*
Δυστυχώς πλειοψηφία και μειοψηφία στην ΕΣΗΕΜΘ συνεχίζουν μία παρελκυστική τακτική που προτείνει είτε «υπομονή και βλέπουμε» ή «απεργία διαρκείας» και «ό,τι μας ξημερώσει».
Ανασυγκρότηση
***
*
*
Παρελκυστική τακτική της ΕΣΗΕΜΘ
Συζητήσεις για πώληση της “Μακεδονίας”;
Να βγούμε από την σιωπή των… αμνών
Διαβάζουμε στις «Τυπολογίες» πως «σε συζητήσεις βρίσκεται το συγκρότημα της «Μακεδονίας» με τον Γιάννη Φιλιππάκη της «Δημοκρατίας» για την εξαγορά ή τη συνεργασία με τις Βορειοελλαδικές Εκτυπώσεις, που έχουν στη Θεσσαλονίκη και τις εκτυπωτικές μηχανές του «Αγγελιοφόρου», ο οποίος ανέστειλε την έκδοσή του. Ο Γ. Φιλιππάκης ενδιαφέρεται για την απόκτηση εκτυπωτικής μονάδας και ο Τζον Ρήγας για επενδυτή στις επιχειρήσεις του στη Μακεδονία. Η διευθύντρια, πάντως, της «Μακεδονίας» φέρεται να είπε σε απλήρωτους εργαζομένους πως αν δεν βρεθεί επενδυτής η εταιρεία θα πάει για πτώχευση».Εμείς ξέρουμε ότι οι συζητήσεις της ΕΣΗΕΜΘ με την πλευρά Ρήγα – Σουλοπούλου βρίσκονται σε εξέλιξη και πως αναμένεται κάποιο ραντεβού γύρω στις 23 Φεβρουαρίου. Οσο για τα απλήρωτα δεδουλευμένα αυτά ξεπερνούν τους 11 μήνες ενώ εργοδοσία και διεύθυνση απαιτούν με ξεχωριστό θράσος από τους εργαζόμενους εξαήμερη απασχόληση με εργασία και τις Κυριακές και 7 εκδόσεις, όταν ο μέσος μισθός που καταβάλλεται στην επιχείρηση αντιστοιχεί περίπου στο 40% των πραγματικών μισθών. Η ΕΣΗΕΜΘ οφείλει πριν προχωρήσει στη συνάντηση με τον Ρήγα να ενημερώσει τους εργαζόμενους για όποια στοιχεία και δεδομένα διαθέτει και να προτείνει ένα στρατηγικό σχεδιασμό και μια τακτική. Καλό θα ήταν στην παρούσα φάση να μην ακολουθήσει την περπατημένη: αυτά λέει και θέλει η εργοδοσία, πείτε τι να κάνουμε. Η ΕΣΗΕΜΘ οφείλει να καταθέτει προτάσεις και να τις συζητά με τα μέλη της.
Δυστυχώς πλειοψηφία και μειοψηφία στην ΕΣΗΕΜΘ συνεχίζουν μία παρελκυστική τακτική που προτείνει είτε «υπομονή και βλέπουμε» ή «απεργία διαρκείας» και «ό,τι μας ξημερώσει».
Υποτίθεται έχουν αναληφθεί κάποιες πρωτοβουλίες από το καλοκαίρι, κυρίως νομικού χαρακτήρα αλλά και πολιτικής και συνδικαλιστικής πίεσης, που όπως φαίνεται σε μεγάλο βαθμό παραμένουν στα λόγια. Οι όποιες προσωπικές επιλογές και στρατηγικές χαρακτηρίζουν και αφορούν τα άτομα, το θέμα είναι τι μπορεί να γίνει συνδικαλιστικά και συλλογικά. Επί παραδείγματι υπάρχουν κάποια ερωτήματα:
- τι έγινε με τις αγωγές και τα ασφαλιστικά μέτρα και ποια περιθώρια κινήσεων υπάρχουν ώστε να μη βρεθούμε προ τετελεσμένων;
- Η Ένωση πριν συναντηθεί με την εργοδοσία δεν πρέπει να συζητήσει και να ενημερώσει τους εργαζόμενους;
- Θα αφήσουμε το Ρήγα και τη Σουλοπούλου να πουλήσουν το συγκρότημα χωρίς να υπάρχει καταβολή δεδουλευμένων;
- Θέλουμε να σωθεί η επιχείρηση και να «κλείσουν» οι εργαζόμενοι; Η ΕΣΗΜΕΘ, να υπενθυμίσουμε, εκπροσωπεί τα μέλη της και όχι απρόσωπες θέσεις εργασίας. Δεν είναι οικονομικό επιμελητήριο…
- Τι λέει το υπουργείο Εργασίας; Ακούστηκε ότι έγιναν συναντήσεις με τον Νεφελούδη; Δεν πρέπει να υπάρξει ενημέρωση;
- Μήπως πρέπει να ανοίξει ένας νέος κύκλος κινητοποιήσεων και παρεμβάσεων; Μήπως πρέπει να βγούμε από την σιωπή των… αμνών;
Φ.Δ.
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου