*
** Τη μια ο ένας αγνοεί την ανακοίνωση των Ενώσεων Συντακτών για το πώς θα δουλέψουν οι δημοσιογράφοι στις αργίες των Χριστουγέννων, την αποκαλεί «αναχρονιστική» και βγαίνει σε δική του μέρα!
** Την άλλη ο αντίπαλος απαντά με πρόθεση να σπάσει την προχθεσινή απεργία – μια πρόθεση που κόντευε να γίνει πράξη και η ΕΣΗΕΑ την τελευταία στιγμή απέκρουσε την απεργοσπαστική μπάλα πριν περάσει τη γραμμή!
Αυτά είναι φαινόμενα βαθιάς αρρώστιας του σύγχρονου Τύπου. Παλιά οι αντιπαραθέσεις μεταξύ εντύπων ήταν συνήθεις, αλλά «στα ίσια». Με αντιμαχόμενα άρθρα, ποιοτική βελτίωση, δημοσιογραφικές αποστολές, αποκλειστικά θέμα – συχνά και με επιχειρήσεις αλληλοκατηγοριών που έριχναν και μερικές χούφτες λάσπης. Σήμερα, που τόσο έχουν μικρύνει οι αξίες (γι’ αυτό μιλάω για τους δημοσιογραφικούς μας πατέρες και παππούδες) ο ανταγωνισμός έχει αντικατασταθεί με την μπαμπεσιά, το πισώπλατα χτυπήματα, την μικροπολιτική, το βουρ στον ταβλά να πάρω πρώτος τα φύλλα.
Φυσικά, η (υγιής!) «Live» ευχαριστεί και λέει ότι δεν θα πάρει. Από το πιάτο με αυτές τις μεθοδεύσεις δεν θα πάρει. Ούτε από τον ταβλά...
Ανασυγκρότηση
***
*
*
Άρρωστος Τύπος,
επαγγελματικός κανιβαλισμός
και κατάντια
επαγγελματικός κανιβαλισμός
και κατάντια
Διευθυντικό στέλεχος: «Μειώνουμε την τιμή για να τους κλείσουμε» - Οι δημοσιογραφικοί πατέρες και η αλλαγή στα ήθη
Γράφει ο Διον. Βραϊμάκης
Ο Τύπος με την κρίση έχει μεταβληθεί σε ναρκοθετημένη περιοχή. Συχνά ακούγονται ανατινάξεις, σε μικρά, μεσαία, αλλά και σε πολύ μεγάλα μαγαζιά: απολύσεις, μειώσεις αμοιβών, αναστολή εκδόσεων, καθυστέρηση μισθών, αφυδάτωση των Ταμείων, αποψίλωση εφημερίδων από ικανά στελέχη – κάτι που είναι σαν να κόβεις από τη γάτα τα νύχια: γίνεται τελείως ακίνδυνη. Στον αθλητικό Τύπο η ναρκοθέτηση είναι πυκνότερη και γι’ αυτό πιο επικίνδυνη. Ιδιαίτερα μετά την εμφάνιση φαινομένων ετσιθελισμού και αποδέσμευσης από τους κανόνες που μας άφησαν οι δημοσιογραφικοί πατέρας μας.
Η κρίση στον αθλητικό Τύπο φτάνει κάποιες φορές στα όρια κατάντιας και συχνά τα ξεπερνάει. Είναι κατάντια που διευθυντικό στέλεχος εφημερίδας σε μια άτυπη συνάντηση με συντάκτες του (όχι συνέλευση) είπε «μειώνουμε την τιμή για να κλείσουμε αυτήν και εκείνη». Είναι κατάντια – είναι επαγγελματικός κανιβαλισμός! – που εργαζόμενοι σε εφημερίδες περιμένουν να κλείσει η «διπλανή» τους για να σώσουν το δικό τους κλαδί στο δέντρο όπου όλοι είμαστε σκαρφαλωμένοι.
Μαζί με όλα αυτά, η παράκαμψη των συνδικαλιστικών δεσμεύσεων. Έτσι:
Ο Τύπος με την κρίση έχει μεταβληθεί σε ναρκοθετημένη περιοχή. Συχνά ακούγονται ανατινάξεις, σε μικρά, μεσαία, αλλά και σε πολύ μεγάλα μαγαζιά: απολύσεις, μειώσεις αμοιβών, αναστολή εκδόσεων, καθυστέρηση μισθών, αφυδάτωση των Ταμείων, αποψίλωση εφημερίδων από ικανά στελέχη – κάτι που είναι σαν να κόβεις από τη γάτα τα νύχια: γίνεται τελείως ακίνδυνη. Στον αθλητικό Τύπο η ναρκοθέτηση είναι πυκνότερη και γι’ αυτό πιο επικίνδυνη. Ιδιαίτερα μετά την εμφάνιση φαινομένων ετσιθελισμού και αποδέσμευσης από τους κανόνες που μας άφησαν οι δημοσιογραφικοί πατέρας μας.
Η κρίση στον αθλητικό Τύπο φτάνει κάποιες φορές στα όρια κατάντιας και συχνά τα ξεπερνάει. Είναι κατάντια που διευθυντικό στέλεχος εφημερίδας σε μια άτυπη συνάντηση με συντάκτες του (όχι συνέλευση) είπε «μειώνουμε την τιμή για να κλείσουμε αυτήν και εκείνη». Είναι κατάντια – είναι επαγγελματικός κανιβαλισμός! – που εργαζόμενοι σε εφημερίδες περιμένουν να κλείσει η «διπλανή» τους για να σώσουν το δικό τους κλαδί στο δέντρο όπου όλοι είμαστε σκαρφαλωμένοι.
Μαζί με όλα αυτά, η παράκαμψη των συνδικαλιστικών δεσμεύσεων. Έτσι:
** Τη μια ο ένας αγνοεί την ανακοίνωση των Ενώσεων Συντακτών για το πώς θα δουλέψουν οι δημοσιογράφοι στις αργίες των Χριστουγέννων, την αποκαλεί «αναχρονιστική» και βγαίνει σε δική του μέρα!
** Την άλλη ο αντίπαλος απαντά με πρόθεση να σπάσει την προχθεσινή απεργία – μια πρόθεση που κόντευε να γίνει πράξη και η ΕΣΗΕΑ την τελευταία στιγμή απέκρουσε την απεργοσπαστική μπάλα πριν περάσει τη γραμμή!
Αυτά είναι φαινόμενα βαθιάς αρρώστιας του σύγχρονου Τύπου. Παλιά οι αντιπαραθέσεις μεταξύ εντύπων ήταν συνήθεις, αλλά «στα ίσια». Με αντιμαχόμενα άρθρα, ποιοτική βελτίωση, δημοσιογραφικές αποστολές, αποκλειστικά θέμα – συχνά και με επιχειρήσεις αλληλοκατηγοριών που έριχναν και μερικές χούφτες λάσπης. Σήμερα, που τόσο έχουν μικρύνει οι αξίες (γι’ αυτό μιλάω για τους δημοσιογραφικούς μας πατέρες και παππούδες) ο ανταγωνισμός έχει αντικατασταθεί με την μπαμπεσιά, το πισώπλατα χτυπήματα, την μικροπολιτική, το βουρ στον ταβλά να πάρω πρώτος τα φύλλα.
Φυσικά, η (υγιής!) «Live» ευχαριστεί και λέει ότι δεν θα πάρει. Από το πιάτο με αυτές τις μεθοδεύσεις δεν θα πάρει. Ούτε από τον ταβλά...
---
---
*
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου