ΤΑ ΝΕΑ: "Μια ασώματος κεφαλή ο Κώστας Καραμανλής"...

*

Ανασυγκρότηση

***
*

Μαρινάκης VS Καραμανλή

Ο πραγματικός στόχος

πίσω από την αφωνία

του Κώστα Καραμανλή

του Γιώργου Παπαχρήστου

Στα όσα απίθανα συμβαίνουν στην ελληνική πολιτική σκηνή, αναμφίβολα, ξεχωριστή θέση κατέχει ένα πραγματικό «μετέωρο», που όμοιό του δύσκολα μπορεί να εντοπίσει κανείς, όσο κι αν το αναζητήσει στο βάθος των δεκαετιών της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας. Ακαμπτο. Ακούνητο. Αμίλητο. Μια ασώματος κεφαλή. Ενα δικό μας Ράσμορ. Αυτό το «μετέωρο» έχει ονοματεπώνυμο: λέγεται Κωνσταντίνος Καραμανλής του Αλεξάνδρου, είναι 62 ετών και έχει διατελέσει πρωθυπουργός της χώρας για πέντε χρόνια, έξι μήνες και είκοσι επτά ημέρες. Περίοδο, ίσως, από τις δυστυχέστερες της χώρας στους περίπου δύο αιώνες της ύπαρξής της, αν κρίνει κανείς εκ του αποτελέσματος. Μια αντικειμενική αποτίμηση, απαλλαγμένη από τη μυθολογία με την οποία έχουν περιβάλει οι οπαδοί του αυτά τα πεντέμισι χρόνια διακυβέρνησης, θα καταλήξει στο ότι κατά τη διάρκεια αυτής της σχετικά βραχύβιας θητείας ο θαυμαστός κύριος Καραμανλής ως πρωθυπουργός επέτυχε:

– να οδηγήσει τη χώρα στα βράχια της χρεοκοπίας και να δραπετεύσει επιτηδείως, λίγο    πριν από το ναυάγιο

– να αναγορεύσει το «ρουσφέτι» ως το απόλυτο μέσο προσέγγισης και εκμαυλισμού των ψηφοφόρων

– να καταργήσει κάθε είδους αξιοκρατία στον δημόσιο βίο

– να καταστήσει κολλητούς, κουμπάρους, συγγενείς και φίλους ως παράγοντες του δημόσιου βίου

– να ενταθεί και να διευρυνθεί η δράση της διαπλοκής σε τέτοιο βαθμό, ώστε αυτή να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στη χώρα

– να απαξιωθεί η πολιτική ως έννοια και οι πολιτικοί ως πρόσωπα

– να πληγούν καίρια οι θεσμοί της πολιτείας και ιδίως εκείνος της Δικαιοσύνης

– να υπονομευθεί η λειτουργία του Κοινοβουλίου και να καταστεί αυτό μέσο εξυπηρέτησης των κυβερνητικών και κομματικών επιδιώξεων, και εν τέλει

– να καταστήσει τη «ραστώνη», από τρόπο ζωής, επάγγελμα!

Για όλα αυτά, και κυρίως για το πρώτο εξ αυτών απέφυγε πεισματικά να δώσει την παραμικρή εξήγηση.

Δεν είπε λέξη όταν εξαιτίας του, λόγω του υπέρογκου δανεισμού, της αλόγιστης σπατάλης, της δράσης της διαπλοκής και των εκατοντάδων χιλιάδων διορισμών, η χώρα τέθηκε υπό τον έλεγχο των δανειστών και του διεθνούς παράγοντα.

Δεν αισθάνθηκε την ανάγκη για μια απολογιστικού χαρακτήρα συγγνώμη, βλέποντας και διαπιστώνοντας την καταστροφή της μεσαίας τάξης λόγω των Μνημονίων. Δεν αντέκρουσε, έστω με ένα αντεπιχείρημα, καμία από τις βαριές κατηγορίες που διατυπώθηκαν για τα όσα συνέβησαν επί των ημερών του και τα οποία είχαν τα γνωστά αποτελέσματα (...)

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ

---

ΤΑ ΝΕΑ

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση

*