*
Εφημερίδα
των Συντακτών
των Συντακτών
***
*
Διαφορετική γνώμη δεν υπήρξε και δεν πρόκειται να υπάρξει στην Αριστερά, στον δημοκρατικό κόσμο και στον δημοκρατικό Τύπο. Η επίθεση της περασμένης Παρασκευής στα παλιά γραφεία του ΔΟΛ είναι απολύτως καταδικαστέα.
Όπως καταδικαστέες ήταν και παραμένουν όλες οι επιθέσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς σε βάρος μέσων ενημέρωσης, πολιτικών κομμάτων, πολιτικών προσώπων, επιχειρήσεων κ.ο.κ. Μικρός ο τόπος, γνωρίζουμε ο ένας τις θέσεις του άλλου. Και όποιοι δεν γνωρίζουν μπορούν να ρωτήσουν και να μάθουν.
Με αυτό το πρίσμα ήταν δυσάρεστη έκπληξη για μας η αντίδραση των εφημερίδων του πρώην ΔΟΛ, δηλαδή των εφημερίδων «Το Βήμα» και «Τα Νέα». Η πρώτη αντίδραση από το «Βήμα» -ταχύτατη ομολογουμένως-, τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, έκανε λόγο για «το στρατιωτικό σκέλος της προπαγάνδας των αθλίων» που πήρε το μήνυμα και έδρασε καθώς «είχαν προηγηθεί σε συγκεκριμένα προπαγανδιστικά φύλλα συντονισμένα δημοσιεύματα που επέκριναν τις εφημερίδες μας για δήθεν ψευδείς ειδήσεις». Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν και τα «Νέα».
Δεν ξέρουμε ποιους εννοούν, αλλά η εφημερίδα μας είχε την Παρασκευή ρεπορτάζ για δημοσιεύματα στα «Νέα» και στην «Ελευθερία του Τύπου» τα οποία η κυβέρνηση είχε διαψεύσει με σκωπτικό τρόπο. Είχαμε επίσης επικρίνει στην «Άποψη» της εφημερίδας μας την πρακτική της παραπληροφόρησης από τα συγκεκριμένα μέσα. Δεν είχαμε δικαίωμα να έχουμε γνώμη και να τη γράψουμε;
Δεν έχουμε το δικαίωμα της κριτικής προς κάθε κατεύθυνση, είτε πρόκειται για κυβέρνηση, κόμματα, πολιτικούς και οργανώσεις είτε πρόκειται για μέσα ενημέρωσης, επιχειρήσεις και επιχειρηματίες; Ποιος το απαγορεύει; Ποιος μπορεί να το απαγορεύσει;
Οι εφημερίδες του Συγκροτήματος δεν τόλμησαν να αναφέρουν καν το όνομα της εφημερίδας μας, αλλά φωτογράφησαν τη δική μας κριτική ως μια προσπάθεια στοχοποίησης, εκφοβισμού και φίμωσής τους. Είδαν επίσης τον «υποβολέα» της επίθεσης στα παλιά γραφεία του ΔΟΛ. Αυτό θα μπορούσε να είναι αστείο αν δεν ήταν πολύ σοβαρή κατηγορία. Οχι ως προς το περιεχόμενό της, αλλά ως προς τη στόχευσή της. Κατ’ αρχάς πρόκειται για μια κατηγορία που αποτελεί τον ορισμό της στοχοποίησης.
Όταν γίνεται λόγος για τους δράστες που χαρακτηρίζονται «στρατιωτικό σκέλος της προπαγάνδας» και για «προπαγανδιστικά φύλλα» που λειτούργησαν ως υποβολείς των δραστών (άρα αυτά είναι το πολιτικό σκέλος), είναι φανερή η προσπάθεια στοχοποίησης και τρομοκράτησης η οποία σαφώς στρέφεται εναντίον μας.
Αν πάρει κανείς στα σοβαρά το μήνυμα που εκπέμπει αυτή η κατηγορία θα πρέπει να αφήσει εκτός κριτικής τουλάχιστον το συγκεκριμένο συγκρότημα και ό,τι συνδέεται μαζί του. Πρόκειται για πρωτοφανή απαίτηση.
Δεν θα ανταποκριθούμε. Μάθαμε να λειτουργούμε αλλιώς και θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο. Δεν ψάχνουμε για εχθρούς και δεν ενδιαφερόμαστε να δημιουργήσουμε. Μας αρκεί η διαφορετικότητά μας από τους άλλους, η ανεξαρτησία μας και ο συνεταιριστικός χαρακτήρας της εφημερίδας μας που αποτελούν την ταυτότητα που μας καταξιώνει στο αναγνωστικό κοινό.
Αναγνωρίζουμε σε όλους το δικαίωμα να μας ασκούν κριτική και δεν πρόκειται να παραιτηθούμε από το δικό μας δικαίωμα στην κριτική. Η κριτική είναι η πεμπτουσία του Τύπου και της Δημοκρατίας και δεν γνωρίζει φραγμούς.
Η «Εφ.Συν.»
*
Η πεμπτουσία της Δημοκρατίας και του Τύπου
Όπως καταδικαστέες ήταν και παραμένουν όλες οι επιθέσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς σε βάρος μέσων ενημέρωσης, πολιτικών κομμάτων, πολιτικών προσώπων, επιχειρήσεων κ.ο.κ. Μικρός ο τόπος, γνωρίζουμε ο ένας τις θέσεις του άλλου. Και όποιοι δεν γνωρίζουν μπορούν να ρωτήσουν και να μάθουν.
Με αυτό το πρίσμα ήταν δυσάρεστη έκπληξη για μας η αντίδραση των εφημερίδων του πρώην ΔΟΛ, δηλαδή των εφημερίδων «Το Βήμα» και «Τα Νέα». Η πρώτη αντίδραση από το «Βήμα» -ταχύτατη ομολογουμένως-, τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, έκανε λόγο για «το στρατιωτικό σκέλος της προπαγάνδας των αθλίων» που πήρε το μήνυμα και έδρασε καθώς «είχαν προηγηθεί σε συγκεκριμένα προπαγανδιστικά φύλλα συντονισμένα δημοσιεύματα που επέκριναν τις εφημερίδες μας για δήθεν ψευδείς ειδήσεις». Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν και τα «Νέα».
Δεν ξέρουμε ποιους εννοούν, αλλά η εφημερίδα μας είχε την Παρασκευή ρεπορτάζ για δημοσιεύματα στα «Νέα» και στην «Ελευθερία του Τύπου» τα οποία η κυβέρνηση είχε διαψεύσει με σκωπτικό τρόπο. Είχαμε επίσης επικρίνει στην «Άποψη» της εφημερίδας μας την πρακτική της παραπληροφόρησης από τα συγκεκριμένα μέσα. Δεν είχαμε δικαίωμα να έχουμε γνώμη και να τη γράψουμε;
Δεν έχουμε το δικαίωμα της κριτικής προς κάθε κατεύθυνση, είτε πρόκειται για κυβέρνηση, κόμματα, πολιτικούς και οργανώσεις είτε πρόκειται για μέσα ενημέρωσης, επιχειρήσεις και επιχειρηματίες; Ποιος το απαγορεύει; Ποιος μπορεί να το απαγορεύσει;
Οι εφημερίδες του Συγκροτήματος δεν τόλμησαν να αναφέρουν καν το όνομα της εφημερίδας μας, αλλά φωτογράφησαν τη δική μας κριτική ως μια προσπάθεια στοχοποίησης, εκφοβισμού και φίμωσής τους. Είδαν επίσης τον «υποβολέα» της επίθεσης στα παλιά γραφεία του ΔΟΛ. Αυτό θα μπορούσε να είναι αστείο αν δεν ήταν πολύ σοβαρή κατηγορία. Οχι ως προς το περιεχόμενό της, αλλά ως προς τη στόχευσή της. Κατ’ αρχάς πρόκειται για μια κατηγορία που αποτελεί τον ορισμό της στοχοποίησης.
Όταν γίνεται λόγος για τους δράστες που χαρακτηρίζονται «στρατιωτικό σκέλος της προπαγάνδας» και για «προπαγανδιστικά φύλλα» που λειτούργησαν ως υποβολείς των δραστών (άρα αυτά είναι το πολιτικό σκέλος), είναι φανερή η προσπάθεια στοχοποίησης και τρομοκράτησης η οποία σαφώς στρέφεται εναντίον μας.
Αν πάρει κανείς στα σοβαρά το μήνυμα που εκπέμπει αυτή η κατηγορία θα πρέπει να αφήσει εκτός κριτικής τουλάχιστον το συγκεκριμένο συγκρότημα και ό,τι συνδέεται μαζί του. Πρόκειται για πρωτοφανή απαίτηση.
Δεν θα ανταποκριθούμε. Μάθαμε να λειτουργούμε αλλιώς και θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο. Δεν ψάχνουμε για εχθρούς και δεν ενδιαφερόμαστε να δημιουργήσουμε. Μας αρκεί η διαφορετικότητά μας από τους άλλους, η ανεξαρτησία μας και ο συνεταιριστικός χαρακτήρας της εφημερίδας μας που αποτελούν την ταυτότητα που μας καταξιώνει στο αναγνωστικό κοινό.
Αναγνωρίζουμε σε όλους το δικαίωμα να μας ασκούν κριτική και δεν πρόκειται να παραιτηθούμε από το δικό μας δικαίωμα στην κριτική. Η κριτική είναι η πεμπτουσία του Τύπου και της Δημοκρατίας και δεν γνωρίζει φραγμούς.
Η «Εφ.Συν.»
---
*
Οι Ψυχαροφυλλαδες δεν αντεχαν την κριτικη, γι' αυτο και φροντισαν, τωρα, να κρατησουν μακρυα οσους ειχαν διαφορετικη αποψη. Αυτη τη δημοκρατια υπηρετουν οι διευθυνταδες της καταρρευσης και των ρεπορταζ της βαριοπουλας και της μπογιας. Και να προσεχει ο Βαγγελης μηπως ακομα και σημερα προσφερουν τις υπηρεσιες τους στον κυρ-Σταυρο. Δεν παει δα και πολυς καιρος που καταφερονταν για τον εφοπλιστη. Ακομα και τωρα αλλωστε, διαδιδουν οτι επειδη δεν του βγηκαν το αντιγραφα, αγορασε τα πρωτοτυπα. Αυτοι τον νοιωθουν ξενο σωμα, γι' αυτο τη μια τον λιβανιζουν και την αλλη τον θαβουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή