*
Ανασυγκρότηση
***
Ο Μουράτης όταν το 1945 μεταγράφηκε από την Προοδευτική στον Ολυμπιακό, δεν απαίτησε χρηματικά ανταλλάγματα. Ζήτησε να καταστρέψουν το φάκελό του. Ζήτησε εν ολίγοις να ζήσει ελεύθερος.
Ο Ανδρέας Μουράτης δεν έμαθε γράμματα. Έβγαλε όμως το πανεπιστήμιο της ζωής. Στο γήπεδο κατέθετε ψυχή. Διώχθηκε ως υπαίτιος εξέγερσης των διεθνών το 1953 επειδή ως αρχηγός της εθνικής ομάδας απαίτησε από την ΕΠΟ να εισπράξουν οι παίκτες τα οδοιπορικά τους. Δοξάστηκε ως ποδοσφαιριστής, πέθανε φτωχός. Εμεινε όμως στην ιστορία.
Το 1953 η Ελλάδα αντιμετώπισε στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας την Τουρκία για το κύπελλο ανατολικής Μεσογείου και νίκησε 3-1 με τρία γκολ του Δαρίβα. Επειδή οι δύο ομάδες θα αναμετριόνταν και έπειτα από δύο μέρες σε φιλική συνάντηση, η ΕΠΟ έκρινε σωστό να διανυκτερεύουν οι παίκτες σε ξενοδοχείο της Βουλιαγμένης.
Την επομένη το πρωί ενώ έκαναν περίπατο στην παραλία, τους κάλεσε ο αρχηγός της αποστολής να παραταχθούν γρήγορα, επειδή, όπως είπε, έρχεται η βασίλισσα. Παρατάχτηκαν πάραυτα και πλησιάζει ένα αυτοκίνητο από το οποίο κατεβαίνει η Φρειδερίκη.
Η τότε βασίλισσα τους συνεχάρη για τη νίκη και την απόδοσή τους. Όπως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις κάποιος από την ομάδα έπρεπε να ανταποδώσει τις φιλοφρονήσεις. Αρμοδιότερος όλων είναι ο εκάστοτε αρχηγός της εθνικής και επί του προκειμένου ο Αντρέας Μουράτης. Αγράμματος ο Μουράτης, κάθε φορά που έπρεπε να κάνει δηλώσεις, συμβουλεύονταν τον φίλο και συμπαίκτη του στον Ολυμπιακό Γιώργο Δαρίβα.
Τον τελευταίο τον σκουντάει όμως ο διπλανός του, ο Ιωάννου και του ψιθυρίζει: «Άστον να δούμε τι θα πει». Ο Μουράτης πήρε το λόγο και μίλησε όπως ήξερε κι από καρδιάς: «Άκου να σου πω κυρά μου, εμείς πάντα έτσι ξηγιόμαστε. Για την πατρίδα τα δίνουμε όλα».
*
Όταν ο Μουράτης
έλεγε στη Φρειδερίκη:
«Άκου να σου πω κυρά μου!»
Δυο άγνωστες στο ευρύ κοινό ιστορίες ήρθαν στο φως για τον Ανδρέα Μουράτη μέσα από την εκδήλωση «Ποδόσφαιρο και Εθνική Αντίσταση»
Ο Nίκος Γόδας και ο Ανδρέας Μουράτης ήταν μεταξύ των μαχητών του ΕΛΑΣ Πειραιά στη μάχη της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι, όπου με το όπλο στο χέρι δεν επέτρεψαν στους κατακτητές να ανατινάξουν το εργοστάσιο. Έντεκα ΕΛΑσίτες έδωσαν τη ζωή τους για να μη μείνουν η Αθήνα κι ο Πειραιάς στο σκοτάδι. Ο Γόδας πιστός στις ιδέες του εκτελέστηκε το 1948 στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας, ζητώντας να φορέσει κατά την εκτέλεση τη φανέλα του Ολυμπιακού.
Ο δημοσιογράφος Γιάννης Γεωργάκης αποκάλυψε δυο ιστορίες για τον Ανδρέα Μουράτη κατά την ομιλία του στην εκδήλωση «Ποδόσφαιρο και Εθνική Αντίσταση» που διοργάνωσε ο Δήμος Ν. Ιωνίας. Είπε συγκεκριμένα:
Ο Μουράτης όταν το 1945 μεταγράφηκε από την Προοδευτική στον Ολυμπιακό, δεν απαίτησε χρηματικά ανταλλάγματα. Ζήτησε να καταστρέψουν το φάκελό του. Ζήτησε εν ολίγοις να ζήσει ελεύθερος.
Ο Ανδρέας Μουράτης δεν έμαθε γράμματα. Έβγαλε όμως το πανεπιστήμιο της ζωής. Στο γήπεδο κατέθετε ψυχή. Διώχθηκε ως υπαίτιος εξέγερσης των διεθνών το 1953 επειδή ως αρχηγός της εθνικής ομάδας απαίτησε από την ΕΠΟ να εισπράξουν οι παίκτες τα οδοιπορικά τους. Δοξάστηκε ως ποδοσφαιριστής, πέθανε φτωχός. Εμεινε όμως στην ιστορία.
Το 1953 η Ελλάδα αντιμετώπισε στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας την Τουρκία για το κύπελλο ανατολικής Μεσογείου και νίκησε 3-1 με τρία γκολ του Δαρίβα. Επειδή οι δύο ομάδες θα αναμετριόνταν και έπειτα από δύο μέρες σε φιλική συνάντηση, η ΕΠΟ έκρινε σωστό να διανυκτερεύουν οι παίκτες σε ξενοδοχείο της Βουλιαγμένης.
Την επομένη το πρωί ενώ έκαναν περίπατο στην παραλία, τους κάλεσε ο αρχηγός της αποστολής να παραταχθούν γρήγορα, επειδή, όπως είπε, έρχεται η βασίλισσα. Παρατάχτηκαν πάραυτα και πλησιάζει ένα αυτοκίνητο από το οποίο κατεβαίνει η Φρειδερίκη.
Η τότε βασίλισσα τους συνεχάρη για τη νίκη και την απόδοσή τους. Όπως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις κάποιος από την ομάδα έπρεπε να ανταποδώσει τις φιλοφρονήσεις. Αρμοδιότερος όλων είναι ο εκάστοτε αρχηγός της εθνικής και επί του προκειμένου ο Αντρέας Μουράτης. Αγράμματος ο Μουράτης, κάθε φορά που έπρεπε να κάνει δηλώσεις, συμβουλεύονταν τον φίλο και συμπαίκτη του στον Ολυμπιακό Γιώργο Δαρίβα.
Τον τελευταίο τον σκουντάει όμως ο διπλανός του, ο Ιωάννου και του ψιθυρίζει: «Άστον να δούμε τι θα πει». Ο Μουράτης πήρε το λόγο και μίλησε όπως ήξερε κι από καρδιάς: «Άκου να σου πω κυρά μου, εμείς πάντα έτσι ξηγιόμαστε. Για την πατρίδα τα δίνουμε όλα».
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου