.
Οι δημοσιογραφικές εκτιμήσεις, ακόμα και η πιο σκληρή κριτική, είναι απόλυτα σεβαστές σύμφωνα τουλάχιστον με τη δική μου φιλοσοφία και τον τρόπο με τον οποίο ασκώ τα καθήκοντά μου, όποιο κόστος και αν έχει αυτό.
Η αλήθεια, όσο κι αν αρχικά μπορεί να αμφισβητηθεί, στο τέλος πάντα κερδίζει!

Η ανάρτηση Βαγγέλη Μπραουδάκη

Για τον Μελισσανίδη και τον Andreas Dimatos (φαίνεται από τη συμπεριφορά τους σχεδόν δύο χρόνια πια ότι) θα ήταν ευχής έργον να μην υπάρχει το #Goal, συνεπώς να μην ενοχλεί (και) την ΠΑΕ ΑΕΚ...
Θέλουν να γράφουμε άλλα (πρόχειρα παραθέτω τις υποθέσεις Θωμά Μητρόπουλου, Ούγκο Αλμέιδα, Μανόλο Χιμένεθ) απ' αυτά που τελικά διαβάζουν τυπωμένα. Θεμιτό μεν από την πλευρά τους, όμως δημοσιογραφικά αντιδεοντολογικό αν το πράτταμε...
Φτάσαμε σήμερα, ωστόσο, στο σημείο να κατηγορούν εκείνοι τον Σταύρος Καζαντζόγλου (και την εφημερίδα) για παραβίαση της δεοντολογίας!
Ας το ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, μια και καλή στα αρμόδια όργανα. Στα πειθαρχικά ΠΣΑΤ και ΕΣΗΕΑ. Να το αποδείξουν (αντί να γράφουν ό,τι θέλουν στα social) ή να ζητήσουν "συγγνώμη" αποδεχόμενοι τις όποιες συνέπειες...
ΥΓ.1: Στα Πειθαρχικά, ακόμα κι αν ο πρόεδρος του οργάνου του ΠΣΑΤ Stratos Seftelis, ελαφρά τη καρδία, συναινεί στη στοχοποίηση της εφημερίδας...

---

harddog

---

*

Ανδρέας Δημάτος - εκ βαθέων...

*
Ανασυγκρότηση
***
*

«Υποκρισία ημών, των δημοσιογράφων»

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΑΤΟΣ, ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΑΕΚ, ΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ 

Τη συντριβή του για τα επεισόδια του τελικού στον Βόλο εκφράζει ο Ανδρέας Δημάτος, μερικές ημέρες μετά, όταν η απόσταση από τα γεγονότα αφήνει περιθώρια για ψύχραιμη σκέψη. Ο συνάδελφος αναφέρεται στη δυσκολία «να ισορροπείς αναγκαστικά ανάμεσα στην ιδιότητα του δημοσιογράφου (…) και στη θέση του διευθυντή επικοινωνίας μιας μεγάλης ΠΑΕ», όπως είναι η ΑΕΚ. Ανάμεσα σε άλλα κάνει λόγο για την υποκρισία «ημών των δημοσιογράφων» όταν από τη μια «καταδικάζουμε και κλαίμε για τα επεισόδια» και από την άλλη κατηγορούμε τις ομάδες «για τη συνειδητή προσπάθεια για να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι». Το κείμενο του συναδέλφου αναρτήθηκε στη σελίδα του στο fb. Τα bold και οι μεσότιτλοι είναι του Harddog.

(Θυμίζουμε ότι ο Ανδρέας υπήρξε διευθυντής της Goal News και παραιτήθηκε, προφανώς όταν δεν άντεξε στις συνεχείς πιέσεις της εργοδοσίας για περικοπές. Καιρό μετά δέχτηκε πρόταση συνεργασίας με την ΠΑΕ ΑΕΚ, στο ρεπορτάζ της οποίας έχει θητεύσει με επιτυχία για πολλά χρόνια):  

Διάβασα και διαβάζω πολλά όλες αυτές τις μέρες σχετικά με τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, πολλά και διαφορετικά, αλλά κυρίως προσπάθησα να τακτοποιήσω τις σκέψεις μου, μετά τα πάμπολλα μηνύματα που δέχθηκα από φίλους της ΑΕΚ και τα οποία άφησα αναπάντητα. Όχι από αδιαφορία, δεν μου ταιριάζει κάτι τέτοιο, αλλά γιατί και ο ίδιος ήμουν και παραμένω μπλοκαρισμένος.

Ανθρώπινο είναι αυτό, εκτιμώ, όταν ισορροπείς αναγκαστικά ανάμεσα στην ιδιότητα του δημοσιογράφου την οποία δεν έχω απεμπολήσει, αλλά και τη θέση του διευθυντή επικοινωνίας μίας μεγάλης ΠΑΕ. Είναι και φυσιολογικό όταν αναγκαστικά υπηρετείς κάτι που πολλές φορές δεν σε εκφράζει ή που σε ξεπερνά.

Για όσους άλλωστε με γνωρίζουν όλα αυτά τα χρόνια, φίλους και… αντιπάλους, δεν έχω μεγάλη δυσκολία να πείσω ότι μετά από όλα όσα έγιναν στον τελικό του Βόλου δεν είναι η απώλεια του Κυπέλλου Ελλάδας αυτό που με έχει… «σκοτώσει» περισσότερο. Ούτε γιατί η ΑΕΚ έχει περιθώριο να χάνει τίτλους, ούτε γιατί τους… χαρίζει, αλλά γιατί στο ποδόσφαιρο που εγώ αγαπώ υπάρχουν και οι επιτυχίες αλλά και οι αποτυχίες. Αλλωστε οι περισσότεροι ΑΕΚτζήδες της δικής μου γενιάς, της δεκαετίας του ’80, την ομάδα τους την έχουν λατρέψει στα δύσκολα.

Μπορεί να μην τους ξαναδούμε στο γήπεδο

Το χειρότερο, όμως, για εμένα και για όλους μας είναι ότι η ΑΕΚ είναι η πραγματικά μεγάλη χαμένη του τελικού! Γιατί ήταν οικογενειάρχες φίλαθλοι της ΑΕΚ αυτοί που αποχώρησαν με τα παιδιά τους από το γήπεδο αηδιασμένοι, τρομοκρατημένοι και πανικόβλητοι από τα δακρυγόνα της Αστυνομίας. Και γιατί σε αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούμε ούτε καν να απολογηθούμε, τέσσερις μέρες μετά τον τελικό. Γιατί δεν έχουμε τίποτα να τους πούμε. Γιατί δεν έχει σημασία τι μπορούσαμε και τι όχι, σημασία έχει ότι δεν τους προστατεύσαμε. Και το χειρότερο είναι ότι μπορεί και να μην τους ξαναδούμε ποτέ στο γήπεδό μας, ποτέ ξανά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και αυτή είναι πραγματική και μόνιμη ήττα. Είναι συντριβή! Δεν είναι μία ποδοσφαιρική ήττα, ασχέτως του τρόπου με τον οποίο προήλθε, αλλά κάτι πολύ χειρότερο.

Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι για τη δική μου ομάδα, δεν δικαιούμαι –μετά απ’ όλα αυτά- να επικοινωνήσω όσα μου προκάλεσαν υπερηφάνεια και ικανοποίηση. Γιατί η μαυρίλα καλύπτει τα πάντα και γιατί το τσουβάλιασμα είναι αναπόφευκτο. Το έχω κάνει και εγώ σαν δημοσιογράφος και δεν έχω απαίτηση για κάτι διαφορετικό.

- Γιατί πλέον δεν έχει την παραμικρή σημασία το ότι η ΑΕΚ τήρησε στο 100% τα συμφωνηθέντα πριν από τον τελικό ή το ότι οι άνθρωποί της είχαν την απόλυτη πρωτοβουλία για να βρεθεί λύση και μέσα στο χάος των επεισοδίων…

- Είναι αδιάφορη για όλους η απόλυτα νηφάλια στάση όλων των αξιωματούχων της ομάδας μετά την ήττα, έτσι όπως ήρθε, ενώ σε αυτό το ποδόσφαιρο δεν λέει τίποτα σε κανέναν (και προφανώς για αυτό δεν προβλήθηκε) το ότι οι παίκτες της ΑΕΚ έμειναν, παρά την πίκρα τους, μέσα στο γήπεδο στην απονομή για να τιμήσουν τους αντίπαλους νικητές…

Έφευγαν τρέχοντας μαζί με τα παιδιά τους

- Ακόμα περισσότερο θα αποτελέσει ντροπή να επικαλεστώ το ότι η ΑΕΚ διέθεσε εισιτήρια για τον τελικό ΚΑΙ σε οικογενειάρχες κατόχους διαρκείας, όπως είχε δεσμευθεί πριν από τον τελικό! Πώς να το επικαλεστείς, όταν τους έβλεπες να αποχωρούν τρέχοντας μαζί με τα παιδιά τους, πριν αρχίσει ο τελικός, χωρίς να μπορείς να κάνεις τίποτα; Όταν κάναμε αυτούς τους ανθρώπους σήμερα να αισθάνονται ενοχές που έβαλαν σε κίνδυνο τη ζωή των παιδιών τους και ακόμα περισσότερο όταν σήμερα κατηγορούνται από τον κοινωνικό τους περίγυρο που τα έχουν φέρει κοντά στο ποδόσφαιρο; Το έχω ζήσει αυτό μικρό παιδί και στο δικό μου σπίτι όταν συνέβαινε κάτι τέτοιο.

Η υποκρισία ημών 

Και εδώ υπάρχει μία υποκρισία ημών των δημοσιογράφων! Δεν γίνεται να καταδικάζουμε και να κλαίμε για τα επεισόδια, αλλά ταυτόχρονα να κατηγορούμε τις ομάδες για… μπλαζέ ύφος, για τις κοινές δηλώσεις και εμφανίσεις των παραγόντων, τη συνειδητή προσπάθεια για να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι, ακόμα κι όταν υπήρχαν εστίες σύγκρουσης, προκειμένου να γίνει ένας τελικός σε ομαλές συνθήκες, κάτι που φυσικά δεν συνέβη και η αποτυχία όλων μας είναι δεδομένη, χωρίς ελαφρυντικά… Ολοι κρινόμαστε από το αποτέλεσμα.

Πρέπει, όμως, και εμείς να αποφασίσουμε τι ποδόσφαιρο θέλουμε και να το υπηρετήσουμε χωρίς εκπτώσεις. Οποια κι αν τελικά είναι η απόφασή μας. Οποιο κι αν είναι το ποδόσφαιρο που θέλουμε. Να είμαστε απλώς συνεπείς σε αυτό που θέλουμε να υπηρετήσουμε. Και ειλικρινείς. Ολοι μας. Σε όποια πλευρά του ποταμιού κι αν στεκόμαστε...

---

harddog

---

*