*
Ανασυγκρότηση
***
*
Προς το ΔΣ για το θέμα της πρότασης του προεδρείου, που αφορά το μέλλον του ΕΔΟΕΑΠ
Συνάδελφοι, θέλω να επισημάνω ορισμένα σημεία εν όψη του δεύτερου μέρους της “περιπετειώδους” συζήτησης που άρχισε στο τελευταίο ΔΣ για την τύχη του ΕΔΟΕΑΠ. Για την αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνείας…
*
Γ. Αγγέλης για ΕΔΟΕΑΠ: Παραδίδουν το
ταμείο στους εργοδότες ως επαγγελματικό
Συνάδελφοι, θέλω να επισημάνω ορισμένα σημεία εν όψη του δεύτερου μέρους της “περιπετειώδους” συζήτησης που άρχισε στο τελευταίο ΔΣ για την τύχη του ΕΔΟΕΑΠ. Για την αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνείας…
Αντιπαρέρχομαι τις εξωφρενικές αντιδράσεις του γεν. Γραμματέα κ. Καπάκου και τα κοσμητικά επίθετα με τα οποία απευθύνθηκε στα διαφωνούντα με τις προτάσεις του μέλη του ΔΣ, ως απλή ένδειξη της έλλειψης ψυχραιμίας που τον διακρίνει κάθε φορά που κάποιος έχει διαφορετική γνώμη από τον ίδιο, ήτοι ως άνευ σημασίας…
Και επιστρέφω στα σημεία που θέλω να επισημάνω:
Σημείο πρώτο: Το έγγραφο που διέρρευσε ως πρόταση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ προς τις εργοδοτικές Ενώσεις, χωρίς να έχει συζητηθεί ποτέ στο ΔΣ, αντίθετα με τους ισχυρισμούς των Καπάκου – Αντωνιάδου, καμία σχέση δεν έχει ως προς τα προβλεπόμενα για τον μελλοντικό χαρακτήρα του ΕΔΟΕΑΠ, ούτε με τα ισχύοντα, ούτε με εκείνα που προβλέπει το κείμενο το οποίο το προεδρείο του ΔΣ υποστηρίζει ότι έχει κατατεθεί στα πρακτικά, μετά την συνάντηση του ΔΣ, στις 3 Αυγούστου και το οποίο μοιράστηκε την Τετάρτη 9/8 στα μέλη του ΔΣ, στην τελευταία συνάντηση που έμεινε αναλοκλήρωτη.
Και αυτό γιατί:
Το κείμενο με τίτλο “Η πρόταση για τον ΕΔΟΕΑΠ” που μας δόθηκε στην τελευταία συνάντηση (9/8) δεν φέρει το παραμικρό χαρακτηριστικό που να υποδεικνύει ότι πρόκειται για στοιχείο των πρακτικών από τα οποία υποτίθεται ότι ανασύρθηκε για να μας δοθεί. Αντίθετα είναι ένα έντυπο με επικεφαλίδα του Μορφωτικού Ιδρύματος (τι σχέση μπορεί να έχει;) της ΕΣΗΕΑ το οποίο όπως φαίνεται στα στοιχεία του mail έχει αποσταλεί από την Πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ στο Μορφωτικό Ίδρυμα (και πάλι αναρωτιέμαι τι σχέση έχει το ΜΙ της ΕΣΗΕΑ), στις 3 Αυγούστου στις 13:58 μετά την σύγκλιση του ΔΣ και πουθενά δεν φαίνεται η παραλαβή του από το πρωτόκολλο ή άλλο τμήμα της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ.
Στο περιεχόμενο του κειμένου που αποτελείται από ένα εισαγωγικό και 6 σημεία/προτάσεις δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στις ριζικές αλλαγές του τρόπου διοίκησης του οργανισμού (οι οποίες ανατρέπουν τον χαρακτήρα του Ταμείου) που αποτυπώνονται λεπτομερειακά στο κείμενο πρόταση που στάλθηκε στις εργοδοτικές Ενώσεις. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στις αλλαγές του τρόπου παροχής υπηρεσιών (δραστική μείωση παροχών με βάση τα αποτελέσματα των αναλογιστικών, κ.λ.π.). Δεν υπάρχει καμία αναφορά στον τρόπο διαχείρισης πλεονασμάτων/ελλειμμάτων, δεν υπάρχει καμία αναφορά στον οικονομικό διαχωρισμό πρόνοιας-επικούρησης- υγείας, δεν υπάρχει καμία αναφορά για το πως θα καλυφθεί από τις υπάρχουσες δομές, η πρωτοβάθμια παροχή υπηρεσιών υγείας στον προβλεπόμενο στην “πρόταση” περίπου τριπλάσιο “πληθυσμό” ασφαλισμένων σε σύγκριση με τον υπάρχοντα αριθμό ασφαλισμένων. Και κυρίως δεν υπάρχει καμία αναλυτική και πειστική συσχέτιση των προβλεπόμενων από τα προτεινόμενα εσόδων, με τα πραγματικά στοιχεία αριθμών εργαζόμενων/συνταξιούχων, ύψους αμοιβών επι των οποίων υπολογίζονται οι εισφορές, τζίρου επιχειρήσεων, κ.λ.π. Αυτές είναι οι ΔΙΑΦΟΡΕΣ ανάμεσα στα δύο “κείμενα”.
Σημείο δεύτερο: Η πρόταση που έχει σταλεί στις εργοδοτικές Ενώσεις χωρίς να έχει συζητηθεί και να έχει εγκριθεί στο ΔΣ αποτελεί εντελώς νέο “στοιχείο” τόσο ως προς το πως εννοεί το νεόκοπο προεδρείο του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ την διαπραγμάτευση με τις Ενώσεις των εργοδοτών όσο και ως προς το τι πραγματικά διαπραγμετεύεται.
Ως προς το πρώτο, δηλαδή τον τρόπο διαπραγμάτευσης, είναι φανερό οτι θέλει παση θυσία να παρακάμψει την στοιχειώδη συμμετοχή των εκλεγμένων αντιπροσώπων του Συμβουλίου και να αποφύγει την ενημέρωση του κλάδου των εργαζόμενων στα ΜΜΕ, τόσο στο περιεχόμενο της πρότασης όσο και στις διαδικασίες διαπραγμάτευσης. Για τον λόγο αυτό επέλεξε τον Αύγουστο σαν κρίσιμο μήνα της “διαπραγμάτευσης”. Για τον λόγο αυτό δεν έφερε καμμία από τις προτάσεις που “διαπραγματεύεται” ούτε καν για ενημέρωση στα μέλη του Συμβουλίου, παρά μόνο εκ των υστέρων και αφού πρώτα έχει αρχίσει “συζήτηση” γι’ αυτές με τους εργοδότες (!). Εξήγηση γι’ αυτή την πρωτότυπη “τακτική” διαπραγμάτευσης δεν έχει δώσει μέχρι στιγμής ο κ. Καπάκος ούτε η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ. Στην πολύχρονη ιστορία του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος αυτή η “τακτική” έχει χαρακτηρισθεί και …ονοματισθεί με “επίθετα”, που θα έδιναν ίσως στον κ. Καπάκο την ευκαιρία να χάσει για άλλη μια φορά την ψυχραιμία του. Αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Ο κ. Καπάκος είτε το θέλει, είτε όχι, έχει αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή της διαδικασίας μετατροπής του ΕΔΟΕΑΠ σε επαγγελματικό ταμείο όπως προκύπτει από τα στοιχεία της πρότασης που έχει σταλεί με υπογραφή “ΕΣΗΕΑ” στις εργοδοτικές Ενώσεις “προς υπογραφή”. Είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι κάνει την δουλειά που είχαν αποτύχει να κάνουν εδώ και δύο χρόνια ορισμένοι μεταξύ των οποίων οι κ.κ. Γκανάς, Καρούτζος, Σαββίδης, Κουμπιάς, Πετρόπουλος, Κυριακόπουλος, κ.α.
Όπως έχει αναλυτικά εκθέσει σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, που εκπροσωπώ στο ΔΣ, η μετατροπή του ΕΔΟΕΑΠ από ένα ταμείο για υγεία-πρόνοια-επικούρηση (με καταστατικά κατοχυρωμένο τον χαρακτήρα Αλληλεγγύης του ταμείου στους ασφαλισμένους του), σε επαγγελματικό ταμείο αποτυπώνεται στην αλλαγή του τρόπου διοίκησης, στον τρόπο χρηματοδότησης και με …εκκωφαντικό τρόπο στον τρόπο παροχής των υπηρεσιών στους ασφαλισμένους.
Η διοίκηση από τους εργαζόμενους με καταστατικά κατανεμημένη αναλογία μεταξύ δημοσιογράφων/διοικητικών, διαχέεται πλέον σε διπλάσιες Ενώσεις και στους εργοδότες. Οι αναλογίες είναι τέτοιες στο ΔΣ που καθιστούν την λειτουργία του εντελώς τυπική ώστε η πραγματική διοίκηση να περνά στον manager, την ανάγκη του οποίου με σταθερή επιμονή επισημαίνει εδώ και καιρό ο κ. Γκανάς…
Ακόμα και έτσι όμως – και για να εξασφαλισθεί ότι δεν θα υπάρξουν ατυχή απρόβλεπτα στις επόμενες εκλογικές διαδικασίες – η “πρόταση” προβλέπει ότι το “βέτο” που αρχικά είχε ζητήσει να έχει ο εκπρόσωπος των ιδιοκτητών κ. Κυριακόπουλος, όσο αφορά τις δαπάνες για τις παροχές υγείας πρόνοιας κ.λ.π., γίνεται καταστατική διάταξη (!) αφού προβλέπεται ότι θα είναι η πενταετής αναλογιστική μελέτη και η ετήσια μελέτη βιωσιμότητας αυτές που θα καθορίζουν το επίπεδο παροχών (την περαιτέρω περικοπή τους δηλαδή) και όχι η αρχική “ευχή” για παροχές του ΕΔΟΕΑΠ καλύτερες του ΕΟΠΠΥ που εκφράζεται στην αρχή του κειμένου της πρότασης.
Χαρακτηριστικό των προβλέψεων για τα έσοδα είναι ότι οι προτάσεις, εμφανώς υπέρ της ελάφρυνσης της εργοδοτικής συμμετοχής (μάλιστα αυτό ονομάζεται κίνητρο για τους εργοδότες), συνδέονται με ένα οικονομικό αποτέλεσμα που σε κανένα σημείο δεν εξηγείται πως προκύπτει, αφού (σε αντίθεση με την τελευταία αναλογιστική μελέτη που είχαν πραγματοποιήσει οι Ενώσεις) δεν υπάρχει κανένα σενάριο βάσης για συγκεκριμένο αριθμό ασφαλισμένων (πέραν της γενικής και αόριστης αναφοράς σε όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ) και μέσο επίπεδο τρέχουσας αμοιβής τους, κ.λ.π. Πάνω στα οποία να μπορούν να γίνουν έστω και ενδεικτικοί υπολογισμοί από τους αναγνώστες του κειμένου. Επιπλέον στην πρόταση δεν υπάρχει κανένα σημείο που να προβλέπει την αναλογική επέκταση των δομών (πολυϊατρεία) που σήμερα υπάρχουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ώστε να μπορούν να εξυπηρετήσουν στο προβλεπόμενο επίπεδο τους νέους πολλαπλάσιους ασφαλισμένους. Αντίθετα προβλέπονται όλες εκείνες οι “αξιολογήσεις” που ο περιβόητος manager θα έχει στην διάθεσή του για να μειώσει το προσωπικό ή να το αντικαταστήσει κατ απαίτηση με τους “ημετέρους”…
Και τέλος το σημαντικότερο. Ο χαρακτήρας αλληλεγγύης που είχε καταστατικά ενσωματωθεί στον ΕΔΟΕΑΠ και αφορούσε όλους τους συναδέλφους του κλάδου και ιδιαίτερα τους ανέργους εξαφανίζεται από προσώπου γης. Ειδικά το θέμα της κάλυψης των ανέργων που εντελώς υποκριτικά αναφέρεται ότι προβλέπεται, στην πρόταση αποτυπώνεται υπό τον όρο και τις προϋποθέσεις των δυνατοτήτων που θα βγάζουν οι αναλογιστικές μελέτες. Με άλλα λόγια αν περισσεύει “κάτι” (και μάλιστα όχι από το πλεόνασμα το οποίο δεν θα μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες της Αλληλεγγύης) θα μπορούν να καλυφθούν οι άνεργοι και με συνεισφορά που θα προσδιορίζεται από την αναλογιστική (!) με άλλα λόγια μόνο αν θα μπορούν να πληρώσουν αυτά που θα ζητάει ο manager ή ποτέ. Οι εμπνευστές της πρότασης βρήκαν έτσι και τον τρόπο να πετάξουν έξω τους ανέργους. Όπως άλλωστε και τους συνταξιούχους, αφού ήδη συστατικό στοιχείο της πρότασης είναι ο άμεσος διαχωρισμός των διαθέσιμων πόρων για επικούρηση, ώστε να μπορεί στην συνέχεια να εξοστρακισθεί αυτή από το Ταμείο. Προετοιμάζουν τα βήματα ένα – ένα, πρώτα οι άνεργοι μετά οι συνταξιούχοι…
Α! βέβαια. Από τον εμπνευστή της πρότασης αυτής (αλήθεια, το έχει πιστέψει και ο ίδιος ότι είναι δική του;) ακούσαμε . . . “γραπτώς” την κραυγή “τέρμα το τζάμπα”. Ποιούς άραγε εννοεί; Τους εργαζόμενους; Αυτοί πάντα πλήρωναν, ακόμα και όταν ήταν άνεργοι. Αλλά από ό,τι βλέπουμε σίγουρα δεν εννοεί τους εργοδότες για τους οποίους το “τζάμπα” στον κλάδο μας ήταν και παραμένει παράδοση είτε με το αγγελιόσημο είτε χωρίς αυτό. “Κίνητρο” το αποκαλεί ο γεν γραμματέας της ΕΣΗΕΑ…
Αυτά τα ολίγα ως μία τοποθέτηση από πλευράς μου, εις απάντηση των όσων ολίγων, έχουμε ως μέλη της διοίκησης, στην διάθεσή μας για το κρίσιμο θέμα της τύχης του ΕΔΟΕΑΠ τις επόμενες ημέρες.
Και επιστρέφω στα σημεία που θέλω να επισημάνω:
Σημείο πρώτο: Το έγγραφο που διέρρευσε ως πρόταση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ προς τις εργοδοτικές Ενώσεις, χωρίς να έχει συζητηθεί ποτέ στο ΔΣ, αντίθετα με τους ισχυρισμούς των Καπάκου – Αντωνιάδου, καμία σχέση δεν έχει ως προς τα προβλεπόμενα για τον μελλοντικό χαρακτήρα του ΕΔΟΕΑΠ, ούτε με τα ισχύοντα, ούτε με εκείνα που προβλέπει το κείμενο το οποίο το προεδρείο του ΔΣ υποστηρίζει ότι έχει κατατεθεί στα πρακτικά, μετά την συνάντηση του ΔΣ, στις 3 Αυγούστου και το οποίο μοιράστηκε την Τετάρτη 9/8 στα μέλη του ΔΣ, στην τελευταία συνάντηση που έμεινε αναλοκλήρωτη.
Και αυτό γιατί:
Το κείμενο με τίτλο “Η πρόταση για τον ΕΔΟΕΑΠ” που μας δόθηκε στην τελευταία συνάντηση (9/8) δεν φέρει το παραμικρό χαρακτηριστικό που να υποδεικνύει ότι πρόκειται για στοιχείο των πρακτικών από τα οποία υποτίθεται ότι ανασύρθηκε για να μας δοθεί. Αντίθετα είναι ένα έντυπο με επικεφαλίδα του Μορφωτικού Ιδρύματος (τι σχέση μπορεί να έχει;) της ΕΣΗΕΑ το οποίο όπως φαίνεται στα στοιχεία του mail έχει αποσταλεί από την Πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ στο Μορφωτικό Ίδρυμα (και πάλι αναρωτιέμαι τι σχέση έχει το ΜΙ της ΕΣΗΕΑ), στις 3 Αυγούστου στις 13:58 μετά την σύγκλιση του ΔΣ και πουθενά δεν φαίνεται η παραλαβή του από το πρωτόκολλο ή άλλο τμήμα της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ.
Στο περιεχόμενο του κειμένου που αποτελείται από ένα εισαγωγικό και 6 σημεία/προτάσεις δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στις ριζικές αλλαγές του τρόπου διοίκησης του οργανισμού (οι οποίες ανατρέπουν τον χαρακτήρα του Ταμείου) που αποτυπώνονται λεπτομερειακά στο κείμενο πρόταση που στάλθηκε στις εργοδοτικές Ενώσεις. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στις αλλαγές του τρόπου παροχής υπηρεσιών (δραστική μείωση παροχών με βάση τα αποτελέσματα των αναλογιστικών, κ.λ.π.). Δεν υπάρχει καμία αναφορά στον τρόπο διαχείρισης πλεονασμάτων/ελλειμμάτων, δεν υπάρχει καμία αναφορά στον οικονομικό διαχωρισμό πρόνοιας-επικούρησης- υγείας, δεν υπάρχει καμία αναφορά για το πως θα καλυφθεί από τις υπάρχουσες δομές, η πρωτοβάθμια παροχή υπηρεσιών υγείας στον προβλεπόμενο στην “πρόταση” περίπου τριπλάσιο “πληθυσμό” ασφαλισμένων σε σύγκριση με τον υπάρχοντα αριθμό ασφαλισμένων. Και κυρίως δεν υπάρχει καμία αναλυτική και πειστική συσχέτιση των προβλεπόμενων από τα προτεινόμενα εσόδων, με τα πραγματικά στοιχεία αριθμών εργαζόμενων/συνταξιούχων, ύψους αμοιβών επι των οποίων υπολογίζονται οι εισφορές, τζίρου επιχειρήσεων, κ.λ.π. Αυτές είναι οι ΔΙΑΦΟΡΕΣ ανάμεσα στα δύο “κείμενα”.
Σημείο δεύτερο: Η πρόταση που έχει σταλεί στις εργοδοτικές Ενώσεις χωρίς να έχει συζητηθεί και να έχει εγκριθεί στο ΔΣ αποτελεί εντελώς νέο “στοιχείο” τόσο ως προς το πως εννοεί το νεόκοπο προεδρείο του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ την διαπραγμάτευση με τις Ενώσεις των εργοδοτών όσο και ως προς το τι πραγματικά διαπραγμετεύεται.
Ως προς το πρώτο, δηλαδή τον τρόπο διαπραγμάτευσης, είναι φανερό οτι θέλει παση θυσία να παρακάμψει την στοιχειώδη συμμετοχή των εκλεγμένων αντιπροσώπων του Συμβουλίου και να αποφύγει την ενημέρωση του κλάδου των εργαζόμενων στα ΜΜΕ, τόσο στο περιεχόμενο της πρότασης όσο και στις διαδικασίες διαπραγμάτευσης. Για τον λόγο αυτό επέλεξε τον Αύγουστο σαν κρίσιμο μήνα της “διαπραγμάτευσης”. Για τον λόγο αυτό δεν έφερε καμμία από τις προτάσεις που “διαπραγματεύεται” ούτε καν για ενημέρωση στα μέλη του Συμβουλίου, παρά μόνο εκ των υστέρων και αφού πρώτα έχει αρχίσει “συζήτηση” γι’ αυτές με τους εργοδότες (!). Εξήγηση γι’ αυτή την πρωτότυπη “τακτική” διαπραγμάτευσης δεν έχει δώσει μέχρι στιγμής ο κ. Καπάκος ούτε η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ. Στην πολύχρονη ιστορία του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος αυτή η “τακτική” έχει χαρακτηρισθεί και …ονοματισθεί με “επίθετα”, που θα έδιναν ίσως στον κ. Καπάκο την ευκαιρία να χάσει για άλλη μια φορά την ψυχραιμία του. Αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Ο κ. Καπάκος είτε το θέλει, είτε όχι, έχει αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή της διαδικασίας μετατροπής του ΕΔΟΕΑΠ σε επαγγελματικό ταμείο όπως προκύπτει από τα στοιχεία της πρότασης που έχει σταλεί με υπογραφή “ΕΣΗΕΑ” στις εργοδοτικές Ενώσεις “προς υπογραφή”. Είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι κάνει την δουλειά που είχαν αποτύχει να κάνουν εδώ και δύο χρόνια ορισμένοι μεταξύ των οποίων οι κ.κ. Γκανάς, Καρούτζος, Σαββίδης, Κουμπιάς, Πετρόπουλος, Κυριακόπουλος, κ.α.
Όπως έχει αναλυτικά εκθέσει σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, που εκπροσωπώ στο ΔΣ, η μετατροπή του ΕΔΟΕΑΠ από ένα ταμείο για υγεία-πρόνοια-επικούρηση (με καταστατικά κατοχυρωμένο τον χαρακτήρα Αλληλεγγύης του ταμείου στους ασφαλισμένους του), σε επαγγελματικό ταμείο αποτυπώνεται στην αλλαγή του τρόπου διοίκησης, στον τρόπο χρηματοδότησης και με …εκκωφαντικό τρόπο στον τρόπο παροχής των υπηρεσιών στους ασφαλισμένους.
Η διοίκηση από τους εργαζόμενους με καταστατικά κατανεμημένη αναλογία μεταξύ δημοσιογράφων/διοικητικών, διαχέεται πλέον σε διπλάσιες Ενώσεις και στους εργοδότες. Οι αναλογίες είναι τέτοιες στο ΔΣ που καθιστούν την λειτουργία του εντελώς τυπική ώστε η πραγματική διοίκηση να περνά στον manager, την ανάγκη του οποίου με σταθερή επιμονή επισημαίνει εδώ και καιρό ο κ. Γκανάς…
Ακόμα και έτσι όμως – και για να εξασφαλισθεί ότι δεν θα υπάρξουν ατυχή απρόβλεπτα στις επόμενες εκλογικές διαδικασίες – η “πρόταση” προβλέπει ότι το “βέτο” που αρχικά είχε ζητήσει να έχει ο εκπρόσωπος των ιδιοκτητών κ. Κυριακόπουλος, όσο αφορά τις δαπάνες για τις παροχές υγείας πρόνοιας κ.λ.π., γίνεται καταστατική διάταξη (!) αφού προβλέπεται ότι θα είναι η πενταετής αναλογιστική μελέτη και η ετήσια μελέτη βιωσιμότητας αυτές που θα καθορίζουν το επίπεδο παροχών (την περαιτέρω περικοπή τους δηλαδή) και όχι η αρχική “ευχή” για παροχές του ΕΔΟΕΑΠ καλύτερες του ΕΟΠΠΥ που εκφράζεται στην αρχή του κειμένου της πρότασης.
Χαρακτηριστικό των προβλέψεων για τα έσοδα είναι ότι οι προτάσεις, εμφανώς υπέρ της ελάφρυνσης της εργοδοτικής συμμετοχής (μάλιστα αυτό ονομάζεται κίνητρο για τους εργοδότες), συνδέονται με ένα οικονομικό αποτέλεσμα που σε κανένα σημείο δεν εξηγείται πως προκύπτει, αφού (σε αντίθεση με την τελευταία αναλογιστική μελέτη που είχαν πραγματοποιήσει οι Ενώσεις) δεν υπάρχει κανένα σενάριο βάσης για συγκεκριμένο αριθμό ασφαλισμένων (πέραν της γενικής και αόριστης αναφοράς σε όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ) και μέσο επίπεδο τρέχουσας αμοιβής τους, κ.λ.π. Πάνω στα οποία να μπορούν να γίνουν έστω και ενδεικτικοί υπολογισμοί από τους αναγνώστες του κειμένου. Επιπλέον στην πρόταση δεν υπάρχει κανένα σημείο που να προβλέπει την αναλογική επέκταση των δομών (πολυϊατρεία) που σήμερα υπάρχουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ώστε να μπορούν να εξυπηρετήσουν στο προβλεπόμενο επίπεδο τους νέους πολλαπλάσιους ασφαλισμένους. Αντίθετα προβλέπονται όλες εκείνες οι “αξιολογήσεις” που ο περιβόητος manager θα έχει στην διάθεσή του για να μειώσει το προσωπικό ή να το αντικαταστήσει κατ απαίτηση με τους “ημετέρους”…
Και τέλος το σημαντικότερο. Ο χαρακτήρας αλληλεγγύης που είχε καταστατικά ενσωματωθεί στον ΕΔΟΕΑΠ και αφορούσε όλους τους συναδέλφους του κλάδου και ιδιαίτερα τους ανέργους εξαφανίζεται από προσώπου γης. Ειδικά το θέμα της κάλυψης των ανέργων που εντελώς υποκριτικά αναφέρεται ότι προβλέπεται, στην πρόταση αποτυπώνεται υπό τον όρο και τις προϋποθέσεις των δυνατοτήτων που θα βγάζουν οι αναλογιστικές μελέτες. Με άλλα λόγια αν περισσεύει “κάτι” (και μάλιστα όχι από το πλεόνασμα το οποίο δεν θα μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες της Αλληλεγγύης) θα μπορούν να καλυφθούν οι άνεργοι και με συνεισφορά που θα προσδιορίζεται από την αναλογιστική (!) με άλλα λόγια μόνο αν θα μπορούν να πληρώσουν αυτά που θα ζητάει ο manager ή ποτέ. Οι εμπνευστές της πρότασης βρήκαν έτσι και τον τρόπο να πετάξουν έξω τους ανέργους. Όπως άλλωστε και τους συνταξιούχους, αφού ήδη συστατικό στοιχείο της πρότασης είναι ο άμεσος διαχωρισμός των διαθέσιμων πόρων για επικούρηση, ώστε να μπορεί στην συνέχεια να εξοστρακισθεί αυτή από το Ταμείο. Προετοιμάζουν τα βήματα ένα – ένα, πρώτα οι άνεργοι μετά οι συνταξιούχοι…
Α! βέβαια. Από τον εμπνευστή της πρότασης αυτής (αλήθεια, το έχει πιστέψει και ο ίδιος ότι είναι δική του;) ακούσαμε . . . “γραπτώς” την κραυγή “τέρμα το τζάμπα”. Ποιούς άραγε εννοεί; Τους εργαζόμενους; Αυτοί πάντα πλήρωναν, ακόμα και όταν ήταν άνεργοι. Αλλά από ό,τι βλέπουμε σίγουρα δεν εννοεί τους εργοδότες για τους οποίους το “τζάμπα” στον κλάδο μας ήταν και παραμένει παράδοση είτε με το αγγελιόσημο είτε χωρίς αυτό. “Κίνητρο” το αποκαλεί ο γεν γραμματέας της ΕΣΗΕΑ…
Αυτά τα ολίγα ως μία τοποθέτηση από πλευράς μου, εις απάντηση των όσων ολίγων, έχουμε ως μέλη της διοίκησης, στην διάθεσή μας για το κρίσιμο θέμα της τύχης του ΕΔΟΕΑΠ τις επόμενες ημέρες.
Γ. Αγγέλης
Μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ
---
*
