*
Ανασυγκρότηση
***
*
ΑΚΡΙΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ (ΑΠΟ ΤΑ ΑΨΥΧΑ) ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ
Η Ένωση Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων της Αθήνας ζητάει στήριξη από την Κυβέρνηση γιατί «ο κλάδος των εφημερίδων δέχεται συνεχή πλήγματα χωρίς να ληφθεί καμιά μέριμνα για μέτρα αντιστάθμισης των απωλειών». Στις επιβαρύνσεις που επικαλείται είναι το περίφημο 2% επί του τζίρου για τον ΕΔΟΕΑΠ, κάτι που από καιρό οι εκδότες αποδοκιμάζουν αλλά τελικά αποδέχτηκαν, φυσικά όχι χωρίς ανταλλάγματα. Άλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρος της Ένωσης των εκδοτών, ο Νίκος Χατζηνικολάου, είχε αναφερθεί στο μέτρο του 2% και είχε εκφράσει τον φόβο –το είχε βροντοφωνάξει από ραδιοφώνου επί της ουσίας– ότι με αυτό «θα κλείσουν όλες οι εφημερίδες, όλες όμως» (θυμηθείτε εδώ). Στις έκτακτες επιβαρύνσεις οι εκδότες θα μπορούσαν να επικαλεστούν και την αναμενόμενη αύξηση της τιμής του χαρτιού η οποία, αν είναι σωστές οι πληροφορίες μας, έρχεται από την 1η Ιουλίου. Μια αύξηση που δεν είναι πολύ μεγάλη ανά τόνο χαρτιού αλλά θα μπορούσε να μπει στο άθροισμα των εξόδων για να αυγατίσει το επιχείρημα «δεν βγαίνουνε».
Οι αγορές
Μολονότι πλέον οι εμπορικοί δρόμοι του δημοσιογραφικού χαρτιού δεν είναι περιορισμένοι όπως πριν από δεκαετίες (ουσιαστικά υπήρχε ο εξής ένας: Σκανδιναβία) αλλά οι προμήθειες γίνονται πλέον από πολλές χώρες μεταξύ των οποίων η Κίνα και η Ρωσία, η αύξηση θεωρείται σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, δεδομένη για όλες τις προελεύσεις. Περίεργο είναι ότι αναμένεται μικρότερη αύξηση του καλής ποιότητας χαρτιού που χρησιμοποιείται για περιοδικά και μεγαλύτερη εκείνου των εφημερίδων.
Όταν κόπηκε η ατέλεια
Ιστορικά κάθε αύξηση της βασικότερης ύλης των εντύπων, που είναι το χαρτί, αποτελούσε τροχοπέδη για τις εκδόσεις. Το πιο δυνατό χτύπημα έγινε όταν άρχισαν να ψαλιδίζονται, γενικά, τα δημοσιογραφικά προνόμια (δωρεάν μετακινήσεις, φορολογικές ελαφρύνσεις κ.λπ.) και διακόπηκε η ατέλεια στο δημοσιογραφικό χαρτί. Ώς τότε αυτή η πρώτη ύλη των εφημερίδων ήταν πάμφθηνη και, μάλιστα, λαμβάνονταν μέτρα ώστε να μη βγει κάποια ποσότητα στο ελεύθερο εμπόριο. Γι' αυτό και εκείνο το χαρτί, με την ατέλεια φόρου, είχε μια κρυφή ένδειξη. Ήταν οι αδιόρατες λευκές ρίγες, σαν «νερά», που βοηθούσαν ένα έμπειρο μάτι να ξεχωρίσει την προέλευσή του. Θεωρητικά, απαγορευόταν να χρησιμοποιείται ακόμα και για να γράφουν οι δημοσιογράφοι, να το κάνουν δηλαδή χειρόγραφο, με τον κατάλληλο τεμαχισμό. Βέβαια, είναι κάτι που δεν εφαρμόστηκε και όλες οι εφημερίδες –πριν οι δημοσιογράφοι υποχρεωθούν να γράφουν ΜΟΝΟ σε κομπιούτερ– έβγαζαν το χαρτί γραψίματος από τμήματα του γιγάντιου ρολού που δεν μπορούσαν να τυπωθούν. Και αυτά ήταν το εξωτερικό μέρος ώς ένα σημείο (ώσπου να στρώσει ο ρόλος από πιθανά χτυπήματα κατά τη μεταφορά) και το κομμάτι περί το τέλος του ρόλου, αφού δεν τυπώνεται από τα ταχυπιεστήρια όλο, δηλαδή σταματάει η εκτύπωση λίγο πριν φτάσει στον χαρτονένιο κύλινδρο πάνω στον οποίο είναι τυλιγμένο το χαρτί. Το πρώτο από τα δύο τμήματα που αναφέραμε ονομαζόταν «φλάντζα» και το δεύτερο «απόρολο».
Ο εκδότης που θησαύρισε πουλώντας χαρτί
Το φτηνό δημοσιογραφικό χαρτί επέτρεπε σε εφημερίδες και περιοδικά να τυπώνουν μεγάλα τιράζ, στο ύψος που τους αναλογούσε βάσει της κυκλοφορίας τους, αφού δεν τους ενδιέφερε αν υπήρχαν πολλές επιστροφές. Μάλιστα, λέγεται ότι εκδότης δημοφιλούς περιοδικού (που είχε και εφημερίδα) θησαύρισε και πλημμύρισε από λίρες τυπώνοντας πολλά τεύχη τα οποία, αφού κυκλοφορούσαν και επιστρέφονταν απούλητα σε μεγάλους αριθμούς, τα πουλούσε για χαρτοπολτό με μεγαλύτερη τιμή από όσο είχε αγοράσει το χαρτί εκτύπωσης χωρίς φόρο!
Και μια που αναφερόμαστε στο χαρτί που πάει για ανακύκλωση, να προσθέσουμε μια ακόμα πληροφορία: η μεγαλύτερη αγορά στην οποία προωθείτο το χαρτί των επιστροφών είναι η κινεζική. Η οποία για άγνωστο λόγο περιόρισε δραστικά τις εισαγωγές, ίσως για κάποιο διάστημα, και αυτό μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα για τους χαρτέμπορους που αγοράζουν τις επιστροφές των εντύπων και τις μεταπωλούν για να γίνουν ανακυκλωμένο χαρτί. Και αν οι έμποροι έχουν πρόβλημα στη διάθεση, αυτό το πρόβλημα μπορεί να μετακυληθεί στις εφημερίδες και στα περιοδικά.
*
Ανασυγκρότηση
***
*
Η Ένωση Ιδιοκτητών Ημερήσιων Εφημερίδων της Αθήνας ζητάει στήριξη από την Κυβέρνηση γιατί «ο κλάδος των εφημερίδων δέχεται συνεχή πλήγματα χωρίς να ληφθεί καμιά μέριμνα για μέτρα αντιστάθμισης των απωλειών». Στις επιβαρύνσεις που επικαλείται είναι το περίφημο 2% επί του τζίρου για τον ΕΔΟΕΑΠ, κάτι που από καιρό οι εκδότες αποδοκιμάζουν αλλά τελικά αποδέχτηκαν, φυσικά όχι χωρίς ανταλλάγματα. Άλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρος της Ένωσης των εκδοτών, ο Νίκος Χατζηνικολάου, είχε αναφερθεί στο μέτρο του 2% και είχε εκφράσει τον φόβο –το είχε βροντοφωνάξει από ραδιοφώνου επί της ουσίας– ότι με αυτό «θα κλείσουν όλες οι εφημερίδες, όλες όμως» (θυμηθείτε εδώ). Στις έκτακτες επιβαρύνσεις οι εκδότες θα μπορούσαν να επικαλεστούν και την αναμενόμενη αύξηση της τιμής του χαρτιού η οποία, αν είναι σωστές οι πληροφορίες μας, έρχεται από την 1η Ιουλίου. Μια αύξηση που δεν είναι πολύ μεγάλη ανά τόνο χαρτιού αλλά θα μπορούσε να μπει στο άθροισμα των εξόδων για να αυγατίσει το επιχείρημα «δεν βγαίνουνε».
Οι αγορές
Μολονότι πλέον οι εμπορικοί δρόμοι του δημοσιογραφικού χαρτιού δεν είναι περιορισμένοι όπως πριν από δεκαετίες (ουσιαστικά υπήρχε ο εξής ένας: Σκανδιναβία) αλλά οι προμήθειες γίνονται πλέον από πολλές χώρες μεταξύ των οποίων η Κίνα και η Ρωσία, η αύξηση θεωρείται σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, δεδομένη για όλες τις προελεύσεις. Περίεργο είναι ότι αναμένεται μικρότερη αύξηση του καλής ποιότητας χαρτιού που χρησιμοποιείται για περιοδικά και μεγαλύτερη εκείνου των εφημερίδων.
Όταν κόπηκε η ατέλεια
Ιστορικά κάθε αύξηση της βασικότερης ύλης των εντύπων, που είναι το χαρτί, αποτελούσε τροχοπέδη για τις εκδόσεις. Το πιο δυνατό χτύπημα έγινε όταν άρχισαν να ψαλιδίζονται, γενικά, τα δημοσιογραφικά προνόμια (δωρεάν μετακινήσεις, φορολογικές ελαφρύνσεις κ.λπ.) και διακόπηκε η ατέλεια στο δημοσιογραφικό χαρτί. Ώς τότε αυτή η πρώτη ύλη των εφημερίδων ήταν πάμφθηνη και, μάλιστα, λαμβάνονταν μέτρα ώστε να μη βγει κάποια ποσότητα στο ελεύθερο εμπόριο. Γι' αυτό και εκείνο το χαρτί, με την ατέλεια φόρου, είχε μια κρυφή ένδειξη. Ήταν οι αδιόρατες λευκές ρίγες, σαν «νερά», που βοηθούσαν ένα έμπειρο μάτι να ξεχωρίσει την προέλευσή του. Θεωρητικά, απαγορευόταν να χρησιμοποιείται ακόμα και για να γράφουν οι δημοσιογράφοι, να το κάνουν δηλαδή χειρόγραφο, με τον κατάλληλο τεμαχισμό. Βέβαια, είναι κάτι που δεν εφαρμόστηκε και όλες οι εφημερίδες –πριν οι δημοσιογράφοι υποχρεωθούν να γράφουν ΜΟΝΟ σε κομπιούτερ– έβγαζαν το χαρτί γραψίματος από τμήματα του γιγάντιου ρολού που δεν μπορούσαν να τυπωθούν. Και αυτά ήταν το εξωτερικό μέρος ώς ένα σημείο (ώσπου να στρώσει ο ρόλος από πιθανά χτυπήματα κατά τη μεταφορά) και το κομμάτι περί το τέλος του ρόλου, αφού δεν τυπώνεται από τα ταχυπιεστήρια όλο, δηλαδή σταματάει η εκτύπωση λίγο πριν φτάσει στον χαρτονένιο κύλινδρο πάνω στον οποίο είναι τυλιγμένο το χαρτί. Το πρώτο από τα δύο τμήματα που αναφέραμε ονομαζόταν «φλάντζα» και το δεύτερο «απόρολο».
Ο εκδότης που θησαύρισε πουλώντας χαρτί
Το φτηνό δημοσιογραφικό χαρτί επέτρεπε σε εφημερίδες και περιοδικά να τυπώνουν μεγάλα τιράζ, στο ύψος που τους αναλογούσε βάσει της κυκλοφορίας τους, αφού δεν τους ενδιέφερε αν υπήρχαν πολλές επιστροφές. Μάλιστα, λέγεται ότι εκδότης δημοφιλούς περιοδικού (που είχε και εφημερίδα) θησαύρισε και πλημμύρισε από λίρες τυπώνοντας πολλά τεύχη τα οποία, αφού κυκλοφορούσαν και επιστρέφονταν απούλητα σε μεγάλους αριθμούς, τα πουλούσε για χαρτοπολτό με μεγαλύτερη τιμή από όσο είχε αγοράσει το χαρτί εκτύπωσης χωρίς φόρο!
Και μια που αναφερόμαστε στο χαρτί που πάει για ανακύκλωση, να προσθέσουμε μια ακόμα πληροφορία: η μεγαλύτερη αγορά στην οποία προωθείτο το χαρτί των επιστροφών είναι η κινεζική. Η οποία για άγνωστο λόγο περιόρισε δραστικά τις εισαγωγές, ίσως για κάποιο διάστημα, και αυτό μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα για τους χαρτέμπορους που αγοράζουν τις επιστροφές των εντύπων και τις μεταπωλούν για να γίνουν ανακυκλωμένο χαρτί. Και αν οι έμποροι έχουν πρόβλημα στη διάθεση, αυτό το πρόβλημα μπορεί να μετακυληθεί στις εφημερίδες και στα περιοδικά.
---
---*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου