*
Ανασυγκρότηση
***
*
...ένας διεθνής δολοφόνος και εμείς
ΤΟ ΠΑΙΔΙ: «Μαμά πού πάμε;» ρώτησε ο μικρός γιος τη μητέρα του φεύγοντας από την Τουρκία. «Στον Παράδεισο!» του απάντησε, όπως το περιγράφει η ίδια. Το καρυδότσουφλο που μετέφερε τις οικογένειες Τούρκων, μαζί και εκείνη της διωκόμενης από το καθεστώς δικαστικού, ανατράπηκε. Το παιδάκι χάθηκε μαζί με το αδερφάκι του, τρία ακόμα παιδιά και δύο γυναίκες. Χάθηκε/χάθηκαν στα νερά του Αιγαίου –στη θάλασσα της ανεκπλήρωτης ελευθερίας που γίνεται πέλαγος
οδύνης. Δεν ξέρω αν εκεί που πήγαν είναι ο Παράδεισος της μητρικής υπόσχεσης. Σίγουρο είναι ότι έφυγαν από την κόλαση των σύγχρονων σταυρωτών τής Ανατολής και των Πόντιων Πιλάτων της Δύσης.
Η ΜΗΤΕΡΑ: Περιγράφει το δράμα της και λέει ότι σε όλη τη διαδρομή σκεφτόταν τον δυστυχή μικρούλη, τον Αϊλάν, που είχε εκβραστεί στις ακτές της Τουρκίας, τότε που η φωτογραφία με το άψυχο κορμάκι του συγκλόνισε τον κόσμο. Η μάνα φοβόταν ότι μπορεί να επαναληφθεί η κακή του τύχη• ο φόβος βγήκε αληθινός και πολλαπλασιασμένος: έχασε δύο παιδιά.
Η ΦΥΛΑΚΗ: Η Τουρκάλα δικαστικός είχε κυοφορήσει ένα παιδί της στη φυλακή. Ο λόγος; Ο όποιος συσχετισμός της (ανοχή της; βοήθειά της; συμπάθειά της; αναφορά της;) στο αποτυχημένο πραξικόπημα του '16.
Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Άθλιος δικτάτορας. Φυλακίζει, καταδιώκει, απειλεί, εισβάλλει, σκοτώνει• τον απειλούν, δήθεν, και αυτός δείχνει τα φονικά του όπλα και μαζί το ανδρικό του υπογάστριο.
ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ: Πάντα διπρόσωποι, αστάθμητοι, χωρίς μπέσα και χωρίς λόγο. Μια ομογενοποιημένη μάζα υποκρισίας και κυνισμού. Ψευτοκουτσαβάκια με ψευτοαπειλές, απέναντι στον εκλεγμένο τσαμπουκαλή που δεν μένει μόνο στον τσαμπουκά• δολοφονεί μέσα και έξω από τη χώρα του.
ΣΤΕΪΤ ΝΤΙΠΑΡΤΜΕΝΤ: Δηλώνει με εκπρόσωπό του, ανωνύμως, ότι οι ΗΠΑ θα πάρουν μέτρα αν οι Τούρκοι περάσουν την κόκκινη γραμμή. Προς το παρόν δεν την έχουν περάσει... Προφανώς δεν εννοεί τον κόκκινη γραμμή από το αίμα των (πρώτων) εκατοντάδων νεκρών.
Ο ΟΗΕ: Θεματοφύλακας της Ειρήνης, υποτίθεται. Συστήνει «σε όλους» μέσω του Γενικού Γραμματέα του, του Αντόνιο Γκουτέρες, «μέγιστη αυτοσυγκράτηση».
ΟΙ ΡΩΣΟΙ: Στην αυγή της οικονομικής κρίσης που ξημέρωσε σκοτάδι στη χώρα μας, τους υπολογίζαμε –φυσικά αφελώς– για αποκούμπι. Φιλαράκια τώρα με τους Τούρκους στην σκακιέρα της γεωπολιτικής στρατηγικής. Στο «Συριακό» μαζί με τους Αμερικανούς πρόβαλαν βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας για να μην εκδοθεί ανακοίνωση που θα καταδικάζει την τουρκική εισβολή. Προφανώς θα συμπλεύσουν με την Τουρκία και σε πιθανή δράση της στο Αιγαίο –καμιά αυταπάτη.
ΤΟ ΝΑΤΟ: Σηκώνει τα χέρια απέναντι στην τουρκική σφαγή και κρατάει «ουδετερότητα» στις διαφορές ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία• «Βρείτε τα» λέει.
ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ: Ποδοπατούνται, οι έννοιες που σχηματίζουν ανατρέπονται – σημαίνουν το ακριβώς αντίθετο. Η προηγούμενη εισβολή των Τούρκων στη Συρία είχε ονομαστεί Κλάδος Ελαίας, η τωρινή Πηγή Ειρήνης! Κοροϊδία στα μούτρα της Υφηλίου.
ΤΟ ΠΑΖΛ: Όλα τα παραπάνω είναι ψηφίδες που αποτυπώνουν την τουρκική επιθετικότητα, τη διεθνή ανοχή, τον εμπαιγμό με θεατρικές απειλές και τη θέση της Ελλάδας. Μία από τις ψηφίδες είναι η «ζώνη ασφαλείας» που επιχειρούν να φτιάξουν οι Τούρκοι στη Συρία• μία άλλη η Κύπρος• μια τρίτη το Αιγαίο.
Ο ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ: Η σύνθεση όλων των δεδομένων δικαιολογούν τη δήλωσή του, όταν ήταν ακόμα αρχηγός ΓΕΕΘΑ: «Κανένας δεν πρόκειται να πολεμήσει δίπλα μας αν χρειαστεί», είχε πει. Μια δήλωση-σύνοψη των όσων συμβαίνουν και μπορεί να συμβούν. Είμαστε μόνοι. Δυστυχώς και διαιρεμένοι, τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή.
Διον. Βραϊμάκης
οδύνης. Δεν ξέρω αν εκεί που πήγαν είναι ο Παράδεισος της μητρικής υπόσχεσης. Σίγουρο είναι ότι έφυγαν από την κόλαση των σύγχρονων σταυρωτών τής Ανατολής και των Πόντιων Πιλάτων της Δύσης.
Η ΜΗΤΕΡΑ: Περιγράφει το δράμα της και λέει ότι σε όλη τη διαδρομή σκεφτόταν τον δυστυχή μικρούλη, τον Αϊλάν, που είχε εκβραστεί στις ακτές της Τουρκίας, τότε που η φωτογραφία με το άψυχο κορμάκι του συγκλόνισε τον κόσμο. Η μάνα φοβόταν ότι μπορεί να επαναληφθεί η κακή του τύχη• ο φόβος βγήκε αληθινός και πολλαπλασιασμένος: έχασε δύο παιδιά.
Η ΦΥΛΑΚΗ: Η Τουρκάλα δικαστικός είχε κυοφορήσει ένα παιδί της στη φυλακή. Ο λόγος; Ο όποιος συσχετισμός της (ανοχή της; βοήθειά της; συμπάθειά της; αναφορά της;) στο αποτυχημένο πραξικόπημα του '16.
Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ: Άθλιος δικτάτορας. Φυλακίζει, καταδιώκει, απειλεί, εισβάλλει, σκοτώνει• τον απειλούν, δήθεν, και αυτός δείχνει τα φονικά του όπλα και μαζί το ανδρικό του υπογάστριο.
ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ: Πάντα διπρόσωποι, αστάθμητοι, χωρίς μπέσα και χωρίς λόγο. Μια ομογενοποιημένη μάζα υποκρισίας και κυνισμού. Ψευτοκουτσαβάκια με ψευτοαπειλές, απέναντι στον εκλεγμένο τσαμπουκαλή που δεν μένει μόνο στον τσαμπουκά• δολοφονεί μέσα και έξω από τη χώρα του.
ΣΤΕΪΤ ΝΤΙΠΑΡΤΜΕΝΤ: Δηλώνει με εκπρόσωπό του, ανωνύμως, ότι οι ΗΠΑ θα πάρουν μέτρα αν οι Τούρκοι περάσουν την κόκκινη γραμμή. Προς το παρόν δεν την έχουν περάσει... Προφανώς δεν εννοεί τον κόκκινη γραμμή από το αίμα των (πρώτων) εκατοντάδων νεκρών.
Ο ΟΗΕ: Θεματοφύλακας της Ειρήνης, υποτίθεται. Συστήνει «σε όλους» μέσω του Γενικού Γραμματέα του, του Αντόνιο Γκουτέρες, «μέγιστη αυτοσυγκράτηση».
ΟΙ ΡΩΣΟΙ: Στην αυγή της οικονομικής κρίσης που ξημέρωσε σκοτάδι στη χώρα μας, τους υπολογίζαμε –φυσικά αφελώς– για αποκούμπι. Φιλαράκια τώρα με τους Τούρκους στην σκακιέρα της γεωπολιτικής στρατηγικής. Στο «Συριακό» μαζί με τους Αμερικανούς πρόβαλαν βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας για να μην εκδοθεί ανακοίνωση που θα καταδικάζει την τουρκική εισβολή. Προφανώς θα συμπλεύσουν με την Τουρκία και σε πιθανή δράση της στο Αιγαίο –καμιά αυταπάτη.
ΤΟ ΝΑΤΟ: Σηκώνει τα χέρια απέναντι στην τουρκική σφαγή και κρατάει «ουδετερότητα» στις διαφορές ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία• «Βρείτε τα» λέει.
ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ: Ποδοπατούνται, οι έννοιες που σχηματίζουν ανατρέπονται – σημαίνουν το ακριβώς αντίθετο. Η προηγούμενη εισβολή των Τούρκων στη Συρία είχε ονομαστεί Κλάδος Ελαίας, η τωρινή Πηγή Ειρήνης! Κοροϊδία στα μούτρα της Υφηλίου.
ΤΟ ΠΑΖΛ: Όλα τα παραπάνω είναι ψηφίδες που αποτυπώνουν την τουρκική επιθετικότητα, τη διεθνή ανοχή, τον εμπαιγμό με θεατρικές απειλές και τη θέση της Ελλάδας. Μία από τις ψηφίδες είναι η «ζώνη ασφαλείας» που επιχειρούν να φτιάξουν οι Τούρκοι στη Συρία• μία άλλη η Κύπρος• μια τρίτη το Αιγαίο.
Ο ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ: Η σύνθεση όλων των δεδομένων δικαιολογούν τη δήλωσή του, όταν ήταν ακόμα αρχηγός ΓΕΕΘΑ: «Κανένας δεν πρόκειται να πολεμήσει δίπλα μας αν χρειαστεί», είχε πει. Μια δήλωση-σύνοψη των όσων συμβαίνουν και μπορεί να συμβούν. Είμαστε μόνοι. Δυστυχώς και διαιρεμένοι, τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή.
Διον. Βραϊμάκης
---
*
