*
Ανασυγκρότηση
***
*
Η τράπουλα άρχισε να ξαναμοιράζεται στον χώρο του Τύπου στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Τότε έληγε και η συμφωνία που είχαν υπογράψει οι ιδιοκτήτες για να μην διαφημίζουν τις εφημερίδες τους στην τηλεόραση (τότε υπήρχαν μόνο η ΕΙΡΤ και η ΥΕΝΕΔ).
Η «Καθημερινή» και «Το Βήμα» ενίσχυαν τις Κυριακάτικες εκδόσεις τους διαβλέποντας ότι εκείνη τη μέρα θα υπήρχαν σημαντικές κυκλοφορίες κι ανάλογα διαφημιστικά έσοδα.
Ο Χρήστος Σιαμαντάς κάνει το «μπαμ». Αγοράζει από την Ελένη Βλάχου τον τίτλο της «Μεσημβρινής», εφημερίδας που είχε αλλάξει τα δεδομένα του Τύπου στα χρόνια πριν τη δικτατορία και είχε διακόψει την κυκλοφορία της μαζί με την ομογάλακτη «Καθημερινή» στις 21 Απριλίου 1961 με την επιβολή της χούντας των Συνταγματαρχών. Η εκδότρια της «Καθημερινής» έβλεπε τα χρέη να συσσωρεύονται στην ιστορική πρωινή εφημερίδα. Κανείς δεν έμαθε το ακριβές ποσό που δόθηκε. Γράφτηκε ότι ήταν από 12 έως 30 εκ. δρχ!
Η έκπληξη έγινε στο αθλητικό τμήμα όπου μεταφέρθηκε στη συντριπτική του πλειοψηφία το αντίστοιχο τμήμα της «Ελευθεροτυπίας». Δείτε την ταυτότητα του τμήματος στις αρχές του 1980.
Δείτε και την ταυτότητα, λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία της «Μεσημβρινής».
Στην «Ελευθεροτυπία» έμεινε ο προϊστάμενος του αθλητικού Νίκος Μπαβέλας και ο Κώστας Θωμόπουλος. Τους αποχωρήσαντες αναπλήρωσαν δημοσιογράφοι της «Αθλητικής Ηχούς», οι Γιώργος Βενετούλιας (ρεπορτάζ ΑΕΚ), Αργύρης Κοκκινάκης (ΓΓΑ, ΕΠΟ), Σπύρος Μήτσης (Παναθηναϊκός), Βαγγέλης Κουκούλογλου, Βαγγέλης Φίλης (ύλη).
Λέγεται ότι ο Γιάννης Διακογιάννης κάποια στιγμή είπε: «Φεύγω, όποιος θέλει ακολουθεί». Τον ακολούθησαν οι Μάκης Παπαζήσης (Παναθηναϊκός), Χάρης Παπαγεωργίου ( Εθνική, Ιππόδρομος), Νικήτας Γαβαλάς (ΑΕΚ), Αγγελος Βουτσέλης (Ολυμπιακός), Νίκος Καραγιαννίδης (κυβερνητικό και υπεύθυνος μεγάλων ερευνών που καθιέρωσε η εφημερίδα).
Μαζί τους ξεκίνησαν το δημοσιογραφικό τους ταξίδι τρεις «ρούκις» που εξελίχτηκαν επαγγελματικά και έφθασαν ψηλά. Οι Βαγγέλης Μελέκογλου (αργότερα του Ελεύθερου Τύπου, τώρα Προβλέψεις), Γιώργος Παχάκης (αργότερα ΕΡΤ και ΝΕΑ) και Στέλιος Σαρέσκος (αργότερα ΕΘΝΟΣ και τώρα ΕΡΤ).
Την πρώτη μέρα (28 Ιανουαρίου) η «Μεσημβρινή» πούλησε 90.875 φύλλα, αλλά την επόμενη υπήρξε ανώμαλη προσγείωση στα 30.490. Ουσιαστικά ήταν «εκτός εποχής». Η Νέα Δημοκρατία γινόταν παρελθόν, ψύχραιμες φωνές όπως του πρωθυπουργού Γεώργιου Ράλλη που ζητούσε να μην αποδοκιμάζουν οι ακροατές του στις πλατείες τον αντίπαλό του Ανδρέα Παπανδρέου («δεν θέλω ου…») δεν ακούγονταν.
Το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς ήρθε το «Εθνος» των Μπόμπολα – Φιλιππόπουλου να σαρώσει τα πάντα. Σε μικρό σχήμα, με χρώμα και άλλη αντίληψη, φλέρταρε με το λαϊκισμό και κατάφερε να αλλάξει το τοπίο στον χώρο του Τύπου.
Οσο για τον Σιαμαντά από πετυχημένος εκδότης πολύτομων έργων όπως η «Η ιστορία του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου» του Ουίστον Τσόρτσιλ, τα «Απομνημονεύματα του Ντε Γκωλ» και της «Ιστορίας της Νεώτερης Ελλάδας» του Γεωργίου Ρούσσου έγινε εκδότης πνιγμένος στα χρέη. Κάποια στιγμή μη αντέχοντας μεταβίβασε την εφημερίδα στον Όμιλο Βαρδινογιάννη και ησύχασε…
*
...και πώς η «Ελευθεροτυπία»
έμεινε χωρίς αθλητικό τμήμα!
έμεινε χωρίς αθλητικό τμήμα!
------
 |
| Το πρώτο φύλλο της μεταδικτατορικής «Μεσημβρινής» δεν είχε το… νεύρο που ήθελαν οι αναγνώστες της εποχής |
Οι περισσότεροι μιλώντας για τον Χρήστο Σιαμαντά στάθηκαν στο γεγονός ότι υπήρξε ιδιοκτήτης ενός ποσοστού στην «Ελευθεροτυπία» το οποίο είχε αγοράσει από τον Αρη Βουδούρη, μετέπειτα εκδότη του «Ελεύθερου Τύπου». Μόνο που η μεγάλη αγάπη του Σιαμαντά δεν ήταν η «Ελευθεροτυπία», αλλά η «Μεσημβρινή». Ακόμα, στο ενεργητικό του καταγράφεται η πρώτη «ομαδική μεταγραφή» ολόκληρου τμήματος από τη μια εφημερίδα (Ελευθεροτυπία) στην άλλη (Μεσημβρινή).
Η τράπουλα άρχισε να ξαναμοιράζεται στον χώρο του Τύπου στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Τότε έληγε και η συμφωνία που είχαν υπογράψει οι ιδιοκτήτες για να μην διαφημίζουν τις εφημερίδες τους στην τηλεόραση (τότε υπήρχαν μόνο η ΕΙΡΤ και η ΥΕΝΕΔ).
Η «Καθημερινή» και «Το Βήμα» ενίσχυαν τις Κυριακάτικες εκδόσεις τους διαβλέποντας ότι εκείνη τη μέρα θα υπήρχαν σημαντικές κυκλοφορίες κι ανάλογα διαφημιστικά έσοδα.
Ο Χρήστος Σιαμαντάς κάνει το «μπαμ». Αγοράζει από την Ελένη Βλάχου τον τίτλο της «Μεσημβρινής», εφημερίδας που είχε αλλάξει τα δεδομένα του Τύπου στα χρόνια πριν τη δικτατορία και είχε διακόψει την κυκλοφορία της μαζί με την ομογάλακτη «Καθημερινή» στις 21 Απριλίου 1961 με την επιβολή της χούντας των Συνταγματαρχών. Η εκδότρια της «Καθημερινής» έβλεπε τα χρέη να συσσωρεύονται στην ιστορική πρωινή εφημερίδα. Κανείς δεν έμαθε το ακριβές ποσό που δόθηκε. Γράφτηκε ότι ήταν από 12 έως 30 εκ. δρχ!
 |
| Ο Παναγιώτης Λαμπρίας λίγο πριν κυκλοφορήσει η «Μεσημβρινή» επισκέφθηκε τον ΕΟΤ. Στην κοπή της πίτας του… έπεσε το φλουρί το οποίο και δείχνει περήφανα στους παριστάμενους. Γούρι, πάντως, δεν του έφερε |
Γενικός Διευθυντής ανέλαβε ο Παναγιώτης Λαμπρίας διευθυντής και της προδικτατορικής «Μεσημβρινής» και γενικός γραμματέας του ΕΟΤ από τον οποίο παραiτήθηκε, με σύμβουλο έκδοσης τον Γιάννη Λάμψα γνωστό από την πορεία του στην ΕΡΤ και τις κόντρες του με τον Μάνο Χατζηδάκη.
Η έκπληξη έγινε στο αθλητικό τμήμα όπου μεταφέρθηκε στη συντριπτική του πλειοψηφία το αντίστοιχο τμήμα της «Ελευθεροτυπίας». Δείτε την ταυτότητα του τμήματος στις αρχές του 1980.
Λέγεται ότι ο Γιάννης Διακογιάννης κάποια στιγμή είπε: «Φεύγω, όποιος θέλει ακολουθεί». Τον ακολούθησαν οι Μάκης Παπαζήσης (Παναθηναϊκός), Χάρης Παπαγεωργίου ( Εθνική, Ιππόδρομος), Νικήτας Γαβαλάς (ΑΕΚ), Αγγελος Βουτσέλης (Ολυμπιακός), Νίκος Καραγιαννίδης (κυβερνητικό και υπεύθυνος μεγάλων ερευνών που καθιέρωσε η εφημερίδα).
Μαζί τους ξεκίνησαν το δημοσιογραφικό τους ταξίδι τρεις «ρούκις» που εξελίχτηκαν επαγγελματικά και έφθασαν ψηλά. Οι Βαγγέλης Μελέκογλου (αργότερα του Ελεύθερου Τύπου, τώρα Προβλέψεις), Γιώργος Παχάκης (αργότερα ΕΡΤ και ΝΕΑ) και Στέλιος Σαρέσκος (αργότερα ΕΘΝΟΣ και τώρα ΕΡΤ).
Την πρώτη μέρα (28 Ιανουαρίου) η «Μεσημβρινή» πούλησε 90.875 φύλλα, αλλά την επόμενη υπήρξε ανώμαλη προσγείωση στα 30.490. Ουσιαστικά ήταν «εκτός εποχής». Η Νέα Δημοκρατία γινόταν παρελθόν, ψύχραιμες φωνές όπως του πρωθυπουργού Γεώργιου Ράλλη που ζητούσε να μην αποδοκιμάζουν οι ακροατές του στις πλατείες τον αντίπαλό του Ανδρέα Παπανδρέου («δεν θέλω ου…») δεν ακούγονταν.
Το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς ήρθε το «Εθνος» των Μπόμπολα – Φιλιππόπουλου να σαρώσει τα πάντα. Σε μικρό σχήμα, με χρώμα και άλλη αντίληψη, φλέρταρε με το λαϊκισμό και κατάφερε να αλλάξει το τοπίο στον χώρο του Τύπου.
Οσο για τον Σιαμαντά από πετυχημένος εκδότης πολύτομων έργων όπως η «Η ιστορία του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου» του Ουίστον Τσόρτσιλ, τα «Απομνημονεύματα του Ντε Γκωλ» και της «Ιστορίας της Νεώτερης Ελλάδας» του Γεωργίου Ρούσσου έγινε εκδότης πνιγμένος στα χρέη. Κάποια στιγμή μη αντέχοντας μεταβίβασε την εφημερίδα στον Όμιλο Βαρδινογιάννη και ησύχασε…
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου