*
του Γ. Λακόπουλου
«Πειραιάς βαθύς»* : Στήριγμα ή πρόβλημα
το «σύστημα Μαρινάκη» για τον Μητσοτάκη;
το «σύστημα Μαρινάκη» για τον Μητσοτάκη;
Ως επιχειρηματίας ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν έχει συμφέροντα στον ελληνικό χώρο. Αλλά ξεχωρίζει στον εγχώριο επιχειρηματικό κόσμο για δυο θέματα: Το ένα είναι η οικονομική του επιφάνεια και η ανεξάντλητη ρευστότητα. Το άλλο είναι οι εκκρεμότητές του με την Δικαιοσύνη.
Απέδειξε το πρώτο με τον Ολυμπιακό - που είναι το πάθος του. Στο δεύτερο η απόδειξη προήλθε από την επιλογή του να αποκτήσει, όσο-όσο, μέσα ενημέρωσης. Δεν θέλει να γίνει εκδότης. Αλλά πείσθηκε από κάποιους ότι είναι ασπίδα. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Οι δρόμοι του με τον Μητσοτάκη ήταν παράλληλοι. Ο εφοπλιστής διευκρίνισε εξ αρχής στα δημοσιογραφικά στελέχη του ότι δεν τον συνδέει τίποτε με τον Κυριάκο. Και ο πρόεδρος της ΝΔ δείχνει στους συνομιλητές του τη Ντόρα, η οποία λέει απλώς «ο Βαγγέλης είναι κουμπάρος μου».
Τα πράγματα ήλθαν έτσι και ως μιντιάρχης ο Μαρινάκης «συναντήθηκε» με τον αδελφό της Ντόρας. Ο ένας θέλει ό,τι έχει ο άλλος. Ο Μαρινάκης θέλει κάποιον να ανατρέψει την «χούντα που κυβερνάει» κι αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον επικεφαλής του δεύτερου κόμματος. Εννοεί κυρίως τον Καμμένο, στον οποίο αποδίδει τη βλάβη που υπέστη η οικογένεια του, η υπόληψή του και οι επιχειρήσεις του.
Ο Μητσοτάκης θέλει τις εφημερίδες του παλαιού ΔΟΛ για να υλοποιήσει τη χίμαιρα της εισβολής του στο κέντρο, για να εξισορροπήσει, όπως ήλπιζε, την κατάληψη της ΝΔ από τον Άδωνι και την πατρωνία από τον Σαμαρά.
Αλλά η μοίρα παίζει τα δικά της παιχνίδια: αιφνιδίως ο Πειραιάς έγινε και για τους δυο χρυσόμαλλο δέρας. Ο Μαρινάκης ελέγχει το δήμο δια του Μόραλη και θέλει να συνεχίσει. Αλλά για τον Μητσοτάκη το μεγάλο λιμάνι είναι αποκούμπι στο παιχνίδι των εντυπώσεων με τους τρεις μεγάλους δήμους.
Ήδη έχει ξεγράψει τη Θεσσαλονίκη, όπου δεν μπορεί καν να βρει υποψήφιο. Η Αθήνα είναι ξεγραμμένη έτσι κι αλλιώς: φιλοδοξεί να την πάρει η Ντόρα μέσω του γιου της, που από προσωπικός του αντίπαλος έγινε και κομματικός δελφίνος. Μένει ο Πειραιάς.
Όσοι ξέρουν λένε ότι εξ αρχής κατάλαβε το δίλημμα. Αν στηρίξει τον Μόραλη ταυτίζεται με τον Μαρινάκη και δεν ξέρει τι του ξημερώνει. Δεν του φτάνει ότι τον έχουν δέσει στις δικές τους εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη ο Σαμαράς με τον Γεωργιάδη και τον Βορίδη.
Αν κατεβάσει υποψήφιο της ΝΔ θα χάσει την μιντιακή υποστήριξη του Μαρινάκη, στην οποία στηρίζει και την μέλλουσα συνδρομή της Γεννηματά, αν είναι αυτός πρώτος στη εκλογές.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Διάλεξε το ρέμα. Ενώ ενδιαφερόμενος ήταν και ο Βασίλης Μιχαλολιάκος, που δεν μασάει, τον παρέκαμψε γιατί είναι καραμανλικός και έριξε στην αρένα τον αξιοπρεπή Βασίλη Κροκίδη.
Μέσα σε 48 ώρες όλα τινάχτηκαν στον αέρα. Και αυτός και ο υποψήφιος του έκαναν πίσω -για λόγους που ξέρουν καλύτερα οι ίδιοι- και γελάει κάθε πικραμένος στον Πειραιά.
Αλλά το δίλημμα παραμένει για τον επικεφαλής της ΝΔ. Θα ταχθεί με τον Μόραλη, άρα και με τον μιντιάρχη; Δεν θα κατεβάσει υποψήφιο, κάτι που είναι το ίδιο; Ή θα βρει άλλο πρόσωπο, οπότε θα χάσει το Συγκρότημα για την υποστήριξη του οποίου έκανε πολλά και διάφορα, όταν επιχείρησε να το πάρει Σαββίδης; Όποιος ξέρει την απάντηση να του την στείλει.
Το «σύστημα Μαρινάκη» κινήθηκε ως τώρα ως στήριγμα του Κυριάκου. Τώρα είναι πρόβλημα. Και στη συνέχεια μπορεί να είναι αντίπαλος. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Ή αλλιώς: όταν είσαι οριακός στην πολιτική, δεν πας μακριά.
- * Ο τίτλος από το νέο βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου- Εκδόσεις Τόπος
ΥΓ. Μια συντηρητική εφημερίδα μίλησε για «παράγκες της διαπλοκής». Λάθος. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μπορεί να είναι οτιδήποτε, αλλά διαπλεκόμενος δεν είναι - με την έννοια να αξιοποιεί τα ΜΜΕ και δι αυτών τους πολιτικούς για να γίνει προμηθευτής του δημοσίου. Τα δικά του λεφτά διαθέτει…
Απέδειξε το πρώτο με τον Ολυμπιακό - που είναι το πάθος του. Στο δεύτερο η απόδειξη προήλθε από την επιλογή του να αποκτήσει, όσο-όσο, μέσα ενημέρωσης. Δεν θέλει να γίνει εκδότης. Αλλά πείσθηκε από κάποιους ότι είναι ασπίδα. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Οι δρόμοι του με τον Μητσοτάκη ήταν παράλληλοι. Ο εφοπλιστής διευκρίνισε εξ αρχής στα δημοσιογραφικά στελέχη του ότι δεν τον συνδέει τίποτε με τον Κυριάκο. Και ο πρόεδρος της ΝΔ δείχνει στους συνομιλητές του τη Ντόρα, η οποία λέει απλώς «ο Βαγγέλης είναι κουμπάρος μου».
Τα πράγματα ήλθαν έτσι και ως μιντιάρχης ο Μαρινάκης «συναντήθηκε» με τον αδελφό της Ντόρας. Ο ένας θέλει ό,τι έχει ο άλλος. Ο Μαρινάκης θέλει κάποιον να ανατρέψει την «χούντα που κυβερνάει» κι αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον επικεφαλής του δεύτερου κόμματος. Εννοεί κυρίως τον Καμμένο, στον οποίο αποδίδει τη βλάβη που υπέστη η οικογένεια του, η υπόληψή του και οι επιχειρήσεις του.
Ο Μητσοτάκης θέλει τις εφημερίδες του παλαιού ΔΟΛ για να υλοποιήσει τη χίμαιρα της εισβολής του στο κέντρο, για να εξισορροπήσει, όπως ήλπιζε, την κατάληψη της ΝΔ από τον Άδωνι και την πατρωνία από τον Σαμαρά.
Αλλά η μοίρα παίζει τα δικά της παιχνίδια: αιφνιδίως ο Πειραιάς έγινε και για τους δυο χρυσόμαλλο δέρας. Ο Μαρινάκης ελέγχει το δήμο δια του Μόραλη και θέλει να συνεχίσει. Αλλά για τον Μητσοτάκη το μεγάλο λιμάνι είναι αποκούμπι στο παιχνίδι των εντυπώσεων με τους τρεις μεγάλους δήμους.
Ήδη έχει ξεγράψει τη Θεσσαλονίκη, όπου δεν μπορεί καν να βρει υποψήφιο. Η Αθήνα είναι ξεγραμμένη έτσι κι αλλιώς: φιλοδοξεί να την πάρει η Ντόρα μέσω του γιου της, που από προσωπικός του αντίπαλος έγινε και κομματικός δελφίνος. Μένει ο Πειραιάς.
Όσοι ξέρουν λένε ότι εξ αρχής κατάλαβε το δίλημμα. Αν στηρίξει τον Μόραλη ταυτίζεται με τον Μαρινάκη και δεν ξέρει τι του ξημερώνει. Δεν του φτάνει ότι τον έχουν δέσει στις δικές τους εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη ο Σαμαράς με τον Γεωργιάδη και τον Βορίδη.
Αν κατεβάσει υποψήφιο της ΝΔ θα χάσει την μιντιακή υποστήριξη του Μαρινάκη, στην οποία στηρίζει και την μέλλουσα συνδρομή της Γεννηματά, αν είναι αυτός πρώτος στη εκλογές.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Διάλεξε το ρέμα. Ενώ ενδιαφερόμενος ήταν και ο Βασίλης Μιχαλολιάκος, που δεν μασάει, τον παρέκαμψε γιατί είναι καραμανλικός και έριξε στην αρένα τον αξιοπρεπή Βασίλη Κροκίδη.
Μέσα σε 48 ώρες όλα τινάχτηκαν στον αέρα. Και αυτός και ο υποψήφιος του έκαναν πίσω -για λόγους που ξέρουν καλύτερα οι ίδιοι- και γελάει κάθε πικραμένος στον Πειραιά.
Αλλά το δίλημμα παραμένει για τον επικεφαλής της ΝΔ. Θα ταχθεί με τον Μόραλη, άρα και με τον μιντιάρχη; Δεν θα κατεβάσει υποψήφιο, κάτι που είναι το ίδιο; Ή θα βρει άλλο πρόσωπο, οπότε θα χάσει το Συγκρότημα για την υποστήριξη του οποίου έκανε πολλά και διάφορα, όταν επιχείρησε να το πάρει Σαββίδης; Όποιος ξέρει την απάντηση να του την στείλει.
Το «σύστημα Μαρινάκη» κινήθηκε ως τώρα ως στήριγμα του Κυριάκου. Τώρα είναι πρόβλημα. Και στη συνέχεια μπορεί να είναι αντίπαλος. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Ή αλλιώς: όταν είσαι οριακός στην πολιτική, δεν πας μακριά.
- * Ο τίτλος από το νέο βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου- Εκδόσεις Τόπος
ΥΓ. Μια συντηρητική εφημερίδα μίλησε για «παράγκες της διαπλοκής». Λάθος. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μπορεί να είναι οτιδήποτε, αλλά διαπλεκόμενος δεν είναι - με την έννοια να αξιοποιεί τα ΜΜΕ και δι αυτών τους πολιτικούς για να γίνει προμηθευτής του δημοσίου. Τα δικά του λεφτά διαθέτει…
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου