*
Αν θέλεις να κλείσεις σε μια φωτογραφία την ψεύτικη ευδαιμονία της Ελλάδας στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα τότε θα βάλεις κάτι από τους Ολυμπιακούς του 2004. Ηταν το αποκορύφωμα μιας χώρας που νόμισε ότι έγινε μεγάλη με… δανεικά.
Τελικά κατάφερε να γίνει απλά ο μεγάλος… μπαταχτσής! Βέβαια το εύκολο είναι να τα βάλεις με τη Γιάννα και να καθαρίσεις. Να της φορτώσεις όλες τις κακοδαιμονίες του τόπου. Μόνο που πίσω από τη Γιάννα υπήρχε ένα ολόκληρο σύστημα.
Υπήρχε πρωθυπουργός στη χώρα με ονοματεπώνυμο (Κώστας Σημίτης) που δεν ήξερε τίποτα. Υπήρχε Ακης Τσοχατζόπουλος που έκανε τις μπίζνες του με διάφορα λαμόγια.
Υπήρχαν οι εκδότες της εποχής. Οι μεγαλοεκδότες που πήραν μέρος στο πάρτι. Κι αυτοί έχουν ονοματεπώνυμο και ιστορία. Ο Σταύρος Ψυχάρης διέλυσε τον ΔΟΛ κι άφησε στο δρόμο κι απλήρωτους τόσους εργαζόμενους. Ο Φώτης Μπόμπολας είχε βάλει όλα τα μέσα που διέθετε στην υπηρεσία της οικογενειακής επιχείρησης του «Ακτωρα» που πήρε σχεδόν μόνος του όλα τα Ολυμπιακά και όχι μόνο έργα.
Ο ίδιος νωρίτερα είχε πάλι κι άλλα έργα. Όπως το κλειστό μπάσκετ του ΟΑΚΑ που στοίχισε το 1991 τρεις φορές περισσότερα από ένα σούπερ παλέ ντε σπορ στη Γαλλία με διαδρομές και για τον στίβο.
Το πάρτι του αιώνα, στις αρχές του αιώνα είχε οικοδεσπότες που τους ξέρουμε, αλλά όταν έρχεται η ώρα να τους γράψουμε τους αφήνουμε στην άκρη. Θυμόμαστε τη Γιάννα – που κι αυτή δεν είναι άμοιρη ευθυνών – και… ξεχαρμανιάζουμε.
Υπάρχουν κι άλλα. Κάτι σκάνδαλα του χρηματιστηρίου κάτι… ψιλά για τα σημερινά δεδομένα. Όπως και κάποιοι υπουργοί στη κυβέρνηση Καραμανλή που ακολούθησε και δεν ήθελαν να χαλάσουν τις σχέσεις τους με τους μεγαλοεργολάβους. Ετσι ο Σουφλιάς ως υπουργός Δημόσιων Εργων συνέχισε να δίνει έργα στον Μπόμπολα παρά την απόφαση του Καραμανλή να τα βάλει με όλη την οικογένεια. Θα πει κάποιος; Και τι έφταιγε; Δεν υπήρχε πρωθυπουργός στη χώρα να τον ελέγξει; Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία.
Με αφορμή το πάρτι των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 τα θυμηθήκαμε όλα αυτά. Ηταν ένα πάρτι που κι ο δικός μας κλάδος δεν μπορεί να αισθάνεται περήφανος για την στάση του. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Ανασυγκρότηση
***
*
*
Τελικά, όλα είναι μια άλλη ιστορία...
Τελικά κατάφερε να γίνει απλά ο μεγάλος… μπαταχτσής! Βέβαια το εύκολο είναι να τα βάλεις με τη Γιάννα και να καθαρίσεις. Να της φορτώσεις όλες τις κακοδαιμονίες του τόπου. Μόνο που πίσω από τη Γιάννα υπήρχε ένα ολόκληρο σύστημα.
Υπήρχε πρωθυπουργός στη χώρα με ονοματεπώνυμο (Κώστας Σημίτης) που δεν ήξερε τίποτα. Υπήρχε Ακης Τσοχατζόπουλος που έκανε τις μπίζνες του με διάφορα λαμόγια.
Υπήρχαν οι εκδότες της εποχής. Οι μεγαλοεκδότες που πήραν μέρος στο πάρτι. Κι αυτοί έχουν ονοματεπώνυμο και ιστορία. Ο Σταύρος Ψυχάρης διέλυσε τον ΔΟΛ κι άφησε στο δρόμο κι απλήρωτους τόσους εργαζόμενους. Ο Φώτης Μπόμπολας είχε βάλει όλα τα μέσα που διέθετε στην υπηρεσία της οικογενειακής επιχείρησης του «Ακτωρα» που πήρε σχεδόν μόνος του όλα τα Ολυμπιακά και όχι μόνο έργα.
Ο ίδιος νωρίτερα είχε πάλι κι άλλα έργα. Όπως το κλειστό μπάσκετ του ΟΑΚΑ που στοίχισε το 1991 τρεις φορές περισσότερα από ένα σούπερ παλέ ντε σπορ στη Γαλλία με διαδρομές και για τον στίβο.
Το πάρτι του αιώνα, στις αρχές του αιώνα είχε οικοδεσπότες που τους ξέρουμε, αλλά όταν έρχεται η ώρα να τους γράψουμε τους αφήνουμε στην άκρη. Θυμόμαστε τη Γιάννα – που κι αυτή δεν είναι άμοιρη ευθυνών – και… ξεχαρμανιάζουμε.
Υπάρχουν κι άλλα. Κάτι σκάνδαλα του χρηματιστηρίου κάτι… ψιλά για τα σημερινά δεδομένα. Όπως και κάποιοι υπουργοί στη κυβέρνηση Καραμανλή που ακολούθησε και δεν ήθελαν να χαλάσουν τις σχέσεις τους με τους μεγαλοεργολάβους. Ετσι ο Σουφλιάς ως υπουργός Δημόσιων Εργων συνέχισε να δίνει έργα στον Μπόμπολα παρά την απόφαση του Καραμανλή να τα βάλει με όλη την οικογένεια. Θα πει κάποιος; Και τι έφταιγε; Δεν υπήρχε πρωθυπουργός στη χώρα να τον ελέγξει; Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία.
Με αφορμή το πάρτι των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 τα θυμηθήκαμε όλα αυτά. Ηταν ένα πάρτι που κι ο δικός μας κλάδος δεν μπορεί να αισθάνεται περήφανος για την στάση του. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου