*
Προκαλεί ακόμα και σήμερα έκπληξη το πάθος της δημοσιογραφίας για τους τραπεζίτες. Είναι απίστευτο ότι αυτό που πείραξε περισσότερο τις δημοσιογραφικές πένες ήταν το «τραπεζίτες να γίνονται πρωθυπουργοί, και υπουργοί τραπεζίτες» και όχι κάτι άλλο.
Το θεωρούν φυσιολογικό να διορίζεται πρωθυπουργός ένας τραπεζικός επειδή το απαιτούν οι περιστάσεις. Με τα χρήματα. Κι ας μην έχει εκλεγεί ποτέ από τον λαό (δοτός πρωθυπουργός δηλαδή). Το ίδιο φυσιολογικό θα το θεωρήσουν, υποθέτω, να πάρει την πρωθυπουργία κι ένας στρατιωτικός. Με τα όπλα, αυτός. Αν το απαιτήσουν οι περιστάσεις φυσικά...
Ανασυγκρότηση
***
*
Αυτό το «τραπεζίτες να γίνονται πρωθυπουργοί, και υπουργοί τραπεζίτες» από το διάγγελμα του πρωθυπουργού ενόχλησε, πολύ, κάποιους δημοσιογράφους.
Μία ματιά στις εφημερίδες σήμερα αλλά και στα sites από χθες (στην αρθρογραφία) κι αποδεικνύεται του λόγου το αληθές. Κάτω τα χέρια από τον Λουκά Παπαδήμο και τον Γιάννη Στουρνάρα. Είναι ιεροί!
Δείτε παράδειγμα το Protagon που έσπευσε να υπερασπιστεί τους δύο τραπεζίτες παύλα πολιτικούς παύλα (ξανά) τραπεζίτες και παύλα (αν χρειαστεί, ξανά) πολιτικούς.
Γράφει για τον Λουκά Παπαδήμο: «Οι σοβαροί αναλυτές συμφωνούν ότι εάν ο κ. Σαμαράς δεν βιαζόταν (στην αρχή και αυτός ως αντιμνημονιακός) να γίνει πρωθυπουργός, και άφηνε τον κ. Παπαδήμο, ως επικεφαλής της κυβέρνησης συνεργασίας, να ολοκλήρωνε τη δουλειά του, στην πιο δύσκολη στιγμή της Ελλάδας, σήμερα θα μιλούσαμε από άλλη θέση».
Αφού συμφωνούν οι σοβαροί αναλυτές...
Γράφει και για τον Γιάννη Στουρνάρα: «Μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Γιάννης Στουρνάρας ήταν ένας υπουργός που εκπροσώπησε μια πολιτική η οποία κράτησε την Ελλάδα όρθια στην πιο μεγάλη ίσως φουρτούνα της;»
Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, θέλει και ρώτημα;
*
Τους τραπεζίτες
της καρδιάς τους
μην πειράξεις, σε έφαγαν
Μία ματιά στις εφημερίδες σήμερα αλλά και στα sites από χθες (στην αρθρογραφία) κι αποδεικνύεται του λόγου το αληθές. Κάτω τα χέρια από τον Λουκά Παπαδήμο και τον Γιάννη Στουρνάρα. Είναι ιεροί!
Δείτε παράδειγμα το Protagon που έσπευσε να υπερασπιστεί τους δύο τραπεζίτες παύλα πολιτικούς παύλα (ξανά) τραπεζίτες και παύλα (αν χρειαστεί, ξανά) πολιτικούς.
Γράφει για τον Λουκά Παπαδήμο: «Οι σοβαροί αναλυτές συμφωνούν ότι εάν ο κ. Σαμαράς δεν βιαζόταν (στην αρχή και αυτός ως αντιμνημονιακός) να γίνει πρωθυπουργός, και άφηνε τον κ. Παπαδήμο, ως επικεφαλής της κυβέρνησης συνεργασίας, να ολοκλήρωνε τη δουλειά του, στην πιο δύσκολη στιγμή της Ελλάδας, σήμερα θα μιλούσαμε από άλλη θέση».
Αφού συμφωνούν οι σοβαροί αναλυτές...
Γράφει και για τον Γιάννη Στουρνάρα: «Μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Γιάννης Στουρνάρας ήταν ένας υπουργός που εκπροσώπησε μια πολιτική η οποία κράτησε την Ελλάδα όρθια στην πιο μεγάλη ίσως φουρτούνα της;»
Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, θέλει και ρώτημα;
Να σημειώσουμε πως ούτε τραπεζίτες έγιναν πρωθυπουργοί, ούτε υπουργοί έγιναν τραπεζίτες. Διαπρεπείς πανεπιστημιακοί έγιναν όλα τα προαναφερθέντα. Αλλά την αξία της μόρφωσης μόνο μορφωμένοι μπορούν να την διακρίνουν #παραμΙθάκη
Το θεωρούν φυσιολογικό να διορίζεται πρωθυπουργός ένας τραπεζικός επειδή το απαιτούν οι περιστάσεις. Με τα χρήματα. Κι ας μην έχει εκλεγεί ποτέ από τον λαό (δοτός πρωθυπουργός δηλαδή). Το ίδιο φυσιολογικό θα το θεωρήσουν, υποθέτω, να πάρει την πρωθυπουργία κι ένας στρατιωτικός. Με τα όπλα, αυτός. Αν το απαιτήσουν οι περιστάσεις φυσικά...
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου