*
Ανασυγκρότηση
***
*
του Χρήστου Ξανθάκη
Ξέρω ότι δεν το περιμένετε, ότι θα σας εκπλήξει, αλλά πήρα κι εγώ χαρές από το χθεσινό συλλαλητήριο! Μάλιστα χάρηκα κι ας διαφωνούσα εξ αρχής τόσο με τη διεξαγωγή του όσο με τους στόχους του. Και για να μην τα πολυλογώ, θα σημειώσω πως η πρώτη μου χαρά αφορούσε στο γεγονός ότι δεν χύθηκε σταγόνα αίμα.
Ε ναι παιδιά, αλήθειες να λέμε. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα μας είχαν γανώσει τα’ αυτιά από παντού ότι θ’ ανοίξουν κεφάλια και μύτες, ότι θα σπάσουν χέρια και ποδάρια, ότι πέσουν μπουνίδια και κλωτσίδια. Ότι θα χυθεί αίμα! Για να κάθονται από μια γωνία οι παντοτινά καλοπροαίρετοι γείτονές μας και να γλεντάνε με τους μαλάκες που γίνονται μαλλιοκούβαρα για ένα κράτος πορδή των Βαλκανίων. Αλλά δεν έγινε τίποτε και δόξα τω Θεώ και την Παναγία. Γιατί καλός είναι κι ο καυγάς κι εμένα μ’ αρέσει και δεν λέω ποτέ όχι σε λίγο βρισίδι και καμιά μούντζα και ίσως και κάνα γιαουρτάκι να φτιάχνεις δέρμα. Αλλά αίμα, ποτέ! Ποτέ γαμώ την την τρέλα μου, τελεία και παύλα.
Χολή όμως; Χολή και πάρα πολλή μάλιστα χύθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη. Που βρήκε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς δεκαετιών και να ξεστομίσει από του βήματος αδιανόητες ανοησίες και ασυναρτησίες. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η δεύτερη χαρά που πήρα από το χθεσινό συλλαλητήριο. Τόσο άθλιος ήταν ο λόγος του συνθέτη, που θα αναγκάσει κάποιους από τους σκεπτόμενους πολίτες αυτής της χώρας να ενεργοποιηθούν, να κινητοποιηθούν και να υψώσουν ανάστημα. Και να αφήσουν για άλλη φορά, για άλλο χωροχρόνο τις μεμψιμοιρίες και τις μουρμούρες και τις γκρίνιες. Κι έτσι, χωρίς να το θέλει βεβαίως, ο Μίκης πρόσφερε υπηρεσία στον τόπο και στις προοδευτικές δυνάμεις του! Και μου ‘δωσε κι εμένα του δόλιου μια χαρά μεγάλη.
Από εκεί και πέρα, τα γνωστά καλαμπούρια με τα νούμερα. Επ’ αυτών έχω να πω τα εξής. Το χθεσινό συλλαλητήριο ήταν μικρότερο, γύρω στο 70 %, της τελικής συγκέντρωσης για το «ΟΧΙ». Αν η συγκέντρωση για το «ΟΧΙ» είχε ένα μύριο κόσμο, τότε η χθεσινή είχε επτακόσιες χιλιάδες. Αν η συγκέντρωση για το «ΟΧΙ» είχε διακόσιες χιλιάδες κόσμο, όπως είναι και η μάλλον σωστότερη εκτίμηση, τότε το χθεσινό είχε κάπου εκατόν πενήντα χιλιάδες συγκεντρωμένους. Τελεία και παύλα και να μην το κουράζουμε άλλο.
Άλλωστε τα κομματικά επιτελεία γνωρίζουν άριστα πόσους και πόσες είχε χθες στο Σύνταγμα –άλλο τώρα αν για δικούς τους λόγους πετάνε νούμερα στον αέρα. Κι άμα δεν ξέρουν, μπορούν πολύ εύκολα να πάρουν τηλέφωνο στον Περισσό και να τους ενημερώσουν. Οι άνθρωποι του ΚΚΕ, ως γνωστόν, μπορούν να υπολογίσουν τον πληθυσμό εκάστης συγκεντρώσεως με ακρίβεια εκατοντάδας…
Υ.Γ. 1: Λείπανε και τα αλόγατα χθες από το συλλαλητήριο και χάσαμε τη ζωοφιλική νότα!
Υ.Γ. 2: Όπως με ενημερώνουν από το κοντρόλ, ένα φαινόμενο παγκοσμίου ενδιαφέροντος είναι σε εξέλιξη από χθες το πρωί: Γεννάνε τα κοκόρια του Αντώνη Σαμαρά!
Υ.Γ. 3: Λυπούμαι αλλά το σύνθημα «Γερά, γερά στα χνάρια του Μελά», πιο πολύ σε Ζαφείρη παρά σε Παύλο παραπέμπει.
*
Όταν η χθεσινή συγκέντρωση
στο Σύνταγμα προσφέρει χαρές
Ξέρω ότι δεν το περιμένετε, ότι θα σας εκπλήξει, αλλά πήρα κι εγώ χαρές από το χθεσινό συλλαλητήριο! Μάλιστα χάρηκα κι ας διαφωνούσα εξ αρχής τόσο με τη διεξαγωγή του όσο με τους στόχους του. Και για να μην τα πολυλογώ, θα σημειώσω πως η πρώτη μου χαρά αφορούσε στο γεγονός ότι δεν χύθηκε σταγόνα αίμα.
Ε ναι παιδιά, αλήθειες να λέμε. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα μας είχαν γανώσει τα’ αυτιά από παντού ότι θ’ ανοίξουν κεφάλια και μύτες, ότι θα σπάσουν χέρια και ποδάρια, ότι πέσουν μπουνίδια και κλωτσίδια. Ότι θα χυθεί αίμα! Για να κάθονται από μια γωνία οι παντοτινά καλοπροαίρετοι γείτονές μας και να γλεντάνε με τους μαλάκες που γίνονται μαλλιοκούβαρα για ένα κράτος πορδή των Βαλκανίων. Αλλά δεν έγινε τίποτε και δόξα τω Θεώ και την Παναγία. Γιατί καλός είναι κι ο καυγάς κι εμένα μ’ αρέσει και δεν λέω ποτέ όχι σε λίγο βρισίδι και καμιά μούντζα και ίσως και κάνα γιαουρτάκι να φτιάχνεις δέρμα. Αλλά αίμα, ποτέ! Ποτέ γαμώ την την τρέλα μου, τελεία και παύλα.
Χολή όμως; Χολή και πάρα πολλή μάλιστα χύθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη. Που βρήκε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς δεκαετιών και να ξεστομίσει από του βήματος αδιανόητες ανοησίες και ασυναρτησίες. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η δεύτερη χαρά που πήρα από το χθεσινό συλλαλητήριο. Τόσο άθλιος ήταν ο λόγος του συνθέτη, που θα αναγκάσει κάποιους από τους σκεπτόμενους πολίτες αυτής της χώρας να ενεργοποιηθούν, να κινητοποιηθούν και να υψώσουν ανάστημα. Και να αφήσουν για άλλη φορά, για άλλο χωροχρόνο τις μεμψιμοιρίες και τις μουρμούρες και τις γκρίνιες. Κι έτσι, χωρίς να το θέλει βεβαίως, ο Μίκης πρόσφερε υπηρεσία στον τόπο και στις προοδευτικές δυνάμεις του! Και μου ‘δωσε κι εμένα του δόλιου μια χαρά μεγάλη.
Από εκεί και πέρα, τα γνωστά καλαμπούρια με τα νούμερα. Επ’ αυτών έχω να πω τα εξής. Το χθεσινό συλλαλητήριο ήταν μικρότερο, γύρω στο 70 %, της τελικής συγκέντρωσης για το «ΟΧΙ». Αν η συγκέντρωση για το «ΟΧΙ» είχε ένα μύριο κόσμο, τότε η χθεσινή είχε επτακόσιες χιλιάδες. Αν η συγκέντρωση για το «ΟΧΙ» είχε διακόσιες χιλιάδες κόσμο, όπως είναι και η μάλλον σωστότερη εκτίμηση, τότε το χθεσινό είχε κάπου εκατόν πενήντα χιλιάδες συγκεντρωμένους. Τελεία και παύλα και να μην το κουράζουμε άλλο.
Άλλωστε τα κομματικά επιτελεία γνωρίζουν άριστα πόσους και πόσες είχε χθες στο Σύνταγμα –άλλο τώρα αν για δικούς τους λόγους πετάνε νούμερα στον αέρα. Κι άμα δεν ξέρουν, μπορούν πολύ εύκολα να πάρουν τηλέφωνο στον Περισσό και να τους ενημερώσουν. Οι άνθρωποι του ΚΚΕ, ως γνωστόν, μπορούν να υπολογίσουν τον πληθυσμό εκάστης συγκεντρώσεως με ακρίβεια εκατοντάδας…
Υ.Γ. 1: Λείπανε και τα αλόγατα χθες από το συλλαλητήριο και χάσαμε τη ζωοφιλική νότα!
Υ.Γ. 2: Όπως με ενημερώνουν από το κοντρόλ, ένα φαινόμενο παγκοσμίου ενδιαφέροντος είναι σε εξέλιξη από χθες το πρωί: Γεννάνε τα κοκόρια του Αντώνη Σαμαρά!
Υ.Γ. 3: Λυπούμαι αλλά το σύνθημα «Γερά, γερά στα χνάρια του Μελά», πιο πολύ σε Ζαφείρη παρά σε Παύλο παραπέμπει.
---
---
*
Εγκεφαλικα εχουν παθει αρκετοι με τα συλλαλητηρια. Και τα 5 κομματα να τα βαλεις μαζι τετοιο κοσμο δεν φτανουν. Περαστικα και προτεινω ασπιρινες
ΑπάντησηΔιαγραφή