Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

... άρχισε το φτύσιμο - όχι, δεν βρέχει ...

*
Ανασυγκρότηση
***
*

Γελάει ο κόσμος
(και η κυβέρνηση και οι μιντιάρχες)
με τους συνδικαλιστές του Τύπου
24ωρη απεργία ανακοίνωσε η ΠΟΕΣΥ ως διαμαρτυρία λέει για το ασφαλιστικό που θα πλήξει φυσικά και τον κλάδο του Τύπου συνολικά.

Εντάξει τη βγάλαμε την υποχρέωση έτσι σύντροφοι; ΟΚ δεν θα έχει δελτία ειδήσεων και ενημερωτικές εκπομπές σε τηλεόραση και ραδιόφωνο και εφημερίδες την επόμενη μέρα. Φυσικά το κοινό θα ενημερωθεί πλήρως την ημέρα της απεργίας για τα πάντα από τα sites που θα λειτουργούν και καλά θα κάνουν άλλωστε αφού οι συνδικαλιστές 25 χρόνια μετά την έλευση του Internet στη χώρα μας εκείνοι θέλουν να ζουν παρέα με τον Τραγάκη στην εποχή των… fax αρνούμενοι να κάνουν δεκτούς στους κόλπους των δημοσιογραφικών ενώσεων τους εργαζόμενους στα ιντερνετικά Μέσα. Ετσι λοιπόν ως συνήθως τα τελευταία χρόνια η 24ωρη απεργία θα εξυπηρετήσει τους εργοδότες που θα γλιτώσουν ένα μεροκάματο, ενώ οι κυβερνώντες σε αυτή τη συγκυρία μια μέρα χωρίς τηλεόραση, ραδιόφωνο και εφημερίδες θα πάρουν ένα ωραίο ρεπουδάκι να χαλαρώσουν.

Δυστυχώς τώρα που φτάνουμε πλέον στο τέρμα και όλα κατεδαφίζονται στο μηντιακό τοπίο οι συνδικαλιστές αγκιστρωμένοι στις αποκομμένες από την πραγματικότητα κόβες τους επιζητούν να πεθάνουν δεμένοι στις καρέκλες τους και κρατώντας σφικτά τις σφραγίδες των σωματείων τους στα χέρια.


ΠΟΕΣΥ, ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ, ΕΤΗΠΤΑ και τελειωμό δεν έχουν τα αρκτικόλεξα των σωματείων που σχετίζονται με τα ΜΜΕ. Μπροστά στο ολοκαύτωμα όλοι τους κρατούν με νύχια και δόντια τα φελιζόλ που έχουν απομείνει να συγκρατούν τις πόρτες των γραφείων τους. Η ΕΣΗΕΑ έκανε ένα εξάμηνο να βγάλει προεδρείο χωρίς κανείς εκτός από καμιά δεκαριά άτομα στην Ακαδημίας να καταλαβαίνει τι έχουν να χωρίσουν, ποιές είναι οι διαφορές τους για να μην μπορούν να συμφωνήσουν σε μια κοινή δράση για το καλό του κλάδου.

Η μοναδική λύση που θα μπορούσε να διασώσει οτιδήποτε αν σώζεται (που λέει και ο πρόεδρος της ΕΡΤ) είναι να ενώνονταν όλοι σε ένα μπλοκ, σε ένα συνδικάτο που να οργάνωνε δυναμικά και συνολικά τις άμυνες του και αν μπορούσε να εξαπολύσει και καμία αντεπίθεση στο transition που λένε και οι σπορτκάστερ. Τα λέει όλος ο κόσμος εδώ και χρόνια ότι η μόνη λύση για να διασωθεί ο κλάδος των ΜΜΕ είναι να υπάρχει ένα και μόνο συνδικαλιστικό σωματείο. Αλλά οι συνδικαλιστές άλλοι για λόγους μικροκλαδικού συμφέροντος, άλλοι γιατί εξυπηρετούν στενά προσωπικά συμφέροντα, άλλοι γιατί εξυπηρετούν κομματικά συμφέροντα και άλλοι γιατί δεν μπορούν να ξεφύγουν από τις αδιέξοδες και παρωχημένες πια συνδικαλιστικές εμμονές και πρακτικές, δεν θέλουν ούτε να ακούνε για ομαδική και οργανωμένη προσπάθεια. Ετσι τα σωματεία το μόνο που κάνουν εδώ και 6 χρόνια είναι 3-4 24ωρες γενικές απεργίες το χρόνο και ανά εξάμηνο οργανώνουν και καμιά 24ωρη απεργία σε όποια εκδοτική εταιρεία ή κανάλι προχωρά σε απολύσεις ή μειώσεις μισθών. Και ζήσαν οι συνδικαλιστές καλά και οι μιντιάρχες και οι πολιτικοί καλύτερα.
---
---
*

1 σχόλιο:

  1. Και μόλις ξύπνησε ο συγγραφέας -αν ξύπνησε- είδε όλο τον κόσμο να κλαίει! Εκτός απ' τους καναλάρχες, τους μιντιάρχες και τους αλλοπαρμένους σαν κι αυτόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή