Στα ενδότερα της παλιάς Εστίας

*
Ανασυγκρότηση
***
*

ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΕΞΑΙΣΙΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΤΟΥ ΣΑΪΤ ΤΗΣ LIFO ΠΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ΜΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΝΗΜΗΣ Ο HARDDOG

Το παλιό με συγκινεί, με έλκει. Είναι κάτι σαν εθισμός στην πατίνα. Το ίδιο με γοητεύουν οι παλιές σπάνιες φωτογραφίες προσώπων, αντικειμένων και χώρων. Ανάλογα με το θέμα, την παλαιότητα και την ποιότητα, παίρνουν μέσα μου διαστάσεις έργου τέχνης. Ιδιαίτερα όταν διασώζουν εικόνες από ιστορικούς χώρους του Τύπου όπως αυτές που δημοσιεύτηκαν στο σάιτ lifo.gr, σε ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον θέμα, με δυνατή δημοσιογραφική ματιά και με αισθητική που δεν είναι συνήθης στη διαδικτυακή ενημέρωση.

Το προσωπικό γραφείο των διευθυντών της Εστίας, τουλάχιστον των παλαιότερων, του Κύρου Κύρου και του γιου του, του Άδωνη Κύρου. Δίπλα ακριβώς βρισκόταν η αίθουσα σύνταξης. Στην κλειστή δίφυλλη πόρτα υπήρχε βιβλιοθήκη όπου δέσποζε η πολύτομη εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου.

Το φωτογραφικό υλικό που είναι από τη στήλη τού Σπύρου Σταβέρη, το «Αλμανάκ», ξεχωρίζει για τη διεισδυτικότητά του «Στο παλιό σπίτι της εφημερίδας Εστίας» (όπως είναι ο τίτλος), σε έναν χώρο τον οποίο παλαιότεροι δημοσιογράφοι έχουν ζήσει από κοντά –σαν την ταπεινότητά  μου, λόγου χάρη– όπως έχουν/έχουμε ζήσει και άλλους ιστορικούς χώρους του Τύπου, παραδομένους σήμερα στη λήθη και την αχρησία.

Πληκτρολόγιο λινοτυπικής μηχανής, το κλαβιέ όπως συνήθιζαν να το λένε οι τυπογράφοι

Αν κάτι λείπει από αυτόν τον «φάκελο μνήμης» που μας άνοιξε το lifo.gr (το θέμα ανέβηκε στις 26/9 αλλά οι φωτογραφίες έχουν χρόνο λήψης το 1992) είναι οι λεζάντες που θα ενημέρωναν τον αναγνώστη για ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Δεν υπάρχουν, προφανώς επειδή είναι δύσκολο οι σημερινοί δημοσιογράφοι να γνωρίζουν έναν χώρο που έχει από χρόνια κλείσει (η Εστία δεν στεγάζεται πλέον στην Ανθίμου Γαζή 7) και μια τεχνολογία που, επίσης από χρόνια, έχει εκλείψει, όπως είναι λινοτυπικές μηχανές, το… αρχαίας ελληνικής ιστορίας κυλινδρικό πιεστήριο, το χυτήριο όπου έλιωνε το μολύβι για τις μηχανές, το καλούπι για την κυλινδροποίηση (ας το πούμε έτσι) των σελίδων, το «μάρμαρο» όπου εσυντίθοντο οι μεταλλικές σελίδες κ.ά.

Ένας από τους πιεστές, σκυμμένος πάνω στην  επιφάνεια του μεταλλικού κυλίνδρου, κολλάει τις φωτογραφίες που ήταν σε μορφή τσίγκου (εξ ου και η ονομασία τσιγκογράφος για εκείνον που μετέτρεπε τη χάρτινη φωτογραφία σε μεταλλικό κλισέ).

Αν και τούτο το μπλογκ συνηθίζει να αναδημοσιεύει από άλλους ιστότοπους μόνο αποσπάσματα θεμάτων με παραπομπές –ουσιαστικά συστήνοντάς τα και προτείνοντάς τα– σήμερα ξεφεύγει κάπως και αναδημοσιεύει αρκετές φωτογραφίες (επτά από τις είκοσι που βρίσκουμε στο σάιτ). Φυσικά, η πρόθεσή του είναι να προσφέρει στον εμπλουτισμό τού θέματος, προσθέτοντας τα δικά του  σπαράγματα μνήμης (ό,τι σώζεται δηλαδή στον φυσικό σκληρό μας με δίσκο) για να βοηθήσει στην καλύτερη ανάγνωση μιας εξαιρετικής φωτογραφικής αναδρομής.

Το χυτήριο (όπου λιώνει το μέταλλο από μολύβι, αντιμόνιο και άλλες προσμίξεις) πριν πέσει στη φόρμα για γίνει το μισό μέρος του κυλίνδρου που προσαρμόζεται στο πιεστήριο μαζί με το άλλο μισό). 

Και μια αναγγελία: σύντομα το μπλογκ θα δημοσιεύσει αναλυτική περιγραφή του παλιού σπιτιού της Εστίας, από το ισόγειο έως τον τρίτο όροφο, εκεί όπου δεν έφτασε ο φωτογραφικός φακός.

Δ.Β.

** Η βασική φωτογραφία που εικονογραφεί το θέμα και δείχνει το ισόγειο του παλιού κτηρίου, είναι δική μας. Τα ρολά στο πλάι της εσόδου κλείνουν το χώρο στον οποίο στεγαζόταν το τυπογραφείο. 

** Δείτε εδώ, στο lifo.gr, όλες τις φωτογραφίες από το παλιό κτήριο της Εστίας που συνοδεύονται με ένα σύντομο κατατοπιστικό κείμενο για την ιστορία του.

Λινοτυπικές μηχανές και "μάρμαρο"

Ο κύριος, καθισμένος στην ξύλινη καρέκλα, είναι εκείνος που σήκωνε και ντάνιαρε τα φύλλα της εφημερίδας καθώς έβγαιναν χωρίς διακοπή από τον κυλιόμενο ιμάντα τού πιεστηρίου.

"Αράδες" έτοιμες για διόρθωση

Το πιεστήριο σε λειτουργία (λήψη από ψηλά)

---

"Α" ...και μνήμες δικές μου (Σ.Χ.) ως λινοτύπη που "έκανε μεροκάματα" στην Εστία. Μια Εστία με δασείες, οξείες, περισπωμένες και υπογεγραμμένες... έρρωσθε ...

---

*