*
Ο Σκάι έχει καταθέσεις στον λαϊκισμό και εισπράττει με τόκο την αποδοχή από ένα κοινό που το (και τον) γουστάρει. Επιτίθεται με όλα τα ρεπορτάζ του.
Η Καθημερινή και όταν χτυπάει (και χτυπάει δυνατά και με συνέπεια) το κάνει με τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Η Καθημερινή έχει εμπροσθοφυλακή Παπαχελά, ο Σκάι Πορτοσάλτε.
Η Καθημερινή «παίζει» με σχολιαστή τον Παντελή Μπουκάλα, ο Σκάι με τον Μπάμπη Παπαδημητρίου.
Την Καθημερινή και τον Σκάι χωρίζει διαφορά ύφους και απόσταση στην αισθητική.
Η Καθημερινή τα λέει σοβαρά, στακάτα, ο Σκάι έχει στο οπλοστάσιό του το χοντρό αμφιλεγόμενο χιούμορ του Βουλαρίνου και από κάποιους έναν λόγο μαγκίστικο, ακραίο, της πιάτσας, ας πούμε –όπως του Άρη Πορτοσάλτε. Έναν λόγο, δηλαδή, που δεν έχει σε όλες τις πολύ δυνατές (και πολλές) κόντρες του ο Γιάννης Αλαφούζος και γι’ αυτό ίσως τον συμπληρώνει η ακρότητα κάποιων συνεργατών του.
Στα δύο Μέσα υπάρχει κοινός παρονομαστής, η ιδιοκτησία, αλλά ο αριθμητής κάνει τη διαφορά. Κάποιοι θα πουν στο Φάληρο υπάρχει ο εκδοτικός Ιανός, με τα δύο πρόσωπα, την Καθημερινή και τον Σκάι. Αλλά και έτσι να το πάρεις έχει σημασία η μορφή, ο τρόπος, το «δέον». Και, εν τέλει, είναι άδικο το τσουβάλιασμα. Άδικο για την Καθημερινή.
Ανασυγκρότηση
***
*
Ανήκουν στην ίδια οικογένεια αλλά δεν είναι τα ίδια ακριβώς Μέσα ενημέρωσης. Κινούνται στην ίδια πολιτική κατεύθυνση αλλά δεν έχουν την ίδια ποιότητα στην έκφρασή τους. Κάνουν και τα δύο αντιπολίτευση αλλά δεν έχουν την ίδια ένταση. Η Καθημερινή διαθέτει (και διατηρεί) το κύρος της ιστορίας της και είναι μια κυρία του Τύπου από το μακρινό παρελθόν. Ο Σκάι –ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός– έχει την ελαφρότητα του αλανιού που κάθε ώρα και στιγμή πλακώνεται. Το κάνει σαν να παίζει ξύλο, με όλους και με όλα:
Με τον Κουρή για τα ναυτιλιακά και άλλα (όμως εκεί ενεπλάκη δυνατά και η Καθημερινή).
Με τον Μαρινάκη για την μπάλα.
Με τον Τσίπρα για τον Κυριάκο.
Με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (αυτόν που έχει δηλώσει ότι η γλώσσα του Σκάι είναι χειρότερη από εκείνη των χαμαιτυπείων) γιατί… έτσι έπρεπε.
Με τον Σαββίδη για την μπάλα και, πλέον, για τα κανάλια.
Ο Σκάι λοιδόρησε και λοιδορήθηκε. Ποδοσφαιρικοί οπαδοί –προφανώς αντίπαλοι– του άφησαν ένα φέρετρο έξω από την είσοδο του κτιρίου του, με αναμμένα κεριά και με ένα τριφύλλι σχεδιασμένο πάνω στο ξύλο.
*
Με τον Κουρή για τα ναυτιλιακά και άλλα (όμως εκεί ενεπλάκη δυνατά και η Καθημερινή).
Με τον Μαρινάκη για την μπάλα.
Με τον Τσίπρα για τον Κυριάκο.
Με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (αυτόν που έχει δηλώσει ότι η γλώσσα του Σκάι είναι χειρότερη από εκείνη των χαμαιτυπείων) γιατί… έτσι έπρεπε.
Με τον Σαββίδη για την μπάλα και, πλέον, για τα κανάλια.
Ο Σκάι λοιδόρησε και λοιδορήθηκε. Ποδοσφαιρικοί οπαδοί –προφανώς αντίπαλοι– του άφησαν ένα φέρετρο έξω από την είσοδο του κτιρίου του, με αναμμένα κεριά και με ένα τριφύλλι σχεδιασμένο πάνω στο ξύλο.
Ο Σκάι έχει καταθέσεις στον λαϊκισμό και εισπράττει με τόκο την αποδοχή από ένα κοινό που το (και τον) γουστάρει. Επιτίθεται με όλα τα ρεπορτάζ του.
Η Καθημερινή και όταν χτυπάει (και χτυπάει δυνατά και με συνέπεια) το κάνει με τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Η Καθημερινή έχει εμπροσθοφυλακή Παπαχελά, ο Σκάι Πορτοσάλτε.
Η Καθημερινή «παίζει» με σχολιαστή τον Παντελή Μπουκάλα, ο Σκάι με τον Μπάμπη Παπαδημητρίου.
Την Καθημερινή και τον Σκάι χωρίζει διαφορά ύφους και απόσταση στην αισθητική.
Η Καθημερινή τα λέει σοβαρά, στακάτα, ο Σκάι έχει στο οπλοστάσιό του το χοντρό αμφιλεγόμενο χιούμορ του Βουλαρίνου και από κάποιους έναν λόγο μαγκίστικο, ακραίο, της πιάτσας, ας πούμε –όπως του Άρη Πορτοσάλτε. Έναν λόγο, δηλαδή, που δεν έχει σε όλες τις πολύ δυνατές (και πολλές) κόντρες του ο Γιάννης Αλαφούζος και γι’ αυτό ίσως τον συμπληρώνει η ακρότητα κάποιων συνεργατών του.
Στα δύο Μέσα υπάρχει κοινός παρονομαστής, η ιδιοκτησία, αλλά ο αριθμητής κάνει τη διαφορά. Κάποιοι θα πουν στο Φάληρο υπάρχει ο εκδοτικός Ιανός, με τα δύο πρόσωπα, την Καθημερινή και τον Σκάι. Αλλά και έτσι να το πάρεις έχει σημασία η μορφή, ο τρόπος, το «δέον». Και, εν τέλει, είναι άδικο το τσουβάλιασμα. Άδικο για την Καθημερινή.
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου