Περί χρηματοπιστωτικών κι άλλα τινα

*

Ανασυγκρότηση

***
*

Το "κλάδεμα" και όποιος κατάλαβε...

Με το βουητό των ειδήσεων στα αυτιά για συναντήσεις της αφρόκρεμας του τραπεζικού συστήματος στο πλαίσιο τεχνοκρατικής έρευνας επώνυμου δανείου (μέγα θέμα της κοινωνίας ή των πολιτικών;), τι σκέφτεται ο ιδιώτης καταθέτης;

Μια ειδική κατηγορία, αυτός ο ανώνυμος εργαζόμενος - καταθέτης που υποχρεώθηκε τελικά να διασχίζει εξουθενωμένος οικονομικά ( συνήθως) και απροστάτευτος (πολλές φορές) το ναρκοπέδιο μιας πτώχευσης.

Ενδεικτικά ορισμένα παραδείγματα βγαλμένα απ τη ζωή στην ανατολική Αττική:

• Σε ποιο νομικό πλαίσιο θα αναζητήσει πειστικές απαντήσεις όταν διαπιστώνει ότι τράπεζες επισπεύδουν ή επέσπευσαν πλειστηριασμούς υποθηκευμένων ακίνητων υψηλής εμπορικής αξίας έναντι ολίγων χιλιάδων ευρώ;
• Σε ποιους θεσμούς θα προσφύγει αποτελεσματικά (όχι στα λόγια) όταν πληροφορείται ότι τράπεζες δεν γνωστοποίησαν ή δεν γνωστοποιούν τους προσωπικούς λογαριασμούς πτωχών μετόχων πτωχευμένων εταιριών στους συνδίκους;
• Σε ποιες αρχές νομιμοποιείται να απευθυνθεί διαπιστώνοντας ότι ήδη πτωχευμένες εταιρείες εξασφαλίζουν ή εξασφάλιζαν έσοδα από τράπεζες; 

Μακρύς ο κατάλογος. Και από το control μας ενημερώνουν ότι υπάρχουν και οι χρηματοπιστωτικοί κανόνες. Μια λεπτομέρεια μόνο. Το τάκλινγκ δεν αποτελεί κίνηση αυτοαναφοράς. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο -ενδεχομένως και στις σύγχρονες πτωχεύσεις- αποτελεί απαραίτητο στοιχείο τακτικής και επιδεξιότητας. Το «κλάδεμα» παραμένει αντιαθλητικός κανόνας.

Ο Αληθογράφος

---

*